Unutmaya çalıştıklarım

Evliliğim 3 seneye yaklaşıyor ve ben bu süre boyunca beni yıpratan, üzen, bütün karakterimi değiştiren o illeti vajinismusu yenmeyi başardım. Çok zor oldu ama. Çünkü bu süre zarfınca hep sona yaklaşmışken beni yıpratan sorunlarla karşılaştım ve tedavi aşamasında hep en başa döndüm.Her defasında başa dönmekse bende ümitsizlik duygusu ; bundan sonra olacaklar için de hep kötü şeyle karşılaşabilirim duygusunu aşıladı. Ve öylede oldu ya :-( Sorunumuz kalmadı bende normal bir evlilik yaşayacağım.3 sene boşa geçti ama telafi edeceğim derken yine bir sorun çıktı karşımıza. Bu beni yine çok yıprattı. Tekrar en başa döndüm. Evlendim ama evliliğim boşa geçiyor diye düşündükçe keşke evlenmeseydim diyorum. Ben evlendiğimiz ilk gece kocamla çok büyük bir tartışma yaşadım. Bunu unutamadığım için gerginlikle birlikte bende vajinismus sorunu baş gösterdi. Vajinismusu yenince bu yaşadığım sorunuda unutmuştum. Ama şuan eskisine döndüm hatta daha beter oldum :-( Unutamıyorum. Geçmişte yaşadıklarımı düşünüp duruyorum. Eşimden Allah razı olsun bana her zaman destek oldu oluyorda ama ben onu suçlamaktan ona kızmaktan kendimi alamıyorum ve ondan soğumaya başladım. Acaba başkasıyla evlenseydim nasıl olurdu düşüncesi geliyor aklıma. Sonra eşimi aldattığımı düşünerek kendimi cezalandırıyorum. Ne yapabilirim Bu düşüncelerden nasıl kurtulabilirim. Dayanamıyorum artık evden dışarı çıkmıyorum kimseyle konuşmuyorum. Hayallerim gitti bundan sonrada olmayacak çünkü hep mutluluğa yaklaştıkça bir sorun çıktı karşıma yine çıkacak diye korkuyorum. Unutmak istiyorum hafızamı silmek istiyorum. İnanamayacaksınız ama her şeyi günü gününe saati saatine hatırlıyorum. Bu gün şu olmuştu deyip üzülüyorum. Ne yapmalıyım. Kimden destek almalıyım? Edirnede bana yardımcı olabilecek bir psikolog var mı?

Cok zor gecmise takili kalmak

Ama eminol

Bu sadece seni uzer

Aslinda suan kendini cezalandiriyorsun

Soyle dusun hepimizin gecmsinde farkli olsada yaralar var ustu kapatilmis

Ayrica farkli biriyle evlensen onunka hicmi unutamiyacagin negatif anin olmayacak

Benimde var ama onemsemiyorum cunku mutlu evliliginde br bedeli var

Psikilogda sana kendi kendini telkn etmeni soykeyecek emin ol yada hersey sende biter diyecek

Ustelik 250tl gbi bir rakama

Kendinle barismalisin her seye ragmen sen sana degerlisin

beyazbegonvil .!.:

Cok zor gecmise takili kalmak

Ama eminol

Bu sadece seni uzer

Aslinda suan kendini cezalandiriyorsun

Soyle dusun hepimizin gecmsinde farkli olsada yaralar var ustu kapatilmis

Ayrica farkli biriyle evlensen onunka hicmi unutamiyacagin negatif anin olmayacak

Benimde var ama onemsemiyorum cunku mutlu evliliginde br bedeli var

Psikilogda sana kendi kendini telkn etmeni soykeyecek emin ol yada hersey sende biter diyecek

Ustelik 250tl gbi bir rakama

Kendinle barismalisin her seye ragmen sen sana degerlisin

Genişletmek için tıkla...

Sorunumu okuyup cevapladığınız için teşekkür ediyorum. Evet haklısınız geçmişe takılı kalmak çok kötü. Ama engel olamıyorum kendime. Tam unuttum, böyle yaşamaktan kurtuldum derken geçmişimde yaşadığım o sorun yüzünden yani ucu ona değen başka problemler çıkıyor karşıma. Dönüp dolaşıp hep yine o sebep çıkıyor karşıma bu da beni iyice yıprattı. Eşimde bunun farkında. Bir yandan en büyük destekçim olurken bir yandanda beni bu duruma düşüren o oldu :-( Birde bu yaşadıklarımı kimseyle paylaşamadım. Hep içimde büyüdü. Kendi kendime konuşarak çözmeye çalıştım günlük tuttum. Ama baktım ki bir zaman sonra kimseyle konuşmuyorum. Kendi kabuğuma çekilmiş durumdayım. O yüzden karşılıklı konuşabileceğim birine ihtiyacım var. Çok samimi gördüğüm arkadaşlarım var ama ne kadar da samimi olsam bu yaşadıklarımı anlatamadım işte :-(

seyyma123 .!.:

Sorunumu okuyup cevapladığınız için teşekkür ediyorum. Evet haklısınız geçmişe takılı kalmak çok kötü. Ama engel olamıyorum kendime. Tam unuttum, böyle yaşamaktan kurtuldum derken geçmişimde yaşadığım o sorun yüzünden yani ucu ona değen başka problemler çıkıyor karşıma. Dönüp dolaşıp hep yine o sebep çıkıyor karşıma bu da beni iyice yıprattı. Eşimde bunun farkında. Bir yandan en büyük destekçim olurken bir yandanda beni bu duruma düşüren o oldu :-( Birde bu yaşadıklarımı kimseyle paylaşamadım. Hep içimde büyüdü. Kendi kendime konuşarak çözmeye çalıştım günlük tuttum. Ama baktım ki bir zaman sonra kimseyle konuşmuyorum. Kendi kabuğuma çekilmiş durumdayım. O yüzden karşılıklı konuşabileceğim birine ihtiyacım var. Çok samimi gördüğüm arkadaşlarım var ama ne kadar da samimi olsam bu yaşadıklarımı anlatamadım işte :-(

Genişletmek için tıkla...

Sorun farkli olsada gecmise takilipkalan cogu kisi var canim yalniz degilsin

Dedigim gibi psikologada gitsen cevap sende kendin cozeceksin

Sorun seni delirtecek gibi olsa esinle hala evli olmazdin oyle dusun

Yani kalbin silmis ask kazanmis

Ama sen bilinc altina yeniliyorsun

Birak hayatini yasa

Buraya yaz derdini rahatla daha iyi

Cunku yakinim dedigin kisiye anlatipta sonradan pisman olmak var

Vajiyi atlattığın gibi unutamamayı da atlatabilirsin..
Mümkün olmadığına inanmışsındır belki?
Eşin çıkarmış olduğu sıkıntıdan pişman mı?
Kimseye anlatamıyorsan buraya yazabilirsin..
Ben de çaresi olmayacağını bildiğim halda bazen yazıp paylaşmak istiyorum,sadece paylaşmak yani..

Evet paylaşmak insanı rahatlatıyor. Benim belkide ilk hatam bu oldu hiç kimseyle sıkıntılarımı paylaşamadığım içime attığım için doldum. Şuan artık taşıyorum. Buraya yazdığımda biraz olsun rahatladığım için psikoloğu düşünmüştüm. Karşılıklı konuşmaya ihtiyacım var belkide. Ben daha ilk gece bu yaşadığımız tartışmada boşanalım dedim eşime. Çünkü o tartışmayı kaldıramadım.En mutlu olduğunuz günün gecesi büyük üsran :-( Sonrasındada o vajinismus çıktı karşımıza. Eşim pişman yaptıklarından. Yani bana her defasında öyle söylüyor. Bu güzel bir şey benim için en azından hatasını biliyor olması. Ama istemeyerekte olsa bu aşamada hatalarını tekrarladı. Bense hep maskeyle dolaştım evliliğimiz boyunca. Dışardan bakanlar için muhteşem bir evlilik ama benim içimi kimse görmedi. Sorunlarla karşılaştığımda krizler geçirdim. Çok kötü davranışlar yaptım. Evin içinde bunlara eşim ve ben şahit oldum sadece. Şuan o yaşadıklarımı düşündükçe utanıyorum. Hem eşimden hem kendimden. Çünkü ben böyle biri hiç değildim. Çok uyumlu çok mutlu bir insandım. Taki evleninceye kadar. Eşim beni sevdiğini söylüyor fakat ben inanamıyorum çünkü bana yaptıklarından beni bu hale düşürdüğünden dolayı pişmanlığı benimle evliliğini devam ettirmesine sebep diye düşünüyorum. Belkide onunkisi vijdan azabıdır. Ya da benimkisi psikolojimin bozukluğundan kaynaklanan takıntıdır .Bilemiyorum :-(

seyyma123 .!.:

Evet paylaşmak insanı rahatlatıyor. Benim belkide ilk hatam bu oldu hiç kimseyle sıkıntılarımı paylaşamadığım içime attığım için doldum. Şuan artık taşıyorum. Buraya yazdığımda biraz olsun rahatladığım için psikoloğu düşünmüştüm. Karşılıklı konuşmaya ihtiyacım var belkide. Ben daha ilk gece bu yaşadığımız tartışmada boşanalım dedim eşime. Çünkü o tartışmayı kaldıramadım.En mutlu olduğunuz günün gecesi büyük üsran :-( Sonrasındada o vajinismus çıktı karşımıza. Eşim pişman yaptıklarından. Yani bana her defasında öyle söylüyor. Bu güzel bir şey benim için en azından hatasını biliyor olması. Ama istemeyerekte olsa bu aşamada hatalarını tekrarladı. Bense hep maskeyle dolaştım evliliğimiz boyunca. Dışardan bakanlar için muhteşem bir evlilik ama benim içimi kimse görmedi. Sorunlarla karşılaştığımda krizler geçirdim. Çok kötü davranışlar yaptım. Evin içinde bunlara eşim ve ben şahit oldum sadece. Şuan o yaşadıklarımı düşündükçe utanıyorum. Hem eşimden hem kendimden. Çünkü ben böyle biri hiç değildim. Çok uyumlu çok mutlu bir insandım. Taki evleninceye kadar. Eşim beni sevdiğini söylüyor fakat ben inanamıyorum çünkü bana yaptıklarından beni bu hale düşürdüğünden dolayı pişmanlığı benimle evliliğini devam ettirmesine sebep diye düşünüyorum. Belkide onunkisi vijdan azabıdır. Ya da benimkisi psikolojimin bozukluğundan kaynaklanan takıntıdır .Bilemiyorum :-(

Genişletmek için tıkla...

Hic bir erkek vicdan azabi icin evli kalmaz canim

Berbat bir hastaliginda dahi karisini bosayanlar var bana karilik yapamiyor diye

Esinin sana deger verdigin dusunuyorum

Emin ol her evlilikte dehset anlar yasanmistir kavgaya dair

Ama eger bu sinavlari atlatirsan gercek evliligi yasatsin zaten

Siz sinavi gecmissiniz

beyazbegonvil .!.:

Hic bir erkek vicdan azabi icin evli kalmaz canim

Berbat bir hastaliginda dahi karisini bosayanlar var bana karilik yapamiyor diye

Esinin sana deger verdigin dusunuyorum

Emin ol her evlilikte dehset anlar yasanmistir kavgaya dair

Ama eger bu sinavlari atlatirsan gercek evliligi yasatsin zaten

Siz sinavi gecmissiniz

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel yazıyorsunuz. Size çok teşekkür ediyorum önemseyip burada bana vaktinizi harcadığınız için. Yazdıklarınızı okudukça içim rahatlıyor. Allah tan size de mutluluğunuzun huzurunuzun sağlığınızın daim olmasını her şeyin hayırlısı gönlünüze göre olmasını diliyorum. Umarım bende bu buhranlı düşüncelerden kurtulabilirim.

seyyma123 .!.:

Ne kadar güzel yazıyorsunuz. Size çok teşekkür ediyorum önemseyip burada bana vaktinizi harcadığınız için. Yazdıklarınızı okudukça içim rahatlıyor. Allah tan size de mutluluğunuzun huzurunuzun sağlığınızın daim olmasını her şeyin hayırlısı gönlünüze göre olmasını diliyorum. Umarım bende bu buhranlı düşüncelerden kurtulabilirim.

Genişletmek için tıkla...

Amiin canim sagol

Tecrubeden yaziyorum emin ol herkesin unutamadigi bastirdigi anlar vardir

İste buna hayat basarisi denir

Ya gecmisin hayatini kontrol etmesine izin verip mutsuz olacaksin

Yada bosverr diye hayati yasayacaksin

Dusun bir kere ikiside senin elinde

İnsanlarin cahil davrandigi anlar vardir esinde bilememis yapmis hata

Ayrica bilmiyorum cocuk varmi ama cocugun olsun

Daha ne kavgalaar olacak

Ama gece siki psiki sarilip uyuyacaksiniz

Hayat bu evlilik bu

Hic bir mutlu evlilik yokturki icinde feci kavgasi olmayan

Hooponopono egzersini duydunm hic netten arastirip uyulamani oneririm belki rahatlamana yardimci olur

Allah hicbirimizi bilincaltimizdaki kotu dusuncelere esir etmesin

Daha vajinismusu yeni yendiğimiz için çocuğumuz yok. Ama yenmenin sevinciyle artık 3 seneyi dolduracağız bu yaz sonunda çocuk düşünelim demiştik. Bu seferde karşımıza eşimin zorunlu hizmetten dolayı tayini eş götürülemeyen garnizona çıktı. Beni yanında götüremeyecek ve 2 yıl gittiği yerde görev yapacak. İşte her şeyi geri saran benim tekradan yıkılmamada sebep olan konu bu oldu. Tam sorunlarımızı atlattık normal bir evliliğimiz olacak derken yeni bir sıkıntı çıkıyor karşımıza. Bu durumda bu psikolojiyl çocuk düşünemiyorum. Ama 2 yıl daha beklersem yaşım 31 olacak. Her sorunu aştıktan sonra karşımıza yeni bir sorunun çıkması bende eşim görevini bitirip geldiğinde durumumuz düzelmeyecek yine sorun çıkacaktır. Bu seferde çocuğumuz olmayacaktır düşüncesi yaratıyor ve bunalıma giriyorum. Eskileri hatırlıyorum. Evliliğimizin başında böyle bir sorun yaşamasaydık belki şuan evliliğimizin ilk yılları mutlu, tam evli gibi geçtiği için çocuk düşünebilirdim. Ama psikolojim alt üst oldu. Sanki şuan eşim yokken doğurup büyütmeyi düşünsem yıpranırım kendi kendime yapıp büyütecekmişim gibi geliyor.Eşimin katkısı olmadan. Beklersem de etrafımda çoğu kişinin çocuğu olmuyor ya benimde olmasa tedavi için geç kalmış sayılırmıyım diye korkuyorum.Geçmişte yaşadıklarımı unutsam bile gelecek karşıma hep olumsuzluklar çıkartıyor ve ben geçmişte şu olmasaydı şimdi böyle olurdu diye takılıp kalıyorum.Geleceğin bize getireceklerinden korkuyorum.

beyazbegonvil .!.:

Amiin canim sagol

Tecrubeden yaziyorum emin ol herkesin unutamadigi bastirdigi anlar vardir

İste buna hayat basarisi denir

Ya gecmisin hayatini kontrol etmesine izin verip mutsuz olacaksin

Yada bosverr diye hayati yasayacaksin

Dusun bir kere ikiside senin elinde

İnsanlarin cahil davrandigi anlar vardir esinde bilememis yapmis hata

Ayrica bilmiyorum cocuk varmi ama cocugun olsun

Daha ne kavgalaar olacak

Ama gece siki psiki sarilip uyuyacaksiniz

Hayat bu evlilik bu

Hic bir mutlu evlilik yokturki icinde feci kavgasi olmayan

Hooponopono egzersini duydunm hic netten arastirip uyulamani oneririm belki rahatlamana yardimci olur

Allah hicbirimizi bilincaltimizdaki kotu dusuncelere esir etmesin

Genişletmek için tıkla...

Ayrıca Hooponopono egzersini hiç duymamıştım ama araştırıp incelemeye çalışacağım. Umarım katkısını görürüm. Teşekkürler

seyyma123 .!.:

Daha vajinismusu yeni yendiğimiz için çocuğumuz yok. Ama yenmenin sevinciyle artık 3 seneyi dolduracağız bu yaz sonunda çocuk düşünelim demiştik. Bu seferde karşımıza eşimin zorunlu hizmetten dolayı tayini eş götürülemeyen garnizona çıktı. Beni yanında götüremeyecek ve 2 yıl gittiği yerde görev yapacak. İşte her şeyi geri saran benim tekradan yıkılmamada sebep olan konu bu oldu. Tam sorunlarımızı atlattık normal bir evliliğimiz olacak derken yeni bir sıkıntı çıkıyor karşımıza. Bu durumda bu psikolojiyl çocuk düşünemiyorum. Ama 2 yıl daha beklersem yaşım 31 olacak. Her sorunu aştıktan sonra karşımıza yeni bir sorunun çıkması bende eşim görevini bitirip geldiğinde durumumuz düzelmeyecek yine sorun çıkacaktır. Bu seferde çocuğumuz olmayacaktır düşüncesi yaratıyor ve bunalıma giriyorum. Eskileri hatırlıyorum. Evliliğimizin başında böyle bir sorun yaşamasaydık belki şuan evliliğimizin ilk yılları mutlu, tam evli gibi geçtiği için çocuk düşünebilirdim. Ama psikolojim alt üst oldu. Sanki şuan eşim yokken doğurup büyütmeyi düşünsem yıpranırım kendi kendime yapıp büyütecekmişim gibi geliyor.Eşimin katkısı olmadan. Beklersem de etrafımda çoğu kişinin çocuğu olmuyor ya benimde olmasa tedavi için geç kalmış sayılırmıyım diye korkuyorum.Geçmişte yaşadıklarımı unutsam bile gelecek karşıma hep olumsuzluklar çıkartıyor ve ben geçmişte şu olmasaydı şimdi böyle olurdu diye takılıp kalıyorum.Geleceğin bize getireceklerinden korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

sen bence herşeyden korkuyorsun. gelecekten ve hayattan korkuyosun. Mutluluk nedir biliyor musun? mutluluk insanın kendisine verdiği bir hediyedir kendini şımartmasıdır bence. belki biraz da kendini kandırmaktır. işte senin de yapman gereken şey bu. mutlu olmak şükretmek ve kendinle barışmak. çünkü ancak bu şekilde iyileşebilirsin. hepimizin sorunları ve unutamadığı şeyler var mesela şuan bir sürüüüü aklıma geldi. ama ne yapıyorum unutuyorum tv izleyip tlfnumda oyun oynuyorum yada yemek yiyorum yada sevdiğim bi arkadaşımı arıyorum...
demek istediğim şu kısacası. hayat sana bişey vermez sen kendin alacaksın. geçmişte şu olmasaydı gelecekte bu olur korkusuyla yaşama. çünkü yaşasan da hayatın her evresinde bir çok sıkıntı bizleri bekliyor. onlardan kaçamazsın. sen düşünürken yarını yada dünü bu günü kaçırdığını fark edemezsin. konuş bağır çağır anlat ama fazla düşünme. her evlilikte herkesin hayatında sıkıntılar var malesef. sağlığının kıymetini bil.

seyyma123 .!.:

Daha vajinismusu yeni yendiğimiz için çocuğumuz yok. Ama yenmenin sevinciyle artık 3 seneyi dolduracağız bu yaz sonunda çocuk düşünelim demiştik. Bu seferde karşımıza eşimin zorunlu hizmetten dolayı tayini eş götürülemeyen garnizona çıktı. Beni yanında götüremeyecek ve 2 yıl gittiği yerde görev yapacak. İşte her şeyi geri saran benim tekradan yıkılmamada sebep olan konu bu oldu. Tam sorunlarımızı atlattık normal bir evliliğimiz olacak derken yeni bir sıkıntı çıkıyor karşımıza. Bu durumda bu psikolojiyl çocuk düşünemiyorum. Ama 2 yıl daha beklersem yaşım 31 olacak. Her sorunu aştıktan sonra karşımıza yeni bir sorunun çıkması bende eşim görevini bitirip geldiğinde durumumuz düzelmeyecek yine sorun çıkacaktır. Bu seferde çocuğumuz olmayacaktır düşüncesi yaratıyor ve bunalıma giriyorum. Eskileri hatırlıyorum. Evliliğimizin başında böyle bir sorun yaşamasaydık belki şuan evliliğimizin ilk yılları mutlu, tam evli gibi geçtiği için çocuk düşünebilirdim. Ama psikolojim alt üst oldu. Sanki şuan eşim yokken doğurup büyütmeyi düşünsem yıpranırım kendi kendime yapıp büyütecekmişim gibi geliyor.Eşimin katkısı olmadan. Beklersem de etrafımda çoğu kişinin çocuğu olmuyor ya benimde olmasa tedavi için geç kalmış sayılırmıyım diye korkuyorum.Geçmişte yaşadıklarımı unutsam bile gelecek karşıma hep olumsuzluklar çıkartıyor ve ben geçmişte şu olmasaydı şimdi böyle olurdu diye takılıp kalıyorum.Geleceğin bize getireceklerinden korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Seyma farkida misin hep

Sa olursa gibi olasiliklara sarmissin

Bosluktasin

Yasinda gelmis hemen anne ol derim bak hayatin nasi dolacak 1yil hamilelik bir yil bebek anlamadan gececk

Uzagami gidiyor birak gitsin yahu

Adam yine senin ac kollarini sicacikkossun sana ilk firsatta

Sar sarmala erkekler sevkate bayilir

Belkide uzaklik daha bir sevk katacak hayatiniza

Birde boyle dusun

Bak bir psikolog derki

Kendine acirsan herkes sana acir

İnsanlar senden uzaklasir cunku sikar senin acinasi hallerin

Kendine guvenirsen herkes sana gipta eder cekersin insanlari pozitif isiginla

Bayilirim bu cumlelere

Buarada kimseyle boyle uzunn. Yazismamistim

Umarim Azcik farkli pencereden baktirabilmisimdir seni

beyazbegonvil .!.:

Seyma farkida misin hep

Sa olursa gibi olasiliklara sarmissin

Bosluktasin

Yasinda gelmis hemen anne ol derim bak hayatin nasi dolacak 1yil hamilelik bir yil bebek anlamadan gececk

Uzagami gidiyor birak gitsin yahu

Adam yine senin ac kollarini sicacikkossun sana ilk firsatta

Sar sarmala erkekler sevkate bayilir

Belkide uzaklik daha bir sevk katacak hayatiniza

Birde boyle dusun

Bak bir psikolog derki

Kendine acirsan herkes sana acir

İnsanlar senden uzaklasir cunku sikar senin acinasi hallerin

Kendine guvenirsen herkes sana gipta eder cekersin insanlari pozitif isiginla

Bayilirim bu cumlelere

Buarada kimseyle boyle uzunn. Yazismamistim

Umarim Azcik farkli pencereden baktirabilmisimdir seni

Genişletmek için tıkla...

Evet sizin yorumlarınızı her okuduğumda rahatlıyorum. Beni mutlu ediyorsunuz düşüncelerim hayata bakışım değişiyor ; teşekkürler. Umarım bundan sonra güçlü olabilirim. En azından çabalayıp olmaya çalışacağım. Karşıma çıkan zorluklar umarım beni yenmez , umarım karşıma çıkan zorlukların nedenini geçmişte yaşadıklarım olarak görmem. Olumsuzluklara karşı güçsüzlüğmü hep geçmişte yaşadıklarıma yordum. Geçmişte yaşadıklarım beni yıprattı psikolojimi bozdu o yüzden artık olumsuzluklara karşı duramıyorum diye düşünüyorum. Ama uğraşacağım.

seyyma123 .!.:

Daha vajinismusu yeni yendiğimiz için çocuğumuz yok. Ama yenmenin sevinciyle artık 3 seneyi dolduracağız bu yaz sonunda çocuk düşünelim demiştik. Bu seferde karşımıza eşimin zorunlu hizmetten dolayı tayini eş götürülemeyen garnizona çıktı. Beni yanında götüremeyecek ve 2 yıl gittiği yerde görev yapacak. İşte her şeyi geri saran benim tekradan yıkılmamada sebep olan konu bu oldu. Tam sorunlarımızı atlattık normal bir evliliğimiz olacak derken yeni bir sıkıntı çıkıyor karşımıza. Bu durumda bu psikolojiyl çocuk düşünemiyorum. Ama 2 yıl daha beklersem yaşım 31 olacak. Her sorunu aştıktan sonra karşımıza yeni bir sorunun çıkması bende eşim görevini bitirip geldiğinde durumumuz düzelmeyecek yine sorun çıkacaktır. Bu seferde çocuğumuz olmayacaktır düşüncesi yaratıyor ve bunalıma giriyorum. Eskileri hatırlıyorum. Evliliğimizin başında böyle bir sorun yaşamasaydık belki şuan evliliğimizin ilk yılları mutlu, tam evli gibi geçtiği için çocuk düşünebilirdim. Ama psikolojim alt üst oldu. Sanki şuan eşim yokken doğurup büyütmeyi düşünsem yıpranırım kendi kendime yapıp büyütecekmişim gibi geliyor.Eşimin katkısı olmadan. Beklersem de etrafımda çoğu kişinin çocuğu olmuyor ya benimde olmasa tedavi için geç kalmış sayılırmıyım diye korkuyorum.Geçmişte yaşadıklarımı unutsam bile gelecek karşıma hep olumsuzluklar çıkartıyor ve ben geçmişte şu olmasaydı şimdi böyle olurdu diye takılıp kalıyorum.Geleceğin bize getireceklerinden korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bence bir psikolog görmelisin. bunda büyütülecek bir şey yok. Belki bize anlatamadığın başka şeyler vardır ona anlatıp sorununa da çözüm bulabilirsin. ve bir şey dikkatimi çekti. Eşine karşı kin dolusun. Acaba bunun altında yatan şeyleri bastırmak ilerde başına sıkıntı açarmı. yani bence eşinle ilgili seni rahatsız eden bir şey var ve o ne ise bunun unutamamakla ilgisi yok. O şey seni hala rahatsız ediyor. bunun nedenini araştır kendi içinde ve bulmadan da bırakma.. Bazen birisi hakkında düşünmeyi hasıraltı ettiğimiz bir şey yıllar sonra büyüyüp karşımıza çıkabiliyor.tabi buna sen karar vereceksin arkadaşım...

bulutsy .!.:

Bence bir psikolog görmelisin. bunda büyütülecek bir şey yok. Belki bize anlatamadığın başka şeyler vardır ona anlatıp sorununa da çözüm bulabilirsin. ve bir şey dikkatimi çekti. Eşine karşı kin dolusun. Acaba bunun altında yatan şeyleri bastırmak ilerde başına sıkıntı açarmı. yani bence eşinle ilgili seni rahatsız eden bir şey var ve o ne ise bunun unutamamakla ilgisi yok. O şey seni hala rahatsız ediyor. bunun nedenini araştır kendi içinde ve bulmadan da bırakma.. Bazen birisi hakkında düşünmeyi hasıraltı ettiğimiz bir şey yıllar sonra büyüyüp karşımıza çıkabiliyor.tabi buna sen karar vereceksin arkadaşım...

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Nedenini biliyorum ama düzeltemiyorum. Düzeltmem için zamanı geri almam lazım ki bu da imkansız. Çok doğru eşime karşı bu yaşadıklarımdan dolayı çok öfkeliyim ama bir o kadar da seviyorum. Bu nasıl birşey ki.İnsan sevdiğine bu kadar öfke duyar mı. Zaten bu çıkmazda olmasam boşanırdım. Sevmekle öfke duyma arasında takılı kaldım

seyyma123 .!.:

Evet paylaşmak insanı rahatlatıyor. Benim belkide ilk hatam bu oldu hiç kimseyle sıkıntılarımı paylaşamadığım içime attığım için doldum. Şuan artık taşıyorum. Buraya yazdığımda biraz olsun rahatladığım için psikoloğu düşünmüştüm. Karşılıklı konuşmaya ihtiyacım var belkide. Ben daha ilk gece bu yaşadığımız tartışmada boşanalım dedim eşime. Çünkü o tartışmayı kaldıramadım.En mutlu olduğunuz günün gecesi büyük üsran :-( Sonrasındada o vajinismus çıktı karşımıza. Eşim pişman yaptıklarından. Yani bana her defasında öyle söylüyor. Bu güzel bir şey benim için en azından hatasını biliyor olması. Ama istemeyerekte olsa bu aşamada hatalarını tekrarladı. Bense hep maskeyle dolaştım evliliğimiz boyunca. Dışardan bakanlar için muhteşem bir evlilik ama benim içimi kimse görmedi. Sorunlarla karşılaştığımda krizler geçirdim. Çok kötü davranışlar yaptım. Evin içinde bunlara eşim ve ben şahit oldum sadece. Şuan o yaşadıklarımı düşündükçe utanıyorum. Hem eşimden hem kendimden. Çünkü ben böyle biri hiç değildim. Çok uyumlu çok mutlu bir insandım. Taki evleninceye kadar. Eşim beni sevdiğini söylüyor fakat ben inanamıyorum çünkü bana yaptıklarından beni bu hale düşürdüğünden dolayı pişmanlığı benimle evliliğini devam ettirmesine sebep diye düşünüyorum. Belkide onunkisi vijdan azabıdır. Ya da benimkisi psikolojimin bozukluğundan kaynaklanan takıntıdır .Bilemiyorum :-(

Genişletmek için tıkla...

Canim bende çoğu zaman ayni şeyleri dusunmuyorum değil hemen hemen yasadklarimz ayni sdc benim cinsel anlamda bi prob olmadi fakat esimle olan kavgalarimz beni güzel olan herşeyden sogutuyor bende unutmk istiyorumama imkansizz allahim biziöyle yaratmiski belki de yasadkklarimizi tekrar tekrar dusunup ders cikarmamiz için unutulmuyorrr demedim cok ..