Yazım da iyi belirtmemişim sanırım, Türkiyeye dönsemde dönmesemde burda Universite okumak istiyorum.
Dönmek istememin nedenleri çok fazla. Başka bir devlet de yaşamak sorun. Manevi anlamda çok yıpranıyoruz. İş arkadaşlarıyla olsun komşularla olsun Türk ve Alman iki farklı bir ırk iki farklı dil iki farklı din. Dışlanıyoruz, kötü gözle bakılıyoruz.. Arada ince bir çizgi var, her ne kadar iyi ve kötü insan var ırklarla insanlar ayrılmamalı densede desekte öyle olmuyor malesef. Bıçak kemiğe dayandığı vakit Alman yine Alman oluyor. Bir de şöyle anlatayım buranın sonu yok. Avrupa eski 1970, 1980lerdeki avrupa değil. İlerde çocuğum olduğunda onuda burda büyütmek zorunda kalacağım. Burda yetişmesi kendini kültürü ve zamanla geldiği memleketi unutması demek.
Ve en büyük neden... Memlekete duyulan özlem... Neredeyse her yaz Türkiyeye geldiğimiz için az çok biliyorum standardları ama inanın burasıda bunaltıyor bitiriyor insanı..
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Ben de Almanya'da yasiyorum sekerim, soylemeyi unutmusum. Yazdigin her seye katiliyorum, biliyorum. Ben Turkiye'de dogup buyudum, buraya is icin tasindim.
Tabi ki, vatandas da olsan asla bir Alman kadar deger goremezsin. Senin gibi cok iyi Almanca konusan insanlar bile, tipleri Almana benzemiyorsa dislaniyor. Toplum asla yabancilari kabul etmiyor, mukemmel Almanca konussan da, burda dogup buyusen de, Alman biriyle evli olsan da yabanci gozuyle bakiyorlar. Turkiye'de boyle bir sey yok mesela. Tanidigim Bulgar bir hanim vardi, Turk bir beyle evli, duzgun Turkce konusuyor. Tipi bizlere hic benzemiyor, ama herkes yenge olarak bagrina basmis durumda
Apartmandaki diger kadinlar onunla da komsuluk ediyor, gunlere cagiriyor, dislamiyor. Almanya'da gordugum kadariyla boyle bir sey olmaz mesela.
Avrupa konusunda haklisin, ekonomi eskisi kadar iyi degil. Lakin Turkiye'de issizlik ve enflasyon tavan yapmis sekilde kuzum. Devlet yonetimi de gercekten cok kotu.Basimizdakiler sag olsunlar, her gun ayri bir zirva cikariyorlar.
Ote yandan, calistigim yerden de, sartlardan da cok memnunum kuzum. Genel anlamda hayattan memnunum ama evim aklima gelince resmen kalbim aciyor. Yani gurbete ne kadar dayanirim ben de bilmiyorum ama Turkiye'deki is ortamina donmek de istemiyorum. Yani ben de kafamla kalbim arasindayim, sonu ne olur bilemem. Ne yazik ki ikimiz icin de hem gonlumuze uyan, hem de mantigimiza yatan bir yol yok bence.