Ne yapacağın gayet açık, bu sene kpss kasıp atanmak. Ne mutlu ki sana hem çalışıp hem de kpss'ye hazırlanma zorunluluğun yok. Bence sınava gayet odaklanarak yapabilirsin. Özel ile ömür geçmez, yani özele giren arkadaşların da illaki kpss'ye girmeye karar verecek.Merhaba bu sene üniversiteden mezun oldum yaklaşık 1 hafta önce. Kpss hazırlanıyordum - bölümüm ingilizce öğretmenliği - 4.sınıftan dolayı çok ilerletemesem de çat pat bir yere getirdim. Artık deneme ve genel tekrarlarla ilerlemeyi, olmazsa 1 sene daha vererek kpss hazırlanmayı düşünüyordum ta ki birkaç gün öncesine kadar.
Bölümümdeki çoğu insan özel okullara başvurdu ve nerdeyse hepsi önümüzdeki sene işe başlayacak, anlaşma imzaladılar. Ben de bunları görünce kendimi geri kalmış gibi hissetmeye başladım. Yeni mezun biri olarak kafamda olumsuz düşünceler şimdiden uçuşmaya başladı, panik yaptım. Sizin bu süreciniz nasıl geçti? Öncelikle bunu sormak istiyorum.
Diğer konu ise, aynı bölümden mezun olduğumuz erkek arkadaşım da özel bir okulda işe girdi. Zaten sorunlar olan bir ilişkiydi ancak bir kopuş olmamıştı aramızda, düzeltmeye çalışıyorduk. Ama işe girdikten sonra beni tamamen unuttu diyebilirim. İlk tartışmamızdan sonra beni her yerden çıkardı ve şuan asla konuşmuyoruz, ben de yazmıyorum. Zaten anlaşma imzaladığı okulda çalışacak olan diğer kişiler de bizim bölümden, onları tanıyor. Bu ona baya rahatlık verdi. Düzenini kurdu. Ben kendimi o kadar kötü hissediyorum ki. Hayatım boyunca oturup sadece evde ders çalışacağım gibi geliyor. Çok fazla gelecek planımız vardı ve şuan kopmakta inanılmaz zorluk çekiyorum.
İleride nasıl bir hayat kuracağım bilmiyorum, mesela bir kere kendisi bana laf sokmuştu " zaten senin ev geçindirme gibi bir derdin olmaz, rahatsın " diye. Çalışmamayı sorun etmeyecek gibi gözüken bir erkek bile illaki laf sokuyor benim anladığım.
Artık yetişkin olmam ve hayata atılmam gerektiğini tam olarak anladığım noktadayım. Bu beni çok korkutuyor. Aile evinde mi kalacağım, kimlerle tanışacağım, iş bulabilecek miyim, bulduğumda yapabilecek miyim bir sürü soru var aklımda. İlişkim ister istemez bana bir güvence vermişti sanırım. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum
ben de öyle düşünüyorum, herkesin kendi kararı ama ben sırf ilişkim kötü gidiyor diye etkilenip kpss çalışamayan biri oldum süreç içerisinde. o ise artık iş kısmını halletti, zaten evi de var, benle olan ilişkisini de bitirmiş oldu. bunlar o kadar canımı acıtıyor ki.Çok değil 3 sene sonra bunalmış bıkmış ve yorulmuş olacak.
Özel sektörde çalışıp mutlu olan öğretmen sayısı çok çok az.
Birde mezun olalı daha 1 hafta olmuş insanlar bikac sene işsiz güçsüz takılıyorlar.
Bı kendinizi rahat bırakın bence.
Ayrıca tartışma oldu diye tutup sizi her yerden çıkaran biri de çocuktur bence uğraşmayın böyle insanlarla.
Barışacaksaniz da kendi gelsin koşmayın şu erkolarin peşinden.
evet ailem kpss olana kadar çalışmana gerek yok evde hazırlan diyor, bu açıdan şanslıyım sanırım. ama düşünüyorum da psikolojim çok etkilenmez mi kendimi akranlarımla kıyaslandığım için? evet yalnız kalma korkum o kadar var ki sanki ölüm gibi bir acı yaşıyorum, para kazanır kazanmaz ilk yaptığım şey terapi almak olacak kesinlikle:)Ne yapacağın gayet açık, bu sene kpss kasıp atanmak. Ne mutlu ki sana hem çalışıp hem de kpss'ye hazırlanma zorunluluğun yok. Bence sınava gayet odaklanarak yapabilirsin. Özel ile ömür geçmez, yani özele giren arkadaşların da illaki kpss'ye girmeye karar verecek.
Mezuniyetin hayırlı olsun.
Ayrıca ilişkinin olması sana güvence vermez muhtemelen yalnız kalma korkun var, bunu aşmaya çalış. Sonuçta hayata yalnız geldik, yalnız gideceğiz.
Kıyaslamamayı seçmekte senin elinde ya da kıyaslayıp daha çok azmedip başarıyla atanırsın bu da bir seçenek. Kişi ne yaparsa kendine yapar demem o ki, kendi yoluna odaklan gerisi boş.evet ailem kpss olana kadar çalışmana gerek yok evde hazırlan diyor, bu açıdan şanslıyım sanırım. ama düşünüyorum da psikolojim çok etkilenmez mi kendimi akranlarımla kıyaslandığım için? evet yalnız kalma korkum o kadar var ki sanki ölüm gibi bir acı yaşıyorum, para kazanır kazanmaz ilk yaptığım şey terapi almak olacak kesinlikle:)
ben de öyle düşünüyorum, herkesin kendi kararı ama ben sırf ilişkim kötü gidiyor diye etkilenip kpss çalışamayan biri oldum süreç içerisinde. o ise artık iş kısmını halletti, zaten evi de var, benle olan ilişkisini de bitirmiş oldu. bunlar o kadar canımı acıtıyor ki.
[/QUOTE
İnsanlar tanışır anlaşır , ilerler sonra uyuşmazlar mutlu olmazlar ayrılırlar. . Çok dramalize etmeyin sizin yanınızda mutlu değil ayrılmak istemiş . Sizde aynı duyguları hissedebilirsiniz ayrılmakta normal . Derslerinize odaklanın atandığınızda güzel olacak insallah
İlla atanmaya gerek yok terapi almak için.evet ailem kpss olana kadar çalışmana gerek yok evde hazırlan diyor, bu açıdan şanslıyım sanırım. ama düşünüyorum da psikolojim çok etkilenmez mi kendimi akranlarımla kıyaslandığım için? evet yalnız kalma korkum o kadar var ki sanki ölüm gibi bir acı yaşıyorum, para kazanır kazanmaz ilk yaptığım şey terapi almak olacak kesinlikle:)
ben daha çok şema terapi, aktarım odaklı terapiler işe yarar diye düşünüyorum. devlet hastenelerinde psikiyatristler 10 dk dinleyip ilaç yazıyorlar çünkü zaman kısıtlı. ve bir de kullanacağımız ilaçlar ilerde memuriyete etki edebilir diye de şeyler okumuştum o yüzden ertledimİlla atanmaya gerek yok terapi almak için.
Devlet hastanesi psikiyatristine de gidebilirsiniz.
evet ya insanlar uzun yıllar işsiz kalıp sonra da iş bulabiliyorlar. normalde bu kadar paniklemezdim ama özellikle eski sevgilim detayı canımı çok sıktı. iş hayatına girince resmen ilişkimiz bir anda silebileceği bir şeye dönüştü, ben de kaygılı bağlanan bir insanım. yalnızken kendimi çok değersiz görüyorum. o yüzden bir şeyle meşgul olmak istiyorum sanırımDaha 1 hafta olmuş mezun olalı. Bi dur soluklan dinlen bence. Zaten çalışmaya başlayınca 58 yaşına kadar çalışacaksın en az.
Tabi ki kpss'ye hazırlan ama bu kadar endişeli olma.
Gurursuzluk zaten.ben bu adamdan nedense hiç iyi enerji alamadım.sizce bir arayıp konuşsam mı kızlar:/ ama gurursuzluk gibi geliyor artık yaptığım
Çoğumuzda bu durum var maalesef.yalnız değilsin.evet ya insanlar uzun yıllar işsiz kalıp sonra da iş bulabiliyorlar. normalde bu kadar paniklemezdim ama özellikle eski sevgilim detayı canımı çok sıktı. iş hayatına girince resmen ilişkimiz bir anda silebileceği bir şeye dönüştü, ben de kaygılı bağlanan bir insanım. yalnızken kendimi çok değersiz görüyorum. o yüzden bir şeyle meşgul olmak istiyorum sanırım
evet böyle yazınca aşırı itici durdu ben de rahatsız oldum, aslında zamanında ben istemediğimde çok uğraştığını görmüştüm ve bilmiyorum ya o samimiyeti bana geçmişti. saçma sapan bir ilişki olsa aman iyi oldu deyip geçebilirdim ama hem uzun hem de ilgi ve sevgi gördüğüm bir ilişkiydi eğer objektif bakabiliyorsam tabi. en son tartışmalarda hep ya o ya ben yazardık ve düzeltmeye uğraşır oturur tek tek hatalarımızı konuşur sorular sorardık. ama bu son muhabbetlerde zaten işim var artık kafasına mı girdi bilmiyorum, o kadar da uğraşmadı, saldı resmen ilişkiyi. ben de yazmadım artık.Gurursuzluk zaten.ben bu adamdan nedense hiç iyi enerji alamadım.
Biraz daha zaman geçsin o zaman bence.evet böyle yazınca aşırı itici durdu ben de rahatsız oldum, aslında zamanında ben istemediğimde çok uğraştığını görmüştüm ve bilmiyorum ya o samimiyeti bana geçmişti. saçma sapan bir ilişki olsa aman iyi oldu deyip geçebilirdim ama hem uzun hem de ilgi ve sevgi gördüğüm bir ilişkiydi eğer objektif bakabiliyorsam tabi. en son tartışmalarda hep ya o ya ben yazardık ve düzeltmeye uğraşır oturur tek tek hatalarımızı konuşur sorular sorardık. ama bu son muhabbetlerde zaten işim var artık kafasına mı girdi bilmiyorum, o kadar da uğraşmadı, saldı resmen ilişkiyi. ben de yazmadım artık.
O yazmadıysa sen de yazma. Belli ki ilişki bitmiş. O nasıl ki geleceğiyle meşgul sen de kendi geleceğini şekillendirmeye başla.evet böyle yazınca aşırı itici durdu ben de rahatsız oldum, aslında zamanında ben istemediğimde çok uğraştığını görmüştüm ve bilmiyorum ya o samimiyeti bana geçmişti. saçma sapan bir ilişki olsa aman iyi oldu deyip geçebilirdim ama hem uzun hem de ilgi ve sevgi gördüğüm bir ilişkiydi eğer objektif bakabiliyorsam tabi. en son tartışmalarda hep ya o ya ben yazardık ve düzeltmeye uğraşır oturur tek tek hatalarımızı konuşur sorular sorardık. ama bu son muhabbetlerde zaten işim var artık kafasına mı girdi bilmiyorum, o kadar da uğraşmadı, saldı resmen ilişkiyi. ben de yazmadım artık.
sanırım aynı branştayız. özel değilse nerde çalıştığınızı yazar mısınız, mesaj da atabilirsiniz. eğer kurumsal bir yerse şaşırırım ama butik bir okulsa sanırım her yer öyle.. kesinlikle devlet ve özel şartları aynı değil bence de ama artık kpss şartları da zorlaştı, bilmiyorum galiba saçma bi kıyastayım herkesle. kendi önüme bakamıyorumÖzel okulda çalışmak çok zor bir sene deneyimledim seneye oturup kpss çalışcam .Ve çalışma hayatı +kpss asls bir arada gitmez okuldan dönünce ölü gibi olurdum.Ve oraların garantisi yok başarılı bir öğretmen olmama rağmen kurum kapandı işten çıkarıldım.Ve maaşlar çok az .Ve ek iş çok fazla .Velileri bile iki haftada bir arayıp öğrenciler hakkında bilgi veriyorduk tek tek .Bu bile kolay değildi .Devlette öğretmen iyi kötü karşılığını alırken özelde sabah 9 akşam 7 gibi saatlerde çalışıp onların yarısını alırsın .Sürekli diken üstünde bir çalışma hayatı var özel okullarda.Müdürü veliyi öğrenciyi memnun etmek zorundasın.Ama verdikleri beş kuruş para.
ama sanki daha önceki hayatı unutmuş gibiyim, ayrılmak çok korkutucu geliyor. hatta ayrılığın getireceği yalnızlığa kıyasla birlikteliğin anlamsızlığını tercih edebilirim gibi...hangi ara bu kadar pasif, bağımlı oldum inanın bilmiyorum ama sevilmek benim zaafım gibi bir şey. bittiğini kabullenmek istemiyorum. belki de guursuzluk yapa yapa öğreneceğim bittiğiniO yazmadıysa sen de yazma. Belli ki ilişki bitmiş. O nasıl ki geleceğiyle meşgul sen de kendi geleceğini şekillendirmeye başla.