Çocukluğumdan beri asla aileye yük olmadım. Okulda çalışkan ve uslu bir öğrenci olduğum için ilkokuldan liseye kadar öğretmenlerim tarafından sevilir; fakir olduğum için de yine öğretmenlerim ve okul idaresi tarafından türlü türlü yardımlara boğulurdum. Ayakkabımdan tutun öğle yemeğime kadar okulum karşılardı. Öss de hatırı sayılır bir puanla Türkiyenin en iyi ilk 5 TIP fakültesinden birini kazandım. 3 büyük ilden birinde burslarımla okudum. Ayrıntı veremiyorum yeterince ayyuka çıktım zaten.
Ama ben ailem tarafından asla takdir görmedim. Her zaman eleştiri, dışlanma kavga gürültü cehalet saçmalık vs vs. Kusura bakmayin çok sinirliyim şuanda. Annem de dahil hakkımı helal etmiyorum. Hep abime, herşey abime. Beklentim para pul da değil, şuanda fazlasıyla kazanıyorum zaten, ihtiyacım da beklentim de yok.
* Abimi dershaneye yolladı, bana gerek yoktu zaten derecem olduğu için bedava gitmiştim dershaneye
*Abim askerdeyken para yollandı hep, bana yok zaten okul karşılıyodu herşeyimi
* Abime düğün yaptı 6 tane bilezik ve set takıldı bana yok tabiki
* Abime ev alabilmek için yaşlı ve hasta bakımı yaptı annem, her ay aldığı parayı ve rahmetli babamdan kalan emekli maaşını birleştirip olduğu gibi kuruşuna dokunmadan abime verdi. Bana yok çünkü zaten burslarım vardı.
*Evlendim çeyizimi, kınamı, takımı, tokamı iğnemi, ipliğimi kendim aldım çünkü çalışıyorum ihtiyacim mı var.
Annem benim evimde benimle yaşıyo şuanda. Kendi evi kirada. Kirayı kim alıyo bilin bakalım. Tabiki abim alıyo o çirkef karısıyla yiyolar bir güzel.
E peki benim hakkım nereye gitti. Hayır parasında pulunda değilim zaten bu yaşıma kadar aileye maddi bağımlılığım yada beklentim olmadı. Ben sadece hakkımı soruyorum ve helal etmiyorum. Bugün anneme söylendim biraz sen evlat ayrımı yapiyosun ben helal etmiyorum dedim diye kötü evlat oldum. Sana Allah yardım etti diyor bana. İyi de Allah herkese yardım ediyor. Yani Allah yardım etti diye evlat değil miyim ben. Şimdi kavga etsem olmuyor, etmesem haksızlığa tahammül edemiyorum.
Beklentim para pul değil, çok şükür fazlasıyla var. Benim sinir olduğum abimdeki bu rahatlık,annemdeki bu adaletsizlik. Hakkımı helal etmiyorum, anneme de Allah rızası için susuyorum ama düşündükçe de çok kızıyorum. Kimseye bişey diyemediğim için buraya yazmak istedim
