Adamı boşatmış diye resmen havasını atmaya gelmiş“İşimiz bitip geri gelirken 'boynumu sinek ısırmış ya çok kaşınıyo sinir oldum' dedim. Yol kenarında duruyorduk zaten. "Dur bakim" dedi. 'baksana ya şişti resmen' dedim. Ve birden boynumu öptü. O nasıl bir duyguydu gerçekten anlatamam. Tabiri caizse kalbimin bir parçasını kesip almış gibiydi. Kıpkırmızı oldum.”
Ya utanmışş kıyamam kız
Ve bi de hamileymiş :) hamile insan her duyguyu daha yoğun yaşar, merhamet olsun utanma olsun. Ama bizim hanım kızımızı daha da arsızlaştırmışAdamı boşatmış diye resmen havasını atmaya gelmiş
Hamile değilim içiniz rahatlasın aldığımız ahlardan belki daha Allah kısmet etmedi...Ve bi de hamileymiş :) hamile insan her duyguyu daha yoğun yaşar, merhamet olsun utanma olsun. Ama bizim hanım kızımızı daha da arsızlaştırmış
ay siz buna inaniyorsaniz neden vicdan azabi çektiniz ki? adam sizden ayrilmasa sizin ayrilmaya niyetiniz yokmuş, bir de gelmiş burada ben eşi için ayrıldım deme curetinde bulunuyorsunuz. hayır efendim, eğer tokezlemeseydiniz siz bunu sonsuza kadar (32 yaş dahil) devam ettirirdiniz, ama seçimler yapılmak zorunda kaldı. hayatın sizi zorundadır tuttuğu doğrulari kendi kararlariniz gibi lanse etmeyin.Ben yuva yıkmadım. Evet hata yaptım keşke yapmasaydım o ayrı ama yuva yıkmadım. Eşine dönsün diye uğraştım. Benim yüzümden boşanmış olsaydı ben o vicdan azabıyla yaşayamazdım. İçim çok rahat çünkü ben boşanmalarına sebep olmadım. aksine boşanmasın diye ayrıldım.
bak bak betimlemelere bak sjnxnsnzksmskdksks sanırsın bana anastasia steel hahahaha iyi gümledim ya bugün. önünde kalemini falan da düşürdün mü bari“İşimiz bitip geri gelirken 'boynumu sinek ısırmış ya çok kaşınıyo sinir oldum' dedim. Yol kenarında duruyorduk zaten. "Dur bakim" dedi. 'baksana ya şişti resmen' dedim. Ve birden boynumu öptü. O nasıl bir duyguydu gerçekten anlatamam. Tabiri caizse kalbimin bir parçasını kesip almış gibiydi. Kıpkırmızı oldum.”
Ya utanmışş kıyamam kız
Evli olduğunu bile bile konuşmuşsunuz.Merhaba foruma yeni üye oldum sayılır. Bu ilk paylaşımım olacak. Kendimi o kadar karışık hissediyorum ki hikayemi anlatmak istedim. Akıl almak, ne yapmalıyım demek için değil. Ama isteyen fikrini söyleyebilir tabiki...
Onunla aynı iş yerinde çalıştık.. Daha görmeden bile içimde tuhaf bir heyecan vardı ama bunun sadece yeni biri ile çalışacağımdan olduğuna emindim. Çalıştığım ortam çok da iyi niyetli insanlarla dolu değildi. Ama ben yinede kimseye önyargılı yaklaşmak istemediğimden herkesle iyiydim. Sonra X geldi o kadar temiz yüzlü ve güler yüzlüydü ki gördüğüm an içim ısındı. tamam dedim bu adamla ben çok iyi anlaşacağım.
X diğerleri gibi değil dürüst, efendi dedim. Ama aklımın ucunda bile yoktu ona aşık olacağım. Çünkü evli olduğunu biliyordum. Düşünmedim bile hiç. Tek düşüncem kendim gibi biriyle aynı ortamda çalışmanın vereceği hazdı. Nöbetlerimiz olurdu. Ben kaldığım zamanlarda oda kalırdı. "Diğerleriyle sıkıcı oluyor seninle sohbet ediyoruz" diyordu.
Gerçekten de birlikte güzel sohbetler ediyorduk. Beni hep uyarıyordu. Diğerlerinin yaklaşımının iyi niyetli olmadığını söylüyordu. Haklıydı da... Ama ben kendimden hiç ödün vermedim. Hakkımda bir sürü şey çıkartmaya çalıştılar. Oradaki diğer çalışanlarda evliydi. Onlarla birlikte olduğumu söylediler ama kimseyi inandıramadılar. Birbirimize çok destek olduk.
Yalnız kaldığımız zamanlarda kimseyle güvenip konuşamadığımız şeyleri konuşuyorduk. Onun yaklaşımı çok sıcaktı şüphelenmedim desem yalan olur Ama yinede 'olmaz ya' diyerek sildim aklımdan.
Bir gün dışarı çıkmam gerekti. Beni gideceğim yere X götürdü. Yolda muhabbet ederken kaç yaşında evlendiğinden, üniversiteden, falan konuşuyorduk. Sonra bana karısının hayatına giren ilk kadın olduğunu söyledi. Tutamadım kendimi bastım kahkahayı. İnanmadım... 28 yaşında evlenen bir adam ilk çıktığı kızla evlenmişti ve daha da ilginci ilk cinsel deneyiminin de karısı olduğunu söyledi. Çok şaşırmıştım. O an neden bilmiyorum ona o kadar çok güvendim ki. Çok samimi çok içtendi. Sanki paylaşacak kimsesi yokmuş gibi dürüstce herşeyini anlatıyordu. 'Helal olsun gerçekten' dedim.
Bir akşam yine benimle nöbete kaldı ve "sana sormak istediklerim var" dedi. 'sor' dedim. dedikoduları duymuş "senin öyle birşey yaptığına inanmak istemiyorum o yüzden sana sormak istedim" dedi. 'yapmadım tabiki' dedim. 'ben öyle bir insan değilim. kimin ne dediği umrumda değil ben kendimi biliyorum' dedim. "bende öyle düşünmüştüm" dedi. "Bir akşam yemeğe gidelim konuşuruz uzun uzun" dedi. 'olur' dedim.
Çok geçmeden çıkmaya karar verdik. Ama o kadar heyecanlıydık ki yemek yemeyi unuttuk :) Bir dere kenarında merdivenlere yanyana oturduk... Hislerinden bahsetti. Bekliyordum zaten. Ama 'böyle birşey asla olamaz' dedim. 'evlisin sen' dedim. Kendinden nefret ettiğini., böyle şeyler yapan erkeklere ne küfürler ettiğini söyledi. Duygularına engel olamadığını söyledi. "İlk defa başıma böyle birşey geliyor gerçekten inanamıyorum kendime" dedi. 'anlıyorum' dedim. Gerçekten inanıyordum. Kolunu omzuma attı. Yanağıma dokundu. Hislerime engel olmaya çalışıyordum. Sonra dudaklarımdan öptü... Tüm vücudum yandı... Ona olan hislerimi az çok biliyordum ama o öpücük tüm bağlarımı kopardı...
...
Ömür boyu böyle devam edebileceğini ama benim hayatımı mahvetmek istemediğin söyledi hep bana. Onun da geleceğimize dair hayaller kurduğunu biliyordum ama beni ümitlendirmemek için anlatmıyordu. Bazen dayanamıyordu anlatıyordu. Şuan oğluma bunu yapamam diyordu. Belki yıllar sonra ama kaç yıl olur bilemem 10 yıl sonra belki diyordu...Ama benim yaşımda ilerliyordu. 24 yaşındayım şuan. Ve ailem hep hayatımdan şüpheleniyor. Tanımadığı arkadaşlarım, akşamları geç gelip hafta sonu evde oturmalarım, kimden geldiği belli olmayan hediyeler... Ne kadar daha böyle devam edebilirdim ki?
Ona hep uzman bir destek alması gerektiğini söyledim doğru kararı verebilmesi için. Eşi kötü biri değildi sonuçta severek evlenmişti. Konuştukça bir çok şeyi anlamaya başladık...
İkimizde birbirimizi tamamladığımızın farkındaydık ama yine de ona yarın bir gün verdiği karardan pişman olmaması için eşine bir şans daha vermesini söylerdim hep. Ama sen varken gözüm görmüyor diyordu.
2 yılı böyle bitirdik. Bu yaz yıllık izninde ailesinin yanına memlekete gittiler. Ailesi aralarındaki soğukluğu fark etmişti. Çünkü iki yabancı gibilerdi. X elinde telefon hep bana msj atıyordu. Eşi öğretmen olduğundan tatili uzundu. X geldi eşi kaldı. Geldiği gün evde otururken babası aradı. Durumu sordu. Oda anlattı. "Başkası var" dedi. "Seviyorum ayrılamıyoruz" dedi. "Kaç kere denedik yapamadık" dedi. Babasının da başından yıllar önce böyle bir olay geçtiğinden benim onu kandırdığımı, parasının peşinde olduğumu, bu tarz evli erkeklerle olan kızlardan hayır gelmeyeceğini falan filan anlattı.
O hep beni savundu. "onun suçu yok" dedi. "O öyle biri değil ben onun içini dışını biliyorum ailesinden daha iyi tanıyorum" dedi. "Onun hayatındaki tutunacağı tek dal benim" dedi. Haklıydı... Ama babası ailesini yıkmamasını eşinin çok değerli bir insan olduğunu ve bunu hak etmediğini söyledi. Pişman olursun kolay değil yuva üstüne yuva yapmak dedi. O söyleyemese de babasının söyledikleri onu düşündürmüştü. Zaten bazı şeylerin farkındaydı ama şimdi dank etmişti. Telefonu kapattığında artık bir karar vermesi gerektiğini söyledim. O şuan oğlunun çok küçük olduğunu bunu kaldıramayacağını biliyordu. Ama benden ayrılmak da çok daha zordu.
Ağladı... Ağladık... 'Baban haklı' dedim. 'Eşin bunu hak etmiyor. Sana daha öncede ona şans vermen gerektiğini söylemiştim' dedim. 'eğer beni seçersen yarın bir gün pişmanlıklarınla mutsuz olmanı istemiyorum' dedim. 'bu kadar çile çekeceksek mutlu olmalıyız o yüzden doğru karar verebilmen için bunu yapmak zorundayız' dedim. Sonra annesi de aradı. Konuyu biliyordu. Ve o acıyı yaşamış ve psikolojik olarak çökmüş bir kadındı. Çok kesin yargıları vardı. Bana yaftayı çoktan yapıştırmıştı bile. Kesin olarak ayrılması gerektiği konusunda annesi de babası da günlerce baskı yaptı. Annesi eğer boşanırsa beni de onu da evine sokmayacağını söylemişti bile. Karar belliydi ama ne zaman uygulayacağımızı bilmiyoduk. Oğlunun çok büyük bir etken olduğu gerçekti ama şimdi birde ailesini karşısına almak vardı işin içinde. Yapamazdı. Her akşam ağlıyorduk. O ağladıkça içimden bir parça kopuyordu. Koskoca adam bana olan aşkından ağlıyordu.
Ailesine, ayrılıp yuvasına bir şans daha vereceğini söyledi. Sıra ayrılmaya gelmişti. Ölecek gibiydim. Onsuzluğu düşünemiyordum. Hala daha düşünemiyorum. Hayallerim, geleceğim tamamen oydu. "Şimdi değil" dedi. "Şimdi yalnız bırakma beni" dedi. Eşi kendi annesinin yanına geçmişti. Bayramda gidip onları alıp dönecek. O gitmeden ayrılmaya karar verdik. Döndüğünde ben olmayacaktım hayatında. Hem bu sürede birbirimizi ayrılığa alıştırırız dedik. Şimdi hergün ağlıyoruz...
Hala nasıl ayrılacağımızı bilmiyoruz... "Bana muhteşem bir 2 yıl yaşattın seni unutmayacağım asla" diyor. ve ekliyor "seninle tamamen ayrılmış olmam lazım aileme şans vermem için, beni beklediğini bilirsem aklım sende olur yapamam" diyor. "nolur umutlanma sana döneceğime oğlum için bunu yapmam lazım" diyor... "hem senin içinde belki bir şanstır belki herşey daha güzel olur hayatında" diyor. "seni unutacağımı sakın düşünme sana olan aşkım hiç bitmeyecek. Sevgim hep kalbimde yaşayacak. Asla ama asla kimse senin yerine geçemeyecek" diyor. Ona inanıyorum çünkü aynı duyguları taşıyorum. "Hayatım senden sonra bomboş ve sıkıcı olacak" diyor. "ama yine de sana dönmem çok küçük bir ihtimal nolur hayal kurma üzülmeni istemiyorum" diyor. ama içinden neler düşündüğünü biliyorum. Oğlu büyüdüğü zaman ona anlatmanın daha kolay olacağını o zaman babasına o kadar muhtaç olmayacağını ve birlikte olabileceğimizi düşünüyordu hep ve yine öyle düşünüyor. Ama bu kez benden korkuyor. Onu o kadar yıl beklememi istemenin bencillik olduğunu düşünüyor. "Beni bekle diyerek bencillik edip senin de hayatını mahvetmek istemiyorum" diyor.
Bense bu yaşadıklarıma rağmen umudumu hiç yitiremiyorum. Ondan sonra hayatıma başkasının girmesi düşüncesi bile kendimden nefret ettiriyor. Hele ki bir başkasının bana dokunacak olmasını düşünmem tiksindiriyor beni. Daha ilk karşılaştığımız anda bizi birbirimize çeken çok farklı bir güç olduğuna inanıyoruz. Ve ne kadar çabalasak da yaşanması gereken şeyler olduğunu biliyoruz. O ne kadar ben üzülmeyim diye dile getirmekten korksa da bu bağın, bu şekilde bitmemesi gerektiğinin farkındayız. Bunun mutlaka devamı olmalı... Beni tam olarak terk ettiğine inandığım zaman ondan ümidi keseceğim. Ama biliyorum ki onun bana olan aşkı benimkinden çok daha büyük ve asla bitmeyecek. Ben ondan başkasını hayatımda istemiyorum. O benim çocuğumun babası olacak adam. Beklemem gerekiyorsa bekleyeceğim...
Ben aldatmada taraf olduğum için vicdan yapıyorum hanımefendi. Ben eşinden ayrılmasın diye çok zorladım ne yaşandığını bilmeden ithamda bulunmayın lütfen.ay siz buna inaniyorsaniz neden vicdan azabi çektiniz ki? adam sizden ayrilmasa sizin ayrilmaya niyetiniz yokmuş, bir de gelmiş burada ben eşi için ayrıldım deme curetinde bulunuyorsunuz. hayır efendim, eğer tokezlemeseydiniz siz bunu sonsuza kadar (32 yaş dahil) devam ettirirdiniz, ama seçimler yapılmak zorunda kaldı. hayatın sizi zorundadır tuttuğu doğrulari kendi kararlariniz gibi lanse etmeyin.
şimdi böyle bir şeye mahal vermezsiniz çünkü istediğinizi elde ettiniz, yarın bir gün gönlünüz başka evli birine düşerse onla da takilir ama bosanmasinin sebebi olmazsiniz. sonuçta birbirinizden ayrı kalamayacaksiniz, sonuçta hayat sizi eş kılmış, çocuğunuz babası olacakmış zirvalari genel geçer ahlak kurallarini çiğnemeye yeter de artar.
azıcık yüzünüz varsa silin hesabınızı gidin allasen, bir de gelip burada demogoji yapıp insanların sinirlerini bozuyorsunuz
Verdiğimiz kararlardan dolayı hiç pişmanlık yaşamadık. 3. şahıs da çok iyi durumda. Onunda canını çok yaktık farkındayız ama o da şuan bu karardan çok memnun ve hiç bir problemimiz yok. Oğlumuz da çok iyi :) annesi, babası ve ablasıyla(ben oluyorum) çok iyi geçiniyor. Kısmetse yakın zamanda birde kardeşi olacak :)Hamile değilim içiniz rahatlasın aldığımız ahlardan belki daha Allah kısmet etmedi...
Lütfen romantik anılarla dalga geçmez misinzmalözçşalxöbak bak betimlemelere bak sjnxnsnzksmskdksks sanırsın bana anastasia steel hahahaha iyi gümledim ya bugün. önünde kalemini falan da düşürdün mü bari
aptal yerine koyulmak da sizin gibilerin varlığını bilmek kadar sinir bozucu. kendiniz yazmamis misiniz dişi kişi? yazdiklarinizdan bihabersiniz, hoş sizden ne beklenir ki! sizin aşkınızın çocuğun duygularından daha önemli olduğunu ima eder cümleler sarf etmissiniz, ve gerçekten cabalasaniz bir yolunu 2 sene olmadan bulurdunuz. insanlar nelerden vazgeçiyor, ama günah hepsinden daha tatlı tabi.Ben aldatmada taraf olduğum için vicdan yapıyorum hanımefendi. Ben eşinden ayrılmasın diye çok zorladım ne yaşandığını bilmeden ithamda bulunmayın lütfen
haha ay, o bebeğimin babası olacak, benim olacak diyen de sizsiniz, kafaya koymussunuz.İstediğimi elde etmedim, Elde etmek için de çabalamadım
bakın işte burada bir itiraf var. demek ki başkasıyla evlenseydiniz bu olaylar hiç yaşanmamış, evli bir erkekle hiç takılmamış başka bir kadının üzüntüsüne sebep iki kişiden biri olmamış gibi vicdan azabı duymadan yaşayacaktiniz öyle mi :) ne demeli ki, iflah olmaz.Genel geçer ahlak kurallarının farkında olmasam şuan burda bunları konuşuyor olmazdım başka biriyle başka şekilde başka yuvalarda olur bundan dolayı da pişmanlık yaşamıyor olurdum.
Demogoji falan da yaptığım yok. Kullanmadığım hesabımı yıllar sonra tesadüfen tekrar açtım ve konuyu okuyunca kendimi kötü hissettim o kadar.
yanlış anlamışsınız hanımefendiciğim, ahlaki değerlerim olmasaydı kim bilir kimlerle neler yapıyor olurdum şuan demek istedim burda.aptal yerine koyulmak da sizin gibilerin varlığını bilmek kadar sinir bozucu. kendiniz yazmamis misiniz dişi kişi? yazdiklarinizdan bihabersiniz, hoş sizden ne beklenir ki! sizin aşkınızın çocuğun duygularından daha önemli olduğunu ima eder cümleler sarf etmissiniz, ve gerçekten cabalasaniz bir yolunu 2 sene olmadan bulurdunuz. insanlar nelerden vazgeçiyor, ama günah hepsinden daha tatlı tabi.
haha ay, o bebeğimin babası olacak, benim olacak diyen de sizsiniz, kafaya koymussunuz.
bakın işte burada bir itiraf var. demek ki başkasıyla evlenseydiniz bu olaylar hiç yaşanmamış, evli bir erkekle hiç takılmamış başka bir kadının üzüntüsüne sebep iki kişiden biri olmamış gibi vicdan azabı duymadan yaşayacaktiniz öyle mi :) ne demeli ki, iflah olmaz.
öyle ki bu yeni güncellenmeniz
2 sene devam sürekli ayrıl barış devam ettirdik. hafifletici bir sebeb değil tabi ki ama geri dönüp hatalarımı düzeltemem. keşke olmasaydı evet ama oldu.aptal yerine koyulmak da sizin gibilerin varlığını bilmek kadar sinir bozucu. kendiniz yazmamis misiniz dişi kişi? yazdiklarinizdan bihabersiniz, hoş sizden ne beklenir ki! sizin aşkınızın çocuğun duygularından daha önemli olduğunu ima eder cümleler sarf etmissiniz, ve gerçekten cabalasaniz bir yolunu 2 sene olmadan bulurdunuz. insanlar nelerden vazgeçiyor, ama günah hepsinden daha tatlı tabi.
haha ay, o bebeğimin babası olacak, benim olacak diyen de sizsiniz, kafaya koymussunuz.
Uuuuu inanilmaz romantik sjsjsjdjdjdjhd“İşimiz bitip geri gelirken 'boynumu sinek ısırmış ya çok kaşınıyo sinir oldum' dedim. Yol kenarında duruyorduk zaten. "Dur bakim" dedi. 'baksana ya şişti resmen' dedim. Ve birden boynumu öptü. O nasıl bir duyguydu gerçekten anlatamam. Tabiri caizse kalbimin bir parçasını kesip almış gibiydi. Kıpkırmızı oldum.”
Ya utanmışş kıyamam kız
Yaptiginizin kurtarilir bir tarafi yok.
Eger gercekse(!)
Evli bir adama zil zurna asik da olsaniz uzak duracaksiniz.
Bakmayacaksiniz, gulmeyeceksiniz, konusmayacaksiniz, dere kenarlarinda opusmeyeceksiniz, boynunuzdaki sinek isirigi emdirmeyeceksiniz!
Ki ayrilacaksa bile ayriliginda en ufak bir payiniz olmasin!
Hani vicdan denen bir sey var ya; heh iste o rahat olsun, kendinizden tiksinmeyin diye..
Hislerimizi kontrol edemeyiz belki ama davranislarimizi edebiliriz.
Adam resmen karsinizaa gelip "karim dogumdan sonra sarkti; burustu ,esnekligi kalmadi bak sen tas gibisin uuu" diyecek siz de bununla ovuneceksinIz?
Sonra bunun adina ask diyeceksiniz?
Masumuz bakin evlendik diyeceksiniz?
Hadi ordan yaaaa
Kendilerine disardan bakamiyorlar maalesef..valla gına geldi ,kadının kadına yaptıklarından .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?