- 11 Haziran 2014
- 305
- 784
-
- Konu Sahibi iyilikdamlayancar
- #161
Belli ki yaranız var ama sakin olun. Ben de kendimi agresif sanırdımTabiki internette tanışmıştır.
O kişi evlidir yüzde yüz eminim.
Eşimden bosanicam diyordur buna bu da inanıyordur :)
İlişkileri aşktan ziyade çıkar ilişkisidir anlarsınız ya.
Ailesine baskı yapıyor diye ağlıyor kimbilir neler yapıyor ailesi doğru davransa buna baskı yapmazdi zaten
uzaktan online oldu dediniz diye soyluyorum. bircok unv senato karariyla yuz yuze yapabiliyor. siz unv sayfasina girin bi bakindepremi yaşayanlara Allahtan sabır ve sağlık diliyorum umarım bir an önce her şey yoluna girer diyerek başlamak istiyorum
ki platformdaki günlük hayatta kadınlara karşı yaşanan olaylarda ultra duyarlı bir şekilde davranıp ahkam kesip akşam forum sayfasına girince anlayış göstermek , empati yapmak ya da tepkisini uygun bir dille ifade etmek yerine kadının düşmanı kadındır algısını tekrar tekrar düşündürten linç yağmuruna tutarak yorumunu okuyan konu sahibi tarafından çok kale alınacağını , konu sahibinin üzülüp sinirlenip bozaracağını zanneden hemcinslerimiz yanlış kişiler gereksiz cümleler yazmasınlar
bu zorlu süreçte bazı dert ve durumlardan bahsediyor olmamız deprem yaşanan illerdeki insanları umursamadığımızı , unuttuğumuz anlamına gelmediğini de dile getirmek istiyorum ve başlıyorum
biliyosunuzki online eğitime geçildi bende okuduğum şehre geri dönemiycem bu süreçte
ama aşırı baskıcı bi ailem var beni 20 yaşında olmama rağmen 6 da evde olmamı istiyolar , hayatıma çok müdahale ediyolar beni evden dışarı çıkarmamak için ellerinden geleni yapıyolar ve artık bunaldıgımı söylediğimdede ilk okul cocukları gibi annem kendisiyle beraber dalga geçer gibi çarşıya gidebileceğini söylüyor bende bunları duydukça kendimi yiyip bitiriyorum okulların ne zaman açılacağı belli değil tahminimce bu dönem açılacağını sanmıyorum hatta belki güz döneminde bile açmazlar diye düşünüyorum ve bunları düşündükçe cidden çok kötü hissediyorum
ilişkim var sevgilimi ailemle tanıştıramam , tanıştırsam zaten bırakın evi odamdan dışarı çıkamam onaylanmaycak bi ilişki ama ben hem onu hem rahat hayatımı cok özlüyorum
sevgilimi de geçtim o rahat kimsenin karışmadığı tek başına oldugun arkadaşlarınla doya dpya vakit geçirebildiğin hayatı gerçekten iple çekiyorum
ve artık evden mi kaçsam artık diye saçma sapan ergence düşünmeye başladım ama asla sevgilim için değil asla hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zaten onu hemen şuan siler atarım ama ben aile evinde kalmaya devam ettikçe deliricem
evden ben gidiyorum artık diyip çıksam neler olur tahmin bile edemiyorum babam afedersiniz hakaret etmek değil amacım ama karakter olarak manyağın önde gideni zaten ömrüm baba korkusuyla büyümekle geçti
çocugun babasından korkmasının çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı oldugunu söyleyen bir ailem var
ve anne tarafımdan tutun baba tarafıma benim yanlıs bir hareketim olursa yok baban seni öldürür baban seni vurur döver kırar gebertir cart curt sürekli baba korkusuyla aşılanıyrum bu yaşıma rağmen
bekaretin her şeyden önemli olup bekaretini evlenmeden kaybeden bir kızı olacaksa bir gün daha fazla yaşamasın ölsün diyen bi anne
arkadaşlarımın olmasını istemeyen omlarca arkadaşımla aramı bozan bi anne
ve beni daha ilk senemde ( bu sene ilk senemdi üniversitede ) zırt pırt arayıp konum soran 6 dan sonra sokakta olan kızın çok afedersiniz kötü kadınlık peşinde oldugunu dile getiren bi ailem var korkunç boyutta
ama onları her şeye rağmen seviyormuyum sevmiyormuyum çözemiyorum
hepsini hayatımdan tek kalemde silemiyorum hepsini arkamda bırakıp gidemiyorum gidersem kaçarsam sonrasında ne olur beni bulurlarmı bulmazlarmı bulursa ne yaparlar diye düşünüyorum hep ama evdede bir saniye bile bana dar geliyor artık
sizce ne yapmalıyımun
Sevgili yapan kızların çoğu isyankar ve nankör başın göğe mi erdi , sevgiline çokta güvenmedepremi yaşayanlara Allahtan sabır ve sağlık diliyorum umarım bir an önce her şey yoluna girer diyerek başlamak istiyorum
ki platformdaki günlük hayatta kadınlara karşı yaşanan olaylarda ultra duyarlı bir şekilde davranıp ahkam kesip akşam forum sayfasına girince anlayış göstermek , empati yapmak ya da tepkisini uygun bir dille ifade etmek yerine kadının düşmanı kadındır algısını tekrar tekrar düşündürten linç yağmuruna tutarak yorumunu okuyan konu sahibi tarafından çok kale alınacağını , konu sahibinin üzülüp sinirlenip bozaracağını zanneden hemcinslerimiz yanlış kişiler gereksiz cümleler yazmasınlar
bu zorlu süreçte bazı dert ve durumlardan bahsediyor olmamız deprem yaşanan illerdeki insanları umursamadığımızı , unuttuğumuz anlamına gelmediğini de dile getirmek istiyorum ve başlıyorum
biliyosunuzki online eğitime geçildi bende okuduğum şehre geri dönemiycem bu süreçte
ama aşırı baskıcı bi ailem var beni 20 yaşında olmama rağmen 6 da evde olmamı istiyolar , hayatıma çok müdahale ediyolar beni evden dışarı çıkarmamak için ellerinden geleni yapıyolar ve artık bunaldıgımı söylediğimdede ilk okul cocukları gibi annem kendisiyle beraber dalga geçer gibi çarşıya gidebileceğini söylüyor bende bunları duydukça kendimi yiyip bitiriyorum okulların ne zaman açılacağı belli değil tahminimce bu dönem açılacağını sanmıyorum hatta belki güz döneminde bile açmazlar diye düşünüyorum ve bunları düşündükçe cidden çok kötü hissediyorum
ilişkim var sevgilimi ailemle tanıştıramam , tanıştırsam zaten bırakın evi odamdan dışarı çıkamam onaylanmaycak bi ilişki ama ben hem onu hem rahat hayatımı cok özlüyorum
sevgilimi de geçtim o rahat kimsenin karışmadığı tek başına oldugun arkadaşlarınla doya dpya vakit geçirebildiğin hayatı gerçekten iple çekiyorum
ve artık evden mi kaçsam artık diye saçma sapan ergence düşünmeye başladım ama asla sevgilim için değil asla hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zaten onu hemen şuan siler atarım ama ben aile evinde kalmaya devam ettikçe deliricem
evden ben gidiyorum artık diyip çıksam neler olur tahmin bile edemiyorum babam afedersiniz hakaret etmek değil amacım ama karakter olarak manyağın önde gideni zaten ömrüm baba korkusuyla büyümekle geçti
çocugun babasından korkmasının çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı oldugunu söyleyen bir ailem var
ve anne tarafımdan tutun baba tarafıma benim yanlıs bir hareketim olursa yok baban seni öldürür baban seni vurur döver kırar gebertir cart curt sürekli baba korkusuyla aşılanıyrum bu yaşıma rağmen
bekaretin her şeyden önemli olup bekaretini evlenmeden kaybeden bir kızı olacaksa bir gün daha fazla yaşamasın ölsün diyen bi anne
arkadaşlarımın olmasını istemeyen omlarca arkadaşımla aramı bozan bi anne
ve beni daha ilk senemde ( bu sene ilk senemdi üniversitede ) zırt pırt arayıp konum soran 6 dan sonra sokakta olan kızın çok afedersiniz kötü kadınlık peşinde oldugunu dile getiren bi ailem var korkunç boyutta
ama onları her şeye rağmen seviyormuyum sevmiyormuyum çözemiyorum
hepsini hayatımdan tek kalemde silemiyorum hepsini arkamda bırakıp gidemiyorum gidersem kaçarsam sonrasında ne olur beni bulurlarmı bulmazlarmı bulursa ne yaparlar diye düşünüyorum hep ama evdede bir saniye bile bana dar geliyor artık
sizce ne yapmalıyım
OK. kendisi de gitsin bir işe girsinOlan hep bu gençlere oluyor ya,pandemide evlere tıktık,şimdi de okulları kapandı,nedir bu z kuşağının başına gelenler.
evet 20 yaş genç bir yaş ama avrupada 20 yaşındakileri eve tıkıp sen daha çocuksun demiyorlar eşşek kadar adamsın diyorlar,zaten 17 yaşında ayrı eve çıkıyorlar ehliyet alıyorlar part time çalışıyorlar,her yönden sosyal hayatlarını üniversiteli olmanın tadını çıkarıyorlar.
konu sahibi,canım benim ben senin bunalımını anlıyorum sevgiliyi şimdilik boşver dişini sık okulunu bırakma,moralini de bozma açılır sonunda okullar.seçimler de bir geçsin.tüm hayatın önünde canını sıkma güzelim
korkunç ! 11 yaşında kizi olan sizden 18 yaş büyük ADAM için evden kaçmayı mi düşünüyorsunuz. Lütfen kendinize gelin, evinizde akıllı akıllı oturup online derslerinizi dinleyinİnstagramdan tanıştık buluştuk ve ilişkiye başladık okulda oldugum zamanlarda her akşam beraber gezdik eğlendik ama benim üzüntümün sebebi o değil aslında yani o daha ikinci planda
yaş farkına absürt değil zaten ben 20 yaşındayım o 38 yaşında ama 38 denince akla gelen kırlaşma başlangıcı saç + şiş göbek olanlardan değil
Yukarida yazdiginiz bir yorum var.hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zate
Onun için değil belirttim bir çok kez asla onun etkisi yok tamamen baskıkorkunç ! 11 yaşında kizi olan sizden 18 yaş büyük ADAM için evden kaçmayı mi düşünüyorsunuz. Lütfen kendinize gelin, evinizde akıllı akıllı oturup online derslerinizi dinleyin
Ya kimse kusura bakmasın ama baskıcı ailenin ben böyle bisey olduğunu dusunmuyorum. Baskıcı aile çocuğunu baska sehire okumaya vs göndermez. Bence ailen seni gayet rahat ama seni tanıdıkları için böyle davranıyorlar ilk gittiğin yılda 40 yasında adamı takmışsın koluna normal mi bu? Davul bile dengi dengine Allah askına..
Lütfen gidip 20-25 bandi maksimum 6 yas hakki veriorum bak :) bi çıtır bulur musun ayrıca. Ben bile istemem 38 yasindaki adami simdi sokaga cikip alici gozuyle baksam. Baba figurunun carpikligindan kaynakli bu hep. Bunu dusununce soğursun emin ol.Onun için değil belirttim bir çok kez asla onun etkisi yok tamamen baskı
Okumakta gözümün olmadığını nerden çıkardınız tam olarakBence aile baskıcı falan değil, gayet makul. Çocuklarını tanıyorlar belli ki. Konu sahibesinin okumakta gözü yok, abuk subuk işler yapmakla meşgul okumak yerine. Aile de ne yapsın kızlarının başı yanmasın diye uğraşıyor bir şekilde
Kır dizini okulunu bitir millet part time çalışıp tecrübe edinme derdinde senin derde bak anan baban seni tanıyor da ona göre davranıyor demek ki.Yaşça büyük
bunu rahat yaşamış biri olarak diyorumki gerçekten anne olunca anlayacaksın sevgili ayağına yatıp senden cinsel tatmin sağladıktan sonra sana o.. gözüyle bakacak tonlarca erkek var rahat edeyim derken ilerde vicdan azabı duyacağın şeyler yapma heveslenme özgürlük bi erkekle gezip tozmak değil sende ailene biraz güven aşılamalısın ortam gerçekten çok bozuk esrar eroin fuhuş gerçekten ama gerçekten anne olunca anlayacaksındepremi yaşayanlara Allahtan sabır ve sağlık diliyorum umarım bir an önce her şey yoluna girer diyerek başlamak istiyorum
ki platformdaki günlük hayatta kadınlara karşı yaşanan olaylarda ultra duyarlı bir şekilde davranıp ahkam kesip akşam forum sayfasına girince anlayış göstermek , empati yapmak ya da tepkisini uygun bir dille ifade etmek yerine kadının düşmanı kadındır algısını tekrar tekrar düşündürten linç yağmuruna tutarak yorumunu okuyan konu sahibi tarafından çok kale alınacağını , konu sahibinin üzülüp sinirlenip bozaracağını zanneden hemcinslerimiz yanlış kişiler gereksiz cümleler yazmasınlar
bu zorlu süreçte bazı dert ve durumlardan bahsediyor olmamız deprem yaşanan illerdeki insanları umursamadığımızı , unuttuğumuz anlamına gelmediğini de dile getirmek istiyorum ve başlıyorum
biliyosunuzki online eğitime geçildi bende okuduğum şehre geri dönemiycem bu süreçte
ama aşırı baskıcı bi ailem var beni 20 yaşında olmama rağmen 6 da evde olmamı istiyolar , hayatıma çok müdahale ediyolar beni evden dışarı çıkarmamak için ellerinden geleni yapıyolar ve artık bunaldıgımı söylediğimdede ilk okul cocukları gibi annem kendisiyle beraber dalga geçer gibi çarşıya gidebileceğini söylüyor bende bunları duydukça kendimi yiyip bitiriyorum okulların ne zaman açılacağı belli değil tahminimce bu dönem açılacağını sanmıyorum hatta belki güz döneminde bile açmazlar diye düşünüyorum ve bunları düşündükçe cidden çok kötü hissediyorum
ilişkim var sevgilimi ailemle tanıştıramam , tanıştırsam zaten bırakın evi odamdan dışarı çıkamam onaylanmaycak bi ilişki ama ben hem onu hem rahat hayatımı cok özlüyorum
sevgilimi de geçtim o rahat kimsenin karışmadığı tek başına oldugun arkadaşlarınla doya dpya vakit geçirebildiğin hayatı gerçekten iple çekiyorum
ve artık evden mi kaçsam artık diye saçma sapan ergence düşünmeye başladım ama asla sevgilim için değil asla hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zaten onu hemen şuan siler atarım ama ben aile evinde kalmaya devam ettikçe deliricem
evden ben gidiyorum artık diyip çıksam neler olur tahmin bile edemiyorum babam afedersiniz hakaret etmek değil amacım ama karakter olarak manyağın önde gideni zaten ömrüm baba korkusuyla büyümekle geçti
çocugun babasından korkmasının çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı oldugunu söyleyen bir ailem var
ve anne tarafımdan tutun baba tarafıma benim yanlıs bir hareketim olursa yok baban seni öldürür baban seni vurur döver kırar gebertir cart curt sürekli baba korkusuyla aşılanıyrum bu yaşıma rağmen
bekaretin her şeyden önemli olup bekaretini evlenmeden kaybeden bir kızı olacaksa bir gün daha fazla yaşamasın ölsün diyen bi anne
arkadaşlarımın olmasını istemeyen omlarca arkadaşımla aramı bozan bi anne
ve beni daha ilk senemde ( bu sene ilk senemdi üniversitede ) zırt pırt arayıp konum soran 6 dan sonra sokakta olan kızın çok afedersiniz kötü kadınlık peşinde oldugunu dile getiren bi ailem var korkunç boyutta
ama onları her şeye rağmen seviyormuyum sevmiyormuyum çözemiyorum
hepsini hayatımdan tek kalemde silemiyorum hepsini arkamda bırakıp gidemiyorum gidersem kaçarsam sonrasında ne olur beni bulurlarmı bulmazlarmı bulursa ne yaparlar diye düşünüyorum hep ama evdede bir saniye bile bana dar geliyor artık
sizce ne yapmalıyım
ayrıcıa ailen o kadar baskıcı olsa seni başka şehire okumaya göndermez boş beleş özgürlük ayaklarını bırak derslerine odaklan bu zamanlar geçecek daha çok sevgili bulursun ama zihnini temizle önce aileni ayak bağı olarak görmekten vazgeçdepremi yaşayanlara Allahtan sabır ve sağlık diliyorum umarım bir an önce her şey yoluna girer diyerek başlamak istiyorum
ki platformdaki günlük hayatta kadınlara karşı yaşanan olaylarda ultra duyarlı bir şekilde davranıp ahkam kesip akşam forum sayfasına girince anlayış göstermek , empati yapmak ya da tepkisini uygun bir dille ifade etmek yerine kadının düşmanı kadındır algısını tekrar tekrar düşündürten linç yağmuruna tutarak yorumunu okuyan konu sahibi tarafından çok kale alınacağını , konu sahibinin üzülüp sinirlenip bozaracağını zanneden hemcinslerimiz yanlış kişiler gereksiz cümleler yazmasınlar
bu zorlu süreçte bazı dert ve durumlardan bahsediyor olmamız deprem yaşanan illerdeki insanları umursamadığımızı , unuttuğumuz anlamına gelmediğini de dile getirmek istiyorum ve başlıyorum
biliyosunuzki online eğitime geçildi bende okuduğum şehre geri dönemiycem bu süreçte
ama aşırı baskıcı bi ailem var beni 20 yaşında olmama rağmen 6 da evde olmamı istiyolar , hayatıma çok müdahale ediyolar beni evden dışarı çıkarmamak için ellerinden geleni yapıyolar ve artık bunaldıgımı söylediğimdede ilk okul cocukları gibi annem kendisiyle beraber dalga geçer gibi çarşıya gidebileceğini söylüyor bende bunları duydukça kendimi yiyip bitiriyorum okulların ne zaman açılacağı belli değil tahminimce bu dönem açılacağını sanmıyorum hatta belki güz döneminde bile açmazlar diye düşünüyorum ve bunları düşündükçe cidden çok kötü hissediyorum
ilişkim var sevgilimi ailemle tanıştıramam , tanıştırsam zaten bırakın evi odamdan dışarı çıkamam onaylanmaycak bi ilişki ama ben hem onu hem rahat hayatımı cok özlüyorum
sevgilimi de geçtim o rahat kimsenin karışmadığı tek başına oldugun arkadaşlarınla doya dpya vakit geçirebildiğin hayatı gerçekten iple çekiyorum
ve artık evden mi kaçsam artık diye saçma sapan ergence düşünmeye başladım ama asla sevgilim için değil asla hemde onu seviyorum evet ama bağlı değilim bağlı kalmamak için öyle bi ilişki seçti zaten onu hemen şuan siler atarım ama ben aile evinde kalmaya devam ettikçe deliricem
evden ben gidiyorum artık diyip çıksam neler olur tahmin bile edemiyorum babam afedersiniz hakaret etmek değil amacım ama karakter olarak manyağın önde gideni zaten ömrüm baba korkusuyla büyümekle geçti
çocugun babasından korkmasının çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı oldugunu söyleyen bir ailem var
ve anne tarafımdan tutun baba tarafıma benim yanlıs bir hareketim olursa yok baban seni öldürür baban seni vurur döver kırar gebertir cart curt sürekli baba korkusuyla aşılanıyrum bu yaşıma rağmen
bekaretin her şeyden önemli olup bekaretini evlenmeden kaybeden bir kızı olacaksa bir gün daha fazla yaşamasın ölsün diyen bi anne
arkadaşlarımın olmasını istemeyen omlarca arkadaşımla aramı bozan bi anne
ve beni daha ilk senemde ( bu sene ilk senemdi üniversitede ) zırt pırt arayıp konum soran 6 dan sonra sokakta olan kızın çok afedersiniz kötü kadınlık peşinde oldugunu dile getiren bi ailem var korkunç boyutta
ama onları her şeye rağmen seviyormuyum sevmiyormuyum çözemiyorum
hepsini hayatımdan tek kalemde silemiyorum hepsini arkamda bırakıp gidemiyorum gidersem kaçarsam sonrasında ne olur beni bulurlarmı bulmazlarmı bulursa ne yaparlar diye düşünüyorum hep ama evdede bir saniye bile bana dar geliyor artık
sizce ne yapmalıyım
arkadaş uslübüne dikkat et biraz insanların derdi kimine göre büyük kimine göre küçük . kızı çok üzmüş belli ki buraya yazıp fikir edinmek istemiş. böyle hakaretli konuşacaksan hiç yazma daha iyiHay senin derdini...
Ailemin onaylamayacagi bir ilişki diyor aulen onaylamiyorsa ne diye ne maceralara giriyorsun evli falan mı o adam ?
Klasik evde baskı görüp universiteye gidince zambak cicegi gibi açılmaya çalışanlardansin hiç kusura bakma.
Deprem zelzele olmuş ortalık yangın yeri,sevgilimle görüşemiyorum ailem baskıcı uhuhu diye ağlıyor hay senin derdini....ya
Bizim ülke adam olmaz nerde comar,nerde kezban ruh hastası tipler var hepsi bu ülkede amk
Çalışmama izin vermiyorlar yanlızKır dizini okulunu bitir millet part time çalışıp tecrübe edinme derdinde senin derde bak anan baban seni tanıyor da ona göre davranıyor demek ki.
Oh valla ya hem her türlü inkanı önüne sersinler böyle bi zamanda masraftan kaçmadan şehir dışında okutsunlar hem de senin kurallarına uysunlar ne rahatsın sen ya? 20 yaşında adam yerine koyulmak istiyorsan çocuk gibi davranmayacaksın adam akıllı planın olacak işini gücünü eline almak için gerekirse köpek gibi çalışacaksın paraya ihtiyacın olmasa bile tecrübe edinmek için çalışacaksın saçma sapan hülyalarınla ciddi muamele görmek istiyorsun derdin okul falan da değil evden uzaklaşmak kart zamparalara meze olacaksın anan baban olmasa