İlk olarak yalvarırım beni yargılamayın, günlerdir bunu düşünmekten yoruldum artık.
Ben 18 yaşında genç bir kızım. Ama kendi bedenini dahi tanımayan ne yazık ki. Konumuz hepinizin artık duymaktan gına geldiği kızlık zarı ve bekaret. Kimseyle birliktelik yaşamadım bu arada haberiniz olsun şimdiden. Kendi başıma iş açtım. Küçüklüğümden beri inanın bu zar hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Tek bildiğim adıdır belki de. Ve ilk ilişki sırasında kan geldiği. Sadece bunu biliyordum. Ama nasıl bir yapı olduğunu, ne şekilde bozulduğunu ve kendimin ona zarar vereceği ihtimalini inanın bilmiyordum.
Biraz iğrenç bir detay olacak belki ama bana tavsiye verebilmeniz için en ince detayına kadar yazmak istiyorum. Ben küçüklüğümden bu yana küçük tuvaletimi daha rahat yapabilmek için vajinanın içinden baskı uygulardım, bir ya da iki parmakla. Bu yaptığım zara zarar vermiş midir inanın bilmiyorum. Daha sonra ben hislerime yenik düştüm ve sadece kendi bedenimi merak etmiştim
bir ya da iki parmağımı kullanarak mastürbasyon yaptım ve kan falan da gelmedi zaten. Ama inanın ben kan gelmesini beklemiyordum ki zaten. Sadece bir erkekle birliktelik yaşarsam yani penis olursa kan gelir sanıyordum. Kanın da o zardan dolayı gelebileceğinden dahi bi haberdim. Bu yaşında mı diyeceksiniz ama inanın bu yaşımda ve bunu söylerken dahi utanıyorum. Ne annem ne de ailedeki herhangi biri bahsetmedi bile. Ben de bilmiyordum sonuç olarak. Sonra aradan zaman geçti. Araştırdım işte kızlık zarını öğrendim sonra parmakla bozulabileceğini falan filan işte. Ve toplumumuzda bekareti temsil ettiğini falan öğrendim. Sonra anneme sordum işte, kendi yaptığımdan da bahsetmedim de anne böyle bir zar varmış falan dedim evet var kızım dedi. Keşke daha önce bana da söyleseydi. Her neyse ilk ilişki de kanıyormuş ama herkeste kanamıyormuş falan dedim. Sen de kanamasaydı babam ne yapardı dedim. Aile evime geri yollardı dedi. Ben daha da stres oldum. Yaptığım şeyin sonucunun böyle olacağını bilmiyordum ki ben. Kendi bedenini dahi tanımaktan aciz biriyim. Ayrıca ben muhafazakar bir çevrede yetiştim(erkeklerin istediğini yapabileceği ama kadınların hep ezildiği bir çevre) ve sevgilim falan da olmadı zaten hiç. Ama kendi başıma iş açtım. Şimdi diyeceksiniz ki önemli değil boş ver falan veremiyorum işte. Bizim çevrede bu lanet zara çok anlam yüklemişler. Ama ben bunu iş işten geçtikten sonra öğrendim. Kimseye bir şey anlatamıyorum. Düşünmekten yoruldum. Size sorum şu ben jinekoloğa gittikten sonra zarın zarar gördüğünü söylerse(ki aynadan bakınca göründüğünü söylüyorlar ve ben eminim zarar vermişim) diktirmeli miyim yoksa ilerideki eşime açık açık anlatmalı mıyım? Ama bana kim inanır ki? Herkesin birbirine yalan söylediği bu çağda bana inanılmamasından ve ailemin bu durumu duymasından çok korkuyorum. Çünkü anlattıklarım herkese saçma gelecek. Ama kalbimi Allah biliyor ya, diyorum ki bir ömür geçireceğim bir insana nasıl yalan söylerim, onun hakkına nasıl girerim diyorum? Bu işlemi düşündüğüm için dahi kendimden tiksiniyorum. Ama bilmiyordum işte sonucun böyle olacağını. Sana da yazık değil mi diyorum kendi kendime. Sırf o şeye bu kadar anlam yükledikleri için kendini perişan etmene yazık değil mi diyorum ama elimden hiçbir şey de gelmiyor. Olan oldu ve ben hiçbir şeyi değiştiremem artık. Ben inançlı bir insanım ve evleneceğim kişinin de hep öyle olmasını isterdim. Ama sanki kabul etmez kimse beni diye hissediyorum. Bu arada evlenme meraklısı bir insan da değilim zaten daha üniversiteye yeni başladım. Hayalim hep şeydi bir işim olsun ve gezeyim, gönlümce. Belki kendi ülkemizi belki dünyayı. Küçüklüğümden beri hayalim buydu. Ve annemi bu rezil hayattan kurtarmak. Ama artık kendimi kirli ve namussuz gibi hissediyorum. Sakın ama sakın beni yanlış anlamayın, hiçbir kadına veya hiç kimseye bu lafı söylemem ama bize hep bu aşılandı. Aileden ve çevreden. Ve ben onlar gibi düşünmesem bile bu sözleri çevreden o kadar duydum ki hemen öyle kafamdan atamıyorum. Bizim çevrede şeydir erkek eskorta dahi gitse sorun olmaz ama bir genç kızın sevgilisi dahi olsa ondan namussuzu yoktur. Ve ben kendimi kurtaramıyorum. İnanın intiharı dahi düşündüm. Size çok saçma gelecek belki ama kendimi aileme karşı suçlu ve iğrenç hissetim. Hatta intiharı denedim bile ama annemi arkada bırakamadım. Ona bu kötülüğü yapamazdım. Bir psikoloğa gidemezdim ama online olarak iki seans falan görüştüm ama hiçbir şey iyi gelmiyor. Kendime dokunduğum için dahi iğrenç hissediyorum ve utanıyorum. Herkes biliyormuş gibi sanki. Böyle hissediyorum.
Ayrıca aşka hep inanmışımdır, gerçekten beni seven kişinin bana inanacağına da. Ama diyorum ki ya evlendiğinde yüzüne vurursa. Sen de kız değildin zaten diye. Ben bu kelimeleri kullanmaktan utanıyorum bir üniversite öğrencisi olarak ama bizim ailedeki erkeklerden hep böyle söylemler duydum ama diyorum ya bir erkekler birlikte olursam öyle olacak sanıyordum ben.. Benim bu durumumu öğrenseler belki öldürürler o kadar yani. Öldürmeseler dahi bir utanç içinde yaşatırlar yani. Namussuz bir kız olurum kısaca. Onlara göre. Kimseye anlatamadığım için buraya içimi dökmek istedim. Şimdiden hepinizden özür diliyorum başınızı şişirdiğim için ve güzel sözler duymaya ve desteğe ihtiyacım var sadece. Belki benim gibi istemeden kızlık zarına zarar veren ya da bana bir abla gibi akıl verecekler vardır.
Ben 18 yaşında genç bir kızım. Ama kendi bedenini dahi tanımayan ne yazık ki. Konumuz hepinizin artık duymaktan gına geldiği kızlık zarı ve bekaret. Kimseyle birliktelik yaşamadım bu arada haberiniz olsun şimdiden. Kendi başıma iş açtım. Küçüklüğümden beri inanın bu zar hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Tek bildiğim adıdır belki de. Ve ilk ilişki sırasında kan geldiği. Sadece bunu biliyordum. Ama nasıl bir yapı olduğunu, ne şekilde bozulduğunu ve kendimin ona zarar vereceği ihtimalini inanın bilmiyordum.
Biraz iğrenç bir detay olacak belki ama bana tavsiye verebilmeniz için en ince detayına kadar yazmak istiyorum. Ben küçüklüğümden bu yana küçük tuvaletimi daha rahat yapabilmek için vajinanın içinden baskı uygulardım, bir ya da iki parmakla. Bu yaptığım zara zarar vermiş midir inanın bilmiyorum. Daha sonra ben hislerime yenik düştüm ve sadece kendi bedenimi merak etmiştim
bir ya da iki parmağımı kullanarak mastürbasyon yaptım ve kan falan da gelmedi zaten. Ama inanın ben kan gelmesini beklemiyordum ki zaten. Sadece bir erkekle birliktelik yaşarsam yani penis olursa kan gelir sanıyordum. Kanın da o zardan dolayı gelebileceğinden dahi bi haberdim. Bu yaşında mı diyeceksiniz ama inanın bu yaşımda ve bunu söylerken dahi utanıyorum. Ne annem ne de ailedeki herhangi biri bahsetmedi bile. Ben de bilmiyordum sonuç olarak. Sonra aradan zaman geçti. Araştırdım işte kızlık zarını öğrendim sonra parmakla bozulabileceğini falan filan işte. Ve toplumumuzda bekareti temsil ettiğini falan öğrendim. Sonra anneme sordum işte, kendi yaptığımdan da bahsetmedim de anne böyle bir zar varmış falan dedim evet var kızım dedi. Keşke daha önce bana da söyleseydi. Her neyse ilk ilişki de kanıyormuş ama herkeste kanamıyormuş falan dedim. Sen de kanamasaydı babam ne yapardı dedim. Aile evime geri yollardı dedi. Ben daha da stres oldum. Yaptığım şeyin sonucunun böyle olacağını bilmiyordum ki ben. Kendi bedenini dahi tanımaktan aciz biriyim. Ayrıca ben muhafazakar bir çevrede yetiştim(erkeklerin istediğini yapabileceği ama kadınların hep ezildiği bir çevre) ve sevgilim falan da olmadı zaten hiç. Ama kendi başıma iş açtım. Şimdi diyeceksiniz ki önemli değil boş ver falan veremiyorum işte. Bizim çevrede bu lanet zara çok anlam yüklemişler. Ama ben bunu iş işten geçtikten sonra öğrendim. Kimseye bir şey anlatamıyorum. Düşünmekten yoruldum. Size sorum şu ben jinekoloğa gittikten sonra zarın zarar gördüğünü söylerse(ki aynadan bakınca göründüğünü söylüyorlar ve ben eminim zarar vermişim) diktirmeli miyim yoksa ilerideki eşime açık açık anlatmalı mıyım? Ama bana kim inanır ki? Herkesin birbirine yalan söylediği bu çağda bana inanılmamasından ve ailemin bu durumu duymasından çok korkuyorum. Çünkü anlattıklarım herkese saçma gelecek. Ama kalbimi Allah biliyor ya, diyorum ki bir ömür geçireceğim bir insana nasıl yalan söylerim, onun hakkına nasıl girerim diyorum? Bu işlemi düşündüğüm için dahi kendimden tiksiniyorum. Ama bilmiyordum işte sonucun böyle olacağını. Sana da yazık değil mi diyorum kendi kendime. Sırf o şeye bu kadar anlam yükledikleri için kendini perişan etmene yazık değil mi diyorum ama elimden hiçbir şey de gelmiyor. Olan oldu ve ben hiçbir şeyi değiştiremem artık. Ben inançlı bir insanım ve evleneceğim kişinin de hep öyle olmasını isterdim. Ama sanki kabul etmez kimse beni diye hissediyorum. Bu arada evlenme meraklısı bir insan da değilim zaten daha üniversiteye yeni başladım. Hayalim hep şeydi bir işim olsun ve gezeyim, gönlümce. Belki kendi ülkemizi belki dünyayı. Küçüklüğümden beri hayalim buydu. Ve annemi bu rezil hayattan kurtarmak. Ama artık kendimi kirli ve namussuz gibi hissediyorum. Sakın ama sakın beni yanlış anlamayın, hiçbir kadına veya hiç kimseye bu lafı söylemem ama bize hep bu aşılandı. Aileden ve çevreden. Ve ben onlar gibi düşünmesem bile bu sözleri çevreden o kadar duydum ki hemen öyle kafamdan atamıyorum. Bizim çevrede şeydir erkek eskorta dahi gitse sorun olmaz ama bir genç kızın sevgilisi dahi olsa ondan namussuzu yoktur. Ve ben kendimi kurtaramıyorum. İnanın intiharı dahi düşündüm. Size çok saçma gelecek belki ama kendimi aileme karşı suçlu ve iğrenç hissetim. Hatta intiharı denedim bile ama annemi arkada bırakamadım. Ona bu kötülüğü yapamazdım. Bir psikoloğa gidemezdim ama online olarak iki seans falan görüştüm ama hiçbir şey iyi gelmiyor. Kendime dokunduğum için dahi iğrenç hissediyorum ve utanıyorum. Herkes biliyormuş gibi sanki. Böyle hissediyorum.Ayrıca aşka hep inanmışımdır, gerçekten beni seven kişinin bana inanacağına da. Ama diyorum ki ya evlendiğinde yüzüne vurursa. Sen de kız değildin zaten diye. Ben bu kelimeleri kullanmaktan utanıyorum bir üniversite öğrencisi olarak ama bizim ailedeki erkeklerden hep böyle söylemler duydum ama diyorum ya bir erkekler birlikte olursam öyle olacak sanıyordum ben.. Benim bu durumumu öğrenseler belki öldürürler o kadar yani. Öldürmeseler dahi bir utanç içinde yaşatırlar yani. Namussuz bir kız olurum kısaca. Onlara göre. Kimseye anlatamadığım için buraya içimi dökmek istedim. Şimdiden hepinizden özür diliyorum başınızı şişirdiğim için ve güzel sözler duymaya ve desteğe ihtiyacım var sadece. Belki benim gibi istemeden kızlık zarına zarar veren ya da bana bir abla gibi akıl verecekler vardır.
