AYLARCA YAZIŞIP SONRA BEBEĞİMİ KAYBEDİNCE BİR ANDA KENDİMİ ELİNDEN OYUNCAĞI ALINMIŞ ÇOCUĞA BENZETTİM EL ALIŞKANLIĞI İLK ZAMANLAR ARA ARA GİRDİM VE HIÇKIRA HIÇKIRA AĞLADIM...AMA ŞÜKÜR AYAĞA ÇABUK KALKTIM..ÇOK SEVDİĞİM 2 ARKADAŞIM VAR HALA MESAJLAŞIYORUM...HAYAT DEVAM EDİYOR...HERKES AYNI KAPASİTEDE DEĞİL MAALESEF...
Ben de birkaç gün baktım ama bizim yeniydi zaten birkaç arkadaşla samimi olmuştuk, ortak noktalarımız vardı yakın memleket, meslektaş olma, geçmişte aynı şehirde yaşamışolma gibi... Hala yazışıyoruz onlarla...
chnb ve yeşimmm33 kusura bakmayın sıkı takip edemiyorum ama bebeklerinizi neden kaybetmiştiniz?
Canım benim 2 sekiz haftalık düşüğüm var. İlki 2003'te . Araştırılmadı ilk hamileliklerde olur diye. Sen şanslıydın doktorun tahlil istemiş. 4. hamileliğim geçen ay 10 mayısta kanamam başlayınca sonlandırıldı. Bu ikisi de 7- 8 haftalıkken (SAT'a göre 5 hafta gibi yalnızca kese oluşmuştu.) 4.'yü genetiğe gönderdiler bugün yarın belli olur sonuçlar inşallah...
2. hamilelikte düşük tehdidi, erken doğum tehdidi(29+4 te 4 cm açılmam oldu hep yattım sonrasında) derken 38 haftalık doğdu. Oğlum yaklaşık 7 yaşında. 3. hamileliğimde de düşük tehdidi derken 24+3 te kanamam oldu, 24+5 te suyum geldi, 25. haftada doğdu 4 gün yoğun bakımda yaşadı oğlum. Rahim filmi, histeroskopi ve buji ile rahimağzı ölçümü yapıldı. Filmlerde sorun çıkmadı. Ölçümde rahimağzı geniş demişti o zaman. Pıhtılaşma sorunu da çıktı. Hamilelikte troidim de düşüktü, dahiliyeye de gittim. Tam olarak net değil aslında. Ama birkaç doktor(Son olarak Memorialden Cem Demirel) serklaj(rahimağzına dikiş önerdi 12. haftada, önlem amaçlı) Benim hikayem bu canım...
7-8 hafta sendromumu 7 yaşındakioğlumla atlatmıştım. Şimdi yeniden 7-8 hafta, 25 hafta ve 29 hafta sendromlarım var. Hayırlısı Allahtan...
ben nedense acının üstüne gitme taraftarıydım kızlar,feysbukda hala 2010 eylül annelerine üyeyim,yeni doğum yapan tüm arkadaşlarıma gittim,çok ağladım,susamadım ama bunu atlatmam lazımdı ve ne kadar ertelersem benim için o kadar kötü olacaktı,iyikide öyle yapmışım...ayakta kalmama katkısı oldu biraz daha
Zor bir süreç. Biz bebeğimi defnederken burada yeni tanıştığım bir bayan da 4 aylık hamileydi, tüm merasim boyunca yanımdaydı ve ben ne olur git etkilenirsin dedim gitmedi beraber ağladık, onun bebeği doğdu. Ben 2 aylıkken gidebildim ağlarsam etkilenir diye ama şükür gittiğimde kucağıma da aldım sevdim de. O bayanın o gün yanımda olmasını ömrüm boyunca unutamam... Ben de atlattığımı düşünüyorum ama arasıra içim cız ediyor. Dün gezmeye gittik. Dönüşte sıkıştığımız için arkadaş ihtyaç molası verdi ve ben çok sıkışıktım önce çocukları soktuk lavaboya. O an çok zor bekledim sıramı. O an aklıma bebeğim geldi yoğun bakımda en son gördüğümde karnı çok şişmişti, idrarını boşaltamıyor dediler. Aklıma bebeğim geldi ne acı çekmiştir diye düşündüm birkaç damla gözyaşı süzüldü şu an olduğu gibi gözümden. Bu durum beni çok etkiledi...
burcucum benim 18 haftalıkken hiç bir sorun yokken kalbi durdu....plasenta temiz çıktı...genetik kromozon ve pıhtılşamaya bakacak drum...ilk hamileliğimdi...36 yaşındayım 6 yıl sonra aşılama ile hamile kalmıştım...
(
Canım ben senin pıhtılaşma sorunun olduğunu düşünüyorum...
hiç birinin bebeklerini sag salim dogurcanın garantisi yok Allahım bu acıları kimselere yasatmasın ama kimsede ne olacagını bilemez belki senden benden daha büyüğünü yaşayacak olanlar olucak 
