• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yardımcı olmayan aileler

Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin evladını , kimseye güvenip hamile kalmamak lazım tırnağın varsa sırtını kaşı demişler yemek yapınca vermemesi onların ayıbı boşver unutma bugünlerini zamanı gelince çarparsın suratlarına kimsenin peşine de koşma
 
Bu kafayla giderseniz daha çok üzülürsünüz. Mis gibi eşinde arkanda gelmedin etmedin diyen olursa da eşim öyle dedi diyerek topu onun üzerine atın.
 
Gitmesem bak yardıma gelmedi dicekler o yüzden gidiyorum.
Kizzzz bak kızıyorum sana çift canlısın diye şey etmiycem. 😡 Kimseye yardım falan etme sakın. Kaktır herkesi kıçının üstüne. Bir tabak yemek vermekten erinen kadına ne de annene zerre yardım falan etme. Herkes bi insan olsun önce. Bütün insanlığı üzerine mi tapulayacaksin sen ? Kendini düşün !
 
1 gun bile kimse yardimima gelmedi. Bunun icin onlara boyle tavir yapmak da hic aklima bile gelmedi sahsen. Kendim yetebilecegimi dusunerek cocuk yaptım sonuçta. Kimsenin bana yardim borcu yok. Ama kendimi de kullandirmadim. Niye milletin her işine kosayim? Hamile degilken bile gitmem ki.
 
1 gun bile kimse yardimima gelmedi. Bunun icin onlara boyle tavir yapmak da hic aklima bile gelmedi sahsen. Kendim yetebilecegimi dusunerek cocuk yaptım sonuçta. Kimsenin bana yardim borcu yok. Ama kendimi de kullandirmadim. Niye milletin her işine kosayim? Hamile degilken bile gitmem ki.
Ben onlara güvenerek yapmadım bu çocuğu gelip evimi temizlesinler de demiyorum. Zor değil bir şeye ihtiyacın var mı diye sormak. Eşim yoğun çalıştığı için hastaneye bile tek gidiyorum. Beni bırakıyor işim bitince gelip alıyor. Bu hafta tekrar gideceğim biliyorum ki kimse demicek senle gelelim.
 
Evet gerçekten de öyle bir aile de büyütüldüm ben araya mesafemi koyuyorum ama hafta da bir çıkarsam cikarim yukarı eşimde öyle. Eşim zaten hiç çıkmak istemez ben cikiyorum diye çıkar benden önce aşağı iner genelde. Evimiz birken de eşim hiç yukarda durmazdi. Zorla tutardım bekle bulasigi yıkım birlikte inelim biraz oturalım diye onu bile bekleyemezdi hemen inerdi
İşte sırf sizin için olumsuz düşünmesinler diye böylesiniz ama inanın böyle yapmaya devam ederseniz eşinizde onlara alışır bu sefer olan size olur.Bırakın onları evinizde oturun herkes boş
 
İşte sırf sizin için olumsuz düşünmesinler diye böylesiniz ama inanın böyle yapmaya devam ederseniz eşinizde onlara alışır bu sefer olan size olur.Bırakın onları evinizde oturun herkes boş
Şuan zaten öyleyim genelde eşimle yalnız vakit geçiriyoruz çok nadir çıkıyoruz yanlarına
 
Kendiniz kendi hakkınızı savunmuyorsunuz bırakın bari eşiniz savunsun. Neden bu kadar yardımına gittiniz hamile halinizle? Hem de değmeyecek insanlar için. Hiç mi kendinize acımıyorsunuz? Bir günde böyle olmamışlardır, zaten böyleydiler ama siz görmek istemediniz. Kimseye iyi olmaya çalışmayın, sizi sevecek olan sayacak olan sever, sayar. Yardıma koşmanıza gerek yok.
Eşinizin arkasında durun. O da içerlemiş bu duruma, kendine saygısı olan herkes gibi.

Başlığı görünce "etmek zorundalar mı?" diyecektim ama sizin durumunuz bambaşka. Benim konu komşum bile yaptığı yemekten getirdi hamileyken, canım çeker diyerek. Öyle kaynanaya ölse bir bardak su vermem ben. Anneniz de ayrı olay. Siz eşinizle baş başa verip yolunuza bakın, bugünleri de hiç ama hiç unutmayın.
 
Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Neyse ki eşiniz bu durumun farkında bırakın o kendi ailesiyle siz kendi ailenizle konuşun bence. Dediği gibi çocuk doğacak gelip sevecekler bir de üstüne bebeği tutuşundan, emzirişine karışacaklar.
Evlenince torun, torun diye tuttururlar ama en zor anında birşeye ihtiyacın var mı demezler ne tuhaf.

K.v ile aynı apartmanda oturuyoruz ben istemeden herşeyi yapar getirir, çağırır ev temizliğini ben yapayım der. Aynı apartmandayız haftada 1 gün pazar günleri görüşürüz onda da kahvaltıyı hazırlar, çayı demler, böreğini yapar sofrayı tam hazır edip hemen kahvaltıya çağırır. Böyle şeyler insanın içinden gelmeli boşverin üzmeyin kendinizi ama bence çocuk doğunca da zırt bırt gelip canmız torunumuz diye gelmesinler.(iki taraf için de söylüyorum)
 
Yok evliliğimizin ilk zamanlarında evimiz birdi tüm iş ustumdeyi sürekli eşimle kavga ederdik yemek temizlik her şey benim üstümde kimse gorumcelerime kalk yardım et demezdi. Eşim hep onları savunurdu. Sonra eşimin bir rahatsızlığı oldu 1 ay evde kaldı ramazan ayında biraz gözlemlemiş bir şeyleri bana dedi ki sen haklısın bunlar seni eşek yerine katıyor annem kızlarına hiç bir iş söylemiyor. Kaynanamla kavga etmeye başladı niye tek benim eşim kuruyor sofrayı tek siz mi oruç tutuyorsunuz o da oruçlu kızlarla kavga etmeye başladı. Sonra da evi ayırdı. O gün bugündür arkamda çok şükür
Kocanın kıymetini bil.
 
Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Siz kendinize değer vermiyorsunuz ki milletten nasıl değer görme beklentisine giriyorsunuz. Doğru düzgün oturamazken yardıma gitmeniz çok büyük bi yanlış. Siz kendinizi ne kadar kıymetlendirirseniz çevrenizde size o kadar kıymet verir.

Bende hamileyim, eşim çalışıyor, annem kardeşim yakınlar ama hiçbi zaman doktora hastaneye giderken benimle gelsinler diye bi beklentim olmadı. Elim ayağım tutuyor çok şükür, yapabildiğimi yaparım yapamadığımı haftasonu eşime yaptırırım. Eşim dışında kimse benim evimin işini yapmak zorunda değil. Ne kadar çok beklentiye girerseniz o kadar üzülürsünüz.
 
Bir de şöyle yaptiklari şeyi komşulara gönderirler yanımda derler ki yenge beğendin mi falan. Kimse demez onu da çağıralım hamile. Eşimin bir arkadasi dün bir kasa nar bir kasa biber bir kasa salatalık vermiş inanın hiç birine vermek istemiyorum diyorum ki onlar beni düşünmüyor ben niye vereyim. Eşim geçen gün yukarı salatalık domates götürmüş verirken de bak sen bana yemek gondermiyorsun ama ben her hafta senin sebzeni getiriyorum demiş kaynanam da getireceksin tabi demiş.

Bir de şöyle bir şey var bu halimle benden iş bekliyorlar. Geçen gün misafirliğe gittik. Çay doldurmak için kalktım ev sahibi aman sen kalkma otur diye ısrar etti bende ne olacak dedim. Kaynanam dedi ki bırak yapsın evde oturmaktan ayakları falan hep şişmiş dedi. 38. Haftaya gireceğim ama vücudum hiç ödem toplamadi kaldi ki her zaman işimi yapıyorum. Onun istediği onun evine gideyim onun işini yemeğini yapayım
günahımı dahi vermem böyle insanlara. konu sizin onlara güvenip çocuk yapmanız vs değil. insan hiç mi merak etmez kızım, gelinim ne yapıyor diye? ne ayıp şey ya. hele anneniz... hiç üzülmüyor mu içi gitmiyor mu?

ben kızımı 37 haftalıkken doğurdum. kilo olarak ağır bi bebekti ve ben son günlerimde ağlıyordum artık ağrılardan ve ağırlıktan. inanın annem de rahmetli kv de benimle ağlıyorlardı.

kızımın 40 ı çıktıktan sonra evlerine döndüler. onlar gidene kadar 1 bardak kaldırmadım yerden. allah binlerce kez razı olsun. yapmak zorunda değillerdi evet ama merhametlilerdi ve yaptılar. bana bebek nasıl bakılır, bebekle ev nasıl döndürülür öğrettiler çok şükür.

eşinizi durdurmayın bırakın konuşsun.
 
günahımı dahi vermem böyle insanlara. konu sizin onlara güvenip çocuk yapmanız vs değil. insan hiç mi merak etmez kızım, gelinim ne yapıyor diye? ne ayıp şey ya. hele anneniz... hiç üzülmüyor mu içi gitmiyor mu?

ben kızımı 37 haftalıkken doğurdum. kilo olarak ağır bi bebekti ve ben son günlerimde ağlıyordum artık ağrılardan ve ağırlıktan. inanın annem de rahmetli kv de benimle ağlıyorlardı.

kızımın 40 ı çıktıktan sonra evlerine döndüler. onlar gidene kadar 1 bardak kaldırmadım yerden. allah binlerce kez razı olsun. yapmak zorunda değillerdi evet ama merhametlilerdi ve yaptılar. bana bebek nasıl bakılır, bebekle ev nasıl döndürülür öğrettiler çok şükür.

eşinizi durdurmayın bırakın konuşsun.
Çok sağ olun bazıları anlamamış beni onlara güvenerek neden çocuk yaptın diyorlar ben kimseye guvenmedim. Sadece destek bekliyorum. Son zamanlarım inanın bir banyoyu temizliyorum bir mutfak dolaplarını geçen hafta camlarımı temizledim. Sürekli laf vurdukları için korkuyorum doğumdan sonra gelip ev kirli diye arkamdan konusmasinlar diye. Küçük bir yerde oturuyoruz daha bugün beni gören bir komşum yeter doguracaksin hâlâ iş yapıyorsun dedi. Geçen hafta kaynanamin arkadaşı beni görünce kızdı. Niye camları siliyorsun ben sandım başkası siliyor baktım ki sensin siz eski kadınlar gibi değilsiniz falan dedi umarım kaynanamın yanında da söylemiştir.
 
Çok sağ olun bazıları anlamamış beni onlara güvenerek neden çocuk yaptın diyorlar ben kimseye guvenmedim. Sadece destek bekliyorum. Son zamanlarım inanın bir banyoyu temizliyorum bir mutfak dolaplarını geçen hafta camlarımı temizledim. Sürekli laf vurdukları için korkuyorum doğumdan sonra gelip ev kirli diye arkamdan konusmasinlar diye. Küçük bir yerde oturuyoruz daha bugün beni gören bir komşum yeter doguracaksin hâlâ iş yapıyorsun dedi. Geçen hafta kaynanamin arkadaşı beni görünce kızdı. Niye camları siliyorsun ben sandım başkası siliyor baktım ki sensin siz eski kadınlar gibi değilsiniz falan dedi umarım kaynanamın yanında da söylemiştir.
söyleseler de etki edeceğini sanmıyorum maalesef. sizi üzmek için yazmadım yorumu siz de üzülmeyin ama mutlaka mesafe koyun. insan böyle günlerde lazım korkuyorlar mı bi işe yararız diye.
 
Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Siz niye konserve yapmaya zeytin kırmaya gittiniz,hamile halinizle derdiniz neydi
 
Eşinize iş yapmak zor geldi herhalde. Hemen annelere saldırı. Kendi işinizi kendi eşinizle beraber görün. Ne kimseye yardıma gidin ne de vay bana gelmediler diye bıdıbıdı edin. Çok ayıp. Kocaman yetişkin insanlarsınız. Evlenmeyi biliyorsunuz kendi başınıza. E çocuğu yapmayı biliyorsunuz. Neden iş yapmayı bilmiyorsunuz?
 
Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Gitmeyin gebeliği bahane edin, bahane değil gerçi.

Haklı demiş utanmadan sevmeye mi gelecekler. Ama çokta net çizgi çekmeyin belki 40 çıkana kadar gelip yardım ederler o yardım bence gebelikten bile daha önemli,


Ben olsam biraz beklerim doğum yaparım 40 çıkar o zamana kadar gelip kendilerini affettirdilerse ne ala yok aynı şekilde devamsa hem lafımı koyarım hem mesafemi
 
Kimin ne dediğinin ne önemi var, her şey karşılıklı, yardım etmiyorlarsa siz de gitmeyin. Mesafe iyidir, hem eşiniz de yanınızda bu konuda daha ne? Başka kimseye laf düşmüyor.
 
Eşinize iş yapmak zor geldi herhalde. Hemen annelere saldırı. Kendi işinizi kendi eşinizle beraber görün. Ne kimseye yardıma gidin ne de vay bana gelmediler diye bıdıbıdı edin. Çok ayıp. Kocaman yetişkin insanlarsınız. Evlenmeyi biliyorsunuz kendi başınıza. E çocuğu yapmayı biliyorsunuz. Neden iş yapmayı bilmiyorsunuz?
Evet doğru söylüyorsunuz ama bazı hamilelikler gerçekten zor geçiyor insan kalkıp yemek bile yapamıyor ama çevreden çok akıl veren oluyor,nasılsın bir ihtiyacın var mı demek bir tabak yemek alt kata indirmek zor olmasa gerek,,doktor aman ha kalkma derken hayat devam ediyor insan acıkıyor çamaşır birikiyor,” vs vs,ben de kimseden yardım istemedim yardımcı tuttum ama herkes aynı imkanlarda olmayabiliyor
 
Back