Yurt disinda yasamak yada memuriyetim. Karar veremiyorum.

Millet kocasiyla anlasamiyorsa bile kocasını bu tür fırsatlar için basamak olarak görebilmeli bence .
40 yıl önce giden alamancilar😂 o zaman iyiki geldik mi diyrlardi Almanya için 🤷ama sonra, ama simdi ? Sabir acıdır meyvesi tatlıdır
Gerçi burda yurt dışına gosterilecek sabır acı da değil
Kesinlikle ayni fikirdeyim 🥰
 
Bende ilk başta böyle düşündüm . Çok kırıldım bencilliğine. Ama kız evlatlarımla yalnız yaşamak da zordu. Asılan da çok oldu yalnızım diye. Toplum da sıkıştırdı. Akrabalar , komşular. Annemlerin yanında kalsam , geceleri korkmam dedim. Yapamadık yaşlılar düzenlerini bozduk. Çok herşey üst üste geldi. Denemek için geldik. Ama zaman gösterecek bu adam için değer mi değmez mi bunca fedakarlığa. En çok da kızlarım için giriştim bunca fedakarlığa. Öyle işte
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşamak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogru kararı verirsiniz.
 
Millet kocasiyla anlasamiyorsa bile kocasını bu tür fırsatlar için basamak olarak görebilmeli bence .
40 yıl önce giden alamancilar😂 o zaman iyiki geldik mi diyrlardi Almanya için 🤷ama sonra, ama simdi ? Sabir acıdır meyvesi tatlıdır
Gerçi burda yurt dışına gosterilecek sabır acı da değil

Haklısınız belki ama ne bileyim atanıncaya kadar göbeğim çatlamıştı. Zorluklarla kazandım 5 sene sonra ben kpssyi. Şimdi burda sıfırdan başlamak çok zor geliyor.
 
Bende ilk başta böyle düşündüm . Çok kırıldım bencilliğine. Ama kız evlatlarımla yalnız yaşamak da zordu. Asılan da çok oldu yalnızım diye. Toplum da sıkıştırdı. Akrabalar , komşular. Annemlerin yanında kalsam , geceleri korkmam dedim. Yapamadık yaşlılar düzenlerini bozduk. Çok herşey üst üste geldi. Denemek için geldik. Ama zaman gösterecek bu adam için değer mi değmez mi bunca fedakarlığa. En çok da kızlarım için giriştim bunca fedakarlığa. Öyle işte
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşayıpmak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogru
 
Eşiniz hakkında bu kadar olumsuz şey söylemişsiniz, bi yerde evliliğimiz patlak verecek gibi duruyor. Toplum baskısı hayatımızın her yerinde var. Öğretmenim dediniz.Hayatta var olmak için illaki bir erkekler ya da ebeveynle yaşamak mı gerekir? Gül gibi işimi ben olsam bırakmazdım. Hele böyle bir koca için asla. Toplum baskısı sizin beyninizde var.Girdiginiz ortamlarda, oturduğunuz semtte var.Birçok boşanmış, bekar, yalnız yaşayan kadın var. Onlardan böyle birşey hiç duymadım. Sizin kararınız. İnşallah dogru kararı verirsiniz.

Bilmiyorum ama böyle ciddi kararlarda insan evliliğini daha çok sorguluyor. Benim kafamdaki bu algıyı malesef aşamadım. Evet toplumdan hala etkileniyorum. Ancak en çok kızlarım için bu kararı verdim. Ben insanlara, kimseye güvenemiyorum. Hayat bunu öğretti. Ya ters giderse bişeyler demeden alamıyorum kendimi
 
Eger Almanyaya gidecekseniz bile kendinizi orada geliştirin. Orda evde oturmayın.🤗

Şuan Almanyadayım. Entegrasyon kursuna dil kursuna gidiyorum. Sonrada diplomamı saydırıp üzerine tekrar eğitim almam gerekiyor denklik için. Uzun bir süreç. Şuan iznim bitince ne yapmalıyım , ona karar veremiyorum.
 
Daha bugün eşime dedim ki Almanyaya işçi olarak gitsene, bizi de yanına alırsın😂😂 Arkanıza bile bakmadan kaçın, elinizdeki şansın değerini bilin bence
 
Merhaba arkadaslar. Türkiyede memurdum. Eşim mühendis ve Almanyadan iş teklifi aldı ve Almanyaya gitti. Ben 2 sene döndürmeye çalıştım , gelmedi. Ciddi bu konuda zıtlaştık. Her evlilikte olan ufak anlaşmazlıklarımızda vardı. Onlar idare ediliyordu. Ancak bu gidiş beni soğuttu. 2 kızım var. Onlarda etkilendi, boyunları büküldü. 2 ayrı hayat yaşadık 2 sene. Ben ekonomik sıkıntı yaşamadım ama toplumsal baskıya maruz kaldım. Kocan nerde ,neden gitti diye. Çocuklar okulda öyle sorunlar yaşadı.
Neyse uzatmayayım. Eşim ya gelin ya da boşanalım . Böyle yürümez evlilik dedi. Ben de tamam boşanalım dedim kaç kere ama kopamadık. Lafta kaldı hep sözler. En son ben 1 yıl ücretsiz izin aldım ve aile birleşimi ile geldim Almanyaya. Ama Temmuzda bitecek iznim.
Zorluklarla kpss ile atandığım mesleğimi bırakmak çok zor geliyor. Şuan karmaşık duygular yaşıyorum. Gurbet, yalnızlık ,dil problemi dışında sorun yok. Kocam güvenilir biri ama bazen huysuz, agresif, çekilmez bir adam olabiliyor ama birbirimizi çok seviyoruz, kopamıyoruz. Ne yapmalıyım sizce? İstifa edilir mi evlilik uğruna?
Ben olsam istifa ederdim.Almanya daha iyi sonuçta.Ben de zamaninda evlilik değil ama sevdiğim biri vardı.Ben de çok çıkmaza girdim sonuda ayrıldık ama ben bu konuda kararsız kaldığıma çok pişman oldum sonradan cunku yillarca çalıştigim meslegimin yoruculugundan cok bikmistim..Her halükarda orayı tercih ederdim zamanla yaşla insan farklı düşünüyor
 
Ben olsam istifa ederdim.Almanya daha iyi sonuçta.Ben de zamaninda evlilik değil ama sevdiğim biri vardı.Ben de çok çıkmaza girdim sonuda ayrıldık ama ben bu konuda kararsız kaldığıma çok pişman oldum sonradan cunku yillarca çalıştigim meslegimin yoruculugundan cok bikmistim..Her halükarda orayı tercih ederdim zamanla yaşla insan farklı düşünüyor

Sizin mesleğiniz nedir? Sizi vazgeçiren ne oldu? Bende yaşanmamış bir şeyin pişmanlığını yaşamak istemedim. Denemeden bilenemez dedim. Aileme çok düşkünüm. Annem babam yaşlı . Onlara yardımcı oluyordum. Yapayalnız kaldılar. Severek yaptığım bir mesleğim, çok sevildiğimi hissettiğim güzel öğrencilerim, gezmelerim ve kendimce mutlu bir hayatım vardı. Özlüyorum işte.
 
Valla Türkiyeden size icimden gecenleri soylesem banlanırım gelin gelin boşanın adamda orda rahat etsin bari gurbetmiş oymuş buymuş

Hoş bi yorum olmamış. Buraya dertleşmeye geliyor insanlar. Benim de ilk konum. Saygı duymanızı beklerdim. Boşanmak da devam etmek de hayatın gerçekleri. Ailemi sürdürmeye gayret ediyorum. Gerekirse boşanırım elbet.
 
Zorluklarla kpss ile atandığım mesleğimi bırakmak çok zor geliyor.
İşte en zoru bu kısmı. :/ kolay atanmış olsaydınız hiçbirşey zor gelmezdi Almanya ile ilgili. Karar vermek çok zor. Türkiye eskisi gibi değil malesef illaki çevrenizle konuşuyor, haberleri takip ediyorsunuzdur.

Çocukların uyum sağlayabildi mi? Onlar ne düşünüyor?
 
Hoş bi yorum olmamış. Buraya dertleşmeye geliyor insanlar. Benim de ilk konum. Saygı duymanızı beklerdim. Boşanmak da devam etmek de hayatın gerçekleri. Ailemi sürdürmeye gayret ediyorum. Gerekirse boşanırım elbet.
Evet hos degil çünkü türkiyede ki hiç birşey artik hoş değil oralardan dönsem diye ağliyorsunuz cocuklarını düsünen asla dönmez
 
Sizin mesleğiniz nedir? Sizi vazgeçiren ne oldu? Bende yaşanmamış bir şeyin pişmanlığını yaşamak istemedim. Denemeden bilenemez dedim. Aileme çok düşkünüm. Annem babam yaşlı . Onlara yardımcı oluyordum. Yapayalnız kaldılar. Severek yaptığım bir mesleğim, çok sevildiğimi hissettiğim güzel öğrencilerim, gezmelerim ve kendimce mutlu bir hayatım vardı. Özlüyorum işte.
Hemşire Vazgeciren değil de oldukça etkileyen etrafın ailemin mesleğini bırakma(!)demesi oldu . Karşı tarafa da çok guvenmemisim demekki Ben ona gel dedim ilk önce gelecekti sonra vazgecti..Ben de anneme çok düşkünüm şimdi hicdegilse annemi görüyorum diyorum ama çok pişman oldum çünkü artik yaptigim meslekten nefret ediyorum.İsi bırakma sebebim olacaktı .Yurt dışında yasmaaknhrrxaman daha güzeldir bence öyle degilmi orda mutlu olmadınız mi?
 
İşte en zoru bu kısmı. :/ kolay atanmış olsaydınız hiçbirşey zor gelmezdi Almanya ile ilgili. Karar vermek çok zor. Türkiye eskisi gibi değil malesef illaki çevrenizle konuşuyor, haberleri takip ediyorsunuzdur.

Çocukların uyum sağlayabildi mi? Onlar ne düşünüyor?

Çeken bilir derler ya senelerce uykusuz çalışmalar, virgüllerle kaçırılan atamalar .. Zorluklarla atanabilmek.. İşte bu can yakıyor.. Haberleri izliyorum. Gidişata çok üzülüyorum. Ama buraya adepte olmak da çok zor. Dil öğrenme süreci de. İş hayatımın bir anda bitip, evde tıkılıp kalmak da. Kurallar çok katı Almanyada. Herşey sayısız evrak üzerinden dönüyor. Sosyal hayat malesef yok. Arkadaş, çevre yok. Çocuklarımın geleceğini düşünerek geldim.

Çocuklarım arkadaş edindi sınıfta hemen. Az da olsa tek tük Türk varmış arkadaş olarak. Ama anlayamıyorlar daha, çalışmak da istemiyorlar. Biraz zorlanıyoruz evde çalıştırmakta, ödev yapmakta.

Boş boş bakıp , tenefüste oyun oynayıp geliyorlar. Sınıfımdaki Suriyeli öğrencilerimden az çok anlayabiliyorum onları. Zor çok zor. Ama moralleri düşük değil. İdare ediyorlar. Umarım kavrarlar:
 
X