- 22 Aralık 2021
- 1.904
- 2.532
Yaşın çok genç. O ne dedi, bu ne dediyi bırak sınavına konsantre ol.. istersen başaramayacağın hiçbir şey yokBilmiyorum . Oha falan dediler bana . Küçük kuzenim oha abla sen kaç yaşına geldin hala sınava mı gireceksin dedi ( 13 yaşında) . Yengem dayım hepsi ayni şeyi söyledi. Ben gerçekten çok bunaldım. Anlamıyorum artık. Annem de aynisini söyledi yasin geçiyor daha ne kadar bekleyeceksin dedi .
Paragrafın en başında 2. mezunum demişsin ya ondan öyle söyledim bir yıl daha kalırsan neyse umarım emeklerinin karşılığını alırsın2 . mezun , 3. Değil
Hayır. Özür dilerim yanlış ifade ettim sanırım. 2. Mezunluga kalmak istiyorum. Bu sene ilk mezunluğumParagrafın en başında 2. mezunum demişsin ya ondan öyle söyledim bir yıl daha kalırsan neyse umarım emeklerinin karşılığını alırsın
19 yaşa yaşın geçiyor mu diyorlar sakin kal ve pes etme küçük de olsa kendinden emin adımlarla yolunda ilerleBu sene 2. Mezuna kaldim. Annem de duramadı yengeme neneme herkese yetiştirdi . Yengeme dedi ki ,çalıştığın yere söyle bunu da ise alsınlar . Yengem de o sınava gir kazan git dedi ama ben çalışmadım ve çalıştığım konuları da unuttum . Hatta sınava girmek bile istemiyorum. Bugün çok sinirlendim. Dayım, sana koca lazım falan dedi ona da sinir oldum ( dayımın aklı dengesi yerinde değil pek o yüzden ciddiye alınacak bir insan da değil)
Çok sıkıldım. Zaten kafaya takıyorum bide böyle üstüme geliyorlar sanki ben hiç üzülmüyormusum gibi . Günlerdir gözüme uyku girmiyor çok uykum var ama gözümü kapattığımda an kaçıyor. Ne yapacagim bilmiyorum . Çok kızıyorum kendime. Korkuyorum yeni şehir yeni insanlar . Her yerde cinayet, tecavüz. Korkuyorum bunlar benim de başıma gelir diye bu yüzden de gitmek istemiyorum. 19 yaşına geldin yaşın geçiyor diyorlar bana . Çok kızıyorum sanki 30 yaşındaymışım gibi .
Böyle kendimi küçük bir kavanoza hapsedip böyle geleceğimi düşünmek istiyorum . Halim ne olacak bilmiyorum . Babam çiftçi. Köyde yaşıyoruz. Arkadaşlarım ilçede . Onların yanına bile gidemiyorum. Sadece 1 gün otobüs kalkıyor o da 2 saat . 2 saate hiçbir şey yapamıyoruz. Hemen geçiyor. Babam da götürüp getirmiyor , işi çok olduğu için. Köyde de arkadaşım yok. Bunalıyorum. Böyle istedikleri zaman çıkıyorlar, parkta oturmaya gidiyorlar , özeniyorum . Bana da diyorlar gel diye ama gidemiyorum babamın isi çok diye. Ona da çok üzülüyorum. Tek çocuk benim. Keşke erkek olsaydım da babama yardım etseydim diyorum çünkü maf oluyor . Bir yandan sınav ve toplum baskısı .Ne yapacagim bilmiyorum . Kendimi çıkmazda hissediyorum .
Canım senin uyumama nedenin ortada. Sorumluluğunu yerine getirmemişsin. Hani çalışıp yapamıyor olsan anlayacağım ama sen çalışmamışsın ve kendini rahatlatmak için bahane arıyorsun çok net. Seneye güzelce çalış bak bakalım uykun nasıl düzeliyorBu sene 2. Mezuna kaldim. Annem de duramadı yengeme neneme herkese yetiştirdi . Yengeme dedi ki ,çalıştığın yere söyle bunu da ise alsınlar . Yengem de o sınava gir kazan git dedi ama ben çalışmadım ve çalıştığım konuları da unuttum . Hatta sınava girmek bile istemiyorum. Bugün çok sinirlendim. Dayım, sana koca lazım falan dedi ona da sinir oldum ( dayımın aklı dengesi yerinde değil pek o yüzden ciddiye alınacak bir insan da değil)
Çok sıkıldım. Zaten kafaya takıyorum bide böyle üstüme geliyorlar sanki ben hiç üzülmüyormusum gibi . Günlerdir gözüme uyku girmiyor çok uykum var ama gözümü kapattığımda an kaçıyor. Ne yapacagim bilmiyorum . Çok kızıyorum kendime. Korkuyorum yeni şehir yeni insanlar . Her yerde cinayet, tecavüz. Korkuyorum bunlar benim de başıma gelir diye bu yüzden de gitmek istemiyorum. 19 yaşına geldin yaşın geçiyor diyorlar bana . Çok kızıyorum sanki 30 yaşındaymışım gibi .
Böyle kendimi küçük bir kavanoza hapsedip böyle geleceğimi düşünmek istiyorum . Halim ne olacak bilmiyorum . Babam çiftçi. Köyde yaşıyoruz. Arkadaşlarım ilçede . Onların yanına bile gidemiyorum. Sadece 1 gün otobüs kalkıyor o da 2 saat . 2 saate hiçbir şey yapamıyoruz. Hemen geçiyor. Babam da götürüp getirmiyor , işi çok olduğu için. Köyde de arkadaşım yok. Bunalıyorum. Böyle istedikleri zaman çıkıyorlar, parkta oturmaya gidiyorlar , özeniyorum . Bana da diyorlar gel diye ama gidemiyorum babamın isi çok diye. Ona da çok üzülüyorum. Tek çocuk benim. Keşke erkek olsaydım da babama yardım etseydim diyorum çünkü maf oluyor . Bir yandan sınav ve toplum baskısı .Ne yapacagim bilmiyorum . Kendimi çıkmazda hissediyorum .
Bu sene 2. Mezuna kaldim. Annem de duramadı yengeme neneme herkese yetiştirdi . Yengeme dedi ki ,çalıştığın yere söyle bunu da ise alsınlar . Yengem de o sınava gir kazan git dedi ama ben çalışmadım ve çalıştığım konuları da unuttum . Hatta sınava girmek bile istemiyorum. Bugün çok sinirlendim. Dayım, sana koca lazım falan dedi ona da sinir oldum ( dayımın aklı dengesi yerinde değil pek o yüzden ciddiye alınacak bir insan da değil)
Çok sıkıldım. Zaten kafaya takıyorum bide böyle üstüme geliyorlar sanki ben hiç üzülmüyormusum gibi . Günlerdir gözüme uyku girmiyor çok uykum var ama gözümü kapattığımda an kaçıyor. Ne yapacagim bilmiyorum . Çok kızıyorum kendime. Korkuyorum yeni şehir yeni insanlar . Her yerde cinayet, tecavüz. Korkuyorum bunlar benim de başıma gelir diye bu yüzden de gitmek istemiyorum. 19 yaşına geldin yaşın geçiyor diyorlar bana . Çok kızıyorum sanki 30 yaşındaymışım gibi .
Böyle kendimi küçük bir kavanoza hapsedip böyle geleceğimi düşünmek istiyorum . Halim ne olacak bilmiyorum . Babam çiftçi. Köyde yaşıyoruz. Arkadaşlarım ilçede . Onların yanına bile gidemiyorum. Sadece 1 gün otobüs kalkıyor o da 2 saat . 2 saate hiçbir şey yapamıyoruz. Hemen geçiyor. Babam da götürüp getirmiyor , işi çok olduğu için. Köyde de arkadaşım yok. Bunalıyorum. Böyle istedikleri zaman çıkıyorlar, parkta oturmaya gidiyorlar , özeniyorum . Bana da diyorlar gel diye ama gidemiyorum babamın isi çok diye. Ona da çok üzülüyorum. Tek çocuk benim. Keşke erkek olsaydım da babama yardım etseydim diyorum çünkü maf oluyor . Bir yandan sınav ve toplum baskısı .Ne yapacagim bilmiyorum . Kendimi çıkmazda hissediyorum .