Aramızda ki bu iletişimsizliği nasıl giderebilirim ?Öncelikle üzülmeyin. Evlilik sorunsuz olmaz diye düşünenlerdenim. İki farklı insanın bir arada yaşama çabası elbette ki küçük çatışmaları beraberinde getirir. Barışma sonrası sakin bir zamanda bir şeylerin yanlış gittiğini ona söylemenizi tavsiye ederim. Onu suçlayıcı cümleler kurmadan, ona kırıldığınızı ifade etmelisiniz. Belki ne yaptığının farkında değildir. İnanın erkekler çok farklı açılardan bakabiliyor. Ortada bir sorun varsa ki bir iletişimsizlik var gibi. Beklentilerinizi açıkça konuşmalı sorunları çözüme kavuşturmalısınız. Konuşma öncesi özeleştiri yapmanızı da tavsiye ederim. Bazen bizim de düzeltmemiz gereken küçük ayrıntılar olabiliyor. Bizim düşüncelerimizi anlamalarını bekleriz ama takdir edersiniz ki bu çok zor. Beklentileri açıkça konuşmak bana yirmi yıllık evliliğimde her zaman fayda sağlamıştır. Umarım ortak noktada buluşursunuz.
Sizin adınıza iyi şeyler söyleyemeyeceğim. Benim şu an boşanma aşamasında olduğum esimi anlattın... İletişime kapalı insana ne yaparsan yap bir şey yapamazsın. Üzülen hep sen olur,adım atan hep sen olursun. Sen adım atarsın o anca gelir. Ama sen adım atmasan gelmez. Tartışmada susar. Sustugu için seni alttan aldığını söyler. Ve seni öfkeli olmakla suçlar. Normal konussaniz da bu böyle sürer gider. Bu bir çeşit manipülasyon yöntemi öncelikle bunu bilmeni isterim. Terapiyi kabul ederse gidin. Gerçi bir insan değişmez. Neyse odur. Muhtemelen eşinizin çocukluğundan gelen sıkıntıları var. Muhtemelen de çok sakin biri. Doğru mu?Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
Umursandığınız kadar umursayın o zaman taviz vermeyin . İlla canı bir şey isteyecek yani . Geldiğinde ağır konuştuysanız söylerseniz duruma göre ama konuşmayı siz fazla uzatmayın . Kendi bilir yani . Cidden söylüyorum genel olarak fazla umursamayın başka şeylerle uğraşın rahatsız olduğunuz konular da ben diliyle kısa keserek söyleyinBen sinir anında ne söylediğimi pek bilmem ağır konuşmuş olabilirim ama koca 5 günde gelip konuşma teklifi edebilirdi diye düşünüyorum bilmiyorum ya eşim hiç umursamıyor sanırım
Açıkça konuşmadan zor. Net olmak şart. Ama öfke ya da kırgınlıkların yoğun olduğu zamanlarda kırıcı olabiliriz. Bu sebepten, bence suların durulmasını beklemek en doğrusu olur. Öncelikle nezaket ve sükunetle bu kırgınlık sürecini atlatmanızı sonrasında konuşmanızı tavsiye ederim.Aramızda ki bu iletişimsizliği nasıl giderebilirim ?
Üzgünüm ama sormaz... Tek yapacağınız birşey var. Onun böyle yaptığı durumlarda siz de susun. Üstüne düşmeyin ilgilenmeyin. O gelir. Gelse bile canım cicim diye gelmez. Bu sorun kronik bir sorun. Düzelmez.Üzerine düşmek çok büyük bi hata ama zoruma giden kaç gün oldu bi gel bi sor derdin ne diye ben ölsem duramazdım gerçekten anlamıyorum
Göreceksiniz. Zaman geçtikçe kendinizi suçlayacaksiniz. O çok naif,sakin bir adam ama bana bak tahammülüm yok diyeceksiniz. Ama öyle değil.. Sonra diyeceksiniz ki eee sakın de ben ne dedim ki hakaret etmedim. Sadece derdimi anlattım diyeceksiniz. Sorunun sizden kaynaklı olmadığını anlayacaksınız. Üzülen siz olacaksınız. İletişime kapalı insanla baş etmek çok zor. Keşke tartissa,sinirlense de 5 dk sürse diyeceksiniz. Eşiniz içten içe sizinle yarışıyor. Kısas yapıyor. O adım atmıyor ben hiç atmam diyor. Halbuki bir adım gelse olay bitecek. Ama o bir adım hiç gelmeyecek.Eşim her şeyi içinde ağırca yaşayan birisi beni çok sevdiğini biliyorum belki söylediklerimle onu çok kırdım ondan dolayı benden bekliyordur ama gerçekten bende çok doldum artık hayatını ben merkezli yaşamasına dayanamıyorum
Başıma gelen .1 kere alttan almadım boşanmaya gitti. Pişman mıyım ? Hayır.. Çırpınmaya değmiyor.hayır demeye başladığım an boşandık.
Şu da var ama. Şimdi karşıdakine göre hareket ediyorsun. Ben de bunu çok sorguladım. Acaba alttan almasaydim ne olurdu. Degil 4 sene 1 sene sürmezdi. Çünkü bu halimle bile beni öfkeli olmakla suçladı. Hele ki öyle olsaydım neler derdi. Bence sizin de öyle olmuş. Demek ki en ufak seyde surat yapıyordu siz de o yüzden aman yuvam yıkılmasın diye alttan aldınız. Baktınız ki karşı tarafada adım yok. Çaba yok. Siz de pes ettiniz. Bence öyleAlttan alan sürekli siz olduğunuz da bir gün geliyor sizde Altan alamayacak hala geliyor sunuz bizde öle oldu şahsen ve boşanma kararı aldım çünkü çok yoruldum bir erkek gibi eşimin peşinden koşup gel barışalım vs demekten ve bitti siz siz olun lütfen hakliysaniz ödün vermeyin ve sakin kalın
Çabalamayı bırakın bu sizde yalnızca öfke patlamalarına sebep olur.Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
Bu yoruma alkış tutarım. Kesinlikle böyle. Ama keşke bu halini bildiği halde evlenmeseydi. Mesela ben bu huyunu bilmiyordum. Evlendiğimde yaşadım. Öncesinde bilseydim asla evlenmezdim. Çünkü nişan ve düğün arası çok kısa idi benim. O da benim hatam.Çabalamayı bırakın bu sizde yalnızca öfke patlamalarına sebep olur.
O çırpınma halini o kadar biliyorum ki ve karşımdaki tepkisizliği, umursamazlığı, asık suratı bütün heyecan mutluluk boğazına diziliyo kavga ederken buluyosun kendini ki o kavga da yine tek kişilik. duvara konuşsan yankı yapar en azından hani
Aile terapistine ikna edin.
Edemiyorsanız işiniz çok zor ancak boşanıyorum dediğinde çaba sarfeder belki o da bir ay sonra yine aynı.
Eşinin karakteri bu değişmicek.
Hatta belki dışarıya gülüp sana somurtup iki laf bile etmicek, neden somurttuğunu bile söyşemek istemicek.
O sustuğu için şuçlu olan hep siz olucaksınız.
Bağlar kopmasın diye çaba sarfediyosunuz ama hiç bir işe yaramıyo
Şuan çok yenisiniz zaten ilgi beklenti çok ama zamanla azalıcak kendi dünyanızda mutlu olmayı öğreniceksiniz veya tüm bunlara gerek yok deyip boşanıcaksınız.
Evet çok sakin öfkelenmesi imkansız denecek kadar zordurSizin adınıza iyi şeyler söyleyemeyeceğim. Benim şu an boşanma aşamasında olduğum esimi anlattın... İletişime kapalı insana ne yaparsan yap bir şey yapamazsın. Üzülen hep sen olur,adım atan hep sen olursun. Sen adım atarsın o anca gelir. Ama sen adım atmasan gelmez. Tartışmada susar. Sustugu için seni alttan aldığını söyler. Ve seni öfkeli olmakla suçlar. Normal konussaniz da bu böyle sürer gider. Bu bir çeşit manipülasyon yöntemi öncelikle bunu bilmeni isterim. Terapiyi kabul ederse gidin. Gerçi bir insan değişmez. Neyse odur. Muhtemelen eşinizin çocukluğundan gelen sıkıntıları var. Muhtemelen de çok sakin biri. Doğru mu?
Bakın sizinki durup dinlemiş. Ya da geri dönmüş. Konu sahibininki bence karşı taraftan bekleyip hiç adım atmayan tıp. Nasıl desem psikolojik sorun bence. Sizin sert tavriniza göre eşiniz şekillenmiş. Ama bazıları var ki sert tavra şekillenmiyor yine seni suçluyor.Evliliğimde 2.yılım . İlk zamanlar ikimizin yüzünden değilde genelde onun kızkardeşi yüzünden kavga ederdik ooo kaç defa evden kovdum bavul topladım ciddi ciddi gitti sonra özürler fln . Sonra baktım olmuyor umursamamaya ama bir şey olduğunda kendi isteklerimi sıralamaya başladım böylelikle kardeşi de görmüş oldu abisinin bensiz bir şey yapmadığını. Şimdi de oluyor ufak tefek şeyler ama kavga etmekten ziyade ben diliyle konuşuyorum kırıldığımı belli ediyorum sessizliğe bürünüyorum o kendi geliyor sonra ben diliyle konuşmaya başlıyorum . Hatta bazen hatta çoğu zaman yattığımızda içimdekini söylüyorum sana bundan dolayı kırıldım diyorum ama neden yaptığını biliyorum o yüzden uzatmadım diyorum vs bu daha etkili oluyor sorunu kendin söyle kendin uzatmadan kapat gibi. Erkekler öyle uzun uzun anlatınca anlamıyor..
Eyvah eyvahhhEvet çok sakin öfkelenmesi imkansız denecek kadar zordur
Tamamen iletişime kapalı diyemem sakine konuşsam oturup beni dinler anlamaya çalışır ama işte haksızlığı kabul etme gibi bi huyu yokBu yoruma alkış tutarım. Kesinlikle böyle. Ama keşke bu halini bildiği halde evlenmeseydi. Mesela ben bu huyunu bilmiyordum. Evlendiğimde yaşadım. Öncesinde bilseydim asla evlenmezdim. Çünkü nişan ve düğün arası çok kısa idi benim. O da benim hatam.
Arada onu çok kızdırırsam tepki veriyorEyvah eyvahhhben bilirim o damarı. Keşke anlık ofkelense de tepki verse. Emin olun kafaniz daha rahat olurdu.
Evliliğinin ilk yıllarında atacağın adamlar o kadar önemli ki. Bu adımlarla birbirinizi bir tık değiştirip bir arada nasıl yaşamalıyız sorusunun cevaplarını tek tek oturtacaksiniz. Haklı olduğunuzda bırakın size gelene kadar aramayin. Bağırıp çağırmayın, tartışmayın, sen söyle yaptın falan diye konuşmayın. Erkekler düz mantıktır ona istersen ansiklopedi yaz anlamaz ama yaşattığını yasatirsan oturur bir düşünür. Bende ülke değiştirdim esim için ama bunu sürekli dillendirme bunu sadece onun için değil ikiniz için bir yuva kurmak için yaptın. Erkek bizim gibi ah ne kadar da fedakar düşünmez sizin mecburiyetten geldiğinizi algılar. Beyin yapilarimiz cok farklı. Hislerinizi konuşmadan yaşatın.Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
Ben haklı bile olsan bu tarz konularda inat etmeyi doğru bulmuyorum. Tabi inat etme demekte git ayaklarına kapan demek değil. Eşinin ve kendinin sakin olduğu bi zamanda gerçekten içtenlikle ve sakin bir şekilde buraya yazdığın düşüncelerini eşine anlat. Ben çok üzülüyorum böyle olunca vs gibisinden ben dili kullan sen şöyle yapıyosun böyle yapıyosun diye sürekli suçlamalara da girme. Bu şekilde konuşursan seni anlar diye düşünüyorum çünkü biriyle ne kadar suçlayıcı konuşursan seni dinleme ve anlama ihtimali o kadar düşük olur.Kızlar merhaba.. öncelikle yazım biraz uzun olucak baştan belirtmek istiyorum.Henüz 7 aylık evliyim eşimle severek evlendik.İlişkimiz uzak mesafe ilişkisiydi 2. Senede evlendik diyebilirim.Ben gurbete gelin geldim.. İstanbul gibi bi yerden eşimin memleketine gelin oldum. İlk aylar her şey güzel ilerliyordu şu son 2 aydır çok sık anlaşmazlık yaşıyoruz. Yaşlarımız 25 aslında ikimizde olgun insanlarız ama eşim biraz içine kapanık bir insan fazla konuşmayı sevmez kavga esnasında da susmayı tercih eder. Benim bakış açımdan hep ben alttan aldığımı düşünüyorum oda kendince susarak alttan aldığını düşünüyor. Ama bilmiyorum hayalimde ki evlilik bu değildi böyle olmamalı..ben eşime çok toleranslı davrandığımı düşünüyorum ondan önce ki hayatımda kimseyi bu kadar alttan aldığımı hatırlamam..Özetle şu ki eşim hatayı hiç kendine aramaz hep benim takıldığım şeylerin ufak dert olduğunu söyler.Hep peşinden ben giderim üzerine düşerim hep mutlu olsun gülsün isterim suratı asıkken ki genelde hep asık olur onu eğlendirmeye veya kendi halinde bırakıp kafasını dağıtmasına yardımcı olurum.. bundan 4-5 gün önce çok bunaldım artık ağzıma ne geldiyse söyledim umursamazsın yapma böyle gibisinden yine hatayı kendinde aramadı suçlu ben oldum.. ve konuşmuyoruz aramızda soğukluk var benim kızgınlığım geçti ama bi özür bile dilemeye gerek duymuyor canım çok yanıyor ya ben haklı haksız aramıyorum sonuçta ben onun için nelere katlandım evimi yurdumu bırakıp geldim şunun bile hatrı olur insanda oda yok.. hani gelip konuşsa uzatmayacağım ama resmen ölü taklidi yapıyor umarsız davranıyor bende kendime söz verdim o gelmeden gitmeyeceğim diye böylede iş inada bindi ama bende ilgi görmek istiyorum her zaman tek taraflı olmaz haksız mıyım.. eşime nasıl davranacağım konusunda kafam çok karışık birbirimizi üzmeden nasıl aşabiliriz bu durumu bana düşen ne yapmak.. yardımlarınızı ve görüşlerinizi bekliyorum…
Gerçekte tanışınca bile evlenene kadar öyle bir gizliyolar ki kendileriniSanaldan mı tanıştınız gerçek hayattan mı?
Sanalda insanlar huyunu suyunu çok kolay gizleyebiliyor demek ki uyumlu, anlayışlı bir karakter değilmiş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?