Yok artık!

Sanırım bırakamamış olsam s... git diye bağırmazdım.
Dediğim gibi zaten bu ilişkiden bir cacık olacağı yok.
En azından çocukla konuşayım da kendi hayatını düzeltsin diye düşünüyorum.

sürekli konu açıyosunuz, bırakamadığınızı düşünmemiz normal değil mi.
 
Konularınızı hep görüyordum ama hiç yorum yapmamıştım :)

Ne kadar "bu kez" ayrıldım deseniz de maalesef ayrılamazsınız, bence her ikinizde birbirinizde takıntı olmuşsunuz, anlattıklarınıza göre :)
 
Madem ayrılacaksınız bundan sonra uğraşmayın.Normal bir durum değil.
 
Siz gerçekten birbirinizi sevmiyorsunuz bence de.Takıntı,bağımlılık olmuşsunuz birbiriniz için.İkinizin iyiliği için de son kez bitirin gitsin.
 
Madem ayrılacaksınız bundan sonra uğraşmayın.Normal bir durum değil.
Biliyorum bu çocuk ailesinin baskısı altında sümsük sümsük yaşayacak. Bunaldığında dışarı çıkıp bir yürüyüş yapayım deme hakkı bile yok.
Ona cesaret aşılayamaz mıyım konuşarak?
 
21 yaşındaki kocaman adama s.. git demişsiniz. O da size sesini çıkaramamış.
Sen bana s... git mi dedin dedi.
Sonra aradı beni. Babam belki de işten alacak beni diye.
Gerçekten en sahici hislerimle soruyorum. 21 yaşında kendi parasını kazanan adamın biraz dışarıda vakit geçirmesi normal olmayan bir durum mu?
 
Adam anlamis bence sizinle oldugunu o yuzden sirarla aramis. Siz bu cocugun basina bir getireceksiniz yazik belliki ailesi duskun evlatlarina.annesinden fazla onun iyiligini dusunemessiniz.
Sadece benimle ilgili değil. Dediğim gibi çocuk içim bunaldı bir yürüyüşe çıkıyorum bile diyemiyor. Bu baskı mı yoksa düşkünlük mü oluyor acaba?
Benim de ailem fazlasıyla düşkün bana. Ama dışarı çıkmamı, arkadaşlarımla takılmamı gayet makul karşılarlar.
 
Bence aile sana geldiğini farketmiş ve seninle görüşmesini ciddi anlamda istemiyorlar, zorlamayın isterseniz çünkü belli ki size rahat yok!
 
Yahu bu erkekler kadınlara göre geç olgunlaşıyorlar bunu sağır sultan bile duydu. Kızlarımız küçücük adamlardan biyük beklentilere giriyorlar. Bırakın 21 yaş nedir ki bi erkek için. Daha ana kuzusu o yaşta.
 
Sevgilimle olan durumu çoğunuz biliyorsunuzdur.
Ailesinin baskıcı olduğunu söylerdi, hatta annesi benimle görüşmemesi için yemin ettirmişti falan. Hep bir açık kapı bırakmıştım. Belki sevgilim sallıyordur. Bu kadar olamaz diye.
Son zamanlarda hiç görüşemiyorduk. Ailesi bizi ayrı biliyor diye.
Bugün benim evime geldi. Bildiğiniz evden kaçarak, işten erken çağırdılar diye.
Geleli 10 dakika olmadan babası aradı. Açmamasını söyledim. Bir evde olduğunu anlar diye. Defalarca defalarca defalarca aradı adam. Sonra da iş yerine geldiğine dair mesaj attı. Çocuk da apar topar gitmek zorunda kaldı.
Kapıda kavga ettik. Bu durumdan çok sıkıldığımı söyledim ve ona s.... git dedim.

Bizim de annemiz, babamız var yeri geliyor ulaşamıyorlar. Bir iki defa daha arayıp herhalde duymuyor işi vardır falan diyorlar. Bu nedir arkadaş?

Kalbini kırdım onun. Üzülüyorum.

Sizce haksız mıyım? Bu ilişkiden bir cacık olmayacak o çoktan belli oldu. Onun da anne baba baskısı altında ezik bir hayat sürmesini istemiyorum. Yapabileceğim bir şey var mı bu çocuk için sizce?
Oturup konuşsam mı artık bir sesini çıkar, sen 21 yaşında adamsın vs diye
Siz yalnız mi yasiyorsunuz
 
Yahu bu erkekler kadınlara göre geç olgunlaşıyorlar bunu sağır sultan bile duydu. Kızlarımız küçücük adamlardan biyük beklentilere giriyorlar. Bırakın 21 yaş nedir ki bi erkek için. Daha ana kuzusu o yaşta.
Haklisiniz ama başka erkek arkadaşlarım da oldu. Onlar da bu yaşlardaydı. Böyle bir durum söz konusu değildi.
 
Ve es geçtiğim birşey var.

Ona o kötü cümleyi söylediğimde gözleri doldu çok.
 
X