- 1 Ağustos 2009
- 5.801
- 10.243
- Konu Sahibi sassyassyy
- #121
selamlar herkese,
sağolsunlar konuyu yazdıktan 30 saniye sonra banlandım da konuyu açabildim. mesajların tamamını okudum birkaç kişi çok boş yapmış şimdi onlara takılsam dümdüz bütün değerlerine söverim o yüzden geçiyorum.
bu konuyu açtıktan sonra sevgilimle konuşmaya çalıştım ama istemedi. ben de sinirlendim tabi ki yani bir sorun varsa konuşursun eğer konuşmuyorsan sorun yoktur tarzı konuştum. yine konuşmamaya devam edince "benim modumu düşürüyorsun, güçlü duramıyorsun, ben hayatımda bu tarz şeyler olunca üzülüyorum ama şuan üzülmemem gerekiyor, ya kendini toparla sorun neyse düzgünce çözelim ya da kendini düzeltene kadar hayatımın dışında dur" dedim. gitmeyi seçti, eşyalarını topladı okuldaki hostlarda kalmaya başladı, 1 haftadır orada.
ben bu tarz şeyleri sevmiyorum. bir sorun varsa açıkça konuş neyin şovundasın? ben mi senin peşinden koşacağım ulan rahatsız olan sensin bu durumu çözmeyi de sen isteyeceksin ben mi ortada gezeceğim hadi konuşalım diye? kendisi hayatı boyunca hiçbir sorun yaşamamış tabi böyle olunca minik bir depresyona giriyor resmen. ben bu tarz şeyleri konuşup "çok acı çektim yeeaaa" tribine girmeyi sevmiyorum ki çektiğim bir acı da yok. bana göre hayatım biraz heyecanlı geçiyor o kadar. kendimi kahredecek kadar zorluk yaşamadım. tamam annem babam yanımda yoktu yalnız büyüdüm, kolay bir hayatım olmadı manevi anlamda, şimdi de kanser tedavisi görüyorum. evet zor tek başıma kaldım, yanımda sadece sevgilim vardı ama şuan tekim. halledemez miyim gayet iyi hallederim tamam alışmam biraz zaman alır ama ben o olmadan yaşayamayacak filan değilim. elbette bir şekilde devam edeceğim hayatıma. beni kıran tek nokta ben böyle bir dönemden geçerken onun bu kadar düşüncesiz davranması. yoksa tamam ben odunum, öküzüm her şeyim yani ama bu kadar ağır bir karşılık hak edecek hiçbir yanlış yapmadım. sonradan böyle olmadım. doğduğumdan bu yana böyleyim.
bir kez daha konuştuk bu arada. arkadaşlarının kendisine sürekli "bu kız seni sevmiyor, sanki tek taraflı ilişki yaşıyor gibisin" demeleri onu etkilemiş. bana söylediğine göre o beni başta çok savunmuş ama sonra mantıklı düşününce o da onlara katılmış. ben de "ben senin beni sevmediğini düşünsem ayrılırdım ama sen ayrılmıyorsun çünkü seni sevdiğimi çok iyi biliyorsun, beni kafandaki kalıba sokmaya çalışıyorsun ama kusuruma bakma o iş bana gelmez" dedim. tekrar gitti evden.
ayrıldık mı hayır, birlikte miyiz o da hayır. nereye kadar bu çocukluğa devam edecek bilmiyorum ama çok kırgınım. belki de benim ayrılmam gerekiyor ama sevdiğim için ne yapacağımı bilmiyorum. kırgınım evet bu dönemde yalnız kalmak korkunç bir şey ama sevgim daha mı ağır basıyor bilmiyorum.
çok uzun oldu kusuruma bakmayın.
Kendinize çok yüklenmişsiniz de çok bariz biçimde ilişkinizin odunu siz değilsiniz, erkek arkadaşınız. Gerçek sevgi olduğu gibi kabul etmektir, arkadaşlarının gazıyla küsmek değil. Tabii ki sizden istekleri, ricaları olabilir, ama onun yaptığı bu değil.
Boşverin, siz sağlığınıza ve okulunuza odaklanın. Her işte bir hayır vardır. Belki de ileride yaşayacağınız mutluluk için şu an bunu yaşamanız gerekiyordu.