Merhaba, 2buçuk aylık bebeğim var. Geçtiğimiz hafta babamı kaybettim. Annem ile ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu süreçte ona elimden geldiğince maddi manevi destek olmam gerekiyor. Yanıma taşınmasına ikna etmeye çalıştım ancak en azından bir süre kendi evinde kalmak istiyor. Saygı duymak durumundayım çünkü yıllardır babama bakıyordu, hemen ardından bebeğe bakması için ona yük olmak haksızlık olur. Şu anda annemin yanındayım ancak Eylül başında iznim sonlandığından çalışmaya başlamam gerekiyor. Dolayısıyla evime döneceğim. İşim uzaktan ancak odaklanma gerektiriyor ve toplantılar oluyor. Evde bir yabancı olması fikri beni çok rahatsız hissettirdiğinden zorunda kalmadığım sürece bakıcı tutmayı da düşünmüyorum. Eşim ise haftanın 2 günü evden çalışıyor, onun da biraz olsun yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Ama günler geçtikçe hem lohusalık psikolojisi hem babamın kaybı hem annemin uzakta oluşu hem aynada kendimi tanımamam vs herşeyin üzerine bebekle evden çalışmaya başlamanın nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Bütün bu stresi ona yansıtmaktan çok korkuyorum. Çareyi burada aramaya karar vererek üye oldum. Desteğinize muhtaç hissediyorum. Bana önerebileceğiniz herhangi bir yol, bir kolaylaştırma yöntemi var mı? Şimdiden çok teşekkür ederim.