Var mı böyle olan?

hiç çıkmayıp kendini soyutlamanı tavsiye etmem
sevdiğin arkadaşlarınla iş çıkışı birer bişeyler içip sohbet etmek de bi nevi dinlenmedir aslında
en azından kafan dağılır, ara sıra yapsan iyi gelir
bütçene göre yer, içersin
ama sürekli sürekli olmaz tabii ayda iki kere falan yapılabilir
şu an çok zor gelse de yapmaya çalış çünkü insan yapmaya yapmaya tamamen uzaklaşıyor
Öğle arasında da dışarı çıkıp çay kahveye para harcıyoruz hem öğlen hem akşam fiziksel ve parasal olarak zorlanıyorum sanırım 😕 Ama dediğiniz gibi arada kendimi zorlamam lazım böyle de fazla pasif yaşıyorum
 
Aile evinde yaşayanlar için sorun olmuyor. Aile evinde yaşamayanlar ise para biriktirmeden anı yaşıyor. Ben ise az da olsa biriktirmek için çabalıyorum çünkü dünyanın türlü hali var
Haklısın valla.artık para biriktirmek ev araba almak için değil ki.onları zaten geçtik mecburen.yarın bir ev taşısan 2, 3 kira kapora istiyorlar artık.eee bir de boyatması, nakliyesi.1 ev taşımak için bile kenarda hatırı sayılır bir para lâzım artık.ya da özel muayenehanelere falan işimiz düşse 50.000 gidiyor zaten.nasıl bu kadar gamsız olunur bilmem.iyice psikolojisi bozuldu heralde milletin de.
 
Haklısınız kalan azıcık parayı da dışarıda harcayınca mutsuz hissediyorum 😕 Bir de gün içinde hep geçim derdi
Haklısınız
Maaşım anca yetiyor tarzında yazmışsınız haftada 1 çıksanız zaten madden zorlanacaksınız. Daha iyi kazansanız belki uyum sağlardınız az da olsa çevrenize ama şu durumda makul olanı yapıyorsunuz gibi.
Bende aşırı aşırı zamlar,uçuk fiyatlardan sonra evden çıkıp bir yerlerde birşeyler yiyip icmek istemiyorum eskisi gibi. Ha yapabilecek gücüm var ama israf gibi geliyor artık ödenen meblağlar. Kahvaltıya gitmeyi severdim artık bakıyorum hepsi evde olan şeyler ama fiyatlar abuk. Bitmiyor bile serpme kahvaltı alırsak gelenler.
Bu hafta benim çocuklarımın okulu açıldı, oğlumun ilk senesi haliyle okulda durmak istemez sorun yaşar yakınlarda olayım diyerek 3 gündür eve dönmüyorum,cafeye oturup çay kahve içiyorum ama yoruldum bile 3 günde canım istemiyor da. Ki özlediğim birşeydi cocuklar olmadan bir yerde oturup sıcak birşeyler içmek ama o kadar da özlememişim demekki. Oğlumu alıp eve zor atıyorum kendimi.
Oğlumla eve geliyoruz ona yemek yedirip biraz oturup kızımı almaya gidiyorum bir posta da yine trafik,kalabalık, gürültü cekiyorum. Dün akşam eşim dışarda yiyelim dedi yok dedim kalsin. Yorgunum zira kafam kazan gibi,bedenim ayrı yorgun.
Haftasonunu iple çekiyorum şu an evde biraz miskinlik yapabilmek için.
Sizi anlıyorum,olabilir bazı insanlar gercekten sosyalleşerek dinleniyor,kafa dağıtıyor bazıları da evimde miskinlik yaparım diyor. Ikisi de normal bence.
Ha siz arkadaşlarınizla tabi ki bütçenizi zorlamadan arada çıkın,gençsiniz ,sosyalleşmekte iyidir hakkınızdir. Haftaici zor oluyorsa cuma akşamı çıkın cumartesi geç uyanırsınız dinlenirsiniz.
 
ben evlenmeden önce sizin yaşlarınızdayken yani çok aktif koştur koştur bi yaşantım vardı. hem çalışıyordum hem yüksek lisans yapıyordum hem de bazı ağır sınavlara hazırlanıyordum. akşam saat 17.00 de işten çıkıp okula gidiyordum derse haftanın 5 günü.. haftasonları hem ders çalışıyordum, hem tez yazıyordum, hem arkadaşlarıma vakit ayırabiliyordum. enerjim yerindeydi.. zaten bu kadar aktiflik o yaşlarda oluyor..

ama bu kişiden kişiye göre değişen bir durum yine de, herkes aynı değil. hayatınızın her döneminde böyle miydiniz? cevap evetse bu normaliniz sizin... ayrıca herkes o şekilde veya bu şekilde aktif olmak zorunda da değil, durumdan rahatsız mısınız bu önemli..

mesela şuanda da günde 15 saat mesaim var, 9-10 saat iş için geçiyor, 5-6 saat evimde çocuğum için eşim için kendim için aktif geçiyor.. 35 yaşındayım.. enerjim güzel, bunu da sağlıklı beslenmeye ve spor yapmaya bağlıyorum.. sporu hangi araya sıkıştırıyorsun derseniz, iş yerinde öğle arasında salona gidiyorum..
Ne güzel imrendim size gerçekten. Sanırım hep yorgun bir yapım vardı. Elimden geldiğince sağlıklı beslenmeye çalışıyorum, spora da ara vermiştim devam edeyim mutlaka. Yine de sizin kadar enerjik olamam sanırım. Gerçekten yapı meselesi.
 
Doktora gittin mi. Kronik yorgunluğun bin türlü sebebi var, rahatsızlık varsa tedavi olup düzelirsin
Tiroit yapar, şeker yapar, psikoloji yapar, yapar da yapar, herşey yapar bunj
 
Aile evinde yaşayanlar için sorun olmuyor. Aile evinde yaşamayanlar ise para biriktirmeden anı yaşıyor. Ben ise az da olsa biriktirmek için çabalıyorum çünkü dünyanın türlü hali var
benim iş arkadaşlarım aile evinde de değil ya
hatta bi tanesi birkaç ay önce ev arıyordu , kiralar zaten 10 binin altında değil. kardeşiyle yaşıyor bu vatandaş
ben anlamıyorum nasıl neye yetiyor
 
Öğle arasında da dışarı çıkıp çay kahveye para harcıyoruz hem öğlen hem akşam fiziksel ve parasal olarak zorlanıyorum sanırım 😕 Ama dediğiniz gibi arada kendimi zorlamam lazım böyle de fazla pasif yaşıyorum
akşam çıkacağınız zaman o öğle arasındaki harcamana dikkat edebilirsin
çay kahveden daima daha ucuzdur mesela
bu kadar çok kuruş kuruş düşünmek zorunda kalmamız çok üzücü ama çoğu insan senin durumunda
aman aman maaş almayıp deli gibi harcayanlar da kartlara falan yükleniyordur başka açıklaması yok
kimi insanlar asla ama aslaa kısmazlar
yemesinden içmesinden lüksünden kısmayan insan dolu
 
Yarınlar yokmuşçasına yaşıyorlar demek ki.kredi kartlarının hepsi borç doludur.azamisini ödeyip geçiyorlardır.
bence de çünkü başka açıklamasıda yok hani
ben maaş yatar yatmaz kredi kartımın bir kısmını öderim asgarisi 1500 ise 3000 öderim ona
son dönemlerde kredi kartından harcama dahi yapmıyorum sadece aydan aya ödeyip geçiyorum
neyse maaş yatınca bi kısmı kart borcuna gidiyor, ev giderlerini ve cep harçlığımı hesapladıktan sonra
kalan parayla biraz altın biraz dolar alıyorum
bu ay hisse falan da almayı düşünüyorum gözlemlediğim bazı hisseler var
bu yaz sosyalliğim benimde bitti gibi bişi sadece arkadaşlarla denize menize gittim 2-3 kez
büyük konuşmayayım ama yarınlar yokmuş gibi yaşarsam kaygı bozukluğum olur herhalde benim
 
Evet geçim derdi zor ama şöyle düşünün. Kendime çalışıyorum arada dışarı çıkıp bişeyler yiyip içemeyeceksem niye çalışıyorum? Tabi hergün çok zorlar ama haftada bir gün yemeğinizi dışarda yiyin bi gün de çay kahve için yeter zaten mental olarak da iyi gelir hem de çok zorlamaz maddi açıdan
 
Evet geçim derdi zor ama şöyle düşünün. Kendime çalışıyorum arada dışarı çıkıp bişeyler yiyip içemeyeceksem niye çalışıyorum? Tabi hergün çok zorlar ama haftada bir gün yemeğinizi dışarda yiyin bi gün de çay kahve için yeter zaten mental olarak da iyi gelir hem de çok zorlamaz maddi açıdan
Bundan sonrası için ben de böyle yapacağım en azından bir kez kendimizi ödüllendirmek lazım
 
İş yerinde öyle çok yoğun bir tempom yok ama akşam iş çıkışı vakti gelince çok yoruluyorum. Sabahtan akşama uyanık olmak, dışarı kıyafetleriyle gezmek, bilgisayara bakmak, sesler - gürültüler vesaire beni çok yoruyor. Sadece eve gitmek istiyorum, evde de ufak bir şeyler yiyip duş alıp dinleniyorum ve gün bitiyor. Haftaiçlerim bundan ibaret. Oysa iş arkadaşlarımın çoğu akşam olunca bir şeyler yapmak ve geceye kadar oturmak, sohbet etmek, yemekler yiyip kahveler içmek falan istiyolar. Benimse hiç enerjim yok ve acaba sorun bende mi anlamıyorum. Daha önce kan testlerime baktırmıştım gayet normal. Acaba hayat tarzım mı sakin, sıradan diyorum kendi kendime. Aktif bir hayatım yok yani. Aslında maaşım da aktif bir hayata müsait değil yani kirasıydı faturasıydı derken elimde azıcık para kalıyor onu da senelik tatilim için biriktiriyorum mecbur. Parasal anlamda da yorgun düşüyorum.

Mesela hafta sonları da sürekli buluşmak istiyolar ama hafta sonu sırf 1 günüm çamaşır, yemek, bulaşık, ütü, temizlik falan böyle geçiyor. Diğer günde de sevgilim veya abimle buluşabiliyorum anca fırsat bulup. Merak ettim bir tek ben mi fazla pasif ve yorgun yaşıyorum diye. Ayıp olmasın diye arada buluşmalarına katılıyorum ama sanırım kişisel algılıyolar :KK43:

Dağınık yazmış olabilirim kusura bakmayın şimdiden. Genel olarak ruhsal fiziksel yorgunluğum var yani iş hayatından dolayı. Siz de böyle misiniz yoksa benim hayat mı bitmiş merak ettim. Yaş 27.
Vitamin için , düzenli kullanın sadece kadınlar için olanlar var mesela yani ben de aşırı miskinim ama buna kimse inanmaz kendimi zorluyorum sosyal olmaya yattıkça yatası gelir insanın .
 
İş yerinde öyle çok yoğun bir tempom yok ama akşam iş çıkışı vakti gelince çok yoruluyorum. Sabahtan akşama uyanık olmak, dışarı kıyafetleriyle gezmek, bilgisayara bakmak, sesler - gürültüler vesaire beni çok yoruyor. Sadece eve gitmek istiyorum, evde de ufak bir şeyler yiyip duş alıp dinleniyorum ve gün bitiyor. Haftaiçlerim bundan ibaret. Oysa iş arkadaşlarımın çoğu akşam olunca bir şeyler yapmak ve geceye kadar oturmak, sohbet etmek, yemekler yiyip kahveler içmek falan istiyolar. Benimse hiç enerjim yok ve acaba sorun bende mi anlamıyorum. Daha önce kan testlerime baktırmıştım gayet normal. Acaba hayat tarzım mı sakin, sıradan diyorum kendi kendime. Aktif bir hayatım yok yani. Aslında maaşım da aktif bir hayata müsait değil yani kirasıydı faturasıydı derken elimde azıcık para kalıyor onu da senelik tatilim için biriktiriyorum mecbur. Parasal anlamda da yorgun düşüyorum.

Mesela hafta sonları da sürekli buluşmak istiyolar ama hafta sonu sırf 1 günüm çamaşır, yemek, bulaşık, ütü, temizlik falan böyle geçiyor. Diğer günde de sevgilim veya abimle buluşabiliyorum anca fırsat bulup. Merak ettim bir tek ben mi fazla pasif ve yorgun yaşıyorum diye. Ayıp olmasın diye arada buluşmalarına katılıyorum ama sanırım kişisel algılıyolar :KK43:

Dağınık yazmış olabilirim kusura bakmayın şimdiden. Genel olarak ruhsal fiziksel yorgunluğum var yani iş hayatından dolayı. Siz de böyle misiniz yoksa benim hayat mı bitmiş merak ettim. Yaş 27.
Ben de öyleyim.
Çalışıyorsam zaten zihin olarak yoruluyorum. Bedenimde enerji olsa bile, aklımı toplayıp karşı tarafa odaklanamıyorum.
Bazı insanlar enerjileri fazla emiyor diye düşünüyorum, belki ondandır.
Çünkü beden işi yapan bazı tanıdıklarımın bile ağrı sızı içinde birçok şeyi yapmaya enerjileri oluyor, durmuyorlar.
 
İş yerinde öyle çok yoğun bir tempom yok ama akşam iş çıkışı vakti gelince çok yoruluyorum. Sabahtan akşama uyanık olmak, dışarı kıyafetleriyle gezmek, bilgisayara bakmak, sesler - gürültüler vesaire beni çok yoruyor. Sadece eve gitmek istiyorum, evde de ufak bir şeyler yiyip duş alıp dinleniyorum ve gün bitiyor. Haftaiçlerim bundan ibaret. Oysa iş arkadaşlarımın çoğu akşam olunca bir şeyler yapmak ve geceye kadar oturmak, sohbet etmek, yemekler yiyip kahveler içmek falan istiyolar. Benimse hiç enerjim yok ve acaba sorun bende mi anlamıyorum. Daha önce kan testlerime baktırmıştım gayet normal. Acaba hayat tarzım mı sakin, sıradan diyorum kendi kendime. Aktif bir hayatım yok yani. Aslında maaşım da aktif bir hayata müsait değil yani kirasıydı faturasıydı derken elimde azıcık para kalıyor onu da senelik tatilim için biriktiriyorum mecbur. Parasal anlamda da yorgun düşüyorum.

Mesela hafta sonları da sürekli buluşmak istiyolar ama hafta sonu sırf 1 günüm çamaşır, yemek, bulaşık, ütü, temizlik falan böyle geçiyor. Diğer günde de sevgilim veya abimle buluşabiliyorum anca fırsat bulup. Merak ettim bir tek ben mi fazla pasif ve yorgun yaşıyorum diye. Ayıp olmasın diye arada buluşmalarına katılıyorum ama sanırım kişisel algılıyolar :KK43:

Dağınık yazmış olabilirim kusura bakmayın şimdiden. Genel olarak ruhsal fiziksel yorgunluğum var yani iş hayatından dolayı. Siz de böyle misiniz yoksa benim hayat mı bitmiş merak ettim. Yaş 27.
Beni anlatmışsınız😃 Ben de işyerindeyken sandalyede oturmak, ayakkabı giymek hele dar pantolon içinde gezmek... Hatta makyaj bile yoruyordu sanki bitkindim hep. Dışarı çıkınca da aklım evdeki pijamada koltukta kalırdı 😃Biraz ara verdim işe 1 yıl kadar kendime zaman ayırdım kitap, film, spor gibi inanın kendime geldim stresten oluyordu benimki. Ama vitamin desteği alın bence etkili olur.
 
Yaşıtız ve emin olun benden daha renkli bir hayatiniz var. Homeoffice çalışıyorum pcde. Sürekli evdeyim. İzinliyken de dinlerim yine evde. Arkadaşlarım gece gezmesine çağırırlar, tatile, dışarı boş boş dolaşmaya, klübe falan ama insan çekecek halim kalmıyor. Param da yok. Evde uzanmak istiyorum hep. 1 saat bir mekanda oturucam diye 3 saat yol gidip gelmek de zor geliyor büyük şehirde.
Kendimi gezmek için zorladigimda baktım ki mutlu olamıyorum. Şimdi hep evdeyim. Markete bile gitmem.
Sönük buluyorlar hayatımı ama ben evde çok mutluyum. İşlerimi yapiyorum film izliyorum kitap okuyorum oyun oynuyorum pcde. Ohh
 
İş yerinde öyle çok yoğun bir tempom yok ama akşam iş çıkışı vakti gelince çok yoruluyorum. Sabahtan akşama uyanık olmak, dışarı kıyafetleriyle gezmek, bilgisayara bakmak, sesler - gürültüler vesaire beni çok yoruyor. Sadece eve gitmek istiyorum, evde de ufak bir şeyler yiyip duş alıp dinleniyorum ve gün bitiyor. Haftaiçlerim bundan ibaret. Oysa iş arkadaşlarımın çoğu akşam olunca bir şeyler yapmak ve geceye kadar oturmak, sohbet etmek, yemekler yiyip kahveler içmek falan istiyolar. Benimse hiç enerjim yok ve acaba sorun bende mi anlamıyorum. Daha önce kan testlerime baktırmıştım gayet normal. Acaba hayat tarzım mı sakin, sıradan diyorum kendi kendime. Aktif bir hayatım yok yani. Aslında maaşım da aktif bir hayata müsait değil yani kirasıydı faturasıydı derken elimde azıcık para kalıyor onu da senelik tatilim için biriktiriyorum mecbur. Parasal anlamda da yorgun düşüyorum.

Mesela hafta sonları da sürekli buluşmak istiyolar ama hafta sonu sırf 1 günüm çamaşır, yemek, bulaşık, ütü, temizlik falan böyle geçiyor. Diğer günde de sevgilim veya abimle buluşabiliyorum anca fırsat bulup. Merak ettim bir tek ben mi fazla pasif ve yorgun yaşıyorum diye. Ayıp olmasın diye arada buluşmalarına katılıyorum ama sanırım kişisel algılıyolar :KK43:

Dağınık yazmış olabilirim kusura bakmayın şimdiden. Genel olarak ruhsal fiziksel yorgunluğum var yani iş hayatından dolayı. Siz de böyle misiniz yoksa benim hayat mı bitmiş merak ettim. Yaş 27.
Kan değerlerinde falan bir sıkıntı yoksa bu mizaç meselesi bence yorgunlukla falan ilgili değil (ağır bi işte çalışmıyorum demişsiniz). Benim iş tempom ayın 25 günü yoğun mesela. 3 yaşında çocuğum var. Eve gidince de 5 dk. popomu koltuğa koyamıyorum. En son çocuğu 10 gibi uyutup çıkıyorum ve benim için hayat o zaman başlıyor. Hafta içi en az 3 gün falan bebeyi eşime bırakıp civardaki kahveci veya pub tarzı yerlere gidiyorum arkadaşlarımla falan 1 den önce eve gelmiyorum. Evde olunca da eşimle bişeyler yapıyoruz ya da misafirimiz geliyor vs. En iyi ihtimalle 2 de falan yatıyorum. Bir de ekleyeyim 42 yaşındayım. Tamamen mizaç meselesi kafanıza takmayın. Nasıl mutlu oluyorsanız öyle takılın.
 
İş yerinde öyle çok yoğun bir tempom yok ama akşam iş çıkışı vakti gelince çok yoruluyorum. Sabahtan akşama uyanık olmak, dışarı kıyafetleriyle gezmek, bilgisayara bakmak, sesler - gürültüler vesaire beni çok yoruyor. Sadece eve gitmek istiyorum, evde de ufak bir şeyler yiyip duş alıp dinleniyorum ve gün bitiyor. Haftaiçlerim bundan ibaret. Oysa iş arkadaşlarımın çoğu akşam olunca bir şeyler yapmak ve geceye kadar oturmak, sohbet etmek, yemekler yiyip kahveler içmek falan istiyolar. Benimse hiç enerjim yok ve acaba sorun bende mi anlamıyorum. Daha önce kan testlerime baktırmıştım gayet normal. Acaba hayat tarzım mı sakin, sıradan diyorum kendi kendime. Aktif bir hayatım yok yani. Aslında maaşım da aktif bir hayata müsait değil yani kirasıydı faturasıydı derken elimde azıcık para kalıyor onu da senelik tatilim için biriktiriyorum mecbur. Parasal anlamda da yorgun düşüyorum.

Mesela hafta sonları da sürekli buluşmak istiyolar ama hafta sonu sırf 1 günüm çamaşır, yemek, bulaşık, ütü, temizlik falan böyle geçiyor. Diğer günde de sevgilim veya abimle buluşabiliyorum anca fırsat bulup. Merak ettim bir tek ben mi fazla pasif ve yorgun yaşıyorum diye. Ayıp olmasın diye arada buluşmalarına katılıyorum ama sanırım kişisel algılıyolar :KK43:

Dağınık yazmış olabilirim kusura bakmayın şimdiden. Genel olarak ruhsal fiziksel yorgunluğum var yani iş hayatından dolayı. Siz de böyle misiniz yoksa benim hayat mı bitmiş merak ettim. Yaş 27.
Yaş 37 bende öyleyim hatta daha kötü durumdayım sadece uyumak yatmak istiyorum çaresini bulursanız bana da söyleyin. Çünkü çok büyük bir sorun bu benim için
 
X