Bende 25yaşındayım ve bende yalnızım. Yaş ilerledikçe insan bunalıma giriyor. Acaba evde mi kaldım diye düşünmeye başlıyor. Ben artık evde kaldım sendromuna girdim. Zamanı gelince, kader, kısmet...gibi sözler beni tatmin etmiyor. Bu yaşa kadar bu sözlerle geldim ama artık çok olumsuz düşünmeye başladım. Neden evlenebileceğim biri karşıma çıkmıyor bende anlamadım halbuki güzelim, mesleğim var..Ama en önemli olan şey yok :ŞANS