Yetemedigin anlar vardir...bir türlü yetemezsin ugrasirsin elinden geleni yaparsin ama yetmez, yetemezsin....böyle anlarda eskiden bazen bende öyle düsünürdüm...hic bir b....yaramiyorsun be derdim kendime...hep sucu kenimde arar yetersiz bulurdum kendimi
Ama surda birkac yildan beri kimseye yaranmak kimseye yetmek gibi bir derdim yok....
cünkü anladimki ben agzimla kus tutsamda yaranamam, ne kadar fazla verirsem o kadar cok isteyecekler...bundan sonra
Ben elimden geleni yaparim..begenen begenir begenmeyen begenmez...
Mükemmel olamazsin arkadasim..olmayada calisma...hata sende degil sana olan beklentilerde....:teselli:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?