Bende öyle hissediyorummuhtemelem biraz daha cabalayacaksin sonra zamana birakacaksin ve yavasca kopacaksiniz
Bu sana ders olsun tamamen sus ve tepkisiz ol hiç yazma bikere kim ya bu insanlar ? Nedir yani bu bağımlılık? Ben yerinde olsam susarımBen etrafımdaki insanlara çok değer veriyorum, çok anlam yüklüyorum. Bi eksiklik hissettiğimde çok üzülüyorum. Bu durum beni çok yıpratıyor. Benim çok yakın bi arkadaşım var. Bu aralar çok konuşamıyoruz ve son zamanlarda hep ben mesaj atıyorum. En son yine ben mesaj attım o da çok yoğun olduğundan falan bahsetti. Konuşmaya devam ederken en son yazdığım şeye 2 gün sonra cevap verdi. Sonra geri döndü kusura bakma görmemişim falan diye ama ben çok kırıldım. Evet işi biraz yoğun ve hayatında biri var evlenme aşamasındalar. Sürekli benimle konuşamaz, zaman ayırması gerektiği başka şeyler var bunun bilincindeyim. Ama bende evlilik aşamasından geçtim, o süreçte tatlı telaşlarımı heyecanlarımı sıkıntılarımı hep ona anlattım. Değer veriyodum çünkü. Ama o bunu yapmıyo ben sormadan bişey anlatmıyo. Anlatmasa bile arada bi nasılsın diye sorması yeter benim için artık onu da yapmıyo. Sizce ben gereksiz alınganlık mı yapıyorum. Ne yapmam lazım bu durumda bana yol gösterir misiniz
Doğru söylüyosunBu sana ders olsun tamamen sus ve tepkisiz ol hiç yazma bikere kim ya bu insanlar ? Nedir yani bu bağımlılık? Ben yerinde olsam susarım
Benim böyle bi arkadaşım vardı numarasını değiştirdi 1 sene sonra bana yeni numarasıyla yazdı :) sen düşün ..Doğru söylüyosun
belki bu davranışınız da etrafınızdaki insanlari yoruyordur. beni sahsen bana cok cok önem veren, hareketlerime anlam yukleyen insanlar cok geriyorlar. hayatimda var böyle iki kişi. iki mesajina cevap atmasam hemen "eger rahatsizlik veriyorsam lutfen söyle" diyen, mesaja gec cevap verince - birkac ay aramayinca bozulan, devamli gönül koyan, yazmadigim icin "seni kizdirdim mi bilmeden" diye soran. oysa hayat kosusturmasi yani, niye her seyin altinda anlam aransin ki?Ben etrafımdaki insanlara çok değer veriyorum, çok anlam yüklüyorum. Bi eksiklik hissettiğimde çok üzülüyorum. Bu durum beni çok yıpratıyor. Benim çok yakın bi arkadaşım var. Bu aralar çok konuşamıyoruz ve son zamanlarda hep ben mesaj atıyorum. En son yine ben mesaj attım o da çok yoğun olduğundan falan bahsetti. Konuşmaya devam ederken en son yazdığım şeye 2 gün sonra cevap verdi. Sonra geri döndü kusura bakma görmemişim falan diye ama ben çok kırıldım. Evet işi biraz yoğun ve hayatında biri var evlenme aşamasındalar. Sürekli benimle konuşamaz, zaman ayırması gerektiği başka şeyler var bunun bilincindeyim. Ama bende evlilik aşamasından geçtim, o süreçte tatlı telaşlarımı heyecanlarımı sıkıntılarımı hep ona anlattım. Değer veriyodum çünkü. Ama o bunu yapmıyo ben sormadan bişey anlatmıyo. Anlatmasa bile arada bi nasılsın diye sorması yeter benim için artık onu da yapmıyo. Sizce ben gereksiz alınganlık mı yapıyorum. Ne yapmam lazım bu durumda bana yol gösterir misiniz
35 yaşındayım şunu anladım insanları insan yerine koydukça sevdikçe kendilerini bir halt sanıyorlar sana diledikleri gibi davranacaklarını zannediyorlar o yüzden mottom şu: Ben önemliyim ben değerliyim önce kendim. Daha birkaç ay önce 30 senelik arkadaşlığımı bitirdim çünkü yeter artıkBen etrafımdaki insanlara çok değer veriyorum, çok anlam yüklüyorum. Bi eksiklik hissettiğimde çok üzülüyorum. Bu durum beni çok yıpratıyor. Benim çok yakın bi arkadaşım var. Bu aralar çok konuşamıyoruz ve son zamanlarda hep ben mesaj atıyorum. En son yine ben mesaj attım o da çok yoğun olduğundan falan bahsetti. Konuşmaya devam ederken en son yazdığım şeye 2 gün sonra cevap verdi. Sonra geri döndü kusura bakma görmemişim falan diye ama ben çok kırıldım. Evet işi biraz yoğun ve hayatında biri var evlenme aşamasındalar. Sürekli benimle konuşamaz, zaman ayırması gerektiği başka şeyler var bunun bilincindeyim. Ama bende evlilik aşamasından geçtim, o süreçte tatlı telaşlarımı heyecanlarımı sıkıntılarımı hep ona anlattım. Değer veriyodum çünkü. Ama o bunu yapmıyo ben sormadan bişey anlatmıyo. Anlatmasa bile arada bi nasılsın diye sorması yeter benim için artık onu da yapmıyo. Sizce ben gereksiz alınganlık mı yapıyorum. Ne yapmam lazım bu durumda bana yol gösterir misiniz
Bence tam tersi, size önem verildiğinde gerilmeniz etrafınızdaki insanlar için daha yorucu oluyodur.belki bu davranışınız da etrafınızdaki insanlari yoruyordur. beni sahsen bana cok cok önem veren, hareketlerime anlam yukleyen insanlar cok geriyorlar. hayatimda var böyle iki kişi. iki mesajina cevap atmasam hemen "eger rahatsizlik veriyorsam lutfen söyle" diyen, mesaja gec cevap verince - birkac ay aramayinca bozulan, devamli gönül koyan, yazmadigim icin "seni kizdirdim mi bilmeden" diye soran. oysa hayat kosusturmasi yani, niye her seyin altinda anlam aransin ki?
bu bahsettigim iki kisiyi de seviyorum, benim icin degerliler ama su mesaja dakika saymalari, yazdim cevap atmadinlari bilmemneleri gönül koymalari beni cok yoruyor (biri balik biri akrep)
milletin kendi hayati, telasi var. vakti olmuyordur, sohbet havasinda degildir vs. neden kişisel aliyorsunu
Evet zaten ben birine değer verince kendimden önde tutuyorum onu. Hep bu yüzden kaybettim35 yaşındayım şunu anladım insanları insan yerine koydukça sevdikçe kendilerini bir halt sanıyorlar sana diledikleri gibi davranacaklarını zannediyorlar o yüzden mottom şu: Ben önemliyim ben değerliyim önce kendim. Daha birkaç ay önce 30 senelik arkadaşlığımı bitirdim çünkü yeter artık
Bende evlendikten sonra, ben evlendim diye haber vermesini bekliyorumBenim böyle bi arkadaşım vardı numarasını değiştirdi 1 sene sonra bana yeni numarasıyla yazdı :) sen düşün ..
Ben de bunu yazacaktım, hangimiz telefon elimizde olduğu halde bazen mesajlara geç dönmüyoruz ki? Telefondan dizimi izlerken arkadaşımın üstten öylesine yazdığı bir mesaja pek tabii dizim bittikten sonra cevap yazarım. Önümde iş varken gördüğüm mesaja işim bitince dönerim. Ve bunun için de hesap vermem ben de kimseye hesap sormam. Benim de bir arkadaşım var az geç yazınca napıyosun sabahtan beri falan yazardı hesap sorar gibi halbuki önemsiz bi mesaj yazmış hemen dönsem hayatında bir şey değişmeyecek, kendimce daha önemli işlerimin olduğunun altını çizdim bir iki defa baktı açıklamam tatmin edici olmadı bıraktı sormayı. Düğün telaşında ben de her arkadaşıma rapor vermiyordum açıkçası sorarlarsa anlatıyordum bu da bi değer ölçütü değil bence. Konu sahibi siz benim arkadaşım olsanız beni yorardınız önceliğiniz kendi hayatınız olsun lütfen. Bunları düşünmek sadece sizi yıpratırbelki bu davranışınız da etrafınızdaki insanlari yoruyordur. beni sahsen bana cok cok önem veren, hareketlerime anlam yukleyen insanlar cok geriyorlar. hayatimda var böyle iki kişi. iki mesajina cevap atmasam hemen "eger rahatsizlik veriyorsam lutfen söyle" diyen, mesaja gec cevap verince - birkac ay aramayinca bozulan, devamli gönül koyan, yazmadigim icin "seni kizdirdim mi bilmeden" diye soran. oysa hayat kosusturmasi yani, niye her seyin altinda anlam aransin ki?
bu bahsettigim iki kisiyi de seviyorum, benim icin degerliler ama su mesaja dakika saymalari, yazdim cevap atmadinlari bilmemneleri gönül koymalari beni cok yoruyor (biri balik biri akrep)
milletin kendi hayati, telasi var. vakti olmuyordur, sohbet havasinda degildir vs. neden kişisel aliyorsunuz ki?
Ben elinde telefon sürekli bana yazsın demiyorum ki. 3 4 aydır konuşmuyoruz arada bi nasılsın yazmak onu yoruyosa bu değer vermiyo demektir benim içinBen de bunu yazacaktım, hangimiz telefon elimizde olduğu halde bazen mesajlara geç dönmüyoruz ki? Telefondan dizimi izlerken arkadaşımın üstten öylesine yazdığı bir mesaja pek tabii dizim bittikten sonra cevap yazarım. Önümde iş varken gördüğüm mesaja işim bitince dönerim. Ve bunun için de hesap vermem ben de kimseye hesap sormam. Benim de bir arkadaşım var az geç yazınca napıyosun sabahtan beri falan yazardı hesap sorar gibi halbuki önemsiz bi mesaj yazmış hemen dönsem hayatında bir şey değişmeyecek, kendimce daha önemli işlerimin olduğunun altını çizdim bir iki defa baktı açıklamam tatmin edici olmadı bıraktı sormayı. Düğün telaşında ben de her arkadaşıma rapor vermiyordum açıkçası sorarlarsa anlatıyordum bu da bi değer ölçütü değil bence. Konu sahibi siz benim arkadaşım olsanız beni yorardınız önceliğiniz kendi hayatınız olsun lütfen. Bunları düşünmek sadece sizi yıpratır
Her arkadaşlığın dinamiği farklıdır neredeyse her gün konuştuğum arkadaşım da var nadiren konuştuğum arkadaşım da var ama ikisi de benim yakın arkadaşım. Uzun süre sonra araşırız abartısız 2 saat konuşuruz sonra yine uzun bir sessizlik olur bazen. Alınmam gücenmem o da alınmaz bana. Diğer arkadaşımla aynı şehirdeyiz arada görüştüğümüz için daha sık konuşuruz. Ama ikisinin de beni sevdiğini değer verdiğini bilirim. Eğer sizle konuştuğunda zoraki konuşuyorsa kendinizi çekin akışa bırakın ama belki de gerçekten yoğundur ve yazamıyordurBen elinde telefon sürekli bana yazsın demiyorum ki. 3 4 aydır konuşmuyoruz arada bi nasılsın yazmak onu yoruyosa bu değer vermiyo demektir benim için
neden? mesajina cevap vermemisim mesela, unutmusum ya da baska bir sey, ya da sonra yazarım diye düşünmüşüm cikmis aklimdan.Bence tam tersi, size önem verildiğinde gerilmeniz etrafınızdaki insanlar için daha yorucu oluyodur.
e niye merak etsin ki? benim öz ablam evlendi ben de hic soru sormadim, anlattigi kadarini dinledim. benim de cok arkadasim evlendi bunca zaman. onlar anlatmadiysa asla soru sormam - ayip gelir bana. ne sorayim kaynanan kac gram takacakmis diye mi sorayim, ev kiraladiniz mi kaca kiraladiniz diye mi sorayim?Evlilik aşamasındayken her şeyi anlattığım arkadaşımın ben anlatmazsam sormadığını farkettim. Artık seni merak etmiyorum dedi açık açık. Ben saf gibi hala onu kaybetmemek için konuşmaya devM ettim. Tuttum bi de nikah şahidim yaptım. Kendimi dövesim var. Sonra yazmayı kestim o da hiç yazmadı. Meğer dünden razıymış kopmaya. Yazık bazı insanlar çabalamaya değmiyorlar bacım sal bakalım napacak?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?