teşekkür ederim anlayışınız için. Eski arkadaşlarım pek yok, neredeyse her okulu değişik ülkelerde veya şehirlerde okudum, zamanla koptu tabii. İstanbul'da 3 çok iyi arkadaşım vardı. Biri erkek arkadaşımı onaylamadı, bununla devam edersen senden soğurum, salaksın sen, işe yaramaz bu, bitir diye baskı yapıp soğuk davranmaya başladı, ben de ilişkiyi kestim. Bir erkeğin ne şekilde değerlendirileceği kararının bana ait olmasını istiyorum. Arkadaşım olarak baskı, aşağılama ve tehdit değil, destek beklerdim ondan, haklı olsa bile ben kendim yaşayıp anlamak istiyorum bazı şeyleri, yargılanmaya ihtiyacım yok bu konuda. Diğeri evlendi, kocasına çok bağlı, çalışıyor, haftasonlarını da sadece kocasına ayırıyor. Sonuncusu Adana'ya taşındı. Birkaç arkadaşım daha vardı, ancak kocaları uygunsuz laf edince ve açıkçası asılınca hemen ilişkiyi kestim. Bu tip şeyler yalnızca daha aşağı kesimlerde olur, artık okumuş insanlarız başıma gelmez sanırdım, Türkiye'nin gerçeği şrak diye çarptı:) Hele bir arkadaşımın kocasıyla msn'de konuşuyorduk, arkadaşımla tatile çıkacaktık 2-3 günlüğüne, ben sevinirken tatilde eğleneceğiz sana kart atarız dedim, bana "istediğin adamı odana at, ama karımı ayartma" dedi. Şok geçirdim beni 5 yıldır hiç mi tanımadı bu insanlar. Ağır laflar söyledim, arkadaşıma da bu konuyu açmamak için ikisini de hayatımdan sildim mecburen. 2 gün sinirimden ağladım ama:)
Kardeşlerimden biri evli, ev hanımı, ortak noktamız yok dünyası çok küçük, mutlu o dünyada ben de karışmıyorum. Diğer yurtdışında. En küçük kardeşimle aramızda 15 yaş fark var anlaşamıyoruz. İşyerindekiler ise hiç kafama uygun değil, genelde dedikoducu, kıskanç ve kendilerini çok yüksek gören insanlar. Akrabalarım, kuzenlerim de uzakta, en yakını büyükçekmecede oturuyor.
Kursa mursa gitmeyi düşündüm, ancak vaktim yok gerçekten. Haftaiçi 8 gibi işten çıkıyorum, akşamları biraz çocuğumla, haftasonu da çocuğum. Neyse, bakalım, birşeyler bakarım, hayatımda kafaya koyup da başaramadığım birşey olamaz:)