Popüler Konu Verimli Rutin

Merhaba, elecda’ya sormuşsun, ben de yanıtlamak isterim. KıZım 6 yaşında. Yakınlarda sorduğu iki zor soru şunlardı. Allah ve yaratılış ile ilgili konuşurken babasına “iyi de babacığım Allah bizi neden yaratmış ki, bizimle oyun mu oynamak istemiş?” dedi. Bu sanırım insan oğlunun en temel sorusudur. Babası elinden geldiğince ortak inançlarımız doğrultusunda kısa ve net bir açıklama yaptı. Neden böyle dedin, Allah hakkında bu şekilde konuşamazsın demedi. Bana da “anne fıstığımı (vulvamı) elleyebilir miyim, anneannem elleme dedi.” dedi. Ben de “tabii ki dokunabilirsin orası da senin vücudunun bir parçası ama tabii sürekli dokunma” dedim. “Neden sürekli dokunmayayım ki” dedi. Sanırım cinsel hazzı keşfetmiş ve bence bu yüzden soruyor. Haz almasının kötü bişey olarak algılamasını istemedim, ama bu yaşlarda alışkanlık haline gelebilecek çocuk masturbasyonunun da önüne geçmek gerektiğinden ben de “nasıl ki ağzımıza, burnumuza, kulağımıza sürekli dokunmuyoruz oraya da sürekli dokunmak normal olmaz değil mi kızım” dedim. Hak verdi bana.



Çok çeşitli sorular gelebiliyor çocuklardan bence verilecek cevap kadar soruyu cevaplayanın tepkisi çok önemli. Çocuğu sorduğu sorudan dolayı asla yargılamamalı, kendini kötü hissettirmemeli, soru sorma şevkini kırmamalıyız.


Bir de açıklayamayacağım bir soru sorarsa “şimdi açıklayamam, büyüyünce anlatırım”, cevabını bilmediğim bir soru olursa “bunu bilmiyorum kızım” diyorum.


Genel olarak cevaplarımdan tatmin oluyor. Ve soru sormaktan çekinmiyor. Sanırım doğru yoldayım.

Bu uzun ve keyifli yolda bol şanslar diliyorum. Keyifle yaşadığın bir anne-çocuk serüvenin olsun. Gerisi kendi kendine halloluyor inan.
 

Evet ameliyat olması benim için de özverili bir davranış. Olmasaydı neden olmadın asla demezdim. Çünkü bıçak altına yatmayı ben çok ciddi bir olay olarak algılıyorum. Umarım o benim kadar önemsemez kesilip biçilmeyi. Ben de travmatik bir olaydır çünkü ameliyat. Sırf bu yüzden normal doğum yapmış bir insanım:)))





Ayşegül Çoruhlu’ya bayıldım. Kitabı hücresel bazda olup bitenleri anlatmış. Neyi neden yaptığımı bilmiyorsam ben kolay ikna olamıyorum. Ama Alkali Diyet kitabında herşeyi nedenleri ile açıklamış. Bu sebeple benim için çok faydalı oldu. Bahsettiğin kitabı kitapçılarda gördüm. Çok satanlar arasında ne zamandır. Henüz okumadım. Ama kapağındaki otofaji olayını geçen sene Ramazan ayında nette araştırma yaparken okumuştum. Ve açlığın, oruç tutmanın hücresel bazda ne kadar faydalı olduğu konusunda ikna olmuştum. Oruç tut sıhhat bul sözünü sadece organların dinlenmesi olarak algılardım ama meğer hücreler dahi yenileniyormuş. Bir de aralıklı oruçtan bahsetmiş sanırım kitap. Onu da geçen sene denemiş ve çok faydasını görmüştüm. Bize şimdiye kadar yemek ye ki hasta olma denirdi ama aç kalmanın da ne tür mucizeler yaptığını öğrenmek benim ufkumu genişletti.
 
Sen hayallerdeki hapla beslenme olayını bulmuşsun sanki :)

Alışılmadık bir beslenme tarzı. Doktor kontrolünde veya yönlendirmesi ile yapıyorsun? Veya bir sabah kalkıp ben artık böyle besleneceğim mi dedin?

Sürecini biraz anlatabilir misin??
 
Misafir gelecegi zaman bende cok geriliyorum. Cok zor fark ettim ve kabul etmekte zorlandim. Herkesin onerilerini merakla bekliyorum.
Bende öyleyim temizlik ikram her sey hem gözümde büyüyor hem de sikintilaniyorun
Calistigim icin yük gibi geliyor..ama böyle olmamalı bence
Bence her Türk kadını misafir konusunda gerilir. Biz küçükken annelerimiz için misafir çok önemliydi. Çoğumuz annemizin misafire yaklaşımının aynısını sergiliyoruz. Bence önce bunu kabul etmek lazım. “Ben bu konuda geriliyorum çünkü annemden böyle gördüm ve böyle yetiştim.” Bu şekilde bir kabul, sorunun bizim kişiliğimizden değil, yetiştirilme tarzımızdan kaynaklandığının da kendi içimizde kabulüdür aslında. Sonrada kendimi bu konuda nasıl rahatlatabilirim konusunu çözmek lazım.

Benim kendi çözümüm, hafta içi misafir ağırlamamak, hafta sonu da mümkünse kahvaltı ya çağırmak.

Yemeğe almam gerekiyorsa genelde meze tarzı şeyleri ve tatlıyı hazır alıyorum.

Misafirden önce temizlik yapmıyorum. Sadece evi toparlıyorum.

Sevdiğim ve beraber vakit geçirmekten hoşlandığım insanları davet etmeyi tercih ediyorum. Ancak benim eşimin akrabalarının Ankara’da yaşamaması da önemli bir etken tabi. Kendi akrabalarımda böyle bir tercih yapabiliyorum ama eş ailesi farklı oluyor.
 
Ben en çok ölüm ile ilgili sorularda zorlanıyorum. Benim annem ve babam vefat ettiği için kızım çok soruyor. Soruları yazayım:)
Niye öldüler?
Hani doktorlar hastalıkları iyileştiriyordu?
Hasta olunca ben de mi öleceğim?
Sen ne zaman öleceksin?
Ölünce nereye gidiliyor?
En son Ben de daha hiç ölmedim o yüzden bilmiyorum ne olacağını dedim:)
 
Misafir gelecegi zaman bende cok geriliyorum. Cok zor fark ettim ve kabul etmekte zorlandim. Herkesin onerilerini merakla bekliyorum.
Bende öyleyim temizlik ikram her sey hem gözümde büyüyor hem de sikintilaniyorun
Calistigim icin yük gibi geliyor..ama böyle olmamalı bence

Ben kendimce şöyle yapıyorum. Misafiri ya kahvaltıya ya akşam yemeğine çağırıyorum. Gün tarzı bir misafir ağırlamışlığım yok. Bana çok zor gelir sanırım çeşit çeşit ikram hazırlamak. Çaya geleceklere iki çeşit hazırlıyorum. Muhallebi ve börek. Çayın yanında kuru meyve ve kuruyemiş. Benim için misafir ağırlamak keyif demek. Sanırım keyif almadığım hiç bir ortamda bulunmamayı başarıyorum. O yüzden ancak samimi olduğum insanlar geliyor evime.

Misafir gelmeden önce kahvaltı veya yemek için bir menü yazıyorum. Tarif defterimde bir kaç liste var, önceki menülerimi yazdığım onlara bakıyorum bazen. Bi kaç gün önceden malzemeleri evde hazır bulunduruyorum. Ve listenin dışına çıkmamaya ekstra bir şeyler eklememeye gayret gösteriyorum. Çeşitin bol olmadındansa menünün uyumlu, çeşitlerin lezzetli ve yeterli olması daha önemli benim için. Misafir geldiğinde her şey hazır olmalı mantığı var maalesef ben de o kısımda geriliyorum. Kahvaltıya gelenler kalabalıksa geceden sofrayı kurup, herşeyi dilimleyip buzdolabına öyle koyuyorum. Nette bir yazı okumuştum. Sanırım ondan sonra ben daha az gerilmeyi öğrendim . Yazıyı bulamadım
 
Ben evde vakit geçirmeyi seviyorum. Misafir de severim ama misafir için kendimi paralamıyorum. Zaten çocuklu aileler geliyor genellikle. Hep beraber yiyor ve beraber topluyoruz. Herkes çayı bitince kendi dolduruyor.
 
Bilmiyorum demek önemli gerçekten. Çocuklar bizim de herşeyi bilmediğimizi anlayabilirler bence. Konunun üstünü kapatmaya çalışmaktansa “bilmiyorum, öğrenirsem sana anlatırım.” demek daha tatmin edici.

Aslında hayatın her alanında böyle. Özellikle ölüm sonrasında şöyle olacak böyle olacak diye anlatılanların çoğu bende karşılık bulmuyor. Ölüm sonrası hayata inanıyorum ama ne olacağını, nasıl olacağını en iyi Allah bilir biz bilmiyoruz diyorum ben.
 
Oncelikle cevaplarınız ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim.

Sorulara karşı tutumunuzu ve yanıtlarınızı çok beğendim.

Bende bu konuda; kızımı yargılamamak, doğruları saklamamak istiyorum. Ama bazı soruların doğrusu nasıl olur inanın bilmiyorum.
Mesela, kızım bana nasıl dünyaya geldim diye sorsa ne dedim? Annelerimiz, büyüklerimiz gibi dereden bulduk kuşlar getirdi demem. Ben doğurdum da diyemem. (bu sefer nasıl doğurdun ordan nasıl çıktım falan der korkar. Korkutmak istemem) İnanın günlerdir bu soruları düşünüyorum.

Sorular gelmeden on hazırlık yapmak istiyorum.
 
Gün tarzı bence de en zoru. Şu an katıldığım bir tane gün var. Kızımın kreşten arkadaşlarının anneleri ile yapıyoruz. Herkes bir çeşit yapıp getiriyor. Bulaşığı da eve dağılan oyuncakları da hep beraber hallediyoruz. Keyifli oluyor. Öbür türlü ev sahibine eziyet gerçekten.

Kahvaltı için ben de cam kapları akşamdan hazırlıyorum. Sabah eşim gidip simit, börek alıyor. Ben de yumurta ve sucuk pişiriyorum. Oldu bitti:))
 
Cevabınıza bayıldım
Korktuğum soru tipleri bunlar.
Ölüm ve doğum
 
Ben de çok bilmiyorum diyorum, çünkü bilmiyorum:) Bazen de bunu bir araştırıp öğrenelim diyorum. Cevabı beraber öğreniyoruz.

Allah’ı niye göremiyoruz sorusuna bir yerde okuyup beğendiğim bir cevabı verdim ben. “Bir resime bakınca onu bir ressamın yaptığını biliyoruz ama ressamı göremiyoruz. Aynı şekilde dünyaya bakınca da Allah tarafından yaratıldığını biliyoruz ama onu göremiyoruz” demiştim.
 
ölüm ile ilgili ben de pedagogların bi takım yazılarını makelelerini okumuştum .
ona göre gitmiştim .
Allah gibi soyut kavramları tam anlamaları 6 yaş sonrası oluyor .
6 yaş sonrası bu konu ile ilgili şeyleri kafasında birleştiriyor .
doğada gördüğü şeyleri birleştiriyorlar .
geçenlerde ölmüş bi kirpi gördük . okulun bahçesine yakındı. abisini okuldan almıştık . baktı inceledi biraz . sinek konmuş üstüne anne , dedi.
ölmüş olduğunu gördü. bir daha hiç kalmayacağını kavradı . bir miktar kan da vardı yanında çünkü.
1 dk kadar sürmedi bakması . hadi gidelim dedim .
ama babasını aradı . baba bi kirpi gördüm ölmüştü. sen onu iyileştirir misin ? diye sordu yine de

burda bi öğrenci vefat etmişti 23 nisan gösterisine giderken . 2. sınf öğrencisiydi.
kardeşi 4 yaşındaydı ve oğlumun kreşindeydi.
o kız da ablasını sorduğunda babaannesi "artık o kuş oldu uçtu , artık bizi yukarıdan görecek ", demiş. biraz garip gelmişti ama yine makalelerde okuduğum kadarıyla doğru bi söylemde bulunmuş diye bağdaştırmıştım .
şu an aklıma gelen bunlar .
ama doğada bulunmak ölüm ile ilgili kafasında bi şeyler oluşturmak için yeterli diyenler de var .
yani doğada filizlenen bitkiler . büyük bitkiler ve kurumuş bitkiler gibi. filizlenir , büyür , kurur
doğar , yaşar , ölür bağlantısını kurması , görmesi için . bunun doğal bi süreç olduğunu bilmesi için onu yönlendirmek gerekiyor .

Anne , babanıza Allah rahmet eylesin .mekanları cennet olsun inşallah.
 
Cevabınıza bayıldım
Korktuğum soru tipleri bunlar.
Ölüm ve doğum
Doğumla alakalı da kızım bir sürü soru sordu tabi. Hamileliğimi gördüğü için epey merak uyandırdı. Bu konuyu cevaplarken okulun pedagogundan yardım aldım ben. Bebek nasıl doğar sorusuna “Bebek, annenin bacakları arasından, doktor tarafından çıkartılır” cevabını verdim.
 

zaten olduğundan farklı görünmeye çalışmak da, samimiyetsizlik olur. Bu durumdan herkes rahatsız olucaktır.
 
Bütün mesajları bitirdim sevineceğimi düşünürken üzülüyorum. Cu
Çok soru soruyorum kusuruma bakmayın ama cevabınıza karşılık daha çok soru sordu mu? Yani nasıl çıkıyor, çok acıdı mı falan gibi. Neler dusunebildiklerini bilmiyorum o yüzden sorum saçma olmuş olabilir
Ileride çocuk doğurma durumuna karşı tepkili olur diye korkuyorum
 
çocuk nasıl olur sorusu için yoğun araştırmalarım sonucu ( annenin yumurtası babanın spermi ) diye söylemek gerektiğini okumuştum . 5-6 yaşlarında soruyu sık sormaya ve cevap vermem konusunda ısrar etti. sıkıştırıyordu artık .
okumadığım pedagog yayını kalmamıştı sanıyorum . ama yeterli cevap bulamıyordum .
en son okuduğum yayında aklıma yattı . ve onu uyguladım .
annenin yumurtası , babanın spermi , demek yeterli geldi
daha fazla ayrıntı vermeyin ve bu kadar olduğunu söyleyin diyordu makalede.
ve soru da sormayı bıraktı böyle söyleyince. garip şekilde yeterli geldi .
 
Çok ilginç cabuk pes etmiş. Inşallah bende öyle söyleyince pes eder
Teşekkür ederim ❤
 
böyle şeyler sorduklarında , evet biraz acıdı ama sonra geçti diyorum .
nasıl doğdum sorusunu sormuyorlar . sanıyorum tv de doğum ile ilgili şeyler yüzünden .
dizi ya da filmlerde doğum sahnesi gördüler . onu hatırlıyorum .

anne sen de böyle mi doğurdun diye sorduklarında " evet" dedim . ve yeterli geldi onlara yine .
tv yardımcı oldu bu konuda.


bir de yine büyük oğlum . kadınlar nasıl erkekler nasıl diye soruyordu.
ay o çocuğun soruları beni benden alıyordu. gerçekten zeki çocuk . şu an 13 yaşında .
neyse sürekli kadınlar nasıl ?
yine ben araştırmaya girdim o dönem . 4-5 yaş civarıydı. yine sıkıştırıyor beni. nasıl da nasıl .

okudğum makaleler beni tatmin etmiyordu. her gün saatlerce arıyorum cevap olarak ne demeliyim .

en son bi pedagog " kadın ve erkek anatomisi gösterin " yazmıştı cevap olarak .
ve görsellerden uygun bi anatomi buldum gösterdim karakalem bi çizimdi . anatomi kitaplarında olan . yine cevap yeterli geldi ve sustu. bi daha sormadı.
 
Aslında bu konuda doğru fakat detay içermeyen ve yeni sorular doğurmasına sebep vermeyen bir cevap vermek gerekiyor. Benim kızım bu cevabı verdikten sonra ilave soru sormadı. Bebek nasıl olur sorusuna da @demirleke nin verdiği cevabın aynısını vermiştim. Pedegoglar bu soruların bu şekilde cevaplanmasını uygun görüyor. Sizin bu soruları cevaplarken mümkün olduğunca sakin ve tepkisiz kalmanız önemli. Duygu durumu değişikliğini çocuklar hemen fark edip, yeni sorular sormaya başlayabiliyorlar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…