Yeniden ve yeniden arkadaşlık konusu

elifce94

Üye
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2023
594
463
22
Merhaba kızlar, umarım hepiniz iyisinizdir ve güzel bir gün geçiriyorsunuzdur. Buraya yazmamın sebebi aslında fikir almaktan ziyade iç dökmek olucak tabi bu sırada tavsiyelerinizi ve fikirlerinizi almaktan memnun olacağım. Ben 22 yaşında üniversite öğrencisiyim anlatacağım iki arkadaşımda benimle aynı yaşta ve zaten üçümüzde üniversitede tanıştık. Biz üçlü bir gruptuk ama asla üçlü gruplarda olan o ayrımcılık bizde yoktu hepimiz birbirimize aynı derecede samimi ve yakındık. Zamanla bu durum değişti tabi. Arkadaşlarımı a ve b olarak isimlendireceğim. Gruptan ilk ayrılan a oldu, a biraz hazırcı bir arkadaştı. Grup ödevimiz olmuştu ve bir gram yardımı dokunmamıştı aksine gidip günlük işte çalışıp para kazanmıştı bizim sayemizde de ödevden çok yüksek almıştı. Biz tabi ( b ve ben ) bu duruma cok bozulmuştuk ancak arkadaşımız olduğu için ve hocaya böyle bir mazeretle gitmemek için ses cıkarmadık aldığı nota göz yumduk. B bu duruma cok kinlendi. Bakmayın bende cok sinirlendim ancak benim düşüncelerim dilimdedir ben a’nın suratına herşeyi söyledim bir ton laf ettim ağladı hatta. B ise sessizdir içinde biriktirdi ancak ağlayıncada kıyamadı. Bir süre bu arkadaşlık bu şekilde devam etti. Ama b işe biz artık a hakkında konusmaya başladık kötü anlamda bu zamana kadar olmamıştı bu hiç. A’nın hayatı çok hızlıydı ( belalı erkek arkadaşı falan vardı) diyeyim size bize de dokunacak diye korkmaya ve samimi olmamaya başlamıştık. B her geçen gün ben artık a ile konuşmayacağım demeye başladı ve gercekten de bir gün uzun uzadıya mesaj attı ve konusmak istemediğini söyledi. A çok caba sarfetmeyip tamam dercesine kabullendi olayı ancak bana hiçbir şey yazmadı benim fikrimi almadı böylelikle bizimde arkadaşlığımız bitmiş oldu. B ile hala arkadaşlığımız devam ediyordu konuşuyorduk vs ancak birden iletişimi benimle de kesti. Hiç bir sebepte sunmadı konuşmak istemediğine dair bir mesaj da atmadı. Bende karşılığında hiç bir şey yapmadım cünkü suçlu olduğumu düşündüğüm bir durum yoktu. Yaklaşık iki aydır konusmuyoruz asla ve bana kendisini çok yakın arkadaşım olduğunu söylerdi hep. Zamanında çok derdini dinledim çok probleminde yanında oldum hala düşünüyorum neden böyle yaptığını. A bize değer vermiyordu bunu hissediyordum sanki bizi dersler için kullanıyor gibiydi ama B için böyle düşünmedim hiç ve ondan dolayı da çok üzüldüm hala içim bir buruk. Siz olsanız ne yapardınız?
 
Hayatın ve insanların değiştiğini, bunların çok normal olduğunu, yeni kişilere yeni durumlara yer açılması için böyle şeylerin olabileceğini düşünerek üzülmem ve de düşünmem.
 
Hayatın ve insanların değiştiğini, bunların çok normal olduğunu, yeni kişilere yeni durumlara yer açılması için böyle şeylerin olabileceğini düşünerek üzülmem ve de düşünmem.
Haklısınız, daha öncede yaşadım benzer durumu şuan o zaman ki kadar üzülmüyorum ama bir noktada aklıma geliyor ve sebepsiz düşünme alıyor beni.
 
Haklısınız, daha öncede yaşadım benzer durumu şuan o zaman ki kadar üzülmüyorum ama bir noktada aklıma geliyor ve sebepsiz düşünme alıyor beni.
Düşünseniz ne olacak? Sebebini bilseniz/bulsanız ne işinize yarayacak? Boşuna aklınızı yorup, enerjinizi harcıyorsunuz. Ve sonucunda elinize geçecek hiçbirşey yok. Böyle olması gerektiği için böyle oldu bilincine gelmek özellikle böyle konularda o kadar rahatlatıyor ki insanı. Benim de var hayatımda benzeri bir olay ama araya mesafe koyan taraf benim. Neden yaptım? Bana zarar vermeye ve üzmeye başlamıştı. Ama arkadaşıma sorsanız isteyerek bilerek yapmamıştı ve ben ne olursa olsun iyi bir insan olduğunu bildiğim için tolere etmeliydim. İşin birde bu boyutu var. Belki sizinde ona iyi gelmeyen ama farkında olmadığınız birşeyiniz vardır. Ama dediğim gibi sebep ne olursa olsun, bu saatten sonra hiç önemi yok.
 
Merhaba kızlar, umarım hepiniz iyisinizdir ve güzel bir gün geçiriyorsunuzdur. Buraya yazmamın sebebi aslında fikir almaktan ziyade iç dökmek olucak tabi bu sırada tavsiyelerinizi ve fikirlerinizi almaktan memnun olacağım. Ben 22 yaşında üniversite öğrencisiyim anlatacağım iki arkadaşımda benimle aynı yaşta ve zaten üçümüzde üniversitede tanıştık. Biz üçlü bir gruptuk ama asla üçlü gruplarda olan o ayrımcılık bizde yoktu hepimiz birbirimize aynı derecede samimi ve yakındık. Zamanla bu durum değişti tabi. Arkadaşlarımı a ve b olarak isimlendireceğim. Gruptan ilk ayrılan a oldu, a biraz hazırcı bir arkadaştı. Grup ödevimiz olmuştu ve bir gram yardımı dokunmamıştı aksine gidip günlük işte çalışıp para kazanmıştı bizim sayemizde de ödevden çok yüksek almıştı. Biz tabi ( b ve ben ) bu duruma cok bozulmuştuk ancak arkadaşımız olduğu için ve hocaya böyle bir mazeretle gitmemek için ses cıkarmadık aldığı nota göz yumduk. B bu duruma cok kinlendi. Bakmayın bende cok sinirlendim ancak benim düşüncelerim dilimdedir ben a’nın suratına herşeyi söyledim bir ton laf ettim ağladı hatta. B ise sessizdir içinde biriktirdi ancak ağlayıncada kıyamadı. Bir süre bu arkadaşlık bu şekilde devam etti. Ama b işe biz artık a hakkında konusmaya başladık kötü anlamda bu zamana kadar olmamıştı bu hiç. A’nın hayatı çok hızlıydı ( belalı erkek arkadaşı falan vardı) diyeyim size bize de dokunacak diye korkmaya ve samimi olmamaya başlamıştık. B her geçen gün ben artık a ile konuşmayacağım demeye başladı ve gercekten de bir gün uzun uzadıya mesaj attı ve konusmak istemediğini söyledi. A çok caba sarfetmeyip tamam dercesine kabullendi olayı ancak bana hiçbir şey yazmadı benim fikrimi almadı böylelikle bizimde arkadaşlığımız bitmiş oldu. B ile hala arkadaşlığımız devam ediyordu konuşuyorduk vs ancak birden iletişimi benimle de kesti. Hiç bir sebepte sunmadı konuşmak istemediğine dair bir mesaj da atmadı. Bende karşılığında hiç bir şey yapmadım cünkü suçlu olduğumu düşündüğüm bir durum yoktu. Yaklaşık iki aydır konusmuyoruz asla ve bana kendisini çok yakın arkadaşım olduğunu söylerdi hep. Zamanında çok derdini dinledim çok probleminde yanında oldum hala düşünüyorum neden böyle yaptığını. A bize değer vermiyordu bunu hissediyordum sanki bizi dersler için kullanıyor gibiydi ama B için böyle düşünmedim hiç ve ondan dolayı da çok üzüldüm hala içim bir buruk. Siz olsanız ne yapardınız?
Yoluma bakardim. Anam değil babam degil bana değer vermeyen için iki gram üzülmem. Daha yolun çok başı nice arkadaşlar çıkar karşına 10 yilliktan daha samimi olursun.
 
X