- 21 Mart 2014
- 602
- 11
Herkese merhaba. Buraya bu konuyu acmamin sebebi malumunuz kilolarim :) Hic bir sekilde buyrun birlikte kilo verelim hadi hep beraber demiyorum cunku zaten bir gruptayim. Sagolsun grup arkadaslarim desteklerini hic eksik etmiyorlar.
Uzun bir yol beni bekliyor. Hem uzun hem zorlu. Beni durumumda olan eminim bir cok kisi vardir. Bir sayfa dolusu bir seyler yazmak yerine detayli bir gunceyi gormek insani daha cok motive eder diye dusunuyorum. Hemde kendi adima gecmise bakip vay be demek hemde benim gibi arkadaslara yardimci olmak icin bu topigi aciyorum.
Once kendimden bahsedeyim. Ben 26 yasinda suan 104.4 ( 21.03) kilo olan tombik bir kizim :) Aslinda hic bir zaman 100lere ulasabilecegim aklima gelmemisti. Ama oldu kacsamda tartiya cikmaktan yemek yemekten vazgecmedigim icin oldu.
Kilo problemim daima olmustur benim. Normalde de iri yapili bir insanim. Boyum 1.75 civari tam olarak bilmiyorum. Vucut yapimin orantili olmasi daima kilolusun ama yakisiyor sana lafini duymama sebep oldu fakat ben mutsuzdum. Mutsuz olmama ragmen icraatsizdim da yiyordum da yiyordum.
19 yasimdayken hayatima biri girdi. Kendisinin boyu benimle ayniydi ve zayifti. :) Cok gecmedi annesi ile tanistim. Annesinin hakkimda ne dedigini sordugumda aynen su sekilde bir cevap aldim "Cok guzel kiz ama biraz kilolu" birde bunu soylerken pismis kelle gibi siritiyordu zirtapoz e haliyle kanima dokunmustu solugu ozel bir diyetisyende aldim. 86,75 kilo gelmistim. Gozlerim patlamisti :) ( suanki halimi dusundukce keske 86 olsam diyorum ) bir guzel diyet listem hazirlandi ve basladim. Mayisin ortalariydi gittigimde. Erkek arkadasim universite okuyordu haziranda geri gelecekti. Kilo kaybetmeye basladim. Diyetisyenimin dediklerinden bir kere bile cikmadim. Temposuz bir sekilde aheste aheste yururduk erkek arkadasimla ( beni ise birakirdi sabahlari) sonuclar guzeldi. Yalniz adet donemlerimde ya 100 gr fazla yada 100 gr eksik cikiyordum. İlk donemler sinir oluyordum sonra alistim :)
Yeni kiyafetler almaya basladik. Ee malum eskiler uzerimde durmuyordu. İlk baslarda hadi canim sen kilo ver basimi keserim diye dalga gecenler agizlarini kapatmaya baslamislardi.
Bir gun magazaya gittim. Kapri alacaktim kendime. Baktim begendim. Bayan geldi dedim 40 beden :) kadin affaldi kendiniz icin mi diye sordu. Evet dedim. 38 size olur 40 buyuk gelir dedi ben o an uzaylara kadar havalara uctum. 38 i denedim cuk oldu. İki de bir agzimda 38 giyiyorum yaaa demek oldu. 4 gun sonra diyetisyenime gittim ve sonuc 67 kilo. Yolda yuruyusum, tavirlarim hareketlerim her seyim degismisti. Guzeldim artik buna bende inaniyordum. Eylul geldi geciyor erkek arkadasim okula geri dondu. Bende universite sinavlarina hazirlanmaya basladim. O gitti kavgalarimiz basladi ( uzaktan iliski yurutmeye calisanlara Rabbim sabir ve tez zamanda kavusma versin ins) birbirimizi yipratiyorduk. Ben sinir oldukca agzima bir seyler atiyordum. Dersler zorluyordu. Sikildikce bir seyler atistiriyordum ve kilo almaya basladim tekrardan. Ayrildik 2 ay evden cikmadim. Kadin programlari izleyip, orgu ordum. Derslerimi bosladim. Habire cay demleyip bisiler yiyordum. Artik bir seyin onemi kalmamisti. Sonra toparladim kendimi derslere devam etmeye basladim. O yaz kazanir miyim? Kazanamaz miyim? Dusunceleri beni tuketti. Uyku duzenimi bitirdim. Sabahlara kadar oturup aksamlara kadar uyuyordum boyle bir yaz gecirip universite yolunu tuttum
Yurda yerlestim. Kilonun bas dusmani alkolu kullanmaya basladim. Alkolik olmadim ama hatiri gecerli iciyordum. Uzerine birde kokorec, midye indirip mideye yatiyordum. Okulda oluyordum butun gun disardan ne gecerse elimize yiyorduk. Derken daha da sistim :)
Sonra bir gaz zayiflayayim dedim :) olmadi. Olmadi degil aslinda ben yapmadim. Yarim biraktim.
Yine hadi dedim spor salonuna yazildim, cok dikkatliyim aman gormelisiniz halimi. Yine yapmadim biraktim.
Ve bir kac deneme ile devam etti. Mezun oldum :) issiz kaldim durum yine kendimi eve kapatmakla devam etti. Sabahlara kadar oturdum 11lerde uyandim. Evin temizligini soyle bir yapip yatakta uzandim butun yaz temizlik harici "0" hareket.
Sonra artik dedim boyle olmaz. Toparlanmam lazim. Yavas yavas disarlara cikmaya basladim. Kuzenimin dugunu vardi. Teyzemin esinin fotosu cekilmis. Arka planda ben ve anneannem bir sey konusuyoruz. Kendimi gorunce şok oldum. Bu kadarini beklemiyordum. 9 aylik hamile bayan gibiydim. Hatta onlar bile daha zayif. Resmen tiksindim kendimden. Karar verdim dedim artik yeter.
Ama zamana ihtiyacim vardi. Bir oncekilere benzesin istemiyordum. Dusunup akillica hareket edicem dedim. Emin olayim oyle baslicam dedim. Boylelikle 1,5 ay gecirdim. Aklimdan hep geciyor ama hazir hissetmiyordum. Tamam diyemiyordum. İnanmam lazimdi once kendime. 11 Martta en sevdigim seyleri yedim. Tika basa yedim. 12 Mart sabahi yepyeni bir hayata merhaba dedim.
Tartilmadim 100 un uzerinde olacagimi bildigim icin bosverdim. Sonra burayla tanistim. Gruba girmem icin kilomu ogrenmem lazimdi. Korka korka tartiya ciktim 104.4 kilo geldim :) Yani tahmini olarak 107/108 civari diyete basladim. Cunku kiyafetlerimden anlayabiliyorum kayiplari.
Her neyse bende boylece bir yola girdim. Hemde emin adımlarla girdim.
Peki neler yapiyorum.
Uykuma duzen verdim. En gec 12 de yatip saat 7.30 8 civari kalkmaya basladim
Yeme aliskanligim bastan asagi degisti. Beyaz ekmek hayatima veda etti. Sekeri zaten kullanmiyordum fakat 3u1 arada cok tuketiyordum ona veda ettim. Alismam zor oldu ama oldu. Asitli icecekler normalde seven biri degildim arada icerdim artik aradasida kalmadi. Ice tea seftali bayilirim ama onada veda ettim. Su cok tuketmezdim simdi gunluk en az 3 lt su tuketiyorum. Yemeklerden tika basa doyarak degil idare eder sekilde kalkiyorum. Ekmek dilimlerimi her ogun icin 2 ye dusurdum. Pilav makarna dolma sarma olunca ekmege elimi surmuyorum :)
Yogun olarak temizlik eylemlerime devam ediyorum. Koca bir evin tum islerini ben yapiyorum. Daha sonra yemegimi yapip hoop sokaga atiyorum kendimi. Telefonuma indirdigim bir uygulama sayesinde kac dakika kac km yurudugumu takip ediyorum ve ciddi anlamda sıkı tempo ile yapiyorum. Yuruyus icin ayakkabi aldim kendime. Nike free 2 serisinden. Biraz tuzluya geldi ama yurume, kosma icin ideal. Tavsiye ederim. 5 tane mekige basladim her gun bir tane arttirdim suanda 13 e ulastim. Az evet biliyorum ama zorlamak istemiyorum kendimi.
Yaz sezonu geliyor. Deniz mevsimi aciliyor yuruyuslerime ek yuzmeyide ekleyecegim.
Ve son olarak en onemli nokta kendime inaniyorum. Kesinlikle cok inaniyorum.
Hedefim 65/67 olmak. Zor cok zor bir yol ama ben basaracagim bunu cok iyi biliyorum. Kendim icin her gun burada paylasimda bulunacagim. Umarim siz okuyanlarada faydam olur. :)
Sevgilerle :)
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Uzun bir yol beni bekliyor. Hem uzun hem zorlu. Beni durumumda olan eminim bir cok kisi vardir. Bir sayfa dolusu bir seyler yazmak yerine detayli bir gunceyi gormek insani daha cok motive eder diye dusunuyorum. Hemde kendi adima gecmise bakip vay be demek hemde benim gibi arkadaslara yardimci olmak icin bu topigi aciyorum.
Once kendimden bahsedeyim. Ben 26 yasinda suan 104.4 ( 21.03) kilo olan tombik bir kizim :) Aslinda hic bir zaman 100lere ulasabilecegim aklima gelmemisti. Ama oldu kacsamda tartiya cikmaktan yemek yemekten vazgecmedigim icin oldu.
Kilo problemim daima olmustur benim. Normalde de iri yapili bir insanim. Boyum 1.75 civari tam olarak bilmiyorum. Vucut yapimin orantili olmasi daima kilolusun ama yakisiyor sana lafini duymama sebep oldu fakat ben mutsuzdum. Mutsuz olmama ragmen icraatsizdim da yiyordum da yiyordum.
19 yasimdayken hayatima biri girdi. Kendisinin boyu benimle ayniydi ve zayifti. :) Cok gecmedi annesi ile tanistim. Annesinin hakkimda ne dedigini sordugumda aynen su sekilde bir cevap aldim "Cok guzel kiz ama biraz kilolu" birde bunu soylerken pismis kelle gibi siritiyordu zirtapoz
Yeni kiyafetler almaya basladik. Ee malum eskiler uzerimde durmuyordu. İlk baslarda hadi canim sen kilo ver basimi keserim diye dalga gecenler agizlarini kapatmaya baslamislardi.
Bir gun magazaya gittim. Kapri alacaktim kendime. Baktim begendim. Bayan geldi dedim 40 beden :) kadin affaldi kendiniz icin mi diye sordu. Evet dedim. 38 size olur 40 buyuk gelir dedi ben o an uzaylara kadar havalara uctum. 38 i denedim cuk oldu. İki de bir agzimda 38 giyiyorum yaaa demek oldu. 4 gun sonra diyetisyenime gittim ve sonuc 67 kilo. Yolda yuruyusum, tavirlarim hareketlerim her seyim degismisti. Guzeldim artik buna bende inaniyordum. Eylul geldi geciyor erkek arkadasim okula geri dondu. Bende universite sinavlarina hazirlanmaya basladim. O gitti kavgalarimiz basladi ( uzaktan iliski yurutmeye calisanlara Rabbim sabir ve tez zamanda kavusma versin ins) birbirimizi yipratiyorduk. Ben sinir oldukca agzima bir seyler atiyordum. Dersler zorluyordu. Sikildikce bir seyler atistiriyordum ve kilo almaya basladim tekrardan. Ayrildik 2 ay evden cikmadim. Kadin programlari izleyip, orgu ordum. Derslerimi bosladim. Habire cay demleyip bisiler yiyordum. Artik bir seyin onemi kalmamisti. Sonra toparladim kendimi derslere devam etmeye basladim. O yaz kazanir miyim? Kazanamaz miyim? Dusunceleri beni tuketti. Uyku duzenimi bitirdim. Sabahlara kadar oturup aksamlara kadar uyuyordum boyle bir yaz gecirip universite yolunu tuttum
Yurda yerlestim. Kilonun bas dusmani alkolu kullanmaya basladim. Alkolik olmadim ama hatiri gecerli iciyordum. Uzerine birde kokorec, midye indirip mideye yatiyordum. Okulda oluyordum butun gun disardan ne gecerse elimize yiyorduk. Derken daha da sistim :)
Sonra bir gaz zayiflayayim dedim :) olmadi. Olmadi degil aslinda ben yapmadim. Yarim biraktim.
Yine hadi dedim spor salonuna yazildim, cok dikkatliyim aman gormelisiniz halimi. Yine yapmadim biraktim.
Ve bir kac deneme ile devam etti. Mezun oldum :) issiz kaldim durum yine kendimi eve kapatmakla devam etti. Sabahlara kadar oturdum 11lerde uyandim. Evin temizligini soyle bir yapip yatakta uzandim butun yaz temizlik harici "0" hareket.
Sonra artik dedim boyle olmaz. Toparlanmam lazim. Yavas yavas disarlara cikmaya basladim. Kuzenimin dugunu vardi. Teyzemin esinin fotosu cekilmis. Arka planda ben ve anneannem bir sey konusuyoruz. Kendimi gorunce şok oldum. Bu kadarini beklemiyordum. 9 aylik hamile bayan gibiydim. Hatta onlar bile daha zayif. Resmen tiksindim kendimden. Karar verdim dedim artik yeter.
Ama zamana ihtiyacim vardi. Bir oncekilere benzesin istemiyordum. Dusunup akillica hareket edicem dedim. Emin olayim oyle baslicam dedim. Boylelikle 1,5 ay gecirdim. Aklimdan hep geciyor ama hazir hissetmiyordum. Tamam diyemiyordum. İnanmam lazimdi once kendime. 11 Martta en sevdigim seyleri yedim. Tika basa yedim. 12 Mart sabahi yepyeni bir hayata merhaba dedim.
Tartilmadim 100 un uzerinde olacagimi bildigim icin bosverdim. Sonra burayla tanistim. Gruba girmem icin kilomu ogrenmem lazimdi. Korka korka tartiya ciktim 104.4 kilo geldim :) Yani tahmini olarak 107/108 civari diyete basladim. Cunku kiyafetlerimden anlayabiliyorum kayiplari.
Her neyse bende boylece bir yola girdim. Hemde emin adımlarla girdim.
Peki neler yapiyorum.
Uykuma duzen verdim. En gec 12 de yatip saat 7.30 8 civari kalkmaya basladim
Yeme aliskanligim bastan asagi degisti. Beyaz ekmek hayatima veda etti. Sekeri zaten kullanmiyordum fakat 3u1 arada cok tuketiyordum ona veda ettim. Alismam zor oldu ama oldu. Asitli icecekler normalde seven biri degildim arada icerdim artik aradasida kalmadi. Ice tea seftali bayilirim ama onada veda ettim. Su cok tuketmezdim simdi gunluk en az 3 lt su tuketiyorum. Yemeklerden tika basa doyarak degil idare eder sekilde kalkiyorum. Ekmek dilimlerimi her ogun icin 2 ye dusurdum. Pilav makarna dolma sarma olunca ekmege elimi surmuyorum :)
Yogun olarak temizlik eylemlerime devam ediyorum. Koca bir evin tum islerini ben yapiyorum. Daha sonra yemegimi yapip hoop sokaga atiyorum kendimi. Telefonuma indirdigim bir uygulama sayesinde kac dakika kac km yurudugumu takip ediyorum ve ciddi anlamda sıkı tempo ile yapiyorum. Yuruyus icin ayakkabi aldim kendime. Nike free 2 serisinden. Biraz tuzluya geldi ama yurume, kosma icin ideal. Tavsiye ederim. 5 tane mekige basladim her gun bir tane arttirdim suanda 13 e ulastim. Az evet biliyorum ama zorlamak istemiyorum kendimi.
Yaz sezonu geliyor. Deniz mevsimi aciliyor yuruyuslerime ek yuzmeyide ekleyecegim.
Ve son olarak en onemli nokta kendime inaniyorum. Kesinlikle cok inaniyorum.
Hedefim 65/67 olmak. Zor cok zor bir yol ama ben basaracagim bunu cok iyi biliyorum. Kendim icin her gun burada paylasimda bulunacagim. Umarim siz okuyanlarada faydam olur. :)
Sevgilerle :)
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Son düzenleme: