Bugün annemle disaridaydik isimiz vardi. Sokakta iki kedi gördüm bi anne bi yavru. Kediyi taniyorum, kendini sevdiren insan canlisi bi kedi. Dayanamadim pisi pisiledim. Biraz uzaktaydi aramizda da 10 yaslarinda bi cocuk vardi. Kedi sasirdi cocuga dogru gitti. O kosarken cocuk egildi, sevcek sandim. Yerden kocaman keskin kenarli bir tas aldi, firlatti kediye! Dedim napiyosun sen cocuk?? Cocugun cevabi; sevmiyorum ben kedileri. Sevmiyorsan dokunma dedim, zarar vermek zorununda misin? Bu nasil bi bencilliktir ya kendi psikopatligini masum bi anne kediden cikariyor! Ve "sevmiyorum ben kedileri" derken pis pis siritiyordu. Icim nasil acidi anlatamam, mzy arkadasimin dedigi gibi cok bencil yetistiriyoruz cocuklarimizi. Simdi ben o cocugu bir daha hic görmeyecegim ve bu olaydan sonra kim bilir hangi masumlarin canini yakacak. 
Keske ona güzel bir ders verebilseydim ama elinden bir sey gelmiyor insanin. Potansiyel canavar resmen ve onun gibilerden bir degil iki degil yüz binlerce var. Elimizden bir sey gelmiyor kahretsin...
Keske ona güzel bir ders verebilseydim ama elinden bir sey gelmiyor insanin. Potansiyel canavar resmen ve onun gibilerden bir degil iki degil yüz binlerce var. Elimizden bir sey gelmiyor kahretsin...
Vicdansızlar
