Üzüntülerinizle nasıl başa çıkıyorsunuz ?

Dosta anlatırsın arkandan vurur buraya içini dökersin linç tayfası seni yer Kasımdan beri üç aysa bir buraya uğrarım her seferinde efsane bir linçle yollarlar beni akskmedkkd
 
Birde sinirli sinirli temizlik yapıyorum ve ağlayarak duş alıyorum
 
Hahaha yay burcuyum
 
Ya ben frida nın filmini izlemiştim inanılmaz şaşırmıştım araya ciddi sürede ayrılıklar giriyor diego zaten tam bir kadın düşkünü bence de takıntıydı onlarınki bir seneden fazlası kesinlikle takıntıdır. Diegoyu görünce beynimden vurulmuşa dönmüştüm Diegolar ölümsüzdür hatta türünün son olmayan örneklerine Türkiye’de sıklıkla karşılaşabilirsiniz
 
Dibine kadr yasayarak .Süreler bana çok saçma geliyor herkes aynı değil yok şu kadr uzarsa normal değil faln saçma açıkçası .Ben beş ayda atlatırm başkası bı ayda .Birde diğer konular değil fakt ilişki ayrılık bazında düşünürsek bir eşik olduğunu düşünüyorum onu geçtikten sonra yine üzülüyorsunz, canınz acıyr fakat daha az acyr daha çabuk toparlanmk zorunda hissedyrsunuz kendinizi .Benim eşiğim boşanmaydı .
 
Onceden bir sey icin gerginsem ya da uzgunsem, hissettigim duygu gecene kadar; ve bir haber bekliyorsam o haber gelene kadar baska hicbir seye odaklanamiyordum.

Sonra terapi gordum, duygularimi regule etmeyi ogrendim. Hicbir duyguya sonsuz kapilmiyorum. Su an kendime gun icinde 20dklik kucuk sureler ayiriyorum o arada uzuntumu yasiyorum sonra hayatima devam ediyorum. Anksiyetenin tek cozumu eylemdir hicbir sey yapmadan soruna odaklanmak daha cok dibe cekiyor insani.

Tabi ben de terapi gormesem su anki gibi olamazdim, canim terapistim, gidip biraz daha tesekkur edeyim:))
 
Eger ıkılı ılıskıyse,ıs ortamı olur,arkadaslık vs olur.Benım aklıma hep kotu seyler gelıyor.Suan ısımı bırakıyorm.Zerre uzuntu yok ıcımde.Huzursuzluk var,onunu gorememek vs ama resmn kosarak uzaklasmak ıstııyorm.Cunku o art nıyetler,cıkarlar gelıyor aklıma hemen.
 
Ben genelde bu konularda ne yazık ki başa çıkamıyorum.
Dibine kadar acımı çekip, sürünüyorum sonrasında psikolog yolunu tutuyorum :)
Ama bu tür zamanlarda en çok teselli bulduğum şey dua etmek oluyor.

Dualar ederek, beni bir yaradan var deyip sığınarak kendimi rahatlatıyorum...
 
Ben de öyle yaprdm sanırım
 
Bıde benım totemım var:)1 gece uzerıne uyuyayım gececek derım.
Tabı her durum ıcın gecerlı değil bu ama mesela ıs,evlilik vs gıbı tartısmlarda bı gece uyurum uzerıne.
 
İyide evladı ölen anneler şimdiye kadar aç kalsa onlarda yasamazdiki. Cümlede o anlatılıyor öğün ne demek yemek demek.
 

Sorunuzun cevabı ilk cümlenizde saklı aslında “Hayat bu” insan herşeye alışıyor, ölüme de ayrılığa da. Sadece zamana ihtiyacı oluyor.
 
Hiçbir şey sonsuza kadar kalıcı değildir ve insanoğlu her şeye alışıyor ve unutuyor. Zaten böyle olmasa hepimiz acıdan ölürüz. Her şeyin insan için olduğunu kanıksıyorsunuz, her şey zıddıyla var; bunu fark ettikten sonra daha kolay oluyor. Yaşamın sonu ölüm, ölüm bu hayatta yüzleşilen en çaresiz acıdır belki de;ama ona bile alışıyorsunuz akış içerisinde. Ayrılıklara gelince, biz bile kalıcı değiliz, hayatımızdaki temporal insanlara öyle çok anlam yüklemeye gerek yok, isimler değişiyor; ayrıldığım insan için üzülürüm belki ama haftalarca, aylarca yas tutmam. Çok düşünmemeye çalışın, kendiniz için yaşayın, işinizle ilgilenin, meşgaleler edinin, dışarıda akan bir hayat var ona katılın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…