Albenim emla zaten vajina için belki çok sürdüğün için dokunmuş olabilir ama bebeyağına geçtim yazmişsin. Doktor özellikle uyarmişti beni su bazlı jel konusunda. Artık başka ne tarz jeller varsa su bazlı kullan yoksa mantar olabilirsin demişti. Sen istersen jelle devam et. Herkesin vajinasi bir değil. O da dokunmuş olabilir. Ayrıca o jeli muhtemelen sen bol kullandiğin için bitmiştir. Az kullanirsin sonralari. Gerçi ne kadar az kullansan da bitiyo meret para dayanmiyo
Ayaz canim seni anliyorum. Doktor bana egzersizi söylediğinde ona dedim ki daha sonra başlasam olur mu kendimi hazir hissettiğim zaman. Dedi ki bu gibi durumlarda ertelemek iyi birşey değil, kronik hale gelebilir,fazla ertelemeyin, 3 4 gün sonra kesin başlayın. Ben de 4. gün başlamıştım. Şunu düşünüp başladım ne kadar geç başlarsam o kadar bu kabusu çekicem. Düşünsene nerdeyse 10 gündür her gün buraya ya napicam ben çok üzülüyorum diye yaziyosun. Şu anda iki parmağa geçicem napiyim diye yazicaktin buraya. Bütün gün kendine şunu söyle eğer bu gün başlamazsam bunun sonu gelmicek. sürekli devam edicek. Sen hop diye bi anda penis denemesine geçemiceğine göre günler haftalari haftalar ayları kovalicak. Neden kendine bunu yapasin ki. Hem insanin kendine işkence çektirmesi de günah. Bi hastaliktan kurtulabilirsin ama sıkıntı çekiyosun. Ne gerek var ki. Allahım sana güveniyorum, bana güç ver umutsuzluktan sana siğinirim de duani et başla. Ben her egzersizden önce hep dua ettim. Umutsuzluğa düşüceğim bişey olmasin diye. Sen elinden geleni yap Allaha teslim et sonra. Hiçbişey yapmadan elde edilen ne var ki şu dünyada. Dediğim gibi sen adimini at Allah sana yürü dicek merak etme:) Artık başla yoksa kurtulamican bu şekilde seni üzmek istemiyorum ama gerçek bu. Sürekli çekilir mi ya ne biliyim hadi artık korkma. Korkcak bişey yok.
Limoni benim taniştiğim biri vardi. Niki de limondu Allah sonunuzu da benzetir inşallah :) Kız anlattiğinda çok duygulanmiştim bi de çok saygi duymuştum. 6 7 sene boyunca çekmiş, oraya dokunamamiş bile hiç. Sonra 7 ay boyunca egzersiz yapmiş. İlk iki ay sadece serçe parmağinin ilk boğumunu almak için uğraşmiş ve hiç pes etmemiş. 7 ay sonra başarmiş. Yani iki ay boyunca sadece serçe parmağin ilk boğumu düşündükçe şok geçiriyorum nasıl bi azim . Ağladiğim umutsuzluğpa düştüğüm oldu ama birakmadim egzersizi ben çok dirençli bi vajinismus hastasiydim dedi. Bak işte bu hastaliği şöyle görmeliyiz bi arenada biriyle dövüşüyo gibi. Rakibiniz iri yari ama sizden güçsüz. biz pes etmedikçe onu çok kolay yeneriz. Ama ben yapamam, başaramam diye birakirsak yeniliriz üstelik öyle bi yenilmek ki bir ömür acısını çekeriz. Hani demiş bir arkadaş bi süre sevişin bilmem napin sonra deneyin. Dicektim demedim ama yok öyle bi çözümü bu hastaliğin. Tek çözümü cesaret. Korkudan daha güçlü bi duygu varsa o sevgi, zevk vs değil. Cesaret sadece. Üstelik cesaret etmeniz gereken sadece kendi hakimiyetinizde olan parmağinizi sizi rahatsiz etmiycek kadar her gün gerekirse milim milim almaya çalişmak. Bizi bizden başka bir Allah kurtarir O da biz adim atarsak kurtarir. Yoksa biz kendimiz için bişi yapmazsak olmaz ki. Bakin bir de hep geçmişi düşünün. Bi bu hastalik mi zorluktu bizim için. Hepimizin geçmişinde çok korktuğu yarin olmasin da şunu yaşamiyim dediği ne günler olmuştur. Ben bunun üstesinden nasil gelicem diye ağladığı olaylar geçmiştir başimizdan. Ama şimdi hatirladiğimizda ne kadar uzak dimi. İşte Allah da şimdiki sıkıntımızı geçiricek. Benim çok sevdiğim bi sure var onu paylaşmak istiyorum sizle. Bakin Allah bize ne diyo;
1. BİZ kalbini (1) aç(ıp ferahlat)madık mı,
2. ve üzerinden yükü kaldırmadık mı,
3. o belini büken (yükü)? (2)
4. Şerefini ve itibarını yükseltmedik mi? (3)
5. Elbette her güçlükle birlikte bir kolaylık vardır:
6. Şüphesiz, her güçlükle bir kolaylık!
7. Öyleyse [sıkıntıdan] kurtulduğun zaman sağlam dur,
8. ve yalnız Rabbine sevgi ile yönel.
Yani kafamiz alsin diye iki kere üstüste demiş ki her güçlükte bir kolaylık vardır. O zaman hala neden erteliyoruz? Allahin üzerimizden kaldiricaği yükü niye hala taşiyoruz? Biraz gayret artik ne diyim ki:/