Yıllardır kafamda kurmaktan yoruldum. Cok takıntılıyım. Eşimle nişanlanmadan önce görüştüğümüz süreçte cesaret edip söyledim ilerde istersem eğer beni psikoloğa götürür müsün diye o da ne gerek var böyle sokakta delirenler varya onun gibi olursan götürürüm demişti gülerek. Evlenmeden önce yoğundum çalışıyodum okuyodum ama hep kuruntu yapıp zor uyuyorum ve genelde hep moralim bozuk açıkcası psikoloğa gitmem gerektiginin farkındayım.
Evlenince belki geçer dedim. Ama evlendim daha beter oldum. İşten de ayrılmıştım evde yalnız başima cok daha arttı bu kuruntularım.
Eşimle kavga ettigimiz bir günde intihara kalkıştım ama beceremedim sonra eşimle konuştum yine beni götürür müsün diye psikolo