Uzak il sorunu

Aydın İstanbul'a göre küçük bir şehir . O kadar iş imkanı olur mu bilemem ama herhangi bir varlığa, nesneye alışkanlık olusturmak bana daha korkunç geliyor.
( Benim yok diyedir belki.)
 
30 lu yaşlarında iki koskoca insan uzak mesafeden birbirini ne kadar tanıyabilir ki ?
5 ay olmuş ve ayda bir görüşme tatmin edici ki sizce ?
Yani başta yüz yüze görüşüp sonra ayrı şehirlerde yasasaniz anlarım da bu şekilde başlamak bilemedim ben istemezdim.
5 ayda 5 kez görüştünüz yani ?
Ben olsam kendi çevremden birini bulmaya çalışırdım.
Ayrıca da ben Ankara'dan evlenip Denizli'ye geldim Eylül ayında geldim hala iş bulamadım.
Ankara'yı çok özlüyorum kimsem yok yapayalnizim.
Eşimi seviyorum mutluyum ama çok zorlanıyorum.
Kaldı ki Aydın daha da küçük bir şehir.
Bir süre çalışmamak iyi bir fikir değil bu arada.
Ben olsam boş vakitlerimde Aydın a gider yaşayıp yasayamayacigima bir bakardım ve iş bulmaya çalışırdim.
Hatta iş bulmadan gelmezdim.
Cunku iş çevresi dışında bir çevreniz olmayacak.
 
Ben bu istanbul aşkını anlayamıyorum. Üstüne para verseler falan ancak yaşamayı düşüneceğim bir şehir. Kendi isteğimle istanbulda yaşamam, akıl işi değil bence.

İmkanları çokmuş… Bunu söyleyene ne yapıyorsun, hangi imkanlarını kullanıyorsun deyince de cevap gelmiyor genelde ya da diğer şehirlerde çok daha rahat yapılabilecek şeyler şeklinde cevaplar geliyor. Zaten işten çıkıp en iyi ihtimalle bir saat sonra evlerinize varıyorsunuz. Trafikten, yorgunluktan feleğiniz şaşmış oluyor. Hafta sonu aktivitesi deseniz en küçük şehirde dahi ulaşılabilecek aktiviteler yapıyorsunuz. Ha aydındaki belki her hafta aynı avm’ye gidiyordur da istanbuldaki farklı farklı avm’leri geziyordur. Aktivite denilen, imkan denilen de bunlar yani.

Konu sahibi aydın güzel şehir. Sizin yerinizde olsam istanbulda yaşamaktansa aydında yaşamayı tercih ederdim.
 
Benimde en büyük korkum ya pişman olursam.Uzak mesafeden dolayı ailem vs herkes burada olacak.bense orda yanlız olacağım.
Alışan insanın yalnızlığı sevmesi lazım. Ben sevemiyorum. Orda tanış dostluk kur vs diyorlar. Gerçek şu ki yaş olmuş 30 bu saatten sonra arkadaşlık bile zor kuruluyor. Eskiyi arıyorum.
 
aydını sever misiniz, 5 ayda evlenilir mi bunlar başka konular da


20.30!
yemek yeyip masayı kaldırdınız en fazla bir makine de çamaşır attınız desek saat 21.30-22 olcak

siz istanbulda kalıp nasıl evlilik sürdürebilirsiniz ki?
ya da şu anda akşam 20.30 da evde olup ne gibi bir sosyal hayat yaşıyor olabilirsiniz ki?
 
5 ayda 5 kez mi görüştünüz yetişkin 2 insan? Birbirinizi asla tanıyamazsınız telefondan.Gereksiz kumar oynuyosun hayatınla. Hadi iş kurmuş yüksek cirolu patron desen neyse de fabrikada her yerde işçi olur. Nerde IK olucaksın orda? Ya kalksın gelsin istanbula ayağına çağırmasın, ordaki evinden de kira geliri alsın ya da sen hayatını yakma.
 
Kadınlar erkeklere göre çok daha duygusal. Hiç bilmediğiniz bir şehre işsiz, ailenizden uzak, çevrenizi de bırakarak gideceksiniz. Eşiniz malum çalışacak. Eşinizin ailesinden birileri olacak belki ama kendi çevreniz gibi hissettirmeyecek tabii. Onlara da bir alışma süreciniz olacak. Gününüzün çoğunun şehre de alışana kadar evde geçmesi muhtemel. Hani bazı kişiler hayatında çok şehir değiştirir ya da en azından birkaç şehir, o şekilde çabuk adapte olabilirler ama siz doğma büyüme İstanbul'daymışsınız. Hem evliliğe, hem yeni bir eve ve düzene, hem yeni bir çevreye ve de yeni bir işe alışmaya çalışmak çok zorlu olması muhtemel. Açıkçası 5 aylık uzak mesafe ilişkisi de bana buna değer gibi gelmedi içten içe. Uzak mesafeden 5 ayda ne kadar tanımış olabilirsiniz? Aynı eve girince çok şeyler değişebiliyor. Pişman olmanızı istemem. İyice düşünmeden bu yola girmemenizi tavsiye ederim.
 
Bu yaz İstanbul'dan Bursa'ya taşındım. Benim durumum biraz daha farklı iş için istanbuldaydim bir şekilde ordan ayrilacaktim ve evlilik nedeniyle ayrılmış oldum . İlk zamanlar baya zorlandım , hala zaman zaman zorlanıyorum. Tüm çevre, iş , hayat bir anda değişti , kolay bir süreç beklemiyor sizi . Bu kararı vermek için ilişkiniz çok çok yeni, çok az gorusmussunuz, daha fazla vakit geçirmeniz lazım
 
Senelerdir tanıyor olsanız, yaşadığı ortamı, kültürü, aileyi, arkadaşlarını biliyor olsaydınız bir nebze daha anlardım bu değişiklik kararınızı ama diğer türlüsü çok büyük risk.
İlla ki bu adamla evlenip onun yaşadığı şehre gideceğim diyorsanız en azından iş bulup gidin.
Yoksa burada diğer konularda gördüğümüz gibi ben onun için işimi bıraktım, hiç arkadaşım yok, ailem burada değil ailesi de beni dışladı o bütün gün dışarıda muhabbetlerini yaşarsınız.
Sadece kendi kararınızla İstanbul'dan taşınıp başka bir şehre gitseniz bu kararın sorumluluğunu alırdınız ama henüz emin olmadığınız bir insanla "senin yüzünden buradayım" dersiniz.
 
Neden sen gidiyorsun ki? O İstanbul'da başka fabrika bulur ama sen Aydın'da başka şehirden gelip guzel insan kaynaklari isi bulamazsin.
Ben böyle zamanlarda erkeğin fedakarlık etmesi gerektiğini düşünüyorum. Ben de malesef uzak mesafedeyim, sevgilimin ülkesi benimkinden katbekat daha avantajlı. Ama neden herseyimi bırakıp sıfırdan yeni bir hayata kurmak için dünyanın fedakarligini yapayım ki? O yüzden o buraya gelmek için çabalıyor.
Gideceksin oraya hem işinden olacaksın, hem ailen uzakta kalacak, hem es ailesi yeni bir gelin kazanmis olacak bir de onların derdi sıkıntısı...
Bilemedim.
Sıfırdan ikiniz de yeni bir şehre gitseniz belki ama erkek asla hiç bir fedakarlikta bulunmadan aynı düzenine devam ederken sen neden bütün hayatını ona adapte olarak geciresin ki?
Sonra yaptığın fedakarlik fazla olduğu için ondan ondan ekstra ilgi, ekstra minnettarlık bekleyeceksin . Ama onun cehpesinde değişen bir şey olmadığı için seni anlayamayacak bile.
Hadi adam orada avukat vs olsa , tanındığı için çevresi olduğu icin bırakamasa yine hak veririm, ya da çok iyi kazansa. Ama bu adam pekala bırakıp senin şehrine gelebilir
 
5 ay karar vermek cok az bir süre. Tüm hayatıni etkileyecek bir karar. Ayda 1 görüşmek zaten cok az 5kez gordunuz yani adamı. Eğer böyle radikal bir karara girecekseniz sevgilinizle daha çok vakit gecirin tatile cikin kalmali uzun zaman gecirmeli aktiviteler yapın bu sekilde sanal tanismak zor. Sanalda herkes , herkes olabilir . Aydinda kurulu düzeni aile yani mi degil mi bunlarda önemli tutup aile apartmanina evlenip bambaşka bi hayata atilmayin. Bana kalsa direk boşverin daha bi yaşitiniz adamla olun yakinda 40 olacak adam zaten. Belki iş bulamayacaksiniz adamda yasim geçiyo diyecek cocuk yapinca iş zaten hepten rafa kalkacak birde şehire alisamaz kayinaile ile dipdibe durumlari yasarsaniz boşa macera olur.
 
Evet sancılı bir süreç oluyor. Keşke eşimin Samsun'da iş bulma imkanı olsa hemen taşınırız.
 
Oğlumun arkadaşının annesi istanbuldan Eskişehir’e gelmiş. Pişman da değil. İçinde yaşarken göremez gezemezdim trafik kalabalık pahalılık. Şimdi gidip turist gibi geziyorum daha güzel diyor.
Sadece bu sene doğma büyüme İstanbullu iki arkadaşım il değiştirdi deprem korkusuna.
Bilmiyorum bana herkesin hayali gibi geldi. Ege’ye taşınmak herkesin hayali
 
Aynen bu bence.
İki sene İstanbul’da yaşadım. Bir yerden bir yere sıkışık trafikte gitmek ömrü kısaltıyor bence zaten. Saatlerce araçta dur, bir otobüse metrobüse binsen ayakta sıkışık dur kalk.
Gördükleri de musilaj kurbanı boğaz o da en iti ihtimalle ayda bir iki kere görüyor.
Bir de avmsi çok ve büyük.
Herkes sanki club, tiyatro, müze, konser geziyor. Canın çıkıyor o kalabalıkta zaten
 
Bu arada konu sahibi biz Ankara’da tanıştık evlendik eşimle. Sonra atamayla kendi doğduğum şehire gelmek istedik ev var kira vermeyiz diye.
Eşim ailesini görmeye Ankara’ya gittiğinde döndüğümde toprağını öpeceğim kıvamına geldi. Saatlerce bir yerden bir yere gitmek ızdırap. Biz bazen bir hafta iki hafta araç çıkarmıyoruz. En son ne zaman otobüse toplu taşımaya bindim bilmiyorum. Her yere yürüyerek gidiyorum. Deniz görmek istediğimizde de tatile gidiyoruz. Hiç büyük şehir aramıyoruz
 
Adamı bırak yerini yurdunu işini bırakma . değmez inan
 
Para yok ki gezecek zaten. Bütün gelirleri kiraya, karın tokluğuna gidiyor İstanbul’da yaşayanların %90’ının. %10’luk kesim yiyor kaymağını.

Eskiden, bu enflasyon patlamadan önce, ödeme gücümüz varken çok sık giderdik İstanbul’a. Yabancı gruplar konsere gelirdi, iyi oyunlar olurdu. Eşimin yakın arkadaşı da istanbulda yaşıyor onlarla program yapardık. O zamanlar bir stüdyo daire alsak da gelince kalsak hem yatırım olur diye düşünürdük. Şimdi zaten stüdyo daire bile alacak gelir düzeyinde değiliz, konserler bitti artık kimse gelmiyor doğru düzgün ülkeye, oyun moyun zaten yok doğru düzgün tiyatrolar hep kapandı. Mülteci sorunu ayrı, deprem korkusu ayrı. Mecbur olmayan insan neden istanbulda yaşar aklım almıyor benim.
 
Bence burada kritik konu iş ve de evlenilecek kişinin ailesinin şehrine gitmek.
Gittiğiniz yerde işiniz olmazsa sosyal çevreyi de zor kurarsınız.
Eş ailesinin yanına gidilirse de müdahaleye çok açık hale gelirsiniz. Çalışmadığınız senaryoda aile daha da hayatınıza dahil olur, eş eline baktığınız için de daha zor rest çekersiniz.
Bu ikisi aileye olan mesafeden çok daha mühim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…