yaşananlarmı oluşturur insanın karakterini

dün eşimle bunu konuştuk dedi bana ben o eski saf meltemmi istiyorum çok değiştin sen diyor ama beni böyle yapan ailesiydi zaten kıskanç kardeşi benim hiç birşeyimi çekemedi ailesi ile benim aramı kötü yaopmak için elinden geleni ardına koymadı alttan al alattan al yaa çocuktumda anlamıyodum kim iyi kim kötü açıldı gözüm ama öyle tiksindimki insanlardan eskiden canımı acıta bilirlerdi zayıftım saftım beni güzelliğimi babamı annemi babamın işini herşeyimi kıskandı sonra 16 yaşındaydım eşinle nişanlandığımda ama görücü usulü tamamen yorucu bi dönbem geçirdim okulu bıraktım ve evlenmeye karra verdim ya peşimde o kadar mühendisinden tut herşeyi koşuyodu eşiminde işi çok iyi tmm ama benim görümcem onu bile kıskandı o sevdiği çocukla evşendi çocuk işsiz şimdi özel güvenliğe girecek amcası zengin onun sayesinde ve ben akıllı gelin oldum kendide işi gücüde iyi çocukla evlendim diye ama varya kötülerin kadari sinsi bütün eşyaları aldı olanın amcası ödedi bnese evlendim evleneli borç ödemekten canım çıkıyor şimdi eşimin bana değiştin demesi öyle anlamsz geliyorki diyorum artık kimsenin canımı acıtmasına izin vermem istersem ben acıtırım

tabı canım ınsan olgunlaştıkça gerıye bakıyor ve ne kadar değiştığinı anlıyor.umarım canını yakmaya devam etmezler.

bence yaşananlar karşısında en ii tutumu sergiliyorsunuz şu halinizle.. yaşadıklarınızı eşiniz göremiyormu.. insanın karakteri değişirmi bilmem ama hayata karşı duruşu yaşananlarla değişiyor kesinlikle

vala eşininin işine gelmedi heralde senin zeki bir kadın olman?erkeklerin işine geliyor karsılarında saf kadın görmmek.mutlu oluyolr kendi üstünlükelrinin farkına varıolar bir kez daha egoları doyuyor

evet yaşanılanlar herşeyi değiştiriyor tabiki.ama bunun içinde yaşta var .yıllar geçtikce insan olgunlaşıyor.gözü açılıyor.daha önceleri ürkek olan yapı gidiyor kendine güvenen korkusuz bir kadın meydana geliyor.aslın hep iyi şeyler yaşayıp o saflığın gitmemesi iyi değil.arada kötülük yapanlarada minnettar olmamız gerekir bizim pişmemizde onlarında payı var dimi ama:)şöyle düşünelim hiç kimseden böle bir kötülük görmezsek hep saflığın içinde yaşarsak ve ilerde bir gün kötülükle karşılaşırsak nolur.afallayıp kalmazmıyız.özellikle sevdiğimiz bir insan yapmışsa bu kötülüğü.bocalarız o an.ama şimdi okadar güçlüyüzkü kim naparsa yapsın altından kalkmayı çok iyi beceririz .erkekler bundan yani zeki ve kendisini koruyabilen kadından pek hoşlanmaz.onlara göre saf sessiz kadın herzaman iyidir(erkeğine göre değişir tabi)bide siz ona sorun bakalım sen değişmediğine eminmisin diye?cevabı bulduğunda size değiştin demez artık inanın. :enbuyukkk:

yaa benim yazmadığım eksik kalan şeyleri yazmışsın desem az gelir canım haklısın be çocuktum toz pembe hayatı olan bi çocuk ailemin yaptığı cahillik sonucu okul hayatını kısmen yitirmiş ve dediğin gibi yakınında yara alınca insan dahada mahvoluyor iştre o gün başladı benim hayatım diyorum bazen kötülük kıskançlık nedir bilmezken anneme doymadan kaynanamın görümcemin kalitesizliklerini maruz kaldım herzamn için kendi kendini geliştiren kişisel gelişimi iyi olan bir insanım öfkemi kendi içimde yok edebilirim unutkanlığım sayesinde,kinde tutamaam unuturumderken istersem tabii..... Herşey unutulur önemli olan hayatın insana verdiği acı drslerdeki ölen çocuk oluşan kadın bu benim....

Eşime gelince sanırım ondan daha başarılı ve zeki bi kadın görmek karşısında yönetildiği hissini uyandırıyor onda .........