- Konu Sahibi louboutin61
- #1
[sıze="2"]merhaba arkadaşlar..
Niyetim herhangi bir konu danışmaktan ziyade derdimi paylaşmak..
Bilirsiniz ilişki uzun süreli olunca kafanız allak pullak olur..
Ne yaptığınızı ne yapacağınızı bilemezsiniz.4 yıllık bir ilişki içerisindeyim.erkek arkadaşım benden 4 yaş küçük o 20 yaşında bende 24..hayatımın en güzel yıllarında peşimden istediğim erkeği koşturduğum dönemde o bana aşık oldu..daha önce kız arkadaşı olmamıştı.çekingendi üstelik anne ve babasını küçük yaşta kaybetmişti..üstelik oldukça tipsizdi :) bende uzun süre kimse ile sevgili olmamıştım.üniversite öğrencisiydim.o lisede okuyordu..sonra ben hayatıma düzgün kişiler girsin ne tipi ne yaşı ne parası pulu önemli değil insan olsun dedim.ve onun bağlılğını görünce ona bir şans vermek istedim..hayatında belki büyük değişiklikler olabilir onun açsından dedim..farklı şehirlerdeydik.maddi durumum da epey iyiydi..ayda 4 kez onun için istanbula gidiyordum günübirlik..ona hediyeler alıyordum harçlık veriyordum..hemde en az 100 lira..bir öğrenci için iyi para..istedim ki kendimden daha çok o mutlu olsun..iyi bir yüreği var yüzü hep gülsün..çocukluklarını annemin onu istemeyişini hep görmezden geldim..2 yıl ankara-istanbul arası yollarda geçti günümüz..artık onun herşeyi olmuştum annesi babası ablası arkadaşı sevgilisi karısı herşeyi..öyle söylüyordu..derken aradaki mesafeler canımıza tak etti ve ben okulu dondurdum tekrar öss ye girdim ve o sene onunla birlikte aynı okulu kazandık..2 yıldır aynı şehirdeyiz evlerimiz arasında bir sokak var..aynı fakültedeyiz..yani 7-24 birlikteyiz..bu şehirde çok maddi sıkıntı yaşadım..kredi kartım icralık oldu..cep telefonumun gprsini açık unutmuşum 1800 fatura geldi derken bunalıma girdim..ailem desteğini çekmişti benden.yurtdışından ithalat yapmaya çalışıyordum ve ayda kendimi geçinirecek kadar para kazanıyordum..erkek arkadaşımda babasından kalan emekli maaşı alıyordu..derken benim içinde bulunduğum bunalım ilişkimizi yıprattı..bana hep destek oluyomuş gibi yaptı olmadı..oysa yemeğini pişirdim, bulaşığını çamaşırını yıkadım..evini topladım ...daha neler neler..saçımı süpürge ettim desem inanın yalan olmaz..hayatımı ona adadım..stresten bunalımdan şeker hastası oldum ve 3 yılda 35 kilo aldım..benden iyice koptu..seni sewiyorumhep dedi fakat çiçekle suyun hikayesi gibi beni hep susuz bıraktı..öyle bir duruma geldik ki artık beni sürekli aşağılyor..bana dedi ki birgün acıma yetime döner koyar ********** anlayın artık..ne zaman konuşmaya kalksam offf yeter hep aynı şeyleri mi dinlicem sus diyor yada çekip gidiyor kısacası iletişim sıfır..ama hala seni seviyorum demekten vazgeçmiyor..hiç aldatmadı beni..başka kıza yan gözle bile bakmadı..ama bana kendimi o kadar değersiz aşağılk hissettirdi ki artık nefret ediyorum ondan..yeni aklım başıma geliyor artık mesefa koydum ama vazgeçemiyorum..kanıma kadar işlemiz alışkanlık..belki cinsellik yaşadık ondandır alışkanlık bilemem ama cinsellikte bile egoist...yaşının küçüklüğüne vermiyorum artık..vicdan diyorum...tek amacım kendimi toparlayıp kaybettiklerimi yeniden kazanmak..umarm içinde olduğum bu ağır depresyonu siz dostlarla atlatırım..vizeler bitsin psikolojik destekte alacağım..size söyleyeceğim sakın ola kimseyi kendinizden daha çok sevmeyin değer vermeyin..3 kuruşluk insanları kendi seviyenize çkarmaya çalışmayın siz onun seviyesine inersiniz..ve sizi mutlu etmiyorsa yanınızdakiler herşey vazgeçip çekip gitmesini bilin..hep cinsellik yaşadık diye takıldım kaldım ama hiçbirşey benden daha önemli değil..namus 2 bacak arasında zaten değil..okuyup destek olan herkese teşekkürler ..
çünkü siz dostsunuz...[/sıze]
Niyetim herhangi bir konu danışmaktan ziyade derdimi paylaşmak..
Bilirsiniz ilişki uzun süreli olunca kafanız allak pullak olur..
Ne yaptığınızı ne yapacağınızı bilemezsiniz.4 yıllık bir ilişki içerisindeyim.erkek arkadaşım benden 4 yaş küçük o 20 yaşında bende 24..hayatımın en güzel yıllarında peşimden istediğim erkeği koşturduğum dönemde o bana aşık oldu..daha önce kız arkadaşı olmamıştı.çekingendi üstelik anne ve babasını küçük yaşta kaybetmişti..üstelik oldukça tipsizdi :) bende uzun süre kimse ile sevgili olmamıştım.üniversite öğrencisiydim.o lisede okuyordu..sonra ben hayatıma düzgün kişiler girsin ne tipi ne yaşı ne parası pulu önemli değil insan olsun dedim.ve onun bağlılğını görünce ona bir şans vermek istedim..hayatında belki büyük değişiklikler olabilir onun açsından dedim..farklı şehirlerdeydik.maddi durumum da epey iyiydi..ayda 4 kez onun için istanbula gidiyordum günübirlik..ona hediyeler alıyordum harçlık veriyordum..hemde en az 100 lira..bir öğrenci için iyi para..istedim ki kendimden daha çok o mutlu olsun..iyi bir yüreği var yüzü hep gülsün..çocukluklarını annemin onu istemeyişini hep görmezden geldim..2 yıl ankara-istanbul arası yollarda geçti günümüz..artık onun herşeyi olmuştum annesi babası ablası arkadaşı sevgilisi karısı herşeyi..öyle söylüyordu..derken aradaki mesafeler canımıza tak etti ve ben okulu dondurdum tekrar öss ye girdim ve o sene onunla birlikte aynı okulu kazandık..2 yıldır aynı şehirdeyiz evlerimiz arasında bir sokak var..aynı fakültedeyiz..yani 7-24 birlikteyiz..bu şehirde çok maddi sıkıntı yaşadım..kredi kartım icralık oldu..cep telefonumun gprsini açık unutmuşum 1800 fatura geldi derken bunalıma girdim..ailem desteğini çekmişti benden.yurtdışından ithalat yapmaya çalışıyordum ve ayda kendimi geçinirecek kadar para kazanıyordum..erkek arkadaşımda babasından kalan emekli maaşı alıyordu..derken benim içinde bulunduğum bunalım ilişkimizi yıprattı..bana hep destek oluyomuş gibi yaptı olmadı..oysa yemeğini pişirdim, bulaşığını çamaşırını yıkadım..evini topladım ...daha neler neler..saçımı süpürge ettim desem inanın yalan olmaz..hayatımı ona adadım..stresten bunalımdan şeker hastası oldum ve 3 yılda 35 kilo aldım..benden iyice koptu..seni sewiyorumhep dedi fakat çiçekle suyun hikayesi gibi beni hep susuz bıraktı..öyle bir duruma geldik ki artık beni sürekli aşağılyor..bana dedi ki birgün acıma yetime döner koyar ********** anlayın artık..ne zaman konuşmaya kalksam offf yeter hep aynı şeyleri mi dinlicem sus diyor yada çekip gidiyor kısacası iletişim sıfır..ama hala seni seviyorum demekten vazgeçmiyor..hiç aldatmadı beni..başka kıza yan gözle bile bakmadı..ama bana kendimi o kadar değersiz aşağılk hissettirdi ki artık nefret ediyorum ondan..yeni aklım başıma geliyor artık mesefa koydum ama vazgeçemiyorum..kanıma kadar işlemiz alışkanlık..belki cinsellik yaşadık ondandır alışkanlık bilemem ama cinsellikte bile egoist...yaşının küçüklüğüne vermiyorum artık..vicdan diyorum...tek amacım kendimi toparlayıp kaybettiklerimi yeniden kazanmak..umarm içinde olduğum bu ağır depresyonu siz dostlarla atlatırım..vizeler bitsin psikolojik destekte alacağım..size söyleyeceğim sakın ola kimseyi kendinizden daha çok sevmeyin değer vermeyin..3 kuruşluk insanları kendi seviyenize çkarmaya çalışmayın siz onun seviyesine inersiniz..ve sizi mutlu etmiyorsa yanınızdakiler herşey vazgeçip çekip gitmesini bilin..hep cinsellik yaşadık diye takıldım kaldım ama hiçbirşey benden daha önemli değil..namus 2 bacak arasında zaten değil..okuyup destek olan herkese teşekkürler ..
çünkü siz dostsunuz...[/sıze]
