- Konu Sahibi HelloWorld2020
- #1
Herkese Merhaba,
Boşanma kararı aldım ve bu süreçte ilerliyorum ama hep içimde yanlış yapıyor olmayayım korkusu kalıyor. Bunun sebebi iki çocuğumuzun olması. Çocuklarım 5 ve 2 yaşlarında, baba ile iletişimleri iyi. Ancak benim eşimle iletişimim iyi değil.
Bu konuyu biraz açmak gerekirse: biz 6 yıl görüştük ve 6 yıldır evliyiz. Kendisi bana göre daha tutucu ve kapalı bir yapıda kıskançlığı var. Evlendiğimiz zamanlarda erkek kuzenim ve ablamın eşi ile selamlaşırken öpmeme bile takılıyordu. Bu konuda ben de biraz dikkat edeyim o zaman diye düşündüm ama sonu gelmedi kısıtlamaların. Evliliğimizin senesi dolmadan babam vefat etti ve bu süreçte eşim hiç destek olmadı bana. Ben ise çocuğum olsun istiyordum ve hamile kaldım. Ben hamileyken eşim memleketine gitti orda ona ihtiyaç varmış dedi ve ben annem ve kardeşlerimde bayramı geçirdim. Sonra yine dedesine gitti ara ara, sonra ben 8 aylık hamileyken kısa dönem askerliğe gitti geldi. O askerdeyken annem ve kardeşlerim benimle kaldı. benim doğumuma iki hafta kala dedesi felç geçirdiği için yine memleketine gitti. Sonra doğurdum doğumun 3. Günü bebek sarılık oldu ve tedavi için hastanede kaldık. Ertesi gün eve geçtiğimizde bi hırsla geri dışarı çıktı ve bana anlamı evden göndermem gerektiğini onu istemediğini söyledi. Bir sürü laf saydı. Ben ağladığım için odadan çıkamadım akşam geldi sarıldı özür diledi ama kalbimin ilk paramparça olduğu an bu andı. Doğurduktan sonra da iş ayarlamak için sık sık memleketine gitti. Yani ben hep annemle kardeşlerimle kalıyor oldum aslında. Ben memleketine taşınmayı vs istemememe rağmen bizim için bişeler yapmaya çalışıyorum diyip gidiyordu. En son ordan arsa almak istedi ben istemedim. Altın bozmak istedi ben de kutuyu önüne koyup al ne yapıyorsan yap dedim ve ertesi gün bozdurum memleketine gitti. Sonra orda anne babası istemediği için vazgeçti ve parayı orda bırakıp eve döndü ve bana sen istemediğin için almadım dedi :)
Bu esnada ben çalışmıyordum ama artık çalışacağımı söyledim ve anneme yakın eve taşınacağım dedim. O da sen nasıl istersen öyle olsun dedi ama ev bakma ve taşınma süreçlerinde suratı 5 karış davrandı.
Hep dalgalı ilerledi evliliğimiz ben düzelmesi için ondan duygusal yakınlık bekliyordum o ise zaman geçtikçe benim kendi kendine düzelmemi bekliyordu. Taşındık işe başladım. Ama sorunlar devam etti. İş arkadaşlarımdan kıskandı. O böyle davrandıkça ben insanların yanında tedirgin olmaya başladım artık. Ve çocuktan başka ortak noktamız kalmadı gibiydi. bir gün konuşmak ve anlaşamıyosak ayrılalım dedim. bana başka birisi mi var dedi. bunu da sakince açıklayarak yine anlayışlı (ya da aptal gibi) bir şans verip devam ettirdim. sonra her şey yoluna girdi gibi oldu eşim maaş ikramiyesini kriptoya yatırarak başlamıştı. sonra benden 2k, 6k gibi paralar istiyordu şu artacak bu artacak diye diye. sonrasında kripto çakıldı. aradan bi kaç ay geçti. ben altınlara bir baktım 11 cumhuriyet eksik. gece idi sordum kendisine sabah konuşalım dedi ve sabah zaten canının çok sıkkın olduğunu iyi birşeyler yapmak için bu yola girdiğini söyledi. bunu da alttan alıp uzatmadım. bir süre geçti her şey normal gibiydi. 2. çocuğuma hamile kaldım. bu dönemde evden çalışıyordum. çocuğumu anneme bırakıp 10dk mesafedeki evime gidip çalışıp geri dönüyordum. Ve 7 aylık hamileyken bir gün bana mesaj attı. Eve birisinin geldiğini ona kahvaltı hazırladığımı beraber koltukta bişeler yaptığımızı söyledi ve ona isim vermemi söyledi. Nerden çıktı dedim ben rüyamda görmüştüm kaç gündür şüpheleniyordum dedi. Bana iftira atamazsın ve bunu kolay kolay düzeltemeyeceksin dedim. Sonra akşam ağlayarak annemi aradı şeytan vesvese verdi nasıl böyle şeyler söyledim anlamıyorum dedi.. ve bir şans daha verdim ama mesafeliydim artık. Normal gibi görünen evlilik içinde hep kopmalar vardı. Kendisi büyük çocuğun yanında yatıyordu ben ise küçük ile. Ama ev müsait olduğunda da benimle birlikte olmak istiyordu ben iste önce bana duygsal olarak yakınlık gösterip beni iyi hissettirmelisin hala dediklerin kulaklarımda bu şekilde kendimi kötü hissediyorum ve istemiyorum demiştim. Bunu dediğimde bozulmuştu nedense. Sonra bir gün evdeyken instagram şifresini maili ile sıfırlayıp kaydedilenlerine baktığımda yarı çıplak seksi dans eden zayıf kızları kaydettiğini gördüm. Bunun fotoğrafını çekip ona gönderdiğimde ise sen benim hesabıma izinsiz girip yalan konuluyorsun diyerek üste çıkmaya çalıştı ve ne varki bunda çıplak değiller ki dedi. Konuştukça sonra özür diledi ama ben artık çok kopmuştum. Aradan zaman geçti ve geçen gün yine bilgisayarına girip YouTube geçmişine baktım ve benzer masaj videoları erotik yoga videoları izlediğini gördüm. Kendisine görüntü attığımda ise senin yüzünden izliyorum bunları diyerek yine üste çıktı :) ben de artık senden boşanacağım dedim. Ne yaparsan yap dedi ve bi kaç gündür annesinde kalıyor. Kendi adıma aldığım en mantıklı karar ama büyük çocuğum bu kadar günde bile babasını çok özlüyor. Ona karşı yanlış mı yapıyor oldum emin olamıyorum. Ayrılmasam da evde ayrı hayat sürerek mi devam etse. Bu sağlıklı bişe olur mu emin olamıyorum ama artık kendisi ile çocuk harici duygusal bir bağım olmadığından çok eminim.
Not: ne kadar salakmışsın bu kadar zaman şans verip 2 de çocuk yapmışsın diyeceklere sevgilerimi iletiyorum :) Hayatta her zaman doğru karar alamayabiliyoruz ama 2 çocuğum olduğu için çok mutluyum iyi ki varlar.
Boşanma kararı aldım ve bu süreçte ilerliyorum ama hep içimde yanlış yapıyor olmayayım korkusu kalıyor. Bunun sebebi iki çocuğumuzun olması. Çocuklarım 5 ve 2 yaşlarında, baba ile iletişimleri iyi. Ancak benim eşimle iletişimim iyi değil.
Bu konuyu biraz açmak gerekirse: biz 6 yıl görüştük ve 6 yıldır evliyiz. Kendisi bana göre daha tutucu ve kapalı bir yapıda kıskançlığı var. Evlendiğimiz zamanlarda erkek kuzenim ve ablamın eşi ile selamlaşırken öpmeme bile takılıyordu. Bu konuda ben de biraz dikkat edeyim o zaman diye düşündüm ama sonu gelmedi kısıtlamaların. Evliliğimizin senesi dolmadan babam vefat etti ve bu süreçte eşim hiç destek olmadı bana. Ben ise çocuğum olsun istiyordum ve hamile kaldım. Ben hamileyken eşim memleketine gitti orda ona ihtiyaç varmış dedi ve ben annem ve kardeşlerimde bayramı geçirdim. Sonra yine dedesine gitti ara ara, sonra ben 8 aylık hamileyken kısa dönem askerliğe gitti geldi. O askerdeyken annem ve kardeşlerim benimle kaldı. benim doğumuma iki hafta kala dedesi felç geçirdiği için yine memleketine gitti. Sonra doğurdum doğumun 3. Günü bebek sarılık oldu ve tedavi için hastanede kaldık. Ertesi gün eve geçtiğimizde bi hırsla geri dışarı çıktı ve bana anlamı evden göndermem gerektiğini onu istemediğini söyledi. Bir sürü laf saydı. Ben ağladığım için odadan çıkamadım akşam geldi sarıldı özür diledi ama kalbimin ilk paramparça olduğu an bu andı. Doğurduktan sonra da iş ayarlamak için sık sık memleketine gitti. Yani ben hep annemle kardeşlerimle kalıyor oldum aslında. Ben memleketine taşınmayı vs istemememe rağmen bizim için bişeler yapmaya çalışıyorum diyip gidiyordu. En son ordan arsa almak istedi ben istemedim. Altın bozmak istedi ben de kutuyu önüne koyup al ne yapıyorsan yap dedim ve ertesi gün bozdurum memleketine gitti. Sonra orda anne babası istemediği için vazgeçti ve parayı orda bırakıp eve döndü ve bana sen istemediğin için almadım dedi :)
Bu esnada ben çalışmıyordum ama artık çalışacağımı söyledim ve anneme yakın eve taşınacağım dedim. O da sen nasıl istersen öyle olsun dedi ama ev bakma ve taşınma süreçlerinde suratı 5 karış davrandı.
Hep dalgalı ilerledi evliliğimiz ben düzelmesi için ondan duygusal yakınlık bekliyordum o ise zaman geçtikçe benim kendi kendine düzelmemi bekliyordu. Taşındık işe başladım. Ama sorunlar devam etti. İş arkadaşlarımdan kıskandı. O böyle davrandıkça ben insanların yanında tedirgin olmaya başladım artık. Ve çocuktan başka ortak noktamız kalmadı gibiydi. bir gün konuşmak ve anlaşamıyosak ayrılalım dedim. bana başka birisi mi var dedi. bunu da sakince açıklayarak yine anlayışlı (ya da aptal gibi) bir şans verip devam ettirdim. sonra her şey yoluna girdi gibi oldu eşim maaş ikramiyesini kriptoya yatırarak başlamıştı. sonra benden 2k, 6k gibi paralar istiyordu şu artacak bu artacak diye diye. sonrasında kripto çakıldı. aradan bi kaç ay geçti. ben altınlara bir baktım 11 cumhuriyet eksik. gece idi sordum kendisine sabah konuşalım dedi ve sabah zaten canının çok sıkkın olduğunu iyi birşeyler yapmak için bu yola girdiğini söyledi. bunu da alttan alıp uzatmadım. bir süre geçti her şey normal gibiydi. 2. çocuğuma hamile kaldım. bu dönemde evden çalışıyordum. çocuğumu anneme bırakıp 10dk mesafedeki evime gidip çalışıp geri dönüyordum. Ve 7 aylık hamileyken bir gün bana mesaj attı. Eve birisinin geldiğini ona kahvaltı hazırladığımı beraber koltukta bişeler yaptığımızı söyledi ve ona isim vermemi söyledi. Nerden çıktı dedim ben rüyamda görmüştüm kaç gündür şüpheleniyordum dedi. Bana iftira atamazsın ve bunu kolay kolay düzeltemeyeceksin dedim. Sonra akşam ağlayarak annemi aradı şeytan vesvese verdi nasıl böyle şeyler söyledim anlamıyorum dedi.. ve bir şans daha verdim ama mesafeliydim artık. Normal gibi görünen evlilik içinde hep kopmalar vardı. Kendisi büyük çocuğun yanında yatıyordu ben ise küçük ile. Ama ev müsait olduğunda da benimle birlikte olmak istiyordu ben iste önce bana duygsal olarak yakınlık gösterip beni iyi hissettirmelisin hala dediklerin kulaklarımda bu şekilde kendimi kötü hissediyorum ve istemiyorum demiştim. Bunu dediğimde bozulmuştu nedense. Sonra bir gün evdeyken instagram şifresini maili ile sıfırlayıp kaydedilenlerine baktığımda yarı çıplak seksi dans eden zayıf kızları kaydettiğini gördüm. Bunun fotoğrafını çekip ona gönderdiğimde ise sen benim hesabıma izinsiz girip yalan konuluyorsun diyerek üste çıkmaya çalıştı ve ne varki bunda çıplak değiller ki dedi. Konuştukça sonra özür diledi ama ben artık çok kopmuştum. Aradan zaman geçti ve geçen gün yine bilgisayarına girip YouTube geçmişine baktım ve benzer masaj videoları erotik yoga videoları izlediğini gördüm. Kendisine görüntü attığımda ise senin yüzünden izliyorum bunları diyerek yine üste çıktı :) ben de artık senden boşanacağım dedim. Ne yaparsan yap dedi ve bi kaç gündür annesinde kalıyor. Kendi adıma aldığım en mantıklı karar ama büyük çocuğum bu kadar günde bile babasını çok özlüyor. Ona karşı yanlış mı yapıyor oldum emin olamıyorum. Ayrılmasam da evde ayrı hayat sürerek mi devam etse. Bu sağlıklı bişe olur mu emin olamıyorum ama artık kendisi ile çocuk harici duygusal bir bağım olmadığından çok eminim.
Not: ne kadar salakmışsın bu kadar zaman şans verip 2 de çocuk yapmışsın diyeceklere sevgilerimi iletiyorum :) Hayatta her zaman doğru karar alamayabiliyoruz ama 2 çocuğum olduğu için çok mutluyum iyi ki varlar.
