İşin komiği oğlum çok sakin temkinli bir çocuk atlamaz zıplamaz hareketli değil. Zorluğu mızmız olması. Yani o geyiği yapılan çocuk tanımına da uymuyor.
O zaman size karşı bir tahammülsüzlüğü olabilir yada kendi çocuğu öyledir sizin oğlunuzun uslu olmasını kıskanıyordur. Ama hareketleri asla yakın bir arkadaşın hareketleri değil.
İnanın konuyu açarken oydar sen abartıyorsun denir diye bekledim. Bunları duymak üzdü
Aslında düşüncesiz kaba kırıcı biri değil. Diyorum ya zaten anneyken tanısaydım batmazdı belki hareketleri ama şimdi o empatik ince arkadaşım gitmiş dünyada sadece çocuğu var gibi davranan biri gelmiş
Samimiyseniz duygularını paylaşabilirsin. Eğer bu durumu sorun yapıyorsa zaten o seni arkadaş görmüyordur. Mesafe koyarsınız. Her şey ömür boyu sürmez. İnsanlar hayatımıza girer ve çıkar. Bu çok normal bir şey.
Canımın içi olsa oğluma insan gibi oynamayı bilmiyor dese o oyuncağı ağzına sokarım hayırdır tamam evladım şımarık yaramaz birşey olsa hani çocuğa zarar verse anlarım elestirisini ama genede bu cümleyi kuramaz yani gerçekten gıcık oluyorum evlenince değişen insanlardan benimde çevremde çok böyle en iyi evlilik onun en akıllı çocuk onun bu modda çıkamayan
Dediğim gibi onu böyle tanısam garipsemezdim sanırım. Bu anlattıklarım küçük küçük fakat bütünde canımı sıkan şeyler. Şakayı bir kez yapıp geçse takılmazdım ama tekrar ettikçe baydı. Gelme muhabbeti de kaç defa kendisi dedi hatta benim eve gelebilmesi için ayrı bi vesaite binmesi lazım onun geleceği saatte de eşim işte nasıl yaparız falan dedim ya ben hallederim gelirim sen düşünme bile dedi. Bunun üstüne üff çok sıcak muhabbeti bana bahane gibi geldi açıkçası. Yoksa en baştan gelemem dese elbette anlarım
Oydar oğlunuz kaç yaşında ? Arkadaşınıza gittiğinizde, yanında konuşulan herşeyi anlayacak kadar büyük müydü ?
sonra çok seviyorum anlayamazsın demiş ya, ben de acayip birsey hissediyordum hatta benim oğlum baya da zormus ama hiç farketmemisim. Hatta ben de nasıl aşkla bakmışım falan diyorum tabi hâlâ aşkla bakıyorum ama o hallerim geçti gitti. Belki birileri de benimle ilgili ne oldu buna falan demiştir.
çok tatlısınız yani bi kibar bi kibarsınız. ben kırılmam, kırmam da. hatta ağır da konuşan bi dostumdur genelde, dostum dediklerim de bana kırılmaz. hatta bana da aynı açıklıkta konuşulsun isterim, hata varsa ortada gerekiyorsa dostum kırsın, toparlarız... ben böyle düşünüyorum. karşılıklı 'olm niye böyle yaptın ki şimdi?' diyemeyeceğiniz insanlarla nasıl çok yakın olabiliyorsunuz bilmiyorum ya da ben yanlışımdır doğrusu kibar olmaktır bilemiyorumm...
bazı insanların lohusalık süreçleri uzayabiliyor öyle bir şey mi acaba? Uzun yılların arkadaşlığı kolay kaybedilecek bir şey değil duygularını açıkça konuşmalısın belki de.
