• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yardım edin

BeSher

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
19 Kasım 2015
22
0
1
Merhaba arkadaşlar benim kendimle bi sürü sorunum var bunların başında özgüven eksikliği geliyor. Ben evliyim bi bebeğim var yaşım 20 hayatımın bu en güzel çağında hayatı kendime zindan ediyorum. Hiçbir arkadaşımla görüşmüyorum telefonlara bakmıyorum çok utanıyorum bazen annem bile arayınca ne konuşcam diye telaşlanıp telefonu açmıyorum. İnsanlardan utanıyorum. Toplum içinde nasıl davranacağımı bilmiyorum. İki kelimeyi bir araya getirip konuşamıyorum. Oysaki öğrencilik yıllarımda böyle değildim gayet aktif cesur biriydim. Beynimdekileri dile dökemiyorum. Boş yaşıyorum ne yapmalıyım yardım edin lütfeen..
 
Erken yaşta aldığınız sorumluluklar biraz sizi yıpratmış gibi.
Arkadaş cevrenizi arayin gorusun gezin tozun
Cocugu kaynana yada anneye bırakın,kocanizla gezin tozun
İs arayın,ise başlayın. Çok iyi gelecektir,yada üniversite okumadıysanız açıktan okuyun kafanız meşgul olur ders çalışmakla
Evde yeni yemek pasta tarifleri falan deneyin
 
Merhaba arkadaşlar benim kendimle bi sürü sorunum var bunların başında özgüven eksikliği geliyor. Ben evliyim bi bebeğim var yaşım 20 hayatımın bu en güzel çağında hayatı kendime zindan ediyorum. Hiçbir arkadaşımla görüşmüyorum telefonlara bakmıyorum çok utanıyorum bazen annem bile arayınca ne konuşcam diye telaşlanıp telefonu açmıyorum. İnsanlardan utanıyorum. Toplum içinde nasıl davranacağımı bilmiyorum. İki kelimeyi bir araya getirip konuşamıyorum. Oysaki öğrencilik yıllarımda böyle değildim gayet aktif cesur biriydim. Beynimdekileri dile dökemiyorum. Boş yaşıyorum ne yapmalıyım yardım edin lütfeen..
Annenden bile utanmak çekinmek mi çok ileri derecedeymiş asosyal olup çıkmışsın
 
Annenle bile konuşamıyormusun?bence bukadar pasiflik hiç normal değil canım bence bir psikiyatristen yardım almalısın.utanılacak,korkulacak bişeymi yaşadında bunun etkisinde kaldın
Ben kardeşlerimin en küçüğüyüm kardeşlerim söylediğim her cümlede beni uyarıyorlar yaptığım her harekette oysa onların yaptığı ve konuştuğu şeyleri yapıyorum ama yinede ben yapınca uyarıyolar bende yanlış bişey yapmıyım söylemiyim diye kendimi kasıyorum bu şekilde nasıl çocuk yetiştiriyim?
 
Sosyalleşmeye başlamazsanız daha da asosyal olacaksınız ve psikolojiniz bozulacak. Sağlıksız bir psikoloji ile sağlıklı bir evlat yetiştiremezsiniz.
 
Merhaba arkadaşlar benim kendimle bi sürü sorunum var bunların başında özgüven eksikliği geliyor. Ben evliyim bi bebeğim var yaşım 20 hayatımın bu en güzel çağında hayatı kendime zindan ediyorum. Hiçbir arkadaşımla görüşmüyorum telefonlara bakmıyorum çok utanıyorum bazen annem bile arayınca ne konuşcam diye telaşlanıp telefonu açmıyorum. İnsanlardan utanıyorum. Toplum içinde nasıl davranacağımı bilmiyorum. İki kelimeyi bir araya getirip konuşamıyorum. Oysaki öğrencilik yıllarımda böyle değildim gayet aktif cesur biriydim. Beynimdekileri dile dökemiyorum. Boş yaşıyorum ne yapmalıyım yardım edin lütfeen..

Bir an önce uzman birinden psikolojik destek almalısın. Bu çok ciddi bir soruna benziyor. Kendin için değilse bile evladın için en azından bunu yap bir an önce.
 
Erken yaşta aldığınız sorumluluklar biraz sizi yıpratmış gibi.
Arkadaş cevrenizi arayin gorusun gezin tozun
Cocugu kaynana yada anneye bırakın,kocanizla gezin tozun
İs arayın,ise başlayın. Çok iyi gelecektir,yada üniversite okumadıysanız açıktan okuyun kafanız meşgul olur ders çalışmakla
Evde yeni yemek pasta tarifleri falan deneyin
Çalışma olanağım yok eşimin işi dolayısıyla kayınvalidemle kalıyorum evimi kullanmıyorum kendi evimde olmadığım içinde rahat değilim
 
Doğum yaptıktan hemen sonra yani lohusa dönemimde evimden uzaklaştım eşimde sürekli çalışıyo yaşadığım yer apartman olmadığı için komşularım pek yakın değil bunlarda etkiledi psikolojimi
 
Eşim çok yoğun çalışıyor sabah ezanıyla çıkıp akşam geç geliyor bende kayınvalidemle birlikte kalıyorum günde en fazla 2 saat görüyorum işi çok yorucu olduğu için fırsat buldukça dinleniyor

E sizde dogal olarak paylasimda bulunamiyorsunuz. Kv ile hergun hergun konusacak konuda bulamaz sıkılabilirsiniz..

Yani arkadaslariyla ve kendi annasiyle konusmaya cekinen utanan biri kv de ilede bi hayli iletisim soruna yasar degil mi.. kv davranislari nasil size karsi arkadas gibi mi :) keyif aliyor musunuz :) kafa dengi mi ? Biraz sohbet ede ede acilirsiniz. Korkmayinn :))
 
Doğum yaptıktan hemen sonra yani lohusa dönemimde evimden uzaklaştım eşimde sürekli çalışıyo yaşadığım yer apartman olmadığı için komşularım pek yakın değil bunlarda etkiledi psikolojimi
Esinin yogun is temposundan kaynakli bir durum bence. Bundan dolayi boyle oldugunuzu dusunuyorum.. ama bu durumdan kurtulmaniz icin o kadar yontem var ki , bence her gununuzu planlayarak gecirin yarin bugunun aynisi olmasin evde otursaniz bile. :)
 
Back