Umutlu Bekleyişim Bebeğimle Devam Ediyor...

Ben çocukken bir reklam vardı... bir gazoz reklamıydı.... çok güzel sarışın hafif tombik bir kız çocuğu "yüz bin baloncuk" yuttum diyordu...

Dün ultrasonda içimdeki çok sayıdaki baloncuk gibi yumurtaları görünce ben de kendimi öyle hissettim.

Maya'daki diğer doktorum Adnan Hoca'ya kaç yumurta var bilebiliyor muyuz diye sorduğumda, sayarsak bilebiliriz dedi gülümseyerek. beni de merakta bırakmak istemedi sağolsun. başladı saymaya, gözü kesene kadar saydı. son söylediği rakam 25'ti. en az 25 dedi. 25-30 arası yumurtan var.

bunlar ne mi olacak? 2 ya da 3 tanesi bana geri dönecek, gerisi ise "dondurma çocuk" olacak...
 
Maşallah tebrikler arkadaşım. Hayırlısıyla bebişlerini kollarını alacağın günlere inşallah
 
Çok teşekkür ederim Hereda arkadaşım... inşallah hepimiz bu duyguyu en kısa sürede yaşarız.
 
OPU-yumurta toplama işlemin bittikten sonra OHSS olmazsın die dua edicem, bu yumurtaların bir kısmının içi boş çıkabiliyor ama önemli olan ortalama 15 adet sağlıklı yumurta elde edebiliyor olmaları. Ben 28 tane verdim , 20 si doluydu mesela..15 i döllenmişti...En kısa sürede en sağlıklı biçimde hamile kalman dileğiyle...
 
canım serenascım... sen benim için büyük bir umut ışığısın... iyi ki varsın... teşekkür ederim canım...
 
Yıllar önce Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar" adlı bir romanını okumaya çalışmıştım... çalışmıştım diyorum; çünkü yaşıma göre biraz ağır gelen bir kitap olmuştu...

Birkaç gündür "Tutunamayanlar" hakkında bir yazı yazmak geçiyor aklımdan... Ama elim varmadı... Olumsuz duygulara yer yok benim için... Burası "umutlu bir bekleyiş"in anlatıldığı bir sayfa...
Biz tutunanlara yoğunlaşacağız...
Bir kalbin iki yarısı gibi önce ikiye, sonra dörde bölünen... bölündükçe hayata tutunan minik hücrelere...
Hayata tutunanlara...

Büyük buluşmaya az kaldı...

e2 hormonumda nihayet dün beklenen düşüş gerçekleşti... ve 100 doz kadar ilaç yapıldı bana yeniden... çaptan düşmüş benim yumurtalar hemen...

Bu ohss riski için süper güzel bir gelişme ama opu günümü 1 gün daha sarkıttı...

Anneler gününde trasferim olur diye düşünüyordum ya, şuan o gün yumurta toplama işlemim olacak diye görünüyor... artık birşey diyemiyorum tabii, bakalım bugün ne gibi gelişmeler bekliyor bizi?

Bu sonuç beni bu sabah yeniden kan vermeye itti...

Ne el kaldı ne ayak gerçekten... Damarlarımın bu kadar sorun çıkartacağını hiç düşünmemiştim...

Daha önce de bahsetmiştim hepsi bir silsile gibi birbirinden etkileniyor...

Tıpkı itinayla dizilmiş domino taşları gibi...
 
Son düzenleme:
canım umutlu ol inş.....herşey gönlunce olur..............tutunmaya çalış hayata sevdıklerıne ........bol dua ile...rabbım bu mubarek cuma sıkıntılarını gıdersın..yolunu açsın
 
babytwın slm arkadasım senın yumurtaların topalmdımı capları kac en buyugunun benımde yarın toplanması gerekıodu ama bıraz kucuk oldukları ııcn ertelendı sanırım ben yarın catlatlam ıgneıs vurulacam sen vuruldunmu igneni sımdıden tsk ederım cevabın icin
 
sevgi burak, elmuallim tekrar tekar teşekkür ediyorum sizlere... dualarınız hepimizin duaları olsun... hepimiz bebeklerimize kavuşalım...
 
babytwın slm arkadasım senın yumurtaların topalmdımı capları kac en buyugunun benımde yarın toplanması gerekıodu ama bıraz kucuk oldukları ııcn ertelendı sanırım ben yarın catlatlam ıgneıs vurulacam sen vuruldunmu igneni sımdıden tsk ederım cevabın icin

arkadaşım canım tedavimiz aynı tarihlere denk gelmiş.. benim de aslında perşembe yapılacaktı pazara erteledni.. yani toplama günü yarın canım... dün gece çatlatma iğnemi oldum... allah yardımcımız olsun... güzel haberlerini bekliyorum... :teselli::Saruboceq:
 
Dün tüp bebek tedavimi yürüten üst kurul - Maya'dan sevgili doktorlarım Osman D. Özgün ve Adnan Kaya ile sevgili hemşirem Şerife- kafa kafaya vererek; son e2 tahlilimi ve yumurtalarımın gelişimini değerlendirdi...
herşeyin yolunda gittiğine, yumurtaların tavaya geldiğine ve çatlatılmasına karar verildi...

Dün gece saat tam 12.30'da yumurta çatlatma iğnesi yapıldı... Ebru hemşire sıkı sıkı tembih etti, sakın geciktirme diye.... eşimle gittik iğneyi o saatte açık bir poliklinikte yaptırdık... biraz yakan bir iğne...

dün benim için gün, buruk bir haberle sonlandı... Maya'da tedavi gören arkadaşım cans'ın gebelik haberini bekliyorduk... ilk tüp bebek tedavisinin sonucunu... kadınlar kulübünde sayfasına yazdığı yazıyı okuyunca oldukça sarsıldım ve üzüldüm... Oysaki dün ne kadar çok zil çalmıştı Maya'da... 6 kişinin haberi bekleniyordu... 5'i gebe... sadece 1'i negatif... o da cans...
o bunu kötü bir şans olarak değerlendiriyor ama ben öyle değerlendirmiyorum... en kısa sürede meleklerine kavuşacağına inanıyorum çünkü...

Bugün 14. günüm...

Bu sabah şerife hemşire ile konuşurken "yumurtaların çatladı mı?" diye sordu. Ben de bilmiyorum ki "çatlarken ses gelir mi?" gibi espriyle karışık bir soru sordum... bu soruya herkes çok güldü... düşünsenize öyle olduğunu ve karnımdan sesler geldiğini...

Yarın anneler günü...
yumurta toplama günü... Adnan hocayı kovboy şapkası ve kolunda sepetle hayal ediyorum kapıda...
Tam bir koli yumurtam var... bakalım hepsinin içi dolu mu? kaçı çift, kaçı tek... bugün bunu merak ediyorum... yarın kaç embriyo döllendi onu merak edeceğim...
ertesi gün kaçı gelişimini devam ettirdi...

benim ultrasonda gördüklerim folikülmüş... yani içi sıvı dolu kesecikler... hepsi yumurta olmayabilirmiş... ya da içinde birden fazla yumurta olanlar olabilirmiş.. bu bilgiyi bugün öğrendim...

Anneler gününde döllenecekler... bakalım ne gibi bir sürpriz planlıyorlar benim için?
 
Dün tüp bebek tedavimi yürüten üst kurul - Maya'dan sevgili doktorlarım Osman D. Özgün ve Adnan Kaya ile sevgili hemşirem Şerife- kafa kafaya vererek; son e2 tahlilimi ve yumurtalarımın gelişimini değerlendirdi...
herşeyin yolunda gittiğine, yumurtaların tavaya geldiğine ve çatlatılmasına karar verildi...

Dün gece saat tam 12.30'da yumurta çatlatma iğnesi yapıldı... Ebru hemşire sıkı sıkı tembih etti, sakın geciktirme diye.... eşimle gittik iğneyi o saatte açık bir poliklinikte yaptırdık... biraz yakan bir iğne...

dün benim için gün, buruk bir haberle sonlandı... Maya'da tedavi gören arkadaşım cans'ın gebelik haberini bekliyorduk... ilk tüp bebek tedavisinin sonucunu... kadınlar kulübünde sayfasına yazdığı yazıyı okuyunca oldukça sarsıldım ve üzüldüm... Oysaki dün ne kadar çok zil çalmıştı Maya'da... 6 kişinin haberi bekleniyordu... 5'i gebe... sadece 1'i negatif... o da cans...
o bunu kötü bir şans olarak değerlendiriyor ama ben öyle değerlendirmiyorum... en kısa sürede meleklerine kavuşacağına inanıyorum çünkü...

Bugün 14. günüm...

Bu sabah şerife hemşire ile konuşurken "yumurtaların çatladı mı?" diye sordu. Ben de bilmiyorum ki "çatlarken ses gelir mi?" gibi espriyle karışık bir soru sordum... bu soruya herkes çok güldü... düşünsenize öyle olduğunu ve karnımdan sesler geldiğini...

Yarın anneler günü...
yumurta toplama günü... Adnan hocayı kovboy şapkası ve kolunda sepetle hayal ediyorum kapıda...
Tam bir koli yumurtam var... bakalım hepsinin içi dolu mu? kaçı çift, kaçı tek... bugün bunu merak ediyorum... yarın kaç embriyo döllendi onu merak edeceğim...
ertesi gün kaçı gelişimini devam ettirdi...

benim ultrasonda gördüklerim folikülmüş... yani içi sıvı dolu kesecikler... hepsi yumurta olmayabilirmiş... ya da içinde birden fazla yumurta olanlar olabilirmiş.. bu bilgiyi bugün öğrendim...

Anneler gününde döllenecekler... bakalım ne gibi bir sürpriz planlıyorlar benim için?
çok ilginç etkilendim... anneler günü sana mutluluk getirir inşallah...
 
arkadaşım canım tedavimiz aynı tarihlere denk gelmiş.. benim de aslında perşembe yapılacaktı pazara erteledni.. yani toplama günü yarın canım... dün gece çatlatma iğnemi oldum... allah yardımcımız olsun... güzel haberlerini bekliyorum... :teselli::Saruboceq:

slm
hayırlı olsun ayrıca yarında basarılar dilerim bend ebu aksam vuruluyorum catlatma ignesini pazartesi toplanacak benımkide hakkımızda hayırlısı bende senın guzel haberlerını beklıorum ALLAHA emanet ola.s.
 
rabbım hepınıze kolaylık versın kızlar inş guzel haberler verırısınız moral olursunuz .........
 
biz bugün babytwinle yanlışlıkda olsa kan kardeş olduk :roflol: aklıma geldikçe gülmekden ölüyorum :roflol: aynı merkezde tedavi gördüğümüzden sürekli beraberiz zaten bugüün e2 için kan alınacaktı benden beraber girdik kan alma odasına delikafadulden ben aç alınır diye düşündüğümden birşeyde yemeden gittim damarlarımda gözükmez aynı babytwin gibi :roflol: neyse ebru hemşire iğneyi batırdı ama damar yok nereye kaçtı :uhm: biraz içerde gezdirdi iğneyi benim renk falan kalmadı:roflol: dedim ben çok fenayım bayılıcam delikafadulden o arada kan alındı tabi resmen gittim geldim öbür tarafa ama korkudan :roflol: bir anda refleksle yediklerim ağzıma geldi ne olduğunu anlamadım nasıl kalktım koltukdan görmeliydiniz :roflol: koltuk bi tarafa ebru hemşire bi tarafa babytwin bir tarafa :roflol: maksat ortalığı batırmamak :teytey: o arada benim kan alınan iğne yere düşmüş bizim kızda alayım çöpe atayım demiş. ama arkasından ittirmiş çöpe iyice girsin diye meğer iğnenin arkasındada iğne varmış yazık batmış eline bizde böylelikle kankardeş olduk :teytey: ebru hemşireme yazık oldu yaaa aklıma geldikçe tutamıyorum gülüyorum hemde utanıyorum:roflol:
 
sanalem, olmuyo, hülliş ve idil engin hepinize çok teşekkür ederim arkadaşlar...
olmuyo sana ayrıca başarılar diliyorum, allah yardımcın olsun canım..i nşallah güzel haberlerini bekliyoruz...

dıptıs ilahi hala çok gülüyorum yaşadığımıza... ebru hemşirenin üstüne kustun resmen, bununla da kalmayıp koltukla birlikte üzerine atladın...
biz zaten kardeştik, ama şimdi tam kardeş olduk canım değil mi? seni çok seviyorum :)
 
Dün çok güzel bir gündü, sizlere biran önce yazmak istedim... işte opu günü yaşadıklarım...

Sabah 10.00 gibi Maya'daydık.. bizi güleryüzü ile sevgili hasta danışmanım Özgül karşıladı... çok güzel bir odaya yerleştirdi bizi...

Yumurta toplama işlemim saat tam 12.00'de gerçekleşecekti... maya cafe'de oturduk biraz eşimle... ben o sabah herhangi birşey yiyip içmeyecektim... oruç gibi...

Şerife hemşire o gün çalışmadığı halde sırf benim için gelmiş, hemşire olarak değil de yakınım olarak geldiğini söyledi.. onu görünce o kadar mutlu oldum ki anlatamam... boynuna atladım görünce... ne korku kaldı ne birşey...
Beni ameliyathaneye indirmeden önce hazırladı, çiçekli bir forma giydirdi... gelin gibi hissettim kendimi, nedimem de şerife...:asigim: Ebru hemşire ve diğer laboratuvar ekibi de bize katıldı, hep birlikte ameliyathaneye indik...

Bu arada eşimin sperm değerlerinin de beklediğimizden çok daha iyi geldiğini öğreniyoruz...
Ee ben yumurtalarıma güveniyorum zaten... :icecream:

Ameliyathanede mavi formalar içinde Osman Hoca bekliyordu bizi... oooo ekip sağlam dedi bizi görünce gülerek, bir süre sohbet ettik kendisiyle... gerçekten o kadar güven veren sıcak bir doktor ki bunu sanırım buradan anlatamam sizlere... mutlaka hastası olmanız gerekiyor, yoksa abarttığımı düşünebilirsiniz...

O arada damar yolum açıldı, bütün sorulara cevap veriyordum cin gibi, bir ara bayılmayacağımdan bahsettiler... gerisini hatırlamıyorum, sonra rüya görüyordum ki şerifenin narin tokadı ile uyandırıldım, canımmm 17 yumurtan var iyi misin dedi, "gerisine ne oldu?" dedim hemen... "yumurta kaliten çok iyi Osman Hoca seni üzmek istemedi, tek taraftan aldı" dedi... Yumurtalarımın 17 tanesi laboratuvara gitmişti, diğerleri içimde çatlayarak doğal olarak atılacaktı... Hem ohss riski hem de damar yapımın çok hassas olmasından dolayı böyle bir karar vermiş sevgili Osman Hocam... iyi ki de öyle yapmış şuan kendimi o kadar iyi hissediyorum ki... ne bir ağrım var ne de bir şişlik hissediyorum...

kendime gelmeye başlayınca odaya alınıyorum... sonra ziyaretçiniz geldi dediler.. çok güzel mor ve lila renklerinde bir demet çiçekle ve gülen yüzüyle geçmiş olsun diyerek odaya seçil hemşire girdi... canım benim... sizleri çok seviyorum... yarın hemşireler günü... gününüz şimdiden kutlu olsun... gerçekten ne kadar şanslı bir insanım... bu kadar iyi insan biraraya nasıl gelmiş şaşırıyorum...

Ve laboratuvardan haber geliyor... 17 yumurtadan 12'sinin içi dolu... Ve kaliteleri çok iyi bilgisi geliyor... ICSI işlemini Türkiye'nin en iyi embriyologları yaptı... Kerem Bey o günki programını iptal edip geldi işlem için... kendisine ne kadar teşekkür etsem azdır... a.s.

Anestezinin etkisi geçtikçe yakınlarımı arıyorum... Önce ablamları, kayınvalidemi... eve geçince iyice toparlanınca da annemi aradım... Elmalı'da bir yatırda benim için dua ediyormuş aradığımda... Canım ablam söylemiş dayanamış... Canım annem... canım ailem... a.s.

Günün büyük bir bölümünü ilaçların da etkisi ile uyuyarak geçiriyorum... O kadar çok ilaç var ki takip etmekte zorlanıyorum... Progestan ilacını içmeye başladım... Kendisi ile pek aramız yok... Beni leyla gibi yapıyor... Ama tutunma için önemli bir ilaç... bu yüzden barışacağım onunla...

Dün hakkında yazacaklarım bu kadar...
Teşekkürler Maya...
 
Son düzenleme:
X