Kızlar merhaba,
Fikirlerinize ihtiyacım var. Kendinizi benim yerime koyup cevaplarsanız sevinirim.
2 buçuk senelik bir ilişkim var. 7 8 aydırda nişanlıyız.Bana karşı her zaman sevgi dolu olmuştur. Her ihtiyacım olduğunda yanımdadır gerçekten çok seviyorum onu.
Birde annem var tabi benim herseyim. 25 senelik evliliği 22 yaşında ki kızdan dolayı ve adam diye gezen biri yüzünden bitti.Hayalkırıklığını ve psikolojisini anlamanız için detaya giriyorum. Maddi manevi hep tek mücadele eden, yine de gamzeleriyle gülümsemekten vazgeçmeyen kahraman bir kadın o.
Ama dedim ya kendi kırılmışlığından benim bu dönemimde hiç ilgilenemedi. Nişanlım da bunun farkında sen annenin umrunda değilsin o kendi dünyasında yaşayıp duruyor diyor.
Bugün olay patladı. Nişanlımın ailesi iki kere üst üste bizi davet etti. Birinde onlar birinde biz iptal etmek zorunda kaldık.Neymiş annem hiç birşey yapmıyormuş ilgilenmiyormuş. Neyse geçen hafta sonu gittik evlerine.Bugün öyle konuşurken bizimkilere söyledim BUNLARI bir daha çağırmayın dedim dedi.
Kendimi ailemi o kadar aşağılanmış hissediyorum ki. Yapı olarak gerçekten sabırlı bir insanım ama aileme yapılan şeyi kaldıramıyorum bunu yutamıyorum. Gurur değil sadece çok kırıldım geldiğimden beri ağlıyorum ve hatalıyım çünkü hala mesaj atan arayan olmadığına göre. Birde nankörmüşüm. Ki ben bütün varolduğum herşeye tırnağıyla kazıya kazıya gelmiş bir insanım. Şükürsüz bir insan değilim.
Şimdi kızlar düğüne 2 ay var. Eve baya Masraf yapıldı. Gelinlik eşyalar mekan herşey hazır. Ama şuan gökdelen dikse umrumda değil. Ne yapmalıyım? Ayrılık konuşmasına hem hazırım hem değilim. Düşünceleriniz benim için önemli. Uzun oldu kusura bakmayın. Teşekküf ederim şimdiden
Fikirlerinize ihtiyacım var. Kendinizi benim yerime koyup cevaplarsanız sevinirim.
2 buçuk senelik bir ilişkim var. 7 8 aydırda nişanlıyız.Bana karşı her zaman sevgi dolu olmuştur. Her ihtiyacım olduğunda yanımdadır gerçekten çok seviyorum onu.
Birde annem var tabi benim herseyim. 25 senelik evliliği 22 yaşında ki kızdan dolayı ve adam diye gezen biri yüzünden bitti.Hayalkırıklığını ve psikolojisini anlamanız için detaya giriyorum. Maddi manevi hep tek mücadele eden, yine de gamzeleriyle gülümsemekten vazgeçmeyen kahraman bir kadın o.
Ama dedim ya kendi kırılmışlığından benim bu dönemimde hiç ilgilenemedi. Nişanlım da bunun farkında sen annenin umrunda değilsin o kendi dünyasında yaşayıp duruyor diyor.
Bugün olay patladı. Nişanlımın ailesi iki kere üst üste bizi davet etti. Birinde onlar birinde biz iptal etmek zorunda kaldık.Neymiş annem hiç birşey yapmıyormuş ilgilenmiyormuş. Neyse geçen hafta sonu gittik evlerine.Bugün öyle konuşurken bizimkilere söyledim BUNLARI bir daha çağırmayın dedim dedi.
Kendimi ailemi o kadar aşağılanmış hissediyorum ki. Yapı olarak gerçekten sabırlı bir insanım ama aileme yapılan şeyi kaldıramıyorum bunu yutamıyorum. Gurur değil sadece çok kırıldım geldiğimden beri ağlıyorum ve hatalıyım çünkü hala mesaj atan arayan olmadığına göre. Birde nankörmüşüm. Ki ben bütün varolduğum herşeye tırnağıyla kazıya kazıya gelmiş bir insanım. Şükürsüz bir insan değilim.
Şimdi kızlar düğüne 2 ay var. Eve baya Masraf yapıldı. Gelinlik eşyalar mekan herşey hazır. Ama şuan gökdelen dikse umrumda değil. Ne yapmalıyım? Ayrılık konuşmasına hem hazırım hem değilim. Düşünceleriniz benim için önemli. Uzun oldu kusura bakmayın. Teşekküf ederim şimdiden
