Yaşama sevinci nasıl geri kazanılır?

Çok şükür bir işim var, ailem sağlıklı, ben sağlıklıyım, güzel giden bir ilişkim var dışarıdan bakıldığında her şey yolunda gibi gözüküyor. Ocak ayında hatta nişan yapacağız ama ben genel olarak çok mutsuzum. Eskiden hoşuma giden keyif aldığım hiçbir şey bana artık keyif vermiyor. İş ortamım değişti 2 ay önce başka bir kuruma geçtim alanım değişti ama burda çalışmak zorundayım hiç sevemedim belki biraz zaman diyorum ama bilmiyorum. Her sabah işe zorla geliyorum. Uzak mesafedeyiz ilişkimde de dönmesine 1-2 sene var. Ailemle arkadaşlarımla vakit geçiriyorum ama tatminsizlik var. Ülkede yaşanan olaylar ekonomi mi etkiliyor acaba diye düşünüyorum onu da bilmiyorum. Ama her yanımda mutsuzluk akıyor. Bazen ağlayasım geliyor depresif haldeyim. Konserlere gitmeyi denedim sinemaya gittim değişik aktivitelerle uğraşmaya çalışıyorum ama içimde koca bir boşluk sanki. Böyle olan var mıdır ya da nasıl geçer bu geçici bir süreç midir? Dertleşesim geldi biraz sanırım doluyum 🥲
1-2 gün küçük bir tatille sevgilinin yanına gidebilir misin ? Biraz aşk duygun depresir havan değişir.
 
Aynı şeyler bende de var uzun süredir benim bu hale gelme sebebim kocam olacak varlık oldu doktora gittim depresyona girmişsin dedi, iki haftadır ilaç kullanıyorum hiç bir değişiklik yok.. sanırım gerçekten bu ülkede mutlu insan kalmadı.. Ben de bir şeyler deniyorum ama dediğiniz gibi eskiden güzel gelen hiç bir şeyin eski tadı yok, ruh gibiyim..
Ne yapacağız böyle bilmiyorum
 
Gayet normal. Yaş, mevsimsel, yeni ortam, ülke sorunları vs bir çok şeyden etkileniyor insan. Her insanın böyle depresif hissettiği dönemler oluyor. Ben böyle dönemlerde hiç kendime müdahale etmeden, akışa bırakıyorum. Ağlamak istiyorsam ağlıyorum. Bu ocaktan beridir o kadar çok kafam karışıktı ki, çok depresif aylardan sonra daha şimdi bu ay, yeni yeni kendimi toparlamaya başladım. Ki hâlâ bir mesleğim, ilişkim yok. En azından senin ne güzel işin, bir ilişkin varmış🥺 belki şükür etmek sana iyi gelir :)
Kesinlikle şükretmeye çalışıyorum bende devamlı ama depresif hal beni bitiriyor hep aşağı çekiyor
 
İçinde bulunduğumuz koşullarda inanın herkes öyle benim yaşadığım yerde sabah ezan okunurken balkondan kafamı uzatır biraz etrafa bakarım kadın çocuk erkek demeden herkes başını öne eğmiş düşüne düşüne gidiyor o karanlık vakitlerde. Herkeslerde bir imtihan var çeşit çeşit kimsenin ki kimsenin ki ne benzemiyor eğer akşam olunca başınızı sokacak bir çatınız varsa sağlığınız yerindeyse ocağınızdada bir aş kaynıyorsa şu zamanda büyük şükür sebebi! Sağlık sektöründe yim o hastanelerde kemoterapi alan diyalize giren insanları gün içerisinde görünce tuvalette çiş yaparken bile çok şükrederim.Sosyal medyada veya günlük hayattaki yapmacıklarada inanmayın lütfen
Haklısınız ama işte herkesin derdi kendine büyük geliyor
 
Çok şükür bir işim var, ailem sağlıklı, ben sağlıklıyım, güzel giden bir ilişkim var dışarıdan bakıldığında her şey yolunda gibi gözüküyor. Ocak ayında hatta nişan yapacağız ama ben genel olarak çok mutsuzum. Eskiden hoşuma giden keyif aldığım hiçbir şey bana artık keyif vermiyor. İş ortamım değişti 2 ay önce başka bir kuruma geçtim alanım değişti ama burda çalışmak zorundayım hiç sevemedim belki biraz zaman diyorum ama bilmiyorum. Her sabah işe zorla geliyorum. Uzak mesafedeyiz ilişkimde de dönmesine 1-2 sene var. Ailemle arkadaşlarımla vakit geçiriyorum ama tatminsizlik var. Ülkede yaşanan olaylar ekonomi mi etkiliyor acaba diye düşünüyorum onu da bilmiyorum. Ama her yanımda mutsuzluk akıyor. Bazen ağlayasım geliyor depresif haldeyim. Konserlere gitmeyi denedim sinemaya gittim değişik aktivitelerle uğraşmaya çalışıyorum ama içimde koca bir boşluk sanki. Böyle olan var mıdır ya da nasıl geçer bu geçici bir süreç midir? Dertleşesim geldi biraz sanırım doluyum 🥲
Zamanla. Geçer sabırlı ol
 
Su an ulkede yasama sevinci olan yuzde 1'lik bir azinlik var, geriye kalanlarimiz elimizdekileri korumak ve cocuklarimiza iyi bir gelecek vermeye savasmakla mesguluz.

Yani o yuzde 1'den degilseniz, sadece savasmaya tutunun diyebilirim.
Gerçekten öyle, bugün avmye giderken yolda mendil satan engelli bir yetişkin vardı, görünce dayanamadım bi saat ağladım, çocuklara belli etmemek için gözlük takıp ağlamamış gibi davranmaya çalıştım ama tutamadım kendimi. Önce ki günde bi kaza haberine ağladım aynı şekilde, her gün ağlayacak şeyler bulmak hiç zor değil😢 ülke dingonun ahırına döndü.
 
Tutulmamış bir yasınız olabilir geçmişten, iyi düşünün.
Videoların sizle ilgili kısımları olduğunu düşünüyorum, örneklere takılmadan izleyin lütfen.



 
Bendede benzer durumlar oluyor.
Çocuklarım bana yaşama sevinci veriyor ama,onların saf sevgisi kahkaları enerji veriyor,bazen yorsalarda onlar olmasa boşluk içinde olabilirdim
İşimde şu ara zorluyor onunda etkisi var sizin gibi.
Gelip geçicidir.
Allah mutluluk versin sizede
 
X