- Konu Sahibi Tiniminimavihanim
- #164.721
Selam arkadaşlar bende yendim bitti demeyi çok isterdim
Ama yok yani. Bi adım ilerleme yok. CesaretSiz ve zayıf bir insan olmanin verdiği sonuç bu.
Sabah denedik halbuki daha denemeye çalıştık. Vakit gelince diyor ki hadi git yağı getir. Yok getirmiyorum ona da getirmiyorum. Yok yani nasıl bir seyse
Bundan sonra ki deneme de artık ne zaman olur bilmem.Bütün teçhizatlari hazir bulundurcam resmen savaşıyorum kendim ile.
Aynaya bakıp kendi kendime konuşmaya başladım kızdım kendimë. Kızım bak beni deli etme kafayı mi yedin sen . Hem bebek istersin hemde tembellik Korkaklk yaparsn korkagin teki sin sen diyorum vs. Eşim de zaman a bırakmak üstüme gelmek istemiyomus.
Dedim zaten sen üstüme gelsen biraz bitmişti belki dbiraz zorla cesaret ver dedim bunu dediğimë inanamıyorum . İnşallah çok üstüme gelmez
Bu Kız niye yazdı bunları diyorsunuz belki de :) burada beni anlayan birileri ile konuşmak bana cesaret veriyor kendimi hazırlamama yardimci oluyo. Bu yüzden yani. Teşekkürler
canım seninle aynı durumdayım , saat kuruyorum o saat yaklaşınca başlıyorum yemek yapmaya falan srf ertelemek için zaten erteleme hastalığı diyorlar ya bu illete, çocuğu olan insanları görünce kendimi o kadar aciz hissediyorum ki , inan her hamile yada bebeği olan birini gördüğümde aklıma vajinama parmağımı sokamadığım anlar geliyo sen daha parmak sokamazken bak millet çocuk doğurmuş diyorum . kendime özgüvenim kalmadı bu artık sadece cinsel anlamdada değil her anlamda kendimi aciz elinden hiçbi iş gelmeyen biri olarak görüyorum. yaşam kalitem düştü resmen kendimi dünyanın en beceriksiz insaı gibi görüyorum kendimden nefret etmeye başladım hatta bazen ben diyorum eşimin yerinde olsam çekmezdim kendimi hayır ortada bi hastalık olur da tedavi olmamı bekler anlarım sadece benim bu aptalca korkum yüzünden 1 buçuk yıldır adam eşiyle bir cinsel birliktelik yaşayamıyor baba olmayı istiyor olamıyor kendimi geçtim ona bunlaı yapmaya hiç hakkım yok diyorum bunları düşündükçe kendimden nefret ediyorum ama yok bunlar bile beni çözüme ulaştırmıyo aynanın karşısında hergün boşa harcadığım vakit ağlama krizlerim .......
bıktım inanın ki bıktım artık sürekli ileriyi düşünüyorum başta annnem olmak üzere herkes çocuk düşünmüyomusunuz diye soruyor
hadi bi 6 ay daha düşünmüyoruz diye geçiştirecem eee daha sonra 2 yıl olmuş daha neyi bekliyonuz demicekler mi
inanın evliyim demeye bile utanıyorum sanki evliyim derken insanları kandırıyormuşum gibi geliyor tamam evlilik sadece cinsel hayat değil ama sonuçta bu olmas gereken bişey
su yazıyı okurken birçok kişi belkide kendiyle aynı düşüncede olduğumu görecek bende çünkü okurken yorumları aa diyorum aynı benim düşücelerim bu bile bazen içimi rahatlatıyor yanlız olmadıgımı bilmek
yanlz değiliz evet burada herkes özelliklede yenen arkadaslar canla basla cırpınıyor faydalı olabilmek için hepsine ayrı ayrı teşekkürler inanın kaç tane dr.a psikolağa gittim buradaki sammiyet sıcaklık hiçbirinde yok yılmayalım kızlar ne olur yılmayıp hepimiz biran önce yenelim bu illeti ..........
((desteklerinizi bekliyoruö lütfen bana yardım edin
