Selam Arkadaslar,
lütfen Türkceme kusura bakmayin, ana dilim degil, yani pek iyi konusamiyorum. Kimseye derdimi anlatamiyorum ve okadar yanliz hissediyorum ki, icimi bosaltmak istedim. Fazla uzatmicam hikayemi.
Biz esimle 11 sene önce cok ama cok severek evlendik. Uzakdan akrabam olur. Dünyadaki en iyi es, sevgili koca. Düsünceliydi, nazik, kibar, beni kirmaz yani basima gelen en güzel seydi. Evlenirken oda aylesinden uzaga tasindi, yeni bi ülkeye yerlesdi yeni dil, baya zorlandi. Ama bu sürec 10 sene önce baya stressliydi, yavas yavas herseye sinirlenmeye basladi , küfürler basladi, bazen gözü dönmeye basladi bana zarar verdi. Kendimi tutamiyorum dedi.
Su an 11 yillik evliyiz ve 5 yasinda bi kizimiz var. Ben uzun bi dönem bir depresyon yasadim bu sürec icinde esim hep kizimizla ilgilendi bakdi morelimi hep düzeltmeye calisdi.3 senye yakin hep destek oldu hem kizmiza bakdi hem ise gitdi. Bende cok negativ, herseyden mutsuz olan, herseyi elestiren birine dönüsdüm. Ve asla onu dinlemedim.
Artik 11 sene sonra simdiki durumumuz herseye sinirleniyor, herseye küfür ediyor , artik Limitim doldu diyor. Bende susmiom onu iyce sinir edip kiskirtiom , sucun coguda bende. Ama cocugmuzada bagrio cok sinirli olunca beni hergün aglatiyor, küfür ediyor artik dior benim limitim doldu, engel olamiom dior. Ne yaparsan yap, düzelmem dior.
Birbirmizi okadar cok severken, nasil bu hale geldik. Ben onun ve o benim ilk askimdi okadar güzel, saf temiz bi sevgimiz vardi ki. Dünyadaki en sabirli, iyi kalbli adam. Ama son aylarda benden dolayi okadar kavga cikdi ki, son kavgada kolumu morartdi. Ki ben yine kiskirtdim. Ben kendimi biliom diyor, benim karakterim artik limizt asildiysa düzelmem dior. Seni eskisi gibi sevemem, bosanalim diyor. Sevsem bile ; sevgi yetmiyor dior. Ne saygi kaldi bizde dior, limitdi asdik diyor. En cokda kizima üzüliorum. Hersey benim yüzümden sürekli surat asdim ,negativ oldum, onu kücümsedim, delirtdim. Elimden geleni yapdim. Niye böyle yapdim onuda bilmiyorum. Depresyonda olan biri olarak hirsimi, mutsuzlugmu birisinden cikartmak istedim galiba.
Utancimdan kimseyede anlatamiyorum. Cocugum icin ve uzakdan akraban oldugun icin bosanmiyorum dior ama keske bosansak dedi. Benim sucum onun böyle olmasi cünkü hergün bi insani delirtirsen, asalarsan, surat asarsan oda insan bi zaman sonra dogal olarak oda dayanamaz ki 10 sene iyi dayandi bana. Tedavi olmam dior sen ol dedi.
Senden önce ne birisine sesimi yükseltiridim dedi, ne küfür ederdim dedi. Beni delirtiniz dedi.
Lütfen nasil bi yol izlemeliyim ? Böyle büyük baslayan bi ask böyle bitmemeli. Hep askim, gülüm, canim derdi. Bu kelimeleri duyala okdar cok oldu ki. Kendimi okadar yanliz degersiz hissediyourum ki biri birse dese hemen aglicam. Lütfen bana yardim edin. Bosanin demeyin onu cok seviyorum ama onu okadar kirdim, rencide etdim ki artik galiba o beni sevemiyor..
Tessekkür ederim simdiden. Yazilim hatalari icin kusura bakmayin
lütfen Türkceme kusura bakmayin, ana dilim degil, yani pek iyi konusamiyorum. Kimseye derdimi anlatamiyorum ve okadar yanliz hissediyorum ki, icimi bosaltmak istedim. Fazla uzatmicam hikayemi.
Biz esimle 11 sene önce cok ama cok severek evlendik. Uzakdan akrabam olur. Dünyadaki en iyi es, sevgili koca. Düsünceliydi, nazik, kibar, beni kirmaz yani basima gelen en güzel seydi. Evlenirken oda aylesinden uzaga tasindi, yeni bi ülkeye yerlesdi yeni dil, baya zorlandi. Ama bu sürec 10 sene önce baya stressliydi, yavas yavas herseye sinirlenmeye basladi , küfürler basladi, bazen gözü dönmeye basladi bana zarar verdi. Kendimi tutamiyorum dedi.
Su an 11 yillik evliyiz ve 5 yasinda bi kizimiz var. Ben uzun bi dönem bir depresyon yasadim bu sürec icinde esim hep kizimizla ilgilendi bakdi morelimi hep düzeltmeye calisdi.3 senye yakin hep destek oldu hem kizmiza bakdi hem ise gitdi. Bende cok negativ, herseyden mutsuz olan, herseyi elestiren birine dönüsdüm. Ve asla onu dinlemedim.
Artik 11 sene sonra simdiki durumumuz herseye sinirleniyor, herseye küfür ediyor , artik Limitim doldu diyor. Bende susmiom onu iyce sinir edip kiskirtiom , sucun coguda bende. Ama cocugmuzada bagrio cok sinirli olunca beni hergün aglatiyor, küfür ediyor artik dior benim limitim doldu, engel olamiom dior. Ne yaparsan yap, düzelmem dior.
Birbirmizi okadar cok severken, nasil bu hale geldik. Ben onun ve o benim ilk askimdi okadar güzel, saf temiz bi sevgimiz vardi ki. Dünyadaki en sabirli, iyi kalbli adam. Ama son aylarda benden dolayi okadar kavga cikdi ki, son kavgada kolumu morartdi. Ki ben yine kiskirtdim. Ben kendimi biliom diyor, benim karakterim artik limizt asildiysa düzelmem dior. Seni eskisi gibi sevemem, bosanalim diyor. Sevsem bile ; sevgi yetmiyor dior. Ne saygi kaldi bizde dior, limitdi asdik diyor. En cokda kizima üzüliorum. Hersey benim yüzümden sürekli surat asdim ,negativ oldum, onu kücümsedim, delirtdim. Elimden geleni yapdim. Niye böyle yapdim onuda bilmiyorum. Depresyonda olan biri olarak hirsimi, mutsuzlugmu birisinden cikartmak istedim galiba.
Utancimdan kimseyede anlatamiyorum. Cocugum icin ve uzakdan akraban oldugun icin bosanmiyorum dior ama keske bosansak dedi. Benim sucum onun böyle olmasi cünkü hergün bi insani delirtirsen, asalarsan, surat asarsan oda insan bi zaman sonra dogal olarak oda dayanamaz ki 10 sene iyi dayandi bana. Tedavi olmam dior sen ol dedi.
Senden önce ne birisine sesimi yükseltiridim dedi, ne küfür ederdim dedi. Beni delirtiniz dedi.
Lütfen nasil bi yol izlemeliyim ? Böyle büyük baslayan bi ask böyle bitmemeli. Hep askim, gülüm, canim derdi. Bu kelimeleri duyala okdar cok oldu ki. Kendimi okadar yanliz degersiz hissediyourum ki biri birse dese hemen aglicam. Lütfen bana yardim edin. Bosanin demeyin onu cok seviyorum ama onu okadar kirdim, rencide etdim ki artik galiba o beni sevemiyor..
Tessekkür ederim simdiden. Yazilim hatalari icin kusura bakmayin