babamın isteyeceği şeyler, -daha karsı tarafın bunlardan haberi yok- oturcağımız evi benim üzerime yapmaları, 300 gram altın ve gerdanlık seti. ben bunların hiçbirini kattiyen istemedim. anlaşma yapar gibi önce bunları kabul edicekler sonra seni vericez ilerde başka bi tarifte sözün kesilecek diyor. karşı tarafın ailesi ise önce söz keselim sonra konuşcaklarımızı yapılacakları konuşalım diyor. sevgilim diyorki zaten baban ne konuşcakki biz ev alıcağımızı söyledik e dügünde yapılcak başka ne konusucak baban hala bizi bosuna cağırıyorlar, etraflıca herkesi cağıralım söz keselim sonraki sürecte herşeyi kim ne alcaksa konusuruz diyor.
yani iki tarafın anlaşamadığı nokta sözden önce mi sonra mı isteklerin konuşulacağı.. ve bu geldiklerinde yüzüğü takıp gitmek istiyolar, babamlar sözü baska tarihe atip herkesi cağırmak istiyor.
ailemle çok kötü kavga ettim. siz beni mal gibi veriyosunuz siz bana ne yaptınız ki karsı taraftan ne evii bekliyosunuz diye ne kavgalar ettim dün. babamın tek dediği biz seni garantiye almaya calısıyoruz o ev senin garantin. şimdi buraya neler yazarim da, kafanızı şişirmek istemiyorum.
ailemin bu denli aşırı altın ve ev istekleri, yurt dışından sürekli insanları ayagına cagırmaları normal midir. ben kendimi mal gibi hissediyorum. altin ve ev zaten alırlar üstlerine düsenleri yaparlar buna süphem yok cünkü karsı durumun maddi durumu bizi 20 ye katlayacak sekilde. ama babam illa kesim kesmek istiyor.. annem dediki senin için onurumdan gururumdan vazgecip karsı tarafın istediğini kabul edemem al esyalarını sen kaç git diyor. ve her kavgada bunu söylüyor. en sonunda kacıp gidicem. benim mutluluğum için kılını kıpırdatmayan insanları bende istemiyorum. yanlışmı düsünüyorum