- 11 Mart 2013
- 33.324
- En iyi cevaplar
- 1
- 53.319
- 798
- 32
Herkese selam kızlar 
Aşırı vicdan yaptığım bir konu var sürekli bununla kafam dolu oluyor bu yüzden danışmak istiyorum.
Oğlum 3 yaşına girmek üzere bu sene bazı sebeplerden dolayı kreşe veremedik seneye okula başlayacak inşallah. Oğlum normalden biraz daha fazla hareketli bir çocuk ( bunu doktor söyledi ) . Oturup oyuncak oynayayım Lego yapayım puzzle yapayım demiyor benimle birlikte de çok az yapıyoruz böyle şeyler . Örnek vereyim oğlum yemek mi yapalım yoksa Lego mu yapalım diyorum yemeği seçiyor . Günde 1 saat birlikte oyuncak oynuyoruzdur . Oyun esnasında tuvaletim gelse kendimi sıkılıyorum ki ben kalkınca oda kalkacak ve bir daha oturmayacak diye . Tuvalete gidiyorum oda kanepede vs atlamaya başlıyor hep tehlikeli şeyler yani masaya çıkıyor vs herkes mi böyle ben mi böyleyim bilmiyorum
konuşması yeni ilerlediği için söylediği şeyleri israrla 10 kere söylüyor ve yorucu oluyor bana açıkçası . Asıl olay şu yazın öğleden sonra full dışardaydık sabah tüm işlerimi hallediyordum öğlen o uyuyunca da kalanları vs bitiyordu şimdi dışarı işi daha az olmaya başladı çıkıyoruz ama önceden 3 saatti şimdi 1.5 saat ancak öğlen uykusu süresi uzun olmaya başladı galiba geceleri uykuya geçemiyor bende geriliyorum mecbur kısaltacağız artık 1 saat sadece . Böyle olunca benim işlerim kendime ayırdığım zaman da bitti gibi oluyor. Oğlumla birlikte yemek yapıyoruz Oda tezgahta oluyor birlikte temizlik yapıyoruz . Makinaya çamaşır atarken bana yardım ediyor bunlar bana vicdan yaptırıyor sürekli verimsiz zaman geçiriyoruz sanki gibime geliyor . Dikkat güçlendirme setleri vs var günde 1 saat onlarla ilgileniyoruz Lego oyun hamuru vs bakıyoruz ama Kısa sürüyor hep üzülüyorum. Ama hayat devam ediyor burada kimse yok yalnızım eve temizlikçi alamıyorum ve mecbur kalıyorum birşeyler yapmaya tv açmıyoruz hemde hiç. Bu verimli zaman dedikleri ne kızlar yaa çocukla kurabiye yapmam ütüyü yapıp onun eşine kıyafetleri verip bisikletle odalara dağıttırmam yemeği birlikte yapmamız vs verimsiz miyim üzülüyorum ve sürekli yetersizlik hissim var 
Aşırı vicdan yaptığım bir konu var sürekli bununla kafam dolu oluyor bu yüzden danışmak istiyorum.
Oğlum 3 yaşına girmek üzere bu sene bazı sebeplerden dolayı kreşe veremedik seneye okula başlayacak inşallah. Oğlum normalden biraz daha fazla hareketli bir çocuk ( bunu doktor söyledi ) . Oturup oyuncak oynayayım Lego yapayım puzzle yapayım demiyor benimle birlikte de çok az yapıyoruz böyle şeyler . Örnek vereyim oğlum yemek mi yapalım yoksa Lego mu yapalım diyorum yemeği seçiyor . Günde 1 saat birlikte oyuncak oynuyoruzdur . Oyun esnasında tuvaletim gelse kendimi sıkılıyorum ki ben kalkınca oda kalkacak ve bir daha oturmayacak diye . Tuvalete gidiyorum oda kanepede vs atlamaya başlıyor hep tehlikeli şeyler yani masaya çıkıyor vs herkes mi böyle ben mi böyleyim bilmiyorum
konuşması yeni ilerlediği için söylediği şeyleri israrla 10 kere söylüyor ve yorucu oluyor bana açıkçası . Asıl olay şu yazın öğleden sonra full dışardaydık sabah tüm işlerimi hallediyordum öğlen o uyuyunca da kalanları vs bitiyordu şimdi dışarı işi daha az olmaya başladı çıkıyoruz ama önceden 3 saatti şimdi 1.5 saat ancak öğlen uykusu süresi uzun olmaya başladı galiba geceleri uykuya geçemiyor bende geriliyorum mecbur kısaltacağız artık 1 saat sadece . Böyle olunca benim işlerim kendime ayırdığım zaman da bitti gibi oluyor. Oğlumla birlikte yemek yapıyoruz Oda tezgahta oluyor birlikte temizlik yapıyoruz . Makinaya çamaşır atarken bana yardım ediyor bunlar bana vicdan yaptırıyor sürekli verimsiz zaman geçiriyoruz sanki gibime geliyor . Dikkat güçlendirme setleri vs var günde 1 saat onlarla ilgileniyoruz Lego oyun hamuru vs bakıyoruz ama Kısa sürüyor hep üzülüyorum. Ama hayat devam ediyor burada kimse yok yalnızım eve temizlikçi alamıyorum ve mecbur kalıyorum birşeyler yapmaya tv açmıyoruz hemde hiç. Bu verimli zaman dedikleri ne kızlar yaa çocukla kurabiye yapmam ütüyü yapıp onun eşine kıyafetleri verip bisikletle odalara dağıttırmam yemeği birlikte yapmamız vs verimsiz miyim üzülüyorum ve sürekli yetersizlik hissim var 
Birlikte yaptıklarımızı yapan çok az ebeveyn vardır.
