Bence bunun üniversiteyle alakası yok. Bu biraz "şans" meselesi. Biraz karakter, biraz da sizin verdiğiniz "tolerans,değer". Benim de çok "dostum" diye sıfatlandırıp sonra "ya ne karaktersizmiş, değmezmiş" dediğim insanlar oldu. Ama bazen insanları gözlemlediğimde "ne şanslılar, nasıl başarıyorlar böyle arkadaşlar bulmayı" dediğim hep olmuştur. Etrafımda gereksiz kalabalık, gereksiz samimiyet görmekten o kadar yoruldum ki. Hatta şu son günlerde insanların ne kadar bencil ve vurdumduymaz oluşları, sizinle kafa dengi olmayışları, sizin gibi düşünememesi, boş, fasafiso işlerle uğraşmasını görmek, aslında benim yalnız kalmakta (bu her ne kadar can sıkıcı olsa da) doğru karar verdiğimi gösterdi. Hayat devam ediyor arkadaşlar, gidenin yerine başkası geliyor. Bir söz geldi aklıma; Insanlar arkadaş/dost bildiklerini gerçekten tanımış olsalardı, arkadaş kalamazlardı. Arkadaş farklı, dostluk farklıdır. Milyontane arkadaşınız olabilir. Sosyal bir insan olabilirsiniz. Lakin, sizin dostunuz "anneniz, abiniz, ablanız, kardeşiniz veya babanız" bile olabilir. İlla dış dünyadan biri olmasina gerek yok. Bunlar da mi yok? Sunu unutmayın, aslında en hakiki dostunuz siz ve yukardakidir.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Üniversitede gerçek arkadaşlık yok..
- Konu Sahibi Frezya
- Başlangıç Tarihi
- 24 Temmuz 2010
- 153
- 30
- 32
benim de ilk sene 10 15 kişilik bir arkadaş grubum varken şuan 4. senem ve yanımda sayılı insan var :)
ama buna üzülmüyorum çünkü zamanla tanıyosun insanları ve insanlar büyüdükçe kendi işlerine geldiği gibi oluyorlar farklı farklı davranıyorlar ah söyletme beni şimdi vallahi ban yerim
ama buna üzülmüyorum çünkü zamanla tanıyosun insanları ve insanlar büyüdükçe kendi işlerine geldiği gibi oluyorlar farklı farklı davranıyorlar ah söyletme beni şimdi vallahi ban yerim
- 22 Ağustos 2013
- 10
- 2
ilk yıl tüm arkadaşlar grup açıp konuşma yaparken şimdi selam vermez olduk. koyuyo da insana. insanlar çok fesatmış lisede fanustaymışım. araları bozulanı şak diye rezil ediyolar arkadan iş çeviriyolar keşke sadece dedikoduyla kalsalar 
ne dertliymişim bende bee 
her an yanmda birinin olmasını tartışsamda yanımdan gitmeyeceğini bileceğim arkadaşlık istiyorum çokmu özetle yalnız değilsin yani
ne dertliymişim bende bee her an yanmda birinin olmasını tartışsamda yanımdan gitmeyeceğini bileceğim arkadaşlık istiyorum çokmu özetle yalnız değilsin yani 
- 2 Temmuz 2013
- 16.468
- 12.868
Üniversitede ilk yıl tanıştığım, kimseye vermediğim değeri verdiğim dostum-kardeşim dediğim biri oldu
Ama beni o kadar yordu ki...
En sonunda kopardım ipleri. Beni sosyal profillerden engellemiş bir de :)
Bende bir güzel döşedim mesajı ama o kadar yüzsüz ki küfürlü, hakaret içerikli mesajlar yollamış
Gerçek yüzünü biliyordum da bu kadarını beklemiyordum
Ama o kendine yakışanı yaptı
Herkes gider, geriye kendin kalırsın
Sıkıldığında, üzüldüğünde seni rabbinden başka anlayabilecek kimse yok
Hani derler ya kimse kendine eline batmayan iğneyi acıdan saymaz diye
Aynen öyle
İyi günde varsın kötü günde bir bakmışsın yalnızsın
Yapışık gezerdik birbirimize birimizi gören diğerini sorardı kardeşmisiniz diye sorarlardı hatta
Ne oldu? Hemen sattı!
Gerçekten dostluğa öyle kanından olmayan birine kardeşim demeye inancım yok
İlk fırsatta arkasını dönüyorlar
Ya da bana İNSAN denk gelmedi..
Ama beni o kadar yordu ki...
En sonunda kopardım ipleri. Beni sosyal profillerden engellemiş bir de :)
Bende bir güzel döşedim mesajı ama o kadar yüzsüz ki küfürlü, hakaret içerikli mesajlar yollamış
Gerçek yüzünü biliyordum da bu kadarını beklemiyordum
Ama o kendine yakışanı yaptı
Herkes gider, geriye kendin kalırsın
Sıkıldığında, üzüldüğünde seni rabbinden başka anlayabilecek kimse yok
Hani derler ya kimse kendine eline batmayan iğneyi acıdan saymaz diye
Aynen öyle
İyi günde varsın kötü günde bir bakmışsın yalnızsın
Yapışık gezerdik birbirimize birimizi gören diğerini sorardı kardeşmisiniz diye sorarlardı hatta
Ne oldu? Hemen sattı!
Gerçekten dostluğa öyle kanından olmayan birine kardeşim demeye inancım yok
İlk fırsatta arkasını dönüyorlar
Ya da bana İNSAN denk gelmedi..
- 2 Temmuz 2013
- 16.468
- 12.868
canım benim aslında bazı şeyler baştan bellidir ama biz göremeyiz.
ben şükrediyorum rabbimin bana gerçekleri gösterdiği, kurtardığı için.
herkes bizim kadar merhametli ve vicdanlı değil
Birine değer vermek yok artık herkes çıkarcı olmuş
- 11 Aralık 2013
- 34
- 1
kesinlikle bu hep böyle
maalesef ki öyle. iste bu yuzden kime nasıl davranacagımızı bılemez oluyoruz ve yalnızlık o zaman başlıyor ... benim de güvenip dost bildiğim insanlar oldu .. ama iste yeni insanlar tanıyanlar birdenbire eskiye mazi diyor ya da sizi sizin verdiginiz deger gibi degerli gormuyor .. bu yuzden hep imrenmişimdir sağlam dostluklar kurabilenlere..
bu başlığa katılıyorum üniversitede gerçek arkadaşlık mı çok zor... helede kızların çoğunlukta olduğu bölümde okuyorsan baya bi sabırlı olmalısın. hazırlık zamanı harikaydı her bölümden insanlar ve sınıflar 3 kur halinde değişiyor başka başka insanlar tanıyorsun, bi hazırlık güzeldi. şimdiki sınıfım bi rezalet 3. sınıfım ve üni.nin bitmesini iple çekiyorum yok böyle bişey millet birbirinin arkasından neler yapıyor nelerr. gerçi biraz da şans meselesi bölümümdekilerle alakalı yoksa hazırlıkta edindiğim arkadaşım var o bi tane birbirimizi 1 dönem göremesekte dönem sonunda buluşur herbişeyimizi anlatır kaldığımız yerden devam ederiz çok şükür o var yoksa üni. dayanılmaz bi halde.
- 21 Aralık 2012
- 10.874
- 5.410
- 37
ilk olarak şunu belirtmek istiyorum ki, ben bu başlığa katılmıyorum 
ben İstanbul'da yaşıyorum, üniversiteyi şehir dışında okudum.. ve yurtta kaldım o süreç boyunca.. belki de hayatımın en kalıcı olduğunu düşündüğüm dostumu orda kazandım ben.. şimdi benim için çocukluk arkadaşlarımdan bile özel, güvenilir, canımdan öte..
yurtta tanıştık ilk sene, sonra aynı odaya çıkma talebimiz oldu.. 7x24 beraber paylaştık herşeyi.. küsmelerimiz, triplerimizde oldu elbet ama olmaması saçmaydı zaten
ardından öğrendim ki, o da İstanbul'dan.. daha bi arttı sevincim,heyecanım..
bizim dostluğumuz üniversitede başladı, ora büyüdü gelişti.. birbirimize çok benziyoruz, çok seviyoruz ve Allah'ın izniyle ölene dekte görüşmeye devam edeceğiz.. ne bi kıskançlık, ne bi kin nede ufacık bi art niyet yok içimizde ikimizinde.. daima anlayışlı ve çok iyi anlaşıyoruz.. hatta öyle ki görenler birbirimize benzetiyo bizi, kardeş sanıyor.. ve ben bundan çoooooook hoşlanıyorum..
canımın içi o benim
dilerim ki herkese nasip olsun böyle bi dostluk..
ben İstanbul'da yaşıyorum, üniversiteyi şehir dışında okudum.. ve yurtta kaldım o süreç boyunca.. belki de hayatımın en kalıcı olduğunu düşündüğüm dostumu orda kazandım ben.. şimdi benim için çocukluk arkadaşlarımdan bile özel, güvenilir, canımdan öte..
yurtta tanıştık ilk sene, sonra aynı odaya çıkma talebimiz oldu.. 7x24 beraber paylaştık herşeyi.. küsmelerimiz, triplerimizde oldu elbet ama olmaması saçmaydı zaten
ardından öğrendim ki, o da İstanbul'dan.. daha bi arttı sevincim,heyecanım..
bizim dostluğumuz üniversitede başladı, ora büyüdü gelişti.. birbirimize çok benziyoruz, çok seviyoruz ve Allah'ın izniyle ölene dekte görüşmeye devam edeceğiz.. ne bi kıskançlık, ne bi kin nede ufacık bi art niyet yok içimizde ikimizinde.. daima anlayışlı ve çok iyi anlaşıyoruz.. hatta öyle ki görenler birbirimize benzetiyo bizi, kardeş sanıyor.. ve ben bundan çoooooook hoşlanıyorum..
canımın içi o benim
dilerim ki herkese nasip olsun böyle bi dostluk..
- 27 Kasım 2010
- 14.169
- 599
Buna ek olarak;[SIZE=3[COLOR=#0000ff]ilk olarak şunu belirtmek istiyorum ki, ben bu başlığa katılmıyorum
ben İstanbul'da yaşıyorum, üniversiteyi şehir dışında okudum.. ve yurtta kaldım o süreç boyunca.. belki de hayatımın en kalıcı olduğunu düşündüğüm dostumu orda kazandım ben.. şimdi benim için çocukluk arkadaşlarımdan bile özel, güvenilir, canımdan öte..
yurtta tanıştık ilk sene, sonra aynı odaya çıkma talebimiz oldu.. 7x24 beraber paylaştık herşeyi.. küsmelerimiz, triplerimizde oldu elbet ama olmaması saçmaydı zaten
ardından öğrendim ki, o da İstanbul'dan.. daha bi arttı sevincim,heyecanım..
bizim dostluğumuz üniversitede başladı, ora büyüdü gelişti.. birbirimize çok benziyoruz, çok seviyoruz ve Allah'ın izniyle ölene dekte görüşmeye devam edeceğiz.. ne bi kıskançlık, ne bi kin nede ufacık bi art niyet yok içimizde ikimizinde.. daima anlayışlı ve çok iyi anlaşıyoruz.. hatta öyle ki görenler birbirimize benzetiyo bizi, kardeş sanıyor.. ve ben bundan çoooooook hoşlanıyorum..
canımın içi o benim
dilerim ki herkese nasip olsun böyle bi dostluk..
[/COLOR][/SIZE]
Biz beraber buyuduk beraber yuruduk..
Haayatimizin en guzel gunlerini hala beraber yasiyoruz..
Hic kusmedik birbirimizi hic en derinden incitmedik..
Seneler gecti evlendik ..
Vee yarin kizim 1 yasina girecek ve teyzesi kizimi yine yalniz birakmayacak..
Dogdugunda nasil yani basindaysa yine yanimizda olacak..
Rabbim herkese boyle gonlu yuregi guzel dostlar nasip etsin..
Allah herkesin gonlune gore versin.
Iyi ki varsin can dostum..
Ben biliyorum ki ne zaman ihtiyacim olsa sicacik elin ve guzel yuregin hep benimle..
Olumume gangayiz ahahha
Seviyorum senii cok cokk...
Yarin gorusmek dilegiyle opuyorum guzel yureginden..
- 24 Ağustos 2009
- 4.631
- 1.123
- 14 Aralık 2013
- 8.314
- 6.284
Benim şu an üniversitedeki 3. yılım ama bu arkadaşlık konusundan çok muzdaribim. İlk yılımda acayip büyük kazıklar yedim. Geçen yıl akıllanırım diye düşündüm ev arkadaşımdan kazık yedim. Özellikle de para konusunda çok sömürüldüm, çok düşük insanlar çıktı karşıma. Bu yıl ahlağı son derece bozuk, para düşkünü, menfaatçi, çıkarcı insanlar var yine etrafımda. Herkesi belli bir mesafede tutuyorum. Bu yıl sevgilim geldi okuduğum şehre yanıma. Şükür ki o var, tüm dost ihtiyacımı onunla karşılıyorum. Yine de bir kız arkadaşa ihtiyaç duymuyor değilim. Lise dostumu özlüyorum valla.
- 30 Nisan 2009
- 485
- 41
Herkesin bi son kullanma tarihi vardır maalesef..
Ben de şuan üniversitede okuyorum 2. sınıfım daha geçen ay can ciğer olduğum kız arkadaşlarımla bugün düşman kesildik...
Babam gelmişti yanıma 3 gün bende kaldı okula filan gidemedim daha sonra gittiğimde bi baktım kimse konuşmuyor benimle.
O 3 gün içinde ne olmuşsa olmuş millet birbirini doldurmuş bana cephe almışlar..
Ama takılmıyorum artık açıkçası... okul bitince zaten irtibatımız kopacaktı, varsın bitmeden kopuversin napiyim...
Ben de şuan üniversitede okuyorum 2. sınıfım daha geçen ay can ciğer olduğum kız arkadaşlarımla bugün düşman kesildik...
Babam gelmişti yanıma 3 gün bende kaldı okula filan gidemedim daha sonra gittiğimde bi baktım kimse konuşmuyor benimle.
O 3 gün içinde ne olmuşsa olmuş millet birbirini doldurmuş bana cephe almışlar..
Ama takılmıyorum artık açıkçası... okul bitince zaten irtibatımız kopacaktı, varsın bitmeden kopuversin napiyim...
- 25 Temmuz 2011
- 2.648
- 71
Geçen sene, 1 yıl boyunca üniversite okumuş ve bu yıl okulu dondurmuş biri olarak konuşuyorum. Çok güzel dostlarım,dostluklarım oldu geçen sene ama 10 tane çok samimi arkadaşım olduysa kala kala 2-3 arkadaşım kaldı hala konuşmaya devam ettiğim. Gözden ırak olan kesinlikle gönülden de ırak oluyor. Canımın içi dediğim,okulumu dondurdum ve artık görüşemeyeceğim diye günlerce ağladığım bir arkadaşım vardı, en samimi olduğum oda arkadaşımdı. O bile doğru düzgün mesaj atmaz oldu. Ben yurt dışında yaşıyorum,arkadaşlarım Türkiye'de. Tarifeler geçerli olmuyor ama o en samimi olduğum arkadaşım da ben de whatsapp kullanıyoruz. Ve son 2 aya yakındır ben mesaj atmadıkça bir mesaj bile atmadı neredeyse. En son 2 hafta önce konuştuk onda da ben mesaj atmıştım. Görüyorum,whatsappa giriyor ama bir mesaj bile atmıyor. Ben de artık mesaj atmama kararı aldım. O kadar çok ağladım ki onlardan ayrı kaldım diye. Hep üzülüyordum da. Ama baktım ki onlar gayet mutlular,hayatlarına devam ediyorlar ben niye onların yasını tutayım dedim. Artık o kadar üzülmüyorum. Onlara sürpriz yapıp Mayıs ayında Türkiye'ye gelecektim ama onlar için olsam da olmasam da fark etmeyeceğini anladım ve gitmekten vazgeçtim.
