- 31 Ağustos 2016
- 1.356
- 1.126
-
- Konu Sahibi Kocayaslisiskodunya
- #1
Yaptığınız gerçekten çok yanlış. Bile bile devam etmişsiniz. Ama tövbe edin, yaptığınızın yanlış olduğu bilincine varmışsınız. Kötüyü düşünürseniz daha fazla çekersiniz. Sizin kadar o adamın da suçu var. Çocuğuna her baktığında umarım ki aklına geliyordur. Keşke yapmasaydınız ama olan olmuş. Her insan mutlu olmayı hak eder, yeter ki hatalarınızdan ders alın ve tekrarlamayın. Sizin yaptığınızı yapıp asla pişman olmayan ve devam eden insanlar var. En azından ders almışsınız. Sadece artık önünüze bakın, tövbe edin.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Tabi tabi kadınla konuş evliliklerini yık iyice vicdan azabının dibini gör. Tabi o kadında sakin durursa. O da intikam almak amacıyla eşine anlatsın tam ya dizisi kıvamına gelsin. Geçmiş geçmişte kalmıştır. Yalnız bu takıntılı kafa yapısıyla devam ederseniz evililiğinize zarar verirsiniz.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Çocuk olmasaydı devam edecektiniz herhalde demi.herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
Asla kadınla iletişim kurmanızı önermem yoksa şuan ki evliliğinizde biter sürekli tövbe edin evet yaptığınız gerçekten iğrenç bişey çok acımasızca o adamında nasıl bir midesi var bilemedim. Sizin adınıza üzgünüm kimse yaşattığın yaşamadan ölmezmiş . Ama bol bol Tevbe etmeniz gerekiyor ve bir daha asla evli veya bekar adamlarla böyle bir yola girmeyin . Çok yanlış bu ..herkese merhaba,
buranın sıkı takipçisiyim daha dogrusu okuyucuyum ve bu konuyu açabilmek için üye oldum.
geceleri rahat uyutmayan her aklıma geldikçe vicdanımı sızlatan bi konuyu sizinle paylaşmak istiyorum. paylaşıp ne yapmam konusunda fikir almak istiyorum.
öncelikle kendimi anlatıyım, iki yıllık sevgililiğin ardından evlendim ve 6 aydır evliyim. çok şükür güzel giden bi evliliğim var eşimi de çok seviyorum. gercekten cok cok iyi biri,hatta birazdan anlatacagım konu yüzünden böyle iyi bir eşi hakediyor muyum diye düşünüyorum.
bu benim ikinci evliliğim. ilk evliliğim 2016 senesinde bitti, sonrasında cok zor zamanlar yaşadım, boşanma sürecim psikolojik anlamda zor geçti.. kendimi değersiz sevilmeye layık olmayan biri gibi hissediyordum. uzun bi süre hayatıma kimseyi almadım cunku birine ilgi duymak birinin bana ilgi duyması bana cok uzak geliyordu.
sonra malesef biriyle tanıştım. ilk başlarda iş hayatında oldugum için bana karşı ilgisini iş arkadaşlığı çerçevesinde sandım yani anormal bişey gibi gelmemişti. sonra ilgisi daha çok artınca hoşuma gitmeye başladıbunu çok çok üzülerek söylüyorum nasıl oldu bilmiyorum neden yaptım o an sanki başka bi kişiliğim mi vardı inanın anlayamıyorum.. hoşlanmaya basladıgım kişi evliydi, ben bunu bilerek hoslanmaya basladım. şu an düşününce o kadar kötü hissediyorumki kendimi, inanın başkası anlatsa yargılardım. ama o anki ruh halim kendime olan güvensizliğim ona karşı itti beni. kesinlikle hicbir bahanesi olamaz ama elimde olmadan ona dogru yöneldim. bikaç ay süren bir ilişki oldu. tanıştıgımda bilmiyordum ama eşi hamileymiş bikac ay sonra cocugum dünyaya geldi dediğinde anladım. resmen hamile bir kadın benim yüzümden aldatılmıştı bikac gün bunun etkisinden cıkamadım hemen konusup iliskiyi bitirdim. diyeceksiniz evliyken devam ettin de cocugu olunca mı birden vicdana geldin diye, bilmiyorum cocuk olayını duyunca ne kadsr iğrenç bişey yaptıgımı farkettim. ama inanın bana karsımda her sözüyle davranısıyla bir kadını etkileyebilen bi adam vardı. o kadar aşık gibi davranıyorduki ben de kendimi aşık zannettim…
aradan iki yıl gecti ben esimle tanıstım, onu tanıdıgım icin her gün şükrediyorum ama bazen bu kadar güzel bi ilişkiyi haketmiyormuşım gibi hissediyorum. gecmicimde cok kötü bi anı bıraktım. su an cocuk sahibi olmaya calısıyoruz bikac aydır, aklıma sürekli o kadın geliyoeden bulurmuş ya ben de bigüj aldatılırsam diyorum ya da istedigim o bebeğe hic sahip olamazsam hic anne olamazsam diyorum cunku güzel şeyleri haketmiyoruk diyorum eşim için çok üzülüyorum eğer ben bişeyin cezasını çekeceksem onu etkilemesin o bunu yaşamasın diyorum… kadınla görüşmeyi helallik almayı bile düşündüm ama cesaret edemiyorum.. hem ne diyecek vicdanın rahatlasın hakkım helal olsun mu diyecek.. ama bu sekilde sanki eninde sonunda bu yaptıgımın karşılıgını görecek gibi hissediyorum.. kadınla görüşme fikri aklımdan çıkmıyor bu yüzden buraya yazmak istedim lütfen yargılamayın, şu anki aklım olsa asla asla öyle bi durumun içine girmezdim….
cocugumun olup olmayacagını bilmiyorum henüz iki aydır cocuk fikri var. kıvranma değil bu tamamen vicdan azabı. bu yeni oluşan bi duygu değil evlendigim sırada hatta evlenmeden önce de hep vardı. ama bu aralar cok yoğunlaştıKadından ne yüzle helallik alacaktiniz ya? Hamile olup olmaması önemli değil evli bir adamla bile isteye birlikte olmuşsunuz.
Şimdi ki kıvranmanizin sebebi de çocuğunuzun olmaması. Aklınıza yaptığınız kötülüğü getiriyor. Yalandan bir vicdan yani.
Sebebi ya çocuğum olmazsa korkusu işte. İcten içe bunun huzursuzluğun yaşıyorsunuz.cocugumun olup olmayacagını bilmiyorum henüz iki aydır cocuk fikri var. kıvranma değil bu tamamen vicdan azabı. bu yeni oluşan bi duygu değil evlendigim sırada hatta evlenmeden önce de hep vardı. ama bu aralar cok yoğunlaştı
biliyorum kulaga cok sacma geliyor ama kendi içimde affedemiyorum yaptıgımı, kadının haberi yok su an anlatsam söylesem her sey cok daha kötü olur onun haberi olmadan büyük bi kötülük yaptım ona. atamıyorum bunu içimdenNe helalleşmesi ya?
Siz günah çıkarmak için itiraf edeceksiniz, o da "helal olsun kardeşim olur böyle şeyler" mi diyecek?
Günahınızı Allah'a anlatın. Bunu ortaya çıkarmanın nelere sebep olabileceğini göremiyorsunuz. O adam başınıza bela olabilir. Belki aileleri bile olabilir. Konu eşinize gidebilir. O iyi insani kaybedebilirsiniz.biliyorum kulaga cok sacma geliyor ama kendi içimde affedemiyorum yaptıgımı, kadının haberi yok su an anlatsam söylesem her sey cok daha kötü olur onun haberi olmadan büyük bi kötülük yaptım ona. atamıyorum bunu içimden
Şimdi aldım çayımı sizin yazdığınızı okudumBirazdan linc loading baslar, yanina cay mi iyi gider kahve mi?