Kv amcamın eşi oluyor doğduğum günden beri tanışıyoruz :)) ama ona karşı çok çekingenim aşırı derecede utanıyorum muhabbeti benim çok uzak olduğum konular
Kv amcamın eşi oluyor doğduğum günden beri tanışıyoruz :)) ama ona karşı çok çekingenim aşırı derecede utanıyorum muhabbeti benim çok uzak olduğum konularE sizde dogal olarak paylasimda bulunamiyorsunuz. Kv ile hergun hergun konusacak konuda bulamaz sıkılabilirsiniz..
Yani arkadaslariyla ve kendi annasiyle konusmaya cekinen utanan biri kv de ilede bi hayli iletisim soruna yasar degil mi.. kv davranislari nasil size karsi arkadas gibi mi :) keyif aliyor musunuz :) kafa dengi mi ? Biraz sohbet ede ede acilirsiniz. Korkmayinn :))
Ne yapayım peki bebeğim bana biçok şeyde engelEsinin yogun is temposundan kaynakli bir durum bence. Bundan dolayi boyle oldugunuzu dusunuyorum.. ama bu durumdan kurtulmaniz icin o kadar yontem var ki , bence her gununuzu planlayarak gecirin yarin bugunun aynisi olmasin evde otursaniz bile. :)
Onunda duzenli uyku saatleri veya birlikte gecirdiginiz zamanlar disinda size kalan sureleri kendinizi gelistirerek veya keyif alacaginiz bir cok sey yapabilirsiniz..Ne yapayım peki bebeğim bana biçok şeyde engel
Eşimin maalesef hiç boş günü yok bu yüzden kendi başımın çaresine bakmalıyım :)) ama buraya yazmakta baya iyi geliyormuş :)Onunda duzenli uyku saatleri veya birlikte gecirdiginiz zamanlar disinda size kalan sureleri kendinizi gelistirerek veya keyif alacaginiz bir cok sey yapabilirsiniz..
Esinin hafta sonu tatileri varsa arada nefes almak isterim diyorsan rica edersin kv dene bir gunluk torununa baksin sizde cikin disariya esinle bir hava alin sinemaya gidin yemege cikin egleninn.. 2 saatte olsa bakamayacak durumdalar mi , nefes almaya ihtiyaciniz var sizin. Esinle birlikte hemde..
Gelir tabi icinize atmanizdansa :) burada bir suru topikler var . Bende ilk geldigimse kimseyi tanimiyordum ama simdi o kadar cok arkadasim olduki buradan. Dertlese dertlese yeri gelsiginde geyik sohbet yapa yapa ilerledi bazi seyler :)Eşimin maalesef hiç boş günü yok bu yüzden kendi başımın çaresine bakmalıyım :)) ama buraya yazmakta baya iyi geliyormuş :)
Burda aktif olmaya çalışacağım umarım iyi gelir..Gelir tabi icinize atmanizdansa :) burada bir suru topikler var . Bende ilk geldigimse kimseyi tanimiyordum ama simdi o kadar cok arkadasim olduki buradan. Dertlese dertlese yeri gelsiginde geyik sohbet yapa yapa ilerledi bazi seyler :)
Madem biliyorsun sen aslinda dogruyu yapiyorsun o zaman takma canim. Demek ki baska dertleri var. evlenmissin bebegin olmus saglikla. Ne guzel Bir sey bu. Sen artik bir annesin ve herseyin ustesinden gelebilirsin. Daha cok ozguvenli olmalisin bu saatten sonra bunu hakediyorsun.Ben kardeşlerimin en küçüğüyüm kardeşlerim söylediğim her cümlede beni uyarıyorlar yaptığım her harekette oysa onların yaptığı ve konuştuğu şeyleri yapıyorum ama yinede ben yapınca uyarıyolar bende yanlış bişey yapmıyım söylemiyim diye kendimi kasıyorum bu şekilde nasıl çocuk yetiştiriyim?
Bu durumunun eşinle bi alakası varmı diye düşünüyorum sana pikolojik şiddetmi uyguluyo da sen evlendikten sonra böyle oldun sindirmiş seni sanki sana yasaklarmı koydu gitme arama görüşme diye???????????Merhaba arkadaşlar benim kendimle bi sürü sorunum var bunların başında özgüven eksikliği geliyor. Ben evliyim bi bebeğim var yaşım 20 hayatımın bu en güzel çağında hayatı kendime zindan ediyorum. Hiçbir arkadaşımla görüşmüyorum telefonlara bakmıyorum çok utanıyorum bazen annem bile arayınca ne konuşcam diye telaşlanıp telefonu açmıyorum. İnsanlardan utanıyorum. Toplum içinde nasıl davranacağımı bilmiyorum. İki kelimeyi bir araya getirip konuşamıyorum. Oysaki öğrencilik yıllarımda böyle değildim gayet aktif cesur biriydim. Beynimdekileri dile dökemiyorum. Boş yaşıyorum ne yapmalıyım yardım edin lütfeen..
aslında ben senin ne demek istediğini ne hissettiğini anladım.bende evin en küçüğüyüm.30 yaşındayım ama mantıklı birşeyde söylesem sen sus sen karışma sen bilmezsin gibi yaklaşımda bulunuyorlardı.üniversitede çalışıyorum şimdi rektörle dahi muhabbetim var o yüzden evdekileri pek takmıyorum.sende ortamlara gir cesaret et arkadaşlarını ara.yaşadığın bu durum sindirilmiş olmaktan kaynaklanıyor.ortamlarda açılırsınBen kardeşlerimin en küçüğüyüm kardeşlerim söylediğim her cümlede beni uyarıyorlar yaptığım her harekette oysa onların yaptığı ve konuştuğu şeyleri yapıyorum ama yinede ben yapınca uyarıyolar bende yanlış bişey yapmıyım söylemiyim diye kendimi kasıyorum bu şekilde nasıl çocuk yetiştiriyim?
Hayır eşim sadece arkadaşlarımla dışarda buluşmama karşı geliyor arayıp görüşmemi oda istiyorBu durumunun eşinle bi alakası varmı diye düşünüyorum sana pikolojik şiddetmi uyguluyo da sen evlendikten sonra böyle oldun sindirmiş seni sanki sana yasaklarmı koydu gitme arama görüşme diye???????????
Herşeyimi uyaran ablamla elti oldum koca evimdede uyarıyo :)))aslında ben senin ne demek istediğini ne hissettiğini anladım.bende evin en küçüğüyüm.30 yaşındayım ama mantıklı birşeyde söylesem sen sus sen karışma sen bilmezsin gibi yaklaşımda bulunuyorlardı.üniversitede çalışıyorum şimdi rektörle dahi muhabbetim var o yüzden evdekileri pek takmıyorum.sende ortamlara gir cesaret et arkadaşlarını ara.yaşadığın bu durum sindirilmiş olmaktan kaynaklanıyor.ortamlarda açılırsın
Tatlım ozaman çık kabuğundan çok gençsin daha yazık etme kendineHayır eşim sadece arkadaşlarımla dışarda buluşmama karşı geliyor arayıp görüşmemi oda istiyor
Canim insanlardan kacarak bi yere varamazssin ve bak daha kotuye gider durumun allah korusun,bence acil bi psikologtan yardim almalisin..nedir utandigin ozel degilse sorabilirmiyim?Merhaba arkadaşlar benim kendimle bi sürü sorunum var bunların başında özgüven eksikliği geliyor. Ben evliyim bi bebeğim var yaşım 20 hayatımın bu en güzel çağında hayatı kendime zindan ediyorum. Hiçbir arkadaşımla görüşmüyorum telefonlara bakmıyorum çok utanıyorum bazen annem bile arayınca ne konuşcam diye telaşlanıp telefonu açmıyorum. İnsanlardan utanıyorum. Toplum içinde nasıl davranacağımı bilmiyorum. İki kelimeyi bir araya getirip konuşamıyorum. Oysaki öğrencilik yıllarımda böyle değildim gayet aktif cesur biriydim. Beynimdekileri dile dökemiyorum. Boş yaşıyorum ne yapmalıyım yardım edin lütfeen..
Bana ne yapmam gerektigini soylemelerinden nefret ederim!senide boyle boyle sindirmisler ve artik nasil davranacagini bilemedigin icin kendi kabuguna cekilmissin canim,sen 20 yasinda genc bi kadin, bi annesin herseyden once toparla kendini ve kendin ol kimsenin uyarilarina ve yonlendirmesine ihtiyacin yokki kendin dusunup,konusup diyalog kurup kararlar verebilecek durumdasin canim korkmani gerektirecek hic bisey yok mutlaka yardim almalisin ve sosyallesmelisin,kitaplar oku mesela toplu aktiviteler yapabilecegin ortamlara girebilirsin bebeginle senin gibi bi suru genc anneyle tanisirsin,kendine guvenin gelir ise yabancilarla diyalog kurmaya baslarsan,sonrada yavas yavas o seni surekli ailenle iletisim kurmaya baslarsin ve lutfen sev kendini..Ben kardeşlerimin en küçüğüyüm kardeşlerim söylediğim her cümlede beni uyarıyorlar yaptığım her harekette oysa onların yaptığı ve konuştuğu şeyleri yapıyorum ama yinede ben yapınca uyarıyolar bende yanlış bişey yapmıyım söylemiyim diye kendimi kasıyorum bu şekilde nasıl çocuk yetiştiriyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?