Üniversite bunalımı

Üniversite öyle maalesef. Ben de son zamanlara doğru tahammül edemeyip uzaklaşmıştım çoğu kişiden. Sürekli dedikodu, okulla ilgili sürekli ben hiç çalışmadım ki muhabbeti ve insanların öğle yemeğine yalniz gitmeyim yalnız kalmayım gibi düşüncelerden dolayı arkadaşlık yaptiğini farketmek çok sıkmıştı beni. Bence bunun böyle olduğunu kabul edip ona göre kurarsan arkadaşlıkları daha iyi olur.

Bir de bence üni.de istediğin gibi arkadaşlığı başka bölüm okuyan biriyle kurmak daha kolay. Yurttan ve ya dil kursundan olabilir.

Üniversitede ben bölümümdeki arkadaşlarla hiç anlaşamıyordum, ortak noktamız hiç yoktu, üç kişi hariç. Onlarla da olan bahsettiğiniz gibi okul içi bir arkadaşlıktı. Derslere genelde ikinci öğretimlerle giriyordum, arkadaşlarım ve grubum orada oluştu zamanla. Çalışıyordum bir yandan, oradan arkadaşlarım vardı, ev arkadaşlarının çevresi bir süre sonra daha yakın olmaya başlıyor ve diğer fakültelerden insanlarla not ilişkisi olmadığı için daha yakın olunuyor. O yüzden biraz farklı çevrelere girmek için fırsat yaratmaya çalışın.

Lisede kazandığım arkadaşlarımla halen görüşürüm. Hepsi de canım ciğerim. Ama üniversite öyle değil. Rekabet ortamı var, iş kaygısı var ve en önemlisi çan sistemi var. Eminim kardeşinizle okusanız onunla bile bu problemleri yaşarsınız.
Üniversitedeki arkadaşlarımla okul dışında görüşmüyorum. Sizin arkadaşlarınız gibiyim sanırım.

Üniversitende kulüpler, topluluklar yok mu? Onlardan sana uyanlara üye olsan. Yeni arkadaşlar kolaylıkla edinirsin.

Madqueen .!.:

Bazen diyorum ki umursama bu insanları içinden geldiği gibi davran ne istersen yap. Bırak arkandan ne derlerse desinler. Ama olmuyor işte acaba ne yaptım da kalkıp başka masaya geçecek kadar benden nefret ediyorlar diye düşünmekten kafayı yiyeceğim

Genişletmek için tıkla...

Böyle insanlar heryerde sevgili kardeşim ..toplumu çok iyi,iyi ,orta ,kötü olarak sınıflandırırsan zaten iyi insan oranı % 25 ,iyilerden birinin sana denk gelme ihtimali de belki %5 .. onların alaycı gülmeleri senin düşünüp üzülmen değil kendilerinin kötü ruh ve enerjilerinden ileri geliyor .
güçlü olmadıkça bunların üstesinden gelemez rüyalarında bile huzursuz olursun . Ağaçlar yalnız ve ayakta ölür otlar ise bir küme halinde hep birlikte kurur , bunu unutma ,bir ağaç gibi yalnız ve güçlü olabilmeyi öğren , tavsiyem bol bol kitap oku ,iyi kitaplar ,felsefe , sosyoloji ,psikoloji ..kendini tanıyıp keşfettikçe ve toplumu olaylara bakışın dramatik olmayacak ,
-hayatında gelip geçici insanların- vaktini çalıp seni mutsuz etmesine izin verme . .Bırak vaktini bir kitap , yalnız bir saatlik yürüyüş ,hatta sokaktaki bir kedi alsın, ama mutsuzluk ve karamsarlık değil ...

liseden sonra üniversitede çok yakınlık beklememek lazım.şansın varsa kafa dengi insanlar bulur gününü geçirirsin.okulun sonunda görüşeceğin ya bir ya iki kişidir.herşeyi tadında bırakmak lazım.çok beklentin olmasın öyle samimi arkadaş grubu olup okul sonrası devam ettiren zaten nadir insan var.iki üniversite deneyimi olan biri olarak bunu söylüyorum.ilk üniversitede çok kafa dengi insanlarla çok güzel yıllar geçirdim ikincisinde yine güzel insanlarla tanıştım ama hayat tarzımız farklı olduğu için çok azıyla dışarıda görüşüyorum.

Bulursun zamanla ya ben de ilk sene arkadaş edinememiştim sonra Denizli'nin mükemmel üniversitesinde mükemmel arkadaşlıklar edindim