Sonunda 4 yıldır olsam mı olmasam mı diye düşündüğüm, iki yıldır da durmadan muayene olup doktor aradığım, burada başlık açıp aynı zamanda bu ameliyatı olan herkesi mesajlarla darladığım genital estetiğimi oldum.
İki normal doğum sonrası oluşan yırtığın iyi dikilememesi, ceviz kadar olan vajina girişinin bende armut kadar olması, doğum dikişi sonrası vajina girişinde koca bi beze şeklinde yumru kalması, idrar kaçırma, ilişkide ses gelmesi, aşırı genişlik, iç dudakların eşit olmaması ve renginin kararıp sürtünmeden dolayı pütürlü bir hal alması, kayıp penis hissi vs. gibi şikayetlerim vardı. Makat ve vajina arasındaki duvarın da incelmesini ekleyeyim tam olsun.
Karar verme sürecinde bir sürü doktora gittim ve muayene paralarını toplasam ameliyat parası çıkardı valla. Çatala yatıp muayene olmak da ayrı dert. Baktım sonu yok. Bu hafta pazartesi günü gittiğim bir güzellik merkezinin olduğu binanın 5 kat üstünde daha önce görüştüğüm kadın doğumcunun olduğunu fark ettim. Güzellik merkezinden çıktım girdim muayenehaneye ve en yakın ameliyat gününü verin bana dedim. 3 gün sonrasına randevu aldım ve böylelikle süreç başladı.
Ameliyat günü:
Ameliyat olacağımı kız kardeşimden başkasına söylemedim. Yanımda da refakatçi istemedim. Eşim sabah altıda beni hastane kapısına bırakıp çocuklar için geri eve döndü. Ben kendi kendime girişimi yaptım ve ameliyata girdim.
Belden uyuşturuldum. Çünkü genel anesteziden korkuyorum. Yalnız tüm sürece şahit olmak da çok güzel bir deneyim diyemem.
Sedyede ameliyathaneye götürülürken tavandaki ışıkları izlemek insanı geriyor. Epidural yapıldı. Sonda takıldı ki en büyük derdim bu sonda oldu benim. Sonra örtüler örtüldü ameliyat başladı ama hem anesteziden hem de soğuktan titremeye başladım. Isıtıcı getirdiler. Sakinleştirici yaptılar. Arada kafam gitti geldi. Bir ara uyuya kaldım. Başımdaki tatlış hemşire hemen beni uyandırdı. Rüyamda zeytin ağacı gördüm dedim. İnternetten yorumlarına bakıp okudu bana. Ki bu gereksiz bilgiyi neden yazdım bilmiyorum.
Ameliyat iki saat civarı sürdü. Sonrasında uyuşukluğum geçmesi 5-6 saati buldu. Bu arada çıkışta eşim odadaydı. Akşama kadar yanımda kaldı ama çocukların okul çıkış saatinde gitti. Korkunç bir bel ağrısı ve regl olmuş gibi kasık ağrısı yaşadım. Dikiş yerlerim henüz acımıyordu.
Sabah 8'de girdiğim ameliyatın 12. saatinde yani akşam sekizde içimden 10 metre gazlı bez çıkardılar kasık ağrım o zaman geçti. Ama sonda beni çok zorladı. Sonrasında dikiş yerlerim acımaya başladı. Ödem oluştu. Doktor buz önermemişti ama hemşire sağ olsun getirdi ve biraz rahatladım. Gece hiç uyumadım.
03.00 gibi ağrı kesici yaptılar sonrasında 2 saat dalmışım. Yanımda refakatçi yoktu fakat hemşireyi çağırma butonu da çalışmadığı için hemşire sağ olsun telefonunu verdi oradan arıyordum. Ameliyatı Koru hastanesinde oldum. Gamze hemşire çok ama çok ilgilendi benimle. Gece hemşireleri iyiydi ama gündüz hemşireleri için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.
Popomdan vajina girişine kadar dikiş var. İçim dikiş dolu. Klitoris ve iç dudaklar da dikişli. Ödem olduğu için şeklini anlayamıyorum. Şu an en büyük problemim büyük tuvaletimi yapmadığım için o. Bir de popomdaki dikişler korkunç bir baskı hissi oluşturuyor.
Hastaneye giderken yanıma aldıklarım;
Dizime kadar rahat, bol, penye gecelik. (İç çamaşırı giymedim ben, odada da kimse olmadığı için açık yattım hep.)
Islak mendil (Beyaz sabunlu vücut temizleme için kullanılanlardan aldım. Ara ara vücudumu sildim iyi geldi.)
Çorap, terlik, şarj aleti, diş fırçası ve macunu, tarak, yedek gecelik.
Canım gece çikolata istedi. Hastane yemekleri tatsız ve kötü olduğu için atıştırmalık koyabilirsiniz. Benim yanımda yoktu maalesef.
Refakatçi:
Refakatçi meselesine gelirsek annemin ve kız kardeşimin yanında rahat olamayacağım için onları zaten istemedim. Annemin haberi bile yok zaten. Eşim de gece ben uyuyamadığımda yanımda uyuyup horladığı için sinir olduğumdan onu da istemedim.
İlk doğumumda annem kalmıştı yanımda. Yattığı kanepenin rahatsızlığından şikayet edip durmuştu ve sonra da horlaya horlaya uyumuştu. İkinci doğumumda da eşim yapmıştı aynı şeyi. O yüzden kimse olmadığında daha rahat olacağımı düşündüm. İyi de oldu. Akşam sekizden sonra gelen hemşireler benim şansım oldu. Her şeyime yardım ettiler. Çağırmadığım zamanlarda bile bize mi seslendiniz diye geldiler yanıma. Kendi kendime tv izledim. Telefonla uğraştım. Vakit geçti bir şekilde.
Ameliyat sonrası:
İlk 24 saat zor geçti. Sabah 8'de sondamı çıkardılar o zaman rahatladım. Şu an dikiş yerlerim acıyor ve popomda bir baskı var. İlk günler bakıma ihtiyacınız olur. Ben odada yatıyorum. Eşim çocuklara ve bana bakıyor. İlk 48 saat ayakta çok kalmamak gerekiyor. Her tuvalete gidişten sonra baticon ve gazlı bezle pansuman yapıyorum. Birkaç güne durumum iyileşir herhalde o zaman yorumu güncellerim.
Herkese sağlık ve mutluluk dolu günler diliyorum.
Güncelleme: Bugün üçüncü günüm ve ağrım acım çok çok azaldı. Sadece şişlik rahatsız ediyor ve hafif bir kaşıntı ile karışık batma hissi var. Ayakta duramıyorum ama. Devamlı yatıyorum.
4. Günüm: Ödem maximum seviyesine ulaştıktan sonra bir nebze olsun azaldı gibi bugün. En azından artık artmaya devam etmiyor. Acım, ağrım yok denecek kadar azaldı ama ayaktayken yoğun bir baskı hissediyorum. O yüzden de hep yatmak istiyorum. Keyfim yerinde. Umarım açılan dikişim olmaz ya da iltihap kapmam.
8. gün: Dikiş yerlerim çok kaşınıyor. Özellikle klitoriste olan dikişlerim çok rahatsızlık veriyor. Henüz eriyen, düşen dikişim yok. Oturmak da zorluyor. Ödem artmadı ama azalmadı da... Gece kaşıntıdan uyanıyorum bazen. Çok iyi uyuyamıyorum hala.
21. gün: Hala dikişlerim düşmedi, oturup kalkarken dikişler arada batıyor. Kaşıntı vs. yok oldu. Ödem aynı şekilde devam ediyor. Klitoristeki ödem devam ediyor. Hissizlik var ve ben bu hissizlik kalıcı olacak diye korkuyorum. Ödem ve dikişlerden sonra normale dönerim umarım.