1 bucuk yıllık evliligimizi noktaladık . Yani yollarımızı ayrıdık , vajinismus hastasıydım , ve eski eşim bana sadece 1 bucuk yıl sabrettim diyip daha fazla istemedigini defalarca dile getirdi ve sonunda benden ayrılma kararı aldı .. çok seviyordum , ve bu hastalıgında son aşamasına gelmiştim artık tam eminim dedigim an bitti . Aylarca kendimi suçlamıştım aglayıp sızlamıştım çok sıkıntılar çekmiştim .. bir türlü ilişki birleşme olmuyor diye hep agladım .. kendisi 1 yıl bana ne zaman olacak ? Ne zaman olacak diyip dururken , çabalıyorum olacak diyordum . Oysa bana hiç destek olmamıştı .. doktora bike götürdügünde boşuna gidiyoruz diye bana cok güzel moral vermişti .. hayat okdr acımasız ve sert ki .. çektigim sıkıntılara rabbim şahit .. okadar ezildim ki kayınvalideme karşı .. beni artık istemiyorlardı .. göz yaşlarımın emegimin karşılıgını kim verecek şimdi ? Bir eş zor günlerde böyle davranıyorsa bizler kimlere güvenelim ? İyi günde , kötü günde , sağlıkta ve hastalıkta dememiş miydik ? Yaşadıgımı imtihan olarak görüyorum .. çok emegim var onun üzerinde .. inanın bana ayrıldıktan sonra tek giyecek kıyafeti bile yoktu , cünkü herşeyini ben almıştım tüm kıyafetlerini eve bırakıp gitmiş .. şimdi babamın evindeyim zor günlerin geçmesini bekliyorum .. rabbim bu hastalık ile boğuşan kızlara sabır güç versin ..
Son düzenleyen: Moderatör: