- 27 Mart 2017
- 552
- 662
- 53
- Konu Sahibi gucbendeartik
-
- #1
Selaamlar arkadaşlar. Beni bilen bilir bilmeyende buradan dinleyebilir -> https://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/ve-koskoca-bir-yalan-bitti.998478/
Başlıktanda anlayacağınız üzere boşandık. Süreci kısaca anlatayım. 18 Martta ayrıldık ve ben 21 martta davayı açtım. 25 gün sonra tebligat eline ulaşmış ve mahkeme süreci başladı. Birkaç sebepten ötürü mahkeme günü 26 mayısa alındı. Mecburen ikimizde mahkemede bulunmak zorundaydık. Evliyken onun kuzeninin düğünü için bir kıyafet bakmıştım abartısız şık bir elbiseydi. Bana mırın kırın etmişti. Ondan ayrıldıktan sonra o elbiseyi aldım. Ve mahkemede onu giydim. Gerçekten çok şık oldum :)) Takma kiprikler kontürler muazzam bir makyaj yaptım. En güzel ayakkabılarımı da giydim babamı da aldım gittim mahkemeye. Avukatımı aradık adalet sarayına gidince. Avukat onların yanındaymış. Beni de çağırdı sinirlendim. "Adam"ın kolumdaki ısırık izi duruyor bi de gidicem aynı masaya oturucam öyle mi diye! Neyse biz babamla çıktık mahkeme salonunun katına avukat geldi kağıtlar varmış imzalanıcak onları imzaladım. Sonra sıra bize gelmeye yakın bunlarda annesi babası kuzeni olan avukatı teşrif ettiler. Ben o sırada arkadaşımı aradım biraz ileride. Güle eğlene konuştum telefonda. Baktım onlar bana bakmazken suratları hepsinin mahkeme duvarı. Avukatım demişti zaten Babası çok sinirli gergin diye. O sırada mübaşir çağırdı girdik içeri. Annesi şahit oldu. Sordu hakim şiddetli geçimsizlik dedi kadın. Hakim "tamam geç otur" dedi gülümsedim. Onunla hiç gözgöze gelmedim. Yan oturdum. Hakim bize hiç birşey sormadı. Direk yaz kızıma yazdırdı. İmza attık ben sanıyorum ki beklicez dışarıda tekrar çağırıcak. Avukatıma sordum kapıdan çıkarken ne oldu şimdi diye. Boşandınız dedi. Ben inanamadım. 5 dakika falan sürdü mahkeme. Çok sevindim hemen avukatın ve babamın boynuna atladım gülerek. Bi baktım O da çıkmış arkamdan bana bakıyor. Babam babasına hayırlı olsun dedi. Ben de babamın koluna girdim. Çantamı sallaya sallaya uzaklaştık. Arkamdan bakakaldılar. Ne annesine ne babasına ne de ona hiç bakmadım hiç bişey söylemedim. Güç bende artık. İliklerime kadar mutluyum. Yeniden kısmetim bile çıktı. :)) Hanımlar kendi kendinizin herşeyi olun kimsenin merhametine ihtiyacımız yok Allah'tan başka.
Başlıktanda anlayacağınız üzere boşandık. Süreci kısaca anlatayım. 18 Martta ayrıldık ve ben 21 martta davayı açtım. 25 gün sonra tebligat eline ulaşmış ve mahkeme süreci başladı. Birkaç sebepten ötürü mahkeme günü 26 mayısa alındı. Mecburen ikimizde mahkemede bulunmak zorundaydık. Evliyken onun kuzeninin düğünü için bir kıyafet bakmıştım abartısız şık bir elbiseydi. Bana mırın kırın etmişti. Ondan ayrıldıktan sonra o elbiseyi aldım. Ve mahkemede onu giydim. Gerçekten çok şık oldum :)) Takma kiprikler kontürler muazzam bir makyaj yaptım. En güzel ayakkabılarımı da giydim babamı da aldım gittim mahkemeye. Avukatımı aradık adalet sarayına gidince. Avukat onların yanındaymış. Beni de çağırdı sinirlendim. "Adam"ın kolumdaki ısırık izi duruyor bi de gidicem aynı masaya oturucam öyle mi diye! Neyse biz babamla çıktık mahkeme salonunun katına avukat geldi kağıtlar varmış imzalanıcak onları imzaladım. Sonra sıra bize gelmeye yakın bunlarda annesi babası kuzeni olan avukatı teşrif ettiler. Ben o sırada arkadaşımı aradım biraz ileride. Güle eğlene konuştum telefonda. Baktım onlar bana bakmazken suratları hepsinin mahkeme duvarı. Avukatım demişti zaten Babası çok sinirli gergin diye. O sırada mübaşir çağırdı girdik içeri. Annesi şahit oldu. Sordu hakim şiddetli geçimsizlik dedi kadın. Hakim "tamam geç otur" dedi gülümsedim. Onunla hiç gözgöze gelmedim. Yan oturdum. Hakim bize hiç birşey sormadı. Direk yaz kızıma yazdırdı. İmza attık ben sanıyorum ki beklicez dışarıda tekrar çağırıcak. Avukatıma sordum kapıdan çıkarken ne oldu şimdi diye. Boşandınız dedi. Ben inanamadım. 5 dakika falan sürdü mahkeme. Çok sevindim hemen avukatın ve babamın boynuna atladım gülerek. Bi baktım O da çıkmış arkamdan bana bakıyor. Babam babasına hayırlı olsun dedi. Ben de babamın koluna girdim. Çantamı sallaya sallaya uzaklaştık. Arkamdan bakakaldılar. Ne annesine ne babasına ne de ona hiç bakmadım hiç bişey söylemedim. Güç bende artık. İliklerime kadar mutluyum. Yeniden kısmetim bile çıktı. :)) Hanımlar kendi kendinizin herşeyi olun kimsenin merhametine ihtiyacımız yok Allah'tan başka.