Yakın arkadaşımın artık mesafeli olduğunu hissetmeye başlıyorum.

userr

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Kasım 2024
11
10
3
28
Ben etrafımdaki insanlara çok değer veriyorum, çok anlam yüklüyorum. Bi eksiklik hissettiğimde çok üzülüyorum. Bu durum beni çok yıpratıyor. Benim çok yakın bi arkadaşım var. Bu aralar çok konuşamıyoruz ve son zamanlarda hep ben mesaj atıyorum. En son yine ben mesaj attım o da çok yoğun olduğundan falan bahsetti. Konuşmaya devam ederken en son yazdığım şeye 2 gün sonra cevap verdi. Sonra geri döndü kusura bakma görmemişim falan diye ama ben çok kırıldım. Evet işi biraz yoğun ve hayatında biri var evlenme aşamasındalar. Sürekli benimle konuşamaz, zaman ayırması gerektiği başka şeyler var bunun bilincindeyim. Ama bende evlilik aşamasından geçtim, o süreçte tatlı telaşlarımı heyecanlarımı sıkıntılarımı hep ona anlattım. Değer veriyodum çünkü. Ama o bunu yapmıyo ben sormadan bişey anlatmıyo. Anlatmasa bile arada bi nasılsın diye sorması yeter benim için artık onu da yapmıyo. Sizce ben gereksiz alınganlık mı yapıyorum. Ne yapmam lazım bu durumda bana yol gösterir misiniz
 
Bu sana ders olsun tamamen sus ve tepkisiz ol hiç yazma bikere kim ya bu insanlar ? Nedir yani bu bağımlılık? Ben yerinde olsam susarım
 
Önceliğiniz kendiniz olsun, kimseye boş anlamlar yüklemeyin. Bana iki gün sonra dönen arkadaş hiç dönmesin, asla arayıp sormam. Bariz görüşmek istemiyor, ona göre tavır alın ve direkt çıkartın hayatınızdan.
 
Evlilik aşamasındayken her şeyi anlattığım arkadaşımın ben anlatmazsam sormadığını farkettim. Artık seni merak etmiyorum dedi açık açık. Ben saf gibi hala onu kaybetmemek için konuşmaya devM ettim. Tuttum bi de nikah şahidim yaptım. Kendimi dövesim var. Sonra yazmayı kestim o da hiç yazmadı. Meğer dünden razıymış kopmaya. Yazık bazı insanlar çabalamaya değmiyorlar bacım sal bakalım napacak?
 
belki bu davranışınız da etrafınızdaki insanlari yoruyordur. beni sahsen bana cok cok önem veren, hareketlerime anlam yukleyen insanlar cok geriyorlar. hayatimda var böyle iki kişi. iki mesajina cevap atmasam hemen "eger rahatsizlik veriyorsam lutfen söyle" diyen, mesaja gec cevap verince - birkac ay aramayinca bozulan, devamli gönül koyan, yazmadigim icin "seni kizdirdim mi bilmeden" diye soran. oysa hayat kosusturmasi yani, niye her seyin altinda anlam aransin ki?
bu bahsettigim iki kisiyi de seviyorum, benim icin degerliler ama su mesaja dakika saymalari, yazdim cevap atmadinlari bilmemneleri gönül koymalari beni cok yoruyor (biri balik biri akrep)
milletin kendi hayati, telasi var. vakti olmuyordur, sohbet havasinda degildir vs. neden kişisel aliyorsunuz ki?
 
35 yaşındayım şunu anladım insanları insan yerine koydukça sevdikçe kendilerini bir halt sanıyorlar sana diledikleri gibi davranacaklarını zannediyorlar o yüzden mottom şu: Ben önemliyim ben değerliyim önce kendim. Daha birkaç ay önce 30 senelik arkadaşlığımı bitirdim çünkü yeter artık
 
Bence tam tersi, size önem verildiğinde gerilmeniz etrafınızdaki insanlar için daha yorucu oluyodur.
 
Evet zaten ben birine değer verince kendimden önde tutuyorum onu. Hep bu yüzden kaybettim
 
Ben de bunu yazacaktım, hangimiz telefon elimizde olduğu halde bazen mesajlara geç dönmüyoruz ki? Telefondan dizimi izlerken arkadaşımın üstten öylesine yazdığı bir mesaja pek tabii dizim bittikten sonra cevap yazarım. Önümde iş varken gördüğüm mesaja işim bitince dönerim. Ve bunun için de hesap vermem ben de kimseye hesap sormam. Benim de bir arkadaşım var az geç yazınca napıyosun sabahtan beri falan yazardı hesap sorar gibi halbuki önemsiz bi mesaj yazmış hemen dönsem hayatında bir şey değişmeyecek, kendimce daha önemli işlerimin olduğunun altını çizdim bir iki defa baktı açıklamam tatmin edici olmadı bıraktı sormayı. Düğün telaşında ben de her arkadaşıma rapor vermiyordum açıkçası sorarlarsa anlatıyordum bu da bi değer ölçütü değil bence. Konu sahibi siz benim arkadaşım olsanız beni yorardınız önceliğiniz kendi hayatınız olsun lütfen. Bunları düşünmek sadece sizi yıpratır
 
Çok verici olunca etrafında sağlıklı arkadaşlıklar da biriktirmiyorsun aslında. Bu kopuşlar belli yaştan sonra normal karşılanıyor. Benim hiç kıramadığım dostum dediğim her ne olursa olsun maddi manevi yanında olduğum bir arkadaşım vardı. Anasınıfından beri yakın arkadaşımdı yıllar yani düşün. Bebeğim olduktan sonra ben kendi içime dönmeye başladım. Ama kesinlikle ihmal etmedim. Sonra zamanla içten içe yarıştırdığını, belli şeyleri kıskandığını farketmeye başladım. En son eşi tarafından aldatılınca bana şunu dedi ‘ben eşimle sizin hakkınızda konuşunca er geç boşanırlar diyordum ama meğer bizim ilişkimiz berbatmış’. O anda algılayamadım ama aşırı kıskandığını farkedince ben de soğudum. Sonra koptuk gitti bitti.
 
Ben elinde telefon sürekli bana yazsın demiyorum ki. 3 4 aydır konuşmuyoruz arada bi nasılsın yazmak onu yoruyosa bu değer vermiyo demektir benim için
 
Ben elinde telefon sürekli bana yazsın demiyorum ki. 3 4 aydır konuşmuyoruz arada bi nasılsın yazmak onu yoruyosa bu değer vermiyo demektir benim için
Her arkadaşlığın dinamiği farklıdır neredeyse her gün konuştuğum arkadaşım da var nadiren konuştuğum arkadaşım da var ama ikisi de benim yakın arkadaşım. Uzun süre sonra araşırız abartısız 2 saat konuşuruz sonra yine uzun bir sessizlik olur bazen. Alınmam gücenmem o da alınmaz bana. Diğer arkadaşımla aynı şehirdeyiz arada görüştüğümüz için daha sık konuşuruz. Ama ikisinin de beni sevdiğini değer verdiğini bilirim. Eğer sizle konuştuğunda zoraki konuşuyorsa kendinizi çekin akışa bırakın ama belki de gerçekten yoğundur ve yazamıyordur
 
Bence tam tersi, size önem verildiğinde gerilmeniz etrafınızdaki insanlar için daha yorucu oluyodur.
neden? mesajina cevap vermemisim mesela, unutmusum ya da baska bir sey, ya da sonra yazarım diye düşünmüşüm cikmis aklimdan.
ortada bir sey yokken, bir önceki buluşmamızda gayet iyiyken sirf iki mesajina dönmedim diye "bir sey icin kirdiysam ozur dilerim" modunda olmalari çok mu normal ki? beni geriyorlar sahsen. ben arkadasimin durduk yere ortada bir tartisma yokken, birbirimize bozulacak bir durum yokken hemen tripli oldugumi yakistirmasindan rahatsiz oluyorum. beni tanimasi- yoğundur ya- diye gecistirmesi lazim.
ben de öyle yapiyorum. benim de aradigimda acmayan arkadaşlarım oluyor. sonra dönmüyorlar da. gayet normal geliyor. baska zaman tekrar aramaya yazmaya devam ediyorum. "acmadi demek ki benden bikti" vs diye düşünmüyorum. herseyi kisisel almaya gerek yok.
siz evlilik zamani her aninizdan dostlarınızı haberdar ediyor olabilirsiniz ama o sizsiniz bu kisi arkadasiniz.
belki hem is hem nisanlilik onu yoruyordur , belki mesaj attiginizda nişanlisinin ailesiyle beraberdir - sonra yazarim diye soyle bir okumustur - bildirim olmadigi icin de aklindan cikmistir.
yani niye kişisel aliyorsunuz ki bu kadar?
arkadasiniz ama o "ölümüne kankiyiz, best friend forever" donemlerini de gectik yani. Lisede univeristede bikbikbik hergün mesajlasmak cok normal ama hayat mesgalesinin icine girince insanin annesini, babasini arayacak zamani kalmiyor bazen.
bence mesajlarin cetelesini tutmayin, az mesajlasin - bulusmaya calisin. buluşunca da tripliyse evet - arkadaşlığınizin miadi dolmus olabilir.
 
e niye merak etsin ki? benim öz ablam evlendi ben de hic soru sormadim, anlattigi kadarini dinledim. benim de cok arkadasim evlendi bunca zaman. onlar anlatmadiysa asla soru sormam - ayip gelir bana. ne sorayim kaynanan kac gram takacakmis diye mi sorayim, ev kiraladiniz mi kaca kiraladiniz diye mi sorayim?
paylasildigi kadarini dinle yeter :)
bunda kötü ne var ki?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…