Yaklaşan sınav ve gelecek kaygısı...

Şu sıralar çok dert yanmaya başladım biliyorum ama siz büyüklerimden tavsiye almak beni mutlu ediyor. Biliyorsunuz ki üniversite sınavına 26 gün kaldı. Ben mezunum, bu ikinci girişim olacak. Fen lisesi bitirdim. Diploma notum 94. Geçen seneki sıralamam ise çok kötü. Lisede ilk iki senem bomboş geçti diyebilirim. Ayrıca babamla annemin arasındaki ilişki, 3. şahısların yuvayı zedeleyişi beni ergenlikte çok etkiledi. Derslerle çok haşır neşir olamadım. Sonra iyi halt etmiş gibi hayatıma mesafeli bir ilişki aldım. Bilmiyorum belki babamın anneme gösteremediği saygıyı ve sevgiyi onda gördüm sanıp kendimi bu sevgi denen sözde illete kaptırdım. Lise 3. sınıfın başında beni gerçekten iyi etkilemişti. Yapamadığım her soruyu ona soruyor ve her şeyimi onunla paylaşıyordum. Bu şahıs benden büyüktü ve üniversitedeydi. Her neyse 12'de süreci yönetemedim ve mezuna kaldım. Mezun senemin başında bir darbeyi de ailem gibi gördüğüm bu heriften yedim. Babamın anneme yaptığını bana yaşattı bildiği hâlde ve bu travmayı kendimce atlatamadım. Her neyse o süreçte psikologa gittim, arkadaşlarımdan destek aldım derken az çok toparladım. (Kasım, Aralık ayları)
Dersleri çok iyi çalışamıyordum ama hiç çalışmayı bırakmadım. Ihanete uğramak gücüme gitti. Sürekli kendimde bir eksik aradım, yediremedim. Üniversitede tıp okumak gibi bir hayalim var/dı. Şu an ise olmayacak gibi hissediyorum. Az çok denemelerden anlarsınız, gelişmedim değil ama istediğim seviyede değilim. Kendimi çok kötü hissediyorum. Bana kızacaksınız biliyorum. Niçin bir erkeği takıp bu kadar salabildin diye ama kontrol edemedim duygularımı, ikinci bir travma gibi geldi. Bu sene sınava gireceğim ilk 20 bine, 30 bine girersem şükredeceğim. 20-25 bin civarı gelirse diş hekimliği düşünüyorum ama çok aşağılarda kalırsam bunu kaldıramayacak gibi hissediyorum. Birlikte aynı sırayı paylaştığım arkadaşlarim iyi bir konumdayken ve ben geçmişim yüzünden sürekli kendimi suçlamak istemiyorum. Şu an bile yapamazsam korkumu elimi ayağımı titretiyor. Bir yanım senden değerli mi olmazsa okurken tekrardan hazırlanırsın çoğu eksiğin kapandı diyor bir yanımda yaş olacak 20, 21 ya o gücü enerjiyi bulamazsam kendimde diyor. Çok üzülüyorum tıp okumayı inanın ne garantiliğinden ne de parasından istiyorum. Insanlara yardım etmek, hayatlara dokunmak istiyorum. Belki girince çok zorlanacağım bilemiyorum ama sanki hep içimde tıp kalacak gibi hissediyorum. Başka alternatifler de ister istemez oluşturmaya başladım. Karamsar senaryolar kalbimi acıtıyor ama bir sene daha bu evde kalmak istemiyorum. Ailemi seviyorum ama artık çok bunaldım. Ağlamak istiyorum saatlerce. Benim hiçbir şeyim eksik değil biliyorum en büyük hata bende yine biliyorum. Duygularımı ve yaşantımı dengeleyemedim. Hayallerimi ön planda tutamadım ama çocukluğuma vermek istiyorum bu durumu. Kendimi çok kötü hissediyorum. Dünyanın sonu sanki çok iyi bir yere gidemezsem herkes benimle alay edecek gibi geliyor. Mezuna kaldı yine başaramadı gibisinden... Ablalarım bu yollardan geçmiş biri olarak bana biraz tavsiye verin ne olursunuz. Geleceği çok düşünüyorum, yarın ne olacağı belli değil ama bu düşünceden vazgeçemiyorum. Derece yapmak istiyorum.

Kimsenin ne dediğini diyeceğini umursama. Bu hayatı sen yaşıyorsun ve sınavın en büyük düşmanı stres.

Yazdığın gibi senden daha değerli değil. Olmazsa bir daha girersin veya hedeflerini yeniden şekillendirirsin. Sadece kimseyi umursama.

26 yaşındayım. Üniversiteye başladığımda bazı özel sebeplerden dolayı gidemedim. Bu dönem mezun oluyorum. Yaşıtlarım işe girip kaçıncı senelerini doldurdular, evlenenler çocuk yapanlar oldu. Kimse nedir sorunun neden gitmiyorsun demedi. Evet senelerimi kaybettim ama kim dost kim değil görmüş oldum.
Onlar ne der diye düşünüp iyice okuldan kopup kendimi bir an önce meslek hayatına atabilirdim ama düşünmedim.

Stres yapma, endişelenme. Her şey olacağına varır. Üniversiteye gidip gireceğin yeni ortamları, imkanları hayal et.

Tıp olmazsa birdaha dene 30 40 yaşında okuyanlar var ben 2 kez üniversite okudum ilki 2 yıllık tı diğerine herkes benden 2 yaş küçüktür diyerekten gitmiştim ama hiç öyle değildi her yaştan insan vardı herşeyi her zaman zamanında yapamayabiliriz bazen

AbsolutPromise .!.:

Kimsenin ne dediğini diyeceğini umursama. Bu hayatı sen yaşıyorsun ve sınavın en büyük düşmanı stres.

Yazdığın gibi senden daha değerli değil. Olmazsa bir daha girersin veya hedeflerini yeniden şekillendirirsin. Sadece kimseyi umursama.

26 yaşındayım. Üniversiteye başladığımda bazı özel sebeplerden dolayı gidemedim. Bu dönem mezun oluyorum. Yaşıtlarım işe girip kaçıncı senelerini doldurdular, evlenenler çocuk yapanlar oldu. Kimse nedir sorunun neden gitmiyorsun demedi. Evet senelerimi kaybettim ama kim dost kim değil görmüş oldum.
Onlar ne der diye düşünüp iyice okuldan kopup kendimi bir an önce meslek hayatına atabilirdim ama düşünmedim.

Stres yapma, endişelenme. Her şey olacağına varır. Üniversiteye gidip gireceğin yeni ortamları, imkanları hayal et.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Hep kötüyü düşünüp kötüyü çağırıyorum. Olmayacak diye üniversitedeki ortamlar, yeni çevre, sosyallik olaylarının varlığını bile unutmuşum. Sürekli evdeydim bu sene yani. Belki ondan da ruhum kararmış olabilir. Yeni bir değişikliği iple çekiyorum şu sıralar. Haklısınız, önemli olan mutluluğumuz. Hayat her zaman istediklerimizi vermiyor bize. Mühim olan kavuşabilmek geç de olsa. Galiba çok umursuyorum bu mezunluğu ve insanların ne diyeceğini. Kendimiz için yaşıyoruz sonuçta. Kulak tıkamam gerekiyor. Çok sağ olun, beni rahatlattınız. <3

Hilalberil .!.:

Tıp olmazsa birdaha dene 30 40 yaşında okuyanlar var ben 2 kez üniversite okudum ilki 2 yıllık tı diğerine herkes benden 2 yaş küçüktür diyerekten gitmiştim ama hiç öyle değildi her yaştan insan vardı herşeyi her zaman zamanında yapamayabiliriz bazen

Genişletmek için tıkla...

Yaaa.. Gerçekten rahatladım sizlerle paylaşınca. Çoğu arkadaşım diyor zaten yaşı bu kadar takma her yaştan insan var okulda. Inan içine girince kimsenin umrunda bile olmuyor diye. Bu durum beni mutlu ediyor yani. Yaş olayını sürekli vurup geren arkadaşlarım da oluyor ya, sinirleniyorum.

Eğer insanlara yardım etmeyi seviyorsan tıp olmasa da sağlık alanında başka bir bölüm de okuyabilirsin, tabii istersen. Senin sıralamanla onlar denk mi bilmiyorum ama mesela fizik tedavi, hemşirelik, ebelik olabilir.

Welldone1331 .!.:

Eğer insanlara yardım etmeyi seviyorsan tıp olmasa da sağlık alanında başka bir bölüm de okuyabilirsin, tabii istersen. Senin sıralamanla onlar denk mi bilmiyorum ama mesela fizik tedavi, hemşirelik, ebelik olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Evet bunlar da çok güzel bölümler ama geçen sene hemşirelik falan tutuyordu gitmek istemedim. Yanlış anlaşılmasın çok kutsal hepsi sadece ben kendimi 2 sene doktor olacağım diye endekslediğimden sıralamayı görünce direkt mezunum dedim. Nere tutuyor diye bakmadım bile. Bu sene de olmazsa tekrardan değerlendireceğim ama diğer bölümlere çok hakim değilim. Bir de küçükken ameliyat olmuştum doktorumu ve hastane ortamını çok sevdiğimden ister istemez zihnime yerleşmiş.

Hatalarımızın bedelini bir şekilde çekiyoruz. Sen de akademik hayatınla sınanacaksın, belki... Ama en önemlisi bir şekilde ders çıkarabilmek.

Sana verebileceğim tek tavsiye, sakın istemediğin bir bölüme, sırf bir yıl daha sınava hazırlanmamak adına gidiyim deme. Bütün bir ömür yapacağın mesleği çok iyi seç ona göre bir bölüm tercihi yap. Ama bu yıl istediğin şehir ya da bölüm gelmiyorsa gerekirse bir yıl daha hazırlan. Zaman çok çabuk geçer ama bir ömür istemediğin mesleği yapmak zorunda kalmak çok daha zor olur.

Şuan denemeleriniz nasıl. Ayt konularını bitirdiniz mi

captainmarvel .!.:

Evet bunlar da çok güzel bölümler ama geçen sene hemşirelik falan tutuyordu gitmek istemedim. Yanlış anlaşılmasın çok kutsal hepsi sadece ben kendimi 2 sene doktor olacağım diye endekslediğimden sıralamayı görünce direkt mezunum dedim. Nere tutuyor diye bakmadım bile. Bu sene de olmazsa tekrardan değerlendireceğim ama diğer bölümlere çok hakim değilim. Bir de küçükken ameliyat olmuştum doktorumu ve hastane ortamını çok sevdiğimden ister istemez zihnime yerleşmiş.

Genişletmek için tıkla...

Şöyle söyleyeyim tabii ki insan bir şeyi istiyorsa onun için mücadele etmeli. Ama gerçekten onu elde edince mutlu olacak mıyız bu da önemli. Demek istediğim şu; istersen bir sene daha hazırlan, bu hiç önemli değil. Ama bunu yaparken bir taraftan da yapacağın iş hakkında daha çok bilgi sahibi olmaya bak. Çünkü bir bakarsın ki hayallerinden çook uzakta bir ortamdasın.

27 yaşında ünv öğrencisi oldum. 40 yaşında yüksek lisans yaptım. Millet aklınca dalga geçti. Şimdi övüyorlar azmimden dolayı. kim ne derse desin vazgeçme.Tıp bu sene olmazsa seneye olur. Yeter ki azmini elden bırakma. Hayaline sıkı tutun ve vazgeçme. Aşk meşk zamanını yiyen fare olmasın ona dikkat et kafi.

Önce elinden gelenin en iyisini yap puanı kap sonra tercih aşamasında konuşuruz yine

Kardeşimle bugün bu konuyu konuştum. Oda bir kac sene kaybetti okulda. Ayni kaygıları yaşıyor senin gibi ve kendini suçluyor bu yüzden. Sana ona söylediğim aynı şeyi söylemek isterim, çünkü bende o yollardan geçtim: geçmişimiz yanlış kararlardan dolayı veya şansızlıktan istemediğiniz gibi geçmiş olabilir. Bunun yükünü üstümüzde hissederiz çünkü böyle durumlarda bir suçlu lazım. Hickimseyi bulmuyorsak kendimiz ne güne duruyoruz der gibi kendimizi yiyiyoruz. Sınav için kaygılarınızı anlıyorum, ama durumu olduğu gibi görmeye çalışın. Bir sınava gireceksiniz ve onun sonu sizin gelecek günleri değerlendirmenize bağlı. Geçmiş sınavın sonuçları mühim değil, çünkü o zaman elinizden iyi kötü o gelmiş. Daha iyisini o an yapamadınız! Kendi yakanızı bırakın. Bugün yarının dünü olacağı için. Dünkü hatalarınızı ısıtıp yarınki dününüzü mahvetmeyin. Geçen sefer düşük puan aldıysanız, artık neden öyle olduğunu biliyorsunuz ve bundan sonra aynı hatalara düşmemeye gayret edin. Ha olur ya gelecek sinav da istediğiniz gibi geçmiyor, yinede vazgeçmeyin. Sizin bir hayaliniz varsa peşinden gitmek için kaybetmeyi de göze alın. Yaşınıza gelince: Ben sizden daha gec üniversitemi ele aldım ve bitirdim. Yaşlı değilsiniz. İnsallah en iyi şekilde geleceğinizi geliştirirsiniz (tekrar okusam bende sanırım tıp seçerdim)

Aynı konumdayiz. Benimde aile içi sorunlarım ve ask hayatı sıkıntılarım oldu ama atlattım. Bende şuan mezunum tıp için çalışıyorum kafama kariyer haricinde hiçbir şey sokmuyorum çünkü hiçbiri beni kurtarmayacak

DesmondHume .!.:

Hatalarımızın bedelini bir şekilde çekiyoruz. Sen de akademik hayatınla sınanacaksın, belki... Ama en önemlisi bir şekilde ders çıkarabilmek.

Genişletmek için tıkla...

Doğru diyorsunuz. Her şeyin bir bedeli var. Bununla sınanıyor olabilirim, sürekli aynı hataları yapmamak lazım.

Kocayaslisiskodunya .!.:

Sana verebileceğim tek tavsiye, sakın istemediğin bir bölüme, sırf bir yıl daha sınava hazırlanmamak adına gidiyim deme. Bütün bir ömür yapacağın mesleği çok iyi seç ona göre bir bölüm tercihi yap. Ama bu yıl istediğin şehir ya da bölüm gelmiyorsa gerekirse bir yıl daha hazırlan. Zaman çok çabuk geçer ama bir ömür istemediğin mesleği yapmak zorunda kalmak çok daha zor olur.

Genişletmek için tıkla...

Bu sene olmazsa ne yaparım bilmiyorum. Ailem mezuna kalmamı istemez. Ben ders çalışırım çalışmasına ama evde olacağım büyük ihtimal. Kendim çalışmayı daha çok seviyorum. Böyle olunca da biraz az insan yüzü görüyorsunuz. Sürekli aynı oda ve masa beni bunaltıyor. En kötü sosyal bir kursa da yazılırım. Spora falan gitsem topluluk görsem belki öyle bir sene daha çekebilirim. Okurken hazırlanırsam ilk sene hem okul puanım yarıya düşecek hem de yurt falan derken onu da idare edemeyebilirim. Tek bildiğim hayallerimdeki şeyden vazgeçmek istemediğim... Haklısınız çok sağ olun.

biyoist .!.:

Şuan denemeleriniz nasıl. Ayt konularını bitirdiniz mi

Genişletmek için tıkla...

AYT Matematik, Biyoloji bitti. Geometri, kimya ve fizikten çok az kısım kaldı. Denemelerim süper değil. Türkiye geneli denemelerde 17 bin civarı sıralama yaptım ama katılım tabi ki de muazzam değildi. Zor ve iyilerin girdiği bir sınavdı. Ona ümit bağlamak çok doğru değil gerçi ama geçen seneye göre çok gelişim var.

captainmarvel .!.:

Yaaa.. Gerçekten rahatladım sizlerle paylaşınca. Çoğu arkadaşım diyor zaten yaşı bu kadar takma her yaştan insan var okulda. Inan içine girince kimsenin umrunda bile olmuyor diye. Bu durum beni mutlu ediyor yani. Yaş olayını sürekli vurup geren arkadaşlarım da oluyor ya, sinirleniyorum.

Genişletmek için tıkla...

Onlar o ortamı görmediği için atıp tutuyorlar bence. Hem sen okunacak en iyi bölüm için uğraşıyorsun daha iyisi yok uğraşmaya değer bence. Mesela ben ilk 2 yıllık muhasebe okudum sonra 4 yıl sosyoloji ikiside Türkiye şartlarında bana bir gelecek vadetmedi sonuç elde var sıfır ama okuduğumdan asla pişman değilim özellikle sosyoloji benim kişisel gelişimine çok büyük katkı sağladı. Şimdi birde çocuk gelişimi okusammı diyorum 3.cüyü .

Welldone1331 .!.:

Şöyle söyleyeyim tabii ki insan bir şeyi istiyorsa onun için mücadele etmeli. Ama gerçekten onu elde edince mutlu olacak mıyız bu da önemli. Demek istediğim şu; istersen bir sene daha hazırlan, bu hiç önemli değil. Ama bunu yaparken bir taraftan da yapacağın iş hakkında daha çok bilgi sahibi olmaya bak. Çünkü bir bakarsın ki hayallerinden çook uzakta bir ortamdasın.

Genişletmek için tıkla...

O konuda haklısınız. Bu da düşünülmesi gereken bir konu. Her zaman istediğimiz yerde mutlu olacağız diye bir şey yok. Bir arkadaşım sınava kadar asla diş hekimliği okuyamam diyordu. Şu an okuyor ve iyi ki bu bölümdeyim. Çok büyük konuşmuşum dedi. Her şeyi öngöremeyiz. Bu nedenle biraz da olanı da iyi gözlemlemek gerekiyor.

Wcbnhf .!.:

27 yaşında ünv öğrencisi oldum. 40 yaşında yüksek lisans yaptım. Millet aklınca dalga geçti. Şimdi övüyorlar azmimden dolayı. kim ne derse desin vazgeçme.Tıp bu sene olmazsa seneye olur. Yeter ki azmini elden bırakma. Hayaline sıkı tutun ve vazgeçme. Aşk meşk zamanını yiyen fare olmasın ona dikkat et kafi.

Genişletmek için tıkla...

Evet, inşallah başaracağım. Azminize ben de hayran kaldım. Harikasınız. Aşk meşkten dersimi aldım. İnşallah bir daha öyle bir hataya düşmem zaten öyle bir durumda danışacağım sizlere.

damdan .!.:

Önce elinden gelenin en iyisini yap puanı kap sonra tercih aşamasında konuşuruz yine

Genişletmek için tıkla...

Tamamdır, anlaştık. Çok sağ olun.

Pamukannesi83 .!.:

Kardeşimle bugün bu konuyu konuştum. Oda bir kac sene kaybetti okulda. Ayni kaygıları yaşıyor senin gibi ve kendini suçluyor bu yüzden. Sana ona söylediğim aynı şeyi söylemek isterim, çünkü bende o yollardan geçtim: geçmişimiz yanlış kararlardan dolayı veya şansızlıktan istemediğiniz gibi geçmiş olabilir. Bunun yükünü üstümüzde hissederiz çünkü böyle durumlarda bir suçlu lazım. Hickimseyi bulmuyorsak kendimiz ne güne duruyoruz der gibi kendimizi yiyiyoruz. Sınav için kaygılarınızı anlıyorum, ama durumu olduğu gibi görmeye çalışın. Bir sınava gireceksiniz ve onun sonu sizin gelecek günleri değerlendirmenize bağlı. Geçmiş sınavın sonuçları mühim değil, çünkü o zaman elinizden iyi kötü o gelmiş. Daha iyisini o an yapamadınız! Kendi yakanızı bırakın. Bugün yarının dünü olacağı için. Dünkü hatalarınızı ısıtıp yarınki dününüzü mahvetmeyin. Geçen sefer düşük puan aldıysanız, artık neden öyle olduğunu biliyorsunuz ve bundan sonra aynı hatalara düşmemeye gayret edin. Ha olur ya gelecek sinav da istediğiniz gibi geçmiyor, yinede vazgeçmeyin. Sizin bir hayaliniz varsa peşinden gitmek için kaybetmeyi de göze alın. Yaşınıza gelince: Ben sizden daha gec üniversitemi ele aldım ve bitirdim. Yaşlı değilsiniz. İnsallah en iyi şekilde geleceğinizi geliştirirsiniz (tekrar okusam bende sanırım tıp seçerdim)

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız, insan böyle durumlarda sürekli suç atacak bir olay, bir kişi, bir yer arıyor. Ben de sürekli suçlayacak bir şey aramaya başladım ama herkesin başına gelebiliyor böyle şeyler. Yaşanılanları kabullenip yolumuza odaklanmamız gerekiyor. Kimsenin hayatı mükemmel değil gerçekten çok düşündüm bunu başarılı olan herkesin zorlukların üstesinden gelip bugün oldukları konumda olduklarını görüyoruz. Bunlarla baş edebilmek o kadar önemli ki. İşte o zaman başarı meyvesi tatlı oluyor. Vazgeçmeyeceğim. Çok sağ olun, hepiniz iyi ki varsınız. ♥ Keşke benim de bir büyüğüm olsaydı maalesef ben abla olarak kardeşlerime yardımcı oluyorum artık...

Max weber .!.:

Onlar o ortamı görmediği için atıp tutuyorlar bence. Hem sen okunacak en iyi bölüm için uğraşıyorsun daha iyisi yok uğraşmaya değer bence. Mesela ben ilk 2 yıllık muhasebe okudum sonra 4 yıl sosyoloji ikiside Türkiye şartlarında bana bir gelecek vadetmedi sonuç elde var sıfır ama okuduğumdan asla pişman değilim özellikle sosyoloji benim kişisel gelişimine çok büyük katkı sağladı. Şimdi birde çocuk gelişimi okusammı diyorum 3.cüyü .

Genişletmek için tıkla...

Ay okursanız çok harika olur. Böyle azimli insanları gördükçe çok mutlu oluyorum. Ben de elimden geleni yapacağım. Güzel yerlere gelmek istiyorum. İnsanlar konuşsun dursun. Hep konuşurlar...

ejderhadovmelikiz18 .!.:

Aynı konumdayiz. Benimde aile içi sorunlarım ve ask hayatı sıkıntılarım oldu ama atlattım. Bende şuan mezunum tıp için çalışıyorum kafama kariyer haricinde hiçbir şey sokmuyorum çünkü hiçbiri beni kurtarmayacak

Genişletmek için tıkla...

Bence de her daim tek başına olacağız. Aşk falan gerçekten karın doyurmuyor. Mutlu etmiyor. Hepsi bir yere kadar. Yaşınız kaç? Insallah basarirsiniz, basaririz. Ben inaniyorum. Elbet bir sekilde olacak. Yeter ki isteyelim. Bu sene mi gireceksiniz sinava siz de? Allah hepimizin gonlune gore versin cidden. Buna cok ihtiyacimiz var.

Bende siz gibi tıp istiyordum. Liseyi bitrince 23 bin oldum. Beklememek için ilk sene mühendislik yazdım gittim. Mezun olduktan 2 sene sonra iş bulabildim. O 2 senede keşke tıp okusaydım 1 sene daha bekleseydim dediğim çok oldu.tıp okuduğunda iş bulma sıkıntın yok. Şu an işimden mesleğimden memnunum. Ama eğer hedefin tıpsa 1 sene daha beklemen gerekiyorsa bekle derim. Sonra ben gibi keşke demezsin.