- 20 Mart 2021
- 527
- 276
Merhaba bu sene üniversiteden mezun oldum yaklaşık 1 hafta önce. Kpss hazırlanıyordum - bölümüm ingilizce öğretmenliği - 4.sınıftan dolayı çok ilerletemesem de çat pat bir yere getirdim. Artık deneme ve genel tekrarlarla ilerlemeyi, olmazsa 1 sene daha vererek kpss hazırlanmayı düşünüyordum ta ki birkaç gün öncesine kadar.
Bölümümdeki çoğu insan özel okullara başvurdu ve nerdeyse hepsi önümüzdeki sene işe başlayacak, anlaşma imzaladılar. Ben de bunları görünce kendimi geri kalmış gibi hissetmeye başladım. Yeni mezun biri olarak kafamda olumsuz düşünceler şimdiden uçuşmaya başladı, panik yaptım. Sizin bu süreciniz nasıl geçti? Öncelikle bunu sormak istiyorum.
Diğer konu ise, aynı bölümden mezun olduğumuz erkek arkadaşım da özel bir okulda işe girdi. Zaten sorunlar olan bir ilişkiydi ancak bir kopuş olmamıştı aramızda, düzeltmeye çalışıyorduk. Ama işe girdikten sonra beni tamamen unuttu diyebilirim. İlk tartışmamızdan sonra beni her yerden çıkardı ve şuan asla konuşmuyoruz, ben de yazmıyorum. Zaten anlaşma imzaladığı okulda çalışacak olan diğer kişiler de bizim bölümden, onları tanıyor. Bu ona baya rahatlık verdi. Düzenini kurdu. Ben kendimi o kadar kötü hissediyorum ki. Hayatım boyunca oturup sadece evde ders çalışacağım gibi geliyor. Çok fazla gelecek planımız vardı ve şuan kopmakta inanılmaz zorluk çekiyorum.
İleride nasıl bir hayat kuracağım bilmiyorum, mesela bir kere kendisi bana laf sokmuştu " zaten senin ev geçindirme gibi bir derdin olmaz, rahatsın " diye. Çalışmamayı sorun etmeyecek gibi gözüken bir erkek bile illaki laf sokuyor benim anladığım.
Artık yetişkin olmam ve hayata atılmam gerektiğini tam olarak anladığım noktadayım. Bu beni çok korkutuyor. Aile evinde mi kalacağım, kimlerle tanışacağım, iş bulabilecek miyim, bulduğumda yapabilecek miyim bir sürü soru var aklımda. İlişkim ister istemez bana bir güvence vermişti sanırım. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum
Bölümümdeki çoğu insan özel okullara başvurdu ve nerdeyse hepsi önümüzdeki sene işe başlayacak, anlaşma imzaladılar. Ben de bunları görünce kendimi geri kalmış gibi hissetmeye başladım. Yeni mezun biri olarak kafamda olumsuz düşünceler şimdiden uçuşmaya başladı, panik yaptım. Sizin bu süreciniz nasıl geçti? Öncelikle bunu sormak istiyorum.
Diğer konu ise, aynı bölümden mezun olduğumuz erkek arkadaşım da özel bir okulda işe girdi. Zaten sorunlar olan bir ilişkiydi ancak bir kopuş olmamıştı aramızda, düzeltmeye çalışıyorduk. Ama işe girdikten sonra beni tamamen unuttu diyebilirim. İlk tartışmamızdan sonra beni her yerden çıkardı ve şuan asla konuşmuyoruz, ben de yazmıyorum. Zaten anlaşma imzaladığı okulda çalışacak olan diğer kişiler de bizim bölümden, onları tanıyor. Bu ona baya rahatlık verdi. Düzenini kurdu. Ben kendimi o kadar kötü hissediyorum ki. Hayatım boyunca oturup sadece evde ders çalışacağım gibi geliyor. Çok fazla gelecek planımız vardı ve şuan kopmakta inanılmaz zorluk çekiyorum.
İleride nasıl bir hayat kuracağım bilmiyorum, mesela bir kere kendisi bana laf sokmuştu " zaten senin ev geçindirme gibi bir derdin olmaz, rahatsın " diye. Çalışmamayı sorun etmeyecek gibi gözüken bir erkek bile illaki laf sokuyor benim anladığım.
Artık yetişkin olmam ve hayata atılmam gerektiğini tam olarak anladığım noktadayım. Bu beni çok korkutuyor. Aile evinde mi kalacağım, kimlerle tanışacağım, iş bulabilecek miyim, bulduğumda yapabilecek miyim bir sürü soru var aklımda. İlişkim ister istemez bana bir güvence vermişti sanırım. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum
Özel okulda, dil okulunda anaokulunda çalışmış bir ingilizce öğretmeni olarak söylüyorum kesinlikle öyle yerlere girmek çocuk oyuncağı. Hiç kendini geri kalmış hissetme. Ben de uzun süre dil okulunda çalıştım ve birkaç ay önce ayrıldım çünkü bir öğretmen için özelde çalışmak demek kölelik demek 
Sana asgari veya asgariden üç beş fazla verince direkt köle gözüyle bakıyorlarmış ama abartmıyorum. Genelde net bir programın olmuyor. Bir bakıyorsun haftada 45 saat çalışmışsın. Canın çıkmış. Haftasonu, Pazar günleri de çalışmak cabası.. millet sahillerde pikniklere kahvaltılara giderken sen uzaktan bakıyorsun
Çevrendeki çoğu kişi de pazar günleri çalışmadığı için kimseyle denk gelemiyorsun bla bla bla.. ben de geleceğim hakkında ne yapacağım kararsızım bu ara. Kpss deneyeceğim seneye. Bir yandan özel ders veriyorum online/yüzyüze. Bakalım hayırlısı. Kendini üzme. Paraya ihtiyacın varsa gir bi özele çalış ben de öyle yaptım ama bunu bir kariyer basamağı olarak görme, daha yeni mezun olmuşsun zaten. Kpss çalışıp bir yandan da işte çalışabilirsin yapabilirim diyorsan. Kendini üzüp yetersiz hissetme. Ülkedeki çoğu üniversite mezunundan şanslıyız çünkü en azından nispeten atanma şansımız daha yüksek, böyle düşün.
