- 3 Haziran 2009
- 7.393
- 28.911
- 41
Ben gündüz insanıyım. Kendimi bildim bileli gece oturmayı sevmem ancak sabah erken kalkma konusunda benim de çekincelerim vardı. Bir gün saati kurup kalktım. Kendime dedim ki kalk bir dene, hoşuna gitmez ya da yorgun hissedersen bir daha kalkmazsın. İlk kalktığım gün kendimi çok iyi hissettim. Yalnızlık ve sessizlik çok iyi geldi.elecda merhaba,
Ben de sirkadiyen ritmimi düzenlemek adına güneşin doğuşuna şahitlik edecek şekilde uyanmayı istiyorum ama o şekilde uyandığımda sanki gün boyunca uykusuz ve yorgun olacakmışım hissiyatına kapılıyorum. Çok geç de yatan biri değilim ama bu sanrıyı yenemiyorum.
Vaktiniz olduğunda erken uyanıyor olmanın ruh haliniz ve rutinleriniz üzerindeki etkisini anlatabilir misiniz ? Sanırım bu konuda motive edilmeye ihtiyacım var.
Ancak benim iki küçük çocuğum ve tam zamanlı bir işim olması nedeniyle gün içerisinde yalnız kalabileceğim vaktim olmuyor. Yalnızlığa ihtiyaç duyma hali, bu alışkanlığı edinme konusunda daha fazla gayret göstermeme sebep oldu.
Sabah erken kalkıp, yaklaşık 1.5 saati kendi başıma geçirmek, yazmak, okumak ve düşünmek yani kendi başıma kaldığımda yapmayı en sevdiğim şeyleri yapmak bana iyi geliyor. Gün içerisinde daha sakin ve verimli olmamı sağlıyor.